Η ΑΕΚ πρέπει να «σπουδάσει» ένα δικό της προπονητή (SportDay / Βασίλης Σαμπράκος)

Τον καιρό που τον έψηνε για να πει το «ναι», ο Ντέμης Νικολαΐδης έταξε στον Λορένσο Σέρα Φερέρ το ελεύθερο να επιλέξει μόνος τους συνεργάτες της αρεσκείας του. Επένδυσε κάτι λιγότερο από 1 εκατ. ευρώ ετησίως για να φέρει στην Ελλάδα έναν «Πριμέρα Ντιβιζιόν» προπονητή. Περίπου 10 μήνες αργότερα όλοι όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του δηλώνουν ευτυχείς που έχουν την ευκαιρία να πάρουν πράγματα από έναν επαγγελματία με «ανοιχτό» κεφάλι και αμέτρητες παραστάσεις από την 25ετή πείρα του. Η ΑΕΚ κερδίζει, διότι δικά της παιδιά σαν τον Τόνι Σαβέβσκι, τον Νίκο Κωστένογλου, τον Δημήτρη Μάρκο, τον Χάρη Κοπιτσή κερδίζουν γνώση από τη συνεργασία τους με τον Ισπανό. Δεν κερδίζει, όμως, το πιο σημαντικό: τον διάδοχο του Σέρα. Ο Νικολαΐδης δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να «κολλήσει» δίπλα στον Ισπανό έναν εκκολαπτόμενο προπονητή, αυτόν στον οποίο θα πρέπει να επενδύσει με την ελπίδα να τον δει μια μέρα να εξελίσσεται σε πρώτο προπονητή της ΑΕΚ. Αυτή η κίνηση θα είχε διπλό όφελος για την ΑΕΚ: την ίδια ώρα που θα επένδυε με φιλοδοξία να κάνει δική της παραγωγή προπονητή, θα εξασφάλιζε τη συνέχεια της ομάδας που χτίζει ο Φερέρ.

Στον πάγκο της Μπενφίκα, πλάι στον Φερνάντο Σάντος, υπάρχει μια φιγούρα που λέγεται Φερνάντο Σαλάνα. Μια μεγάλη μορφή για την Μπενφίκα, με 10ετή παρουσία στα γήπεδα με τη φανέλα των «αετών». Την τελευταία, περίπου, 7ετία οι προπονητές αλλάζουν, αλλά ο Σολάνα μένει. Είναι βεβαίως μια περίπτωση προπονητή που δεν επιδιώκει να κάνει καριέρα ως πρώτος. Και αυτό είναι προτέρημα για τον βοηθό προπονητή, διότι αυτή η σκέψη καθησυχάζει τον πρώτο... Η παρουσία του στη Λισσαβώνα εγγυάται στον σύλλογο ότι η πρώτη ομάδα δεν θα μείνει ποτέ χωρίς προπονητή και δεν θα μείνει ποτέ «αδιάβαστη». Διότι ο Σαλάνα είναι αυτός που ενημερώνει τον επόμενο για την κατάσταση που αφήνει ο προηγούμενος. Και είναι εκεί, έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη της ομάδας για όσο διάστημα χρειαστεί, αν ο πρώτος γίνει «πρώην».

Η επιλογή για τον Νικολαΐδη στην ΑΕΚ θα ήταν πιο δύσκολη. Διότι δεν αρκεί να βρει έναν Σαλάνα. Θα πρέπει να φροντίσει ώστε ο «Σαλάνα» να έχει φιλοδοξία να γίνει πρώτος προπονητής, αλλά αυτή να μην τον οδηγεί σε επικίνδυνη, για την αυτοπεποίθηση και την ηρεμία του Ισπανού, συμπεριφορά. Πρέπει δηλαδή να βρει τον δικό της Κεϊρόζ: έναν ικανότατο βοηθό, του οποίου η παρουσία να μην απειλεί τον Φερέρ. Η ΑΕΚ όμως θα πρέπει κάποτε να πάρει αυτό το ρίσκο αν θέλει να δημιουργήσει τις συνθήκες για να «βγάλει» προπονητή.

Στον Ολυμπιακό η κατάσταση είναι περίπου ίδια. Προπονητές πέρασαν, ουδείς όμως θήτευσε κοντά τους επί μακρόν και από κοντά. Συνέπεια; Οι πρωταθλητές δεν έχουν καταφέρει να «σπουδάσουν» ένα δικό τους παιδί.

Ο Παναθηναϊκός, στο ίδιο σημείο. Το πρώτο καλό σημάδι για την εγγύηση ότι θα υπάρξει συνέχεια είναι η διατήρηση του Γιάσμινκο Βέλιτς, ο οποίος έχει περάσει από πολλά πόστα και σήμερα βρίσκεται στο πλάι του Γιάννη Βαρδινογιάννη για να σχεδιάσει την ομάδα της επόμενης σεζόν.

Η ΑΕΚ είναι αυτή που τούτη τη στιγμή έχει κάνει τη μεγαλύτερη επένδυση πάνω σε έναν προπονητή, ο οποίος έχει πάρει το στυλό στο χέρι για να υπογράψει πολυετές συμβόλαιο. Αν δεν το έχει ήδη κάνει, πρέπει να συζητήσει μαζί του, ώστε να ωριμάσει στο μυαλό του η ιδέα ότι θα αποκτήσει νέο συνεργάτη.