M’ αρέσει το σεξ, μ’αρέσει (SportDay / Στέφανος Χάρης)

Ο τίτλος «Γλύκα από καυτό... Μουνιόθ» στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Η ΓΑΤΑ», ημερήσιας αθλητικής και πολιτικής εφημερίδας (απόδειξη ότι η πολιτική περνάει μια ψιλοκρίση…), έθεσε σε συναγερμό τη λίμπιντό μου. Κοινώς, με έφτιαξε. Μου αρέσει, φίλε αναγνώστη, που οι αθλητικές εφημερίδες, εκτός από τα σεξουαλικού τύπου υπονοούμενα στους τίτλους τους, έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο, μοιράζοντας έναντι πινακίου φακής ερωτικές ταινίες.

Η «Αθλητική Ηχώ» την περασμένη Κυριακή σχεδόν ξεπούλησε! Η εντυπωσιακή κυκλοφοριακή επιτυχία της δίνει και την απάντηση στο διαχρονικό ερώτημα «Ποιος είναι ο καλύτερος αθλητικογράφος όλων των εποχών;». Κρίνοντας από την εκδοτική επιτυχία της αρχαιοτέρας στο επάγγελμα εφημερίδας των Βαλκανίων, νομίζω ότι ο καλύτερος είναι ο Κώστας Γκουσγκούνης.

Ο ΠΣΑΤ είναι ώρα να προβληματιστεί και να καθιερώσει το ετήσιο βραβείο Γκουσγκούνη για το καλύτερο δημοσιογραφικό σχόλιο της χρονιάς. Διότι όποιος έχει δει πολύ Γκουσγκούνη γνωρίζει ότι ταινία του Γκουσγκούνη χωρίς σχόλιο είναι σαν ταινία του Αγγελόπουλου χωρίς αργά πλάνα.

Αυτή η συνάντηση της τσόντας με τον αθλητικό Τύπο με έχει συνεπάρει. Είναι ωραίο να διαβάζεις στην πρώτη σελίδα ενός αθλητικού εντύπου, εκτός από τα τετριμμένα, για έκφυλα κορμιά, ανώμαλες παρθένες, φιλήδονες γοργόνες και πρόστυχες καλόγριες. Ετσι και αλλιώς, το σεξ άθλημα είναι κι αυτό και απαιτεί μάλιστα επιδόσεις. Αν δεν το φιλοξενήσουν αυτά τα έντυπα, τότε ποια;

Εκνευρίζομαι με τη σεμνοτυφία αλλά και την υποκρισία κάποιων συναδέλφων που αντιμετωπίζουν υποτιμητικά αυτή την προσπάθεια. Το πάντρεμα, δηλαδή, του αθλητισμού με το σεξ. Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχαμε στην εφημερίδα, τόνισα πως κι εμείς οφείλουμε, ως πρωτοπόρο έντυπο που δεν κολλάει σε καθωσπρεπισμούς κι έχει ανατρέψει τα καθιερωμένα, να ταυτιστούμε με αυτή την προσπάθεια. Οχι για λόγους εμπορικούς, αφού μια χαρά πουλάμε και χωρίς dvd, αλλά για λόγους καθαρά πρωτοπορίας. Δεν μπορεί να είμαστε στο περιθώριο της νέας εποχής.

Οι καταγεγραμμένοι τίτλοι ελληνικών πορνό είναι μόλις 83. Κάποιες από αυτές τις ιστορικές ταινίες είναι κατεστραμμένες. Η «SportDay», χαράσσοντας τη νέα εποχή που ξημερώνει (τι ωραία τα γράφω…), πρέπει να ανανεώσει το είδος. Πρότεινα, λοιπόν, οι ταινίες που θα δίνουμε να είναι όχι μόνο δικής μας παραγωγής, αλλά να πρωταγωνιστούμε εμείς οι ίδιοι. «Πρώτα ζούμε και μετά γράφουμε», δεν ήταν το σλόγκαν της εφημερίδας; Καιρός να το αποδείξουμε και σε άλλα μέτωπα, εξίσου ενδιαφέροντα.

Θα ήθελα όσο τίποτα, φίλε αναγνώστη, να δω αυτό το Σάββατο την εφημερίδα μας να κρέμεται στα περίπτερα παρέα με 4 dvd με τους κάτωθι τίτλους:

- «Φτάνει μέχρι Μάνη το μανίκι του Νικολογιάννη»
- «Βουλώνει κάθε τρύπα του Ηρακλή Αντύπα»
- «Τσοχό-στον μου βαθιά»
Και τελευταίο, το καταπληκτικό dvd με τίτλο «Σήμερα θα πέσει... Παν-ούτσος».

Αυτή θα είναι η πρώτη φουρνιά. Είμαι σίγουρος ότι θα ξεπουλήσουμε, γι’ αυτό έχω έτοιμη και τη δεύτερη παρτίδα, του επόμενου Σαββάτου δηλαδή, με τους εξής τίτλους:

- «Το μαγικό βιολί του Μπαλή»
- « Γίνεται σεντόνι η βούρτσα του Αντώνη» (για τον Καρπετόπουλο)
- «Κόμπρα το... φιδάκι του Χελάκη»
Και τέλος το μυθικό: «Είναι βαριά τα φρύδια του Μαζιά».

Μόνο έτσι, φίλε αναγνώστη, η αθλητική δημοσιογραφία θα ξεφύγει από τα δεσμά της, τα ταμπού της, τις προκαταλήψεις της. Μόνο έτσι θα νιώσει ελεύθερη και ανεξάρτητη. Αν μάλιστα θέλουν στον όμιλο να γράψουμε ιστορία, είμαι έτοιμος να πρωταγωνιστήσω κι εγώ σε μια υπερπαραγωγή με τίτλο «Χάρη σου κάνω, Χάρη μου» και θέμα ελεύθερο…

Θα ήθελα, φίλε αναγνώστη, αν έχεις τίτλους και ιδέες για να γυρίσουμε πολλά και χρήσιμα έργα με τους δημοσιογράφους της εφημερίδας, να μου τους στείλεις στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (sxard@yahoo.gr). Θα δημοσιευτούν όλοι…

Επιστρέφω στη «ΓΑΤΑ», γιατί, εκτός από το «Γλύκα από καυτό… Μουνιόθ», με εντυπωσίασε και κάτι άλλο στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας. Ο τίτλος στο καπέλο που αναφέρεται στις μεταγραφές. Γράφει σχετικά: «Ωραίο το παραμύθι των… μεταγραφών, αλλά σας πήραν χαμπάρι. ΚΟΨΤΕ ΚΑΤΙ, ΡΕ ΜΕΓΑΛΟΙ. Πάνω από 300 ονόματα ήρθαν… και έχουν να έρθουν κι άλλα».

Εχει απόλυτο δίκιο που νιαουρίζει γκρινιάρικα η «ΓΑΤΑ». Δεν προλαβαίνουμε να διαβάζουμε για παίκτες που έρχονται να παίξουν μπάλα στην Ελλάδα. Μόνο που λίγο πιο κάτω στην ίδια εφημερίδα διαβάζω το εξής με μεγάλα γράμματα:

«ΠΩ, ΠΩ, ΠΩ! ΟΙ 11 ΕΛΛΗΝΕΣ που έχει στο… μάτι ο Λεμονής. Κυριάκος, Ενσαλίβα, Τσιρίλο, Μίετσελ και άλλα 7 παλικαράκια».

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, η εφημερίδα γράφει «αφήστε το παραμύθι όλοι οι άλλοι, να ασχοληθούμε εμείς που ξέρουμε την τέχνη...».

(Το γεγονός ότι μεταξύ των... Ελλήνων που βλέπει ο Λεμονής είναι ο Ενσαλίβα, ο Τσιρίλο και ο Μίετσελ το παραβλέπω. Οπως έχει γράψει κι ο ποιητής, «για ένα μονάχα βράδυ ήμασταν όλοι Ελληνες…».

Μιλώντας για τον Λεμονή, μου ήρθε στο μυαλό η συνταρακτική τιμωρία του Γεωργάτου. Μου είπαν ότι τον έβαλε τιμωρία στον πίνακα, όπως ακριβώς τον βλέπετε στο σκίτσο στο κέντρο της σελίδας. Είναι προφανές ότι αφού ο Γεωργάτος έγραψε κάποιες χιλιάδες φορές «συγγνώμη και δεν θα το ξανακάνω», ο σκληρός κόουτς άλλαξε γνώμη και τον συγχώρεσε.

Χθες δήλωσε ότι «σέβεται την ιστορία του Γρηγόρη στον Ολυμπιακό και δεν θέλει σε καμία περίπτωση να είναι ο άνθρωπος που θα την αμαυρώσει». Δεν ξέρω γιατί, αλλά κάτι μου λέει ότι ο Γεωργάτος δύσκολα θα μπορούσε να κάνει την ίδια δήλωση για τον κόουτς. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά, τελειώνοντας το καλοκαίρι με τον Ολυμπιακό, προγραμματίζει μια συνέντευξη στην οποία θα πει κάμποσα πράγματα...