Εδώ που οι Ριβάλντο γίνονται ράκη... (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Περίμενε στ' αλήθεια κοσμοσυρροή ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον κυριακάτικο αγώνα με το Μαρούσι; Εγώ πιστεύω πως όχι. Επειτα από οκτώ χρόνια παραμονής στην Αθήνα, ο Σέρβος γνωρίζει τους Ελληνες όσο γνωρίζει και τους συμπατριώτες του. Για να μαζευτεί κόσμος σε έναν αγώνα μπάσκετ (ή και ποδοσφαίρου, αν και εκεί υπάρχουν και καρεκλοκένταυροι) θα πρέπει να ισχύει ένα από τα παρακάτω:

• Να διεκδικεί η ομάδα του «κούπα» με αυξημένες πιθανότητες κατάκτησης.
• Να είναι η έκβαση του αγώνα αμφίρροπη και αμφίβολη.
• Να υπάρχει εχθρός για να έχουν στόχο οι βρισιές.

Αυτό το τελευταίο είναι, ίσως, το σημαντικότερο. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει μισητός αντίπαλος, ο Ελληνας οπαδός τείνει να τον εφευρίσκει. Ακόμα και όταν δεν δίνονται αφορμές, ο Ελληνας οπαδός τις γεννάει μέσα απ' το θυμικό του. «Προκλητικός ο τάδε», είναι το μόνιμο κλισέ της κερκίδας (και του οπαδικού Τύπου). Ο θυροφίλαθλος της Ψωροκώσταινας έχει μάθει να θεωρεί πρόκληση ακόμα και τον πανηγυρισμό του αντιπάλου. Τη σφιγμένη γροθιά έπειτα από ένα καλάθι ή γκολ. Την κραυγή θριάμβου. Και αν ο αντίπαλος αθλητής κάνει το λάθος να υπερβεί έστω ελάχιστα τα εσκαμμένα, αλίμονο σε αυτόν, στην ομάδα του, στην πατρίδα του και στη μανούλα του.

Το θλιβερότερο από αυτά που συνέβησαν την Κυριακή στο ΟΑΚΑ δεν ήταν ότι ο Παπαλουκάς καθυβρίστηκε χυδαία. Το θλιβερότερο είναι ότι οι υβριστές του πιστεύουν πως έχουν και δίκιο. «Μα, προκάλεσε», μου γράφουν σε περισσότερες από μία επιστολές. Τι λέτε; Σας έχει τύχει ποτέ να δουλεύετε με τις βρισιές χιλιάδων ανθρώπων να κουδουνίζουν στ' αυτιά σας; Σας υπενθυμίζω ότι αυτές ξεκίνησαν πριν καν γίνει το τζάμπολ του τελικού. Το επεισόδιο του Θοδωρή με τον Μπετσίροβιτς συνέβη πολύ αργότερα και είχε ως δράστη τον παίκτη του Παναθηναϊκού.

«Μα, κάτι του είπε ο Παπαλουκάς», διαβάζω στα χείλη σας. Ακόμα και αν αυτό είν' αλήθεια, οι κουβέντες μέσα στο γήπεδο αποτελούν περίπου πταίσμα. Σε λίγο θα μου βγάλετε λάδι και τον Ζιντάν για την κουτουλιά στον Ματεράτσι.

Στην Ελλάδα που παραλαμβάνει τους αθλητές Ριβάλντο και τους μετατρέπει σε ράκη που κλαίνε, θα μου επιτρέψετε να υπερασπιστώ τους επιτυχημένους και αυτούς που αντιστέκονται. Χρειάζονται ατσάλινα νεύρα για να αντέχει κάποιος ατάραχος τη συμπεριφορά του ατιμώρητου όχλου. Οταν ακούω να τους ζητάμε και τα ρέστα, βγαίνω από τα ρούχα μου.

Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, να μη πω και του Αρη, θα συσπειρωθούν ξανά όταν αρχίσουν οι μάχες του τίτλου. Το Μαρούσι, τον ΠΑΟΚ και την Ολύμπια τους είδαν εξαρχής ως άμαχο πληθυσμό. Ούτε ισχυρή ομάδα έχουν αυτοί ούτε κόσμο κατεβάζουν. Πόλεμος χωρίς μίσος δεν μπορεί να ξεσπάσει. Για το απαραίτητο ξέσπασμα του Σαββατοκύριακου, υπάρχει και το ποδόσφαιρο. Δεν μπορούσε να τελειώσει το κλοτσοσκούφι ένα μήνα αργότερα;