Άλλο μούσι κι άλλο μουστάκι (SportDay / Στέφανος Χάρης)

Κερδίσαμε τη Μάλτα με αποτέλεσμα να επιστρέψουμε και πάλι στην ανία των πανηγυρισμών. Σαν φιλέορτος λαός που είμαστε, δεν θέλουμε πολύ για να αρχίσουμε και πάλι τους διθυράμβους. Και τα βαριέμαι τόσο όλα αυτά, φίλε αναγνώστη.

Αντίθετα η γκρίνια και η μιζέρια είμαι βέβαιος ότι μας ταιριάζουν γάντι. Μας κάνουν αληθινούς, ενδιαφέροντες, δημιουργικούς. Αλλά ξέρω ποιος χάλασε την πιάτσα. Για κάθε κακό αναζητήστε τη γυναίκα, όπως πολύ σοφά λένε οι Γάλλοι.

Αυτή η Μπεάτε με τις συμβουλές της μας καταδίκασε σε μια ακόμα νίκη και τώρα είμαστε και πάλι αναγκασμένοι να ελπίζουμε σε πρόκριση, κάνοντας όνειρα μέχρι και για την κατάκτηση μιας ακόμη ευρωπαϊκής πρωτιάς. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί με τον Γερμανό και τη ρέντα που έχει, διόλου απίθανο να επαναληφθεί το κακό που μας βρήκε στην Πορτογαλία.

Πάνω εκεί που ήλπιζα ότι όλα πάνε μια χαρά, έφτανε ένα πέναλτι για να γλιτώσει για μια ακόμα φορά ο Ρεχάγκελ από τις δηλητηριώδεις πένες των κονδυλοφόρων. Κρίμα γιατί είχα ονειρευτεί τον Οτο όπως τον βλέπετε στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Δεμένο σε έναν τροχό -καλή ώρα σαν το διαφημιστικό σποτ- αιχμάλωτο των διαθέσεων του αλάνθαστου Τσάρλι, με τα μαχαίρια να απέχουν από το κορμί του λίγα μόλις εκατοστά.

Αλλάζω θέμα, φίλε αναγνώστη, γιατί η τόση χαρά με έχει λιγώσει. Διάβασα λοιπόν στο χθεσινό «ΦΩΣ» μια πολύ όμορφη, ανθρώπινη, ταξιδιάρικη και αποκαλυπτική ιστορία. Τη διηγείται με γλαφυρό τρόπο ο καλός συνάδελφος και φίλος Γιώργος Χαλάς και δεν με χάλασε καθόλου. Το αντίθετο μάλιστα. Η εισαγωγή της ιστορίας που αναδημοσιεύω έχει όλα τα στοιχεία που προανέφερα πλην του αποκαλυπτικού, αυτό έπεται.

«Αρχές Ιουλίου 2005. Οντας σε άδεια από την εφημερίδα, στην οποία εργαζόμουν τότε, ετοιμάζουμε με την κοπέλα μου βαλίτσες για τετραήμερο στο Μιλάνο. Λίγο πριν επιβιβαστούμε στο αεροπλάνο, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος με ενημερώνει ότι υπέγραψε στη Μίλαν και μένω άναυδος.

Επειδή δεν ήθελα με τίποτα να χάσω την παρουσίασή του, αλλά και την ευκαιρία να δω από κοντά το Μιλανέλο, παρατείνω τη διαμονή μου στο Μιλάνο για μια εβδομάδα. Μετά το τέλος της παρουσίασης του "Ελέ" (και των Βιέρι, Γιανκουλόφσκι, Φόγκελ) ο Μιχάλης, ένας καλός φίλος από την Ελλάδα που έμενε εκείνη την περίοδο στην ιταλική πόλη, μου δείχνει έναν κύριο με μουστάκι και μου λέει: "Αυτός είναι ο Κρουντέλι". "Δηλαδή;", τον ρωτάω. "Είναι ο πιο διάσημος τηλεσχολιαστής-οπαδός της Μίλαν". Τον πλησίασα, του συστήθηκα και αφού μιλήσαμε κάμποσα λεπτά, ανταλλάξαμε τηλέφωνα... Μιλήσαμε κάποιες φορές στο τηλέφωνο, πάντοτε όμως από προσωπικό ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στους αγαπημένους μου "ροσονέρι"».

Θυμάσαι, φίλε αναγνώστη, το περιστατικό; Ηταν τότε που η Χριστίνα Παππά-Κολντεμπέλα τηλεφώνησε στον Μπερλουσκόνι, σύμφωνα με τα γραφόμενα εκείνο τον καιρό, για να του ζητήσει να πάρει τον «Ελέ» στη Μίλαν. Απλά ο φίλος Χαλάς έκανε παρέα με τον Ελευθερόπουλο και όχι με τη Χριστίνα, οπότε λογικό να μείνει άναυδος. Σε μας τους υπόλοιπους, που ξέραμε λεπτομέρειες, μόνο έκπληξη δεν προκάλεσε το περιστατικό. Ούτε η γνωριμία με τον μυστακοφόρο κύριο Κρουντέλι με εντυπωσιάζει, γιατί σε ανάλογες περιπτώσεις έχω γνωρίσει και εγώ πολλούς ενδιαφέροντες κυρίους με μουστάκι, έχοντας ανταλλάξει με αυτούς όχι μόνο τηλέφωνα αλλά κι εμπειρίες.

Αντίθετα με εντυπωσίασαν αυτά που ο Κρουντέλι αποκάλυψε στον καλό ρεπόρτερ, τα σχετικά δηλαδή με την επικείμενη μεταγραφή του Ροναλντίνιο στη Μίλαν:

«Μετά το φετινό φιάσκο και τις άσχημες εμφανίσεις των "ροσονέρι" ο Μπερλουσκόνι είναι αποφασισμένος να ισχυροποιήσει την ομάδα στον υπερθετικό βαθμό και να τη φέρει ξανά στην κορυφή της Ευρώπης. Ο Σίλβιο μάς έλεγε πρόσφατα πως έχει να επιθυμήσει παίκτη τόσο πολύ από την εποχή του Φαν Μπάστεν. Από ό,τι ξέρω ο σύλλογος τα έχει βρει με τον αδελφό του και μένει απλά να το πάρει οριστικά απόφαση κι ο ίδιος. Ξέρουμε ότι δεν διασκεδάζει πια όπως παλιά στη Βαρκελώνη και αν θελήσει να φύγει, ο Μπερλουσκόνι είναι διατεθειμένος να πληρώσει ακόμα και 100 ευρώ για να σπάσει το συμβόλαιό του. Και μην ξεχνάτε πως θα προτιμούσε να… πεθάνει παρά να τον δει να καταλήγει στην Ιντερ!».

Κατάλαβες σε ποιον αναφέρεται, φίλε αναγνώστη, ο Μπερλουσκόνι, όταν λέει ότι τα έχει βρει με τον αδελφό τού Ροναλντίνιο; Αναφέρεται στον περίφημο Ασίς! Αυτόν που τον περιμένουν τόσον καιρό στη Θεσσαλονίκη και ακόμα να φανεί. Ο άνθρωπος που έκανε πράξη την παροιμία «Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι». Αυτός με τον οποίο παίζουν «σφαλιάρες» ο πρόεδρος του Αρη, Λάμπρος Σκόρδας, και -ο επιτέλους βρήκα ιδιότητα- γενικός αρχηγός ποδοσφαιρικού τμήματος Γιάννης Κόντης.

Πολύ θα ήθελα να τη φέρει στον Μπερλουσκόνι ο δαιμόνιος Ασίς, ο οποίος έχει δηλώσει φανατικός οπαδός των «κίτρινων». Πόσο γουστάρω να πάει τον Ροναλντίνιο στον Αρη, που τον έχει τάξει κιόλας εδώ και ένα χρόνο, στέλνοντας στο Μιλανέλο τον Μπελέμ, τον Τίγκα και τον Τούτα. Α! Να μην ξεχάσω και τον Βαϊσχάιμερ που σκόραρε στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και τον έδιωξαν. Κάπου στην Κύπρο δοκιμάζει την τύχη του. Καιρός λοιπόν να δικαιωθεί.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Κρουντέλι στον Γιώργο Χαλά, ο Βραζιλιάνος θέλει 100 ευρώ για να σπάσει το συμβόλαιό του!

Φαντάζομαι στον Αρη θα βρουν να τα δώσουν. Σιγά το ποσόν. Από 50-50 να βάλουν Σκόρδας και Κόντης, βγήκε το νούμερο. Αν πάλι μιλάμε για 100 εκατομμύρια, ε, τότε ας τον ανταλλάξουν με τον Κόκε. Πώς το είχε πει ο Κόντης στη συνέντευξη που παραχώρησε πριν από λίγο καιρό στη «SportDay» και στον καλό συνάδελφο Γιώργο Αργυρόγλου;

«Η φιλοσοφία της ομάδας είνaι "value for money"». Αυτό κι αν δεν είναι value for money!