Το βράδυ που η ΑΕΚ στη Μασσαλία έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία της στο Κύπελλο Πρωταθλητριών

Η τρίτη αγωνιστική του Europa League είναι απόλυτα ιδιαίτερη για τον οργανισμό της ΑΕΚ. Η Ένωση φιλοξενείται στο ιστορικό «Βελοντρόμ» από τη Μαρσέιγ σε ένα παιχνίδι αφενός με τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον για την πρόκριση στην επόμενη φάση, αφετέρου με μεγάλο συναισθηματικό αντίκτυπο καθώς οι οπαδοί των δυο ομάδων είναι αδελφοποιημένοι και μετά από πολλά χρόνια θα βρεθούν στις ίδιες εξέδρες.

Το εν λόγω ζευγάρι, ωστόσο, σε αγωνιστικό επίπεδο έχει, μεταξύ άλλων, μια επεισοδιακή διπλή συνάντηση που μνημονεύεται ακόμα και σήμερα, 34 χρόνια μετά, στην οποία οι «κιτρινόμαυροι» αδικήθηκαν από μια διαιτητική απόφαση και έχασαν μεγάλη ευκαιρία για μια σπουδαία πορεία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, το Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου 1989/90 βρήκε την ΑΕΚ πρωταθλήτρια Ελλάδας μετά από δέκα χρόνια, που έμοιαζαν αιώνας για τον σύλλογο, καθώς μετά από μεγάλο διάστημα ξηρασίας, προβλημάτων σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο, η Ένωση είχε επαναφέρει την ισορροπία στον ψυχισμό και την αγάπη των οπαδών της. Έτσι, ήταν η μοναδική ομάδα που εκπροσωπούσε το ελληνικό ποδόσφαιρο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, σε μια περίοδο που δεν υπήρχε το «πρέπει», κάτι που έκανε τις ελληνικές ομάδες να πηγαίνουν με άγνοια κινδύνου για το καλύτερο δυνατό.

Στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε τεθεί αντιμέτωπη με την Ντιναμό Δρέσδης και παρά την ήττα με 1-0 στο αχανές Glucksgas Stadion είχε πάρει το εισιτήριο για την επόμενη φάση, αφού στη Νέα Φιλαδέλφεια σε μια αξιομνημόνευτη εμφάνιση επικράτησε με 5-3 των Γερμανών, όντας έτοιμη για τον δεύτερο γύρο και μια καλή πορεία. Παρόλα αυτά στην κληρωτίδα στάθηκε άτυχη, πέφτοντας πάνω στην ανερχόμενη δύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, τη Μαρσέιγ του Μπερνάρ Ταπί.

Ένα σύνολο αποτελούμενο από παίκτες που έκαναν τη διαφορά, που περνούσαν την καλύτερη περίοδο, σε αγωνιστικό επίπεδο, στην καριέρα τους, στοχεύοντας, χωρίς να το κρύψουν και να κρατήσουν χαμηλό προφίλ, στην απόλυτη κυριαρχία τόσο στις εγχώριες διοργανώσεις, όσο και στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ντιντιέ Ντεσάν, Αλέν Ρος, Μανουέλ Αμορός, Ζαν-Πιερ Παπέν, Έντσο Φραντσέσκολι, Καρλχάιντς Φέρστερ και Κρις Γουόντλ ήταν μερικά από τα λαμπερά ονόματα που απάρτιζαν το ρόστερ, το οποίο κατέκτησε το πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν, τα επόμενα τέσσερα έως το 1993, με αποκορύφωμα το Champions League, που είναι και το μοναδικό γαλλικού συλλόγου μέχρι σήμερα!

Όμως, η ομάδα της Μασσαλίας εκτός από πανίσχυρη ομάδα είχε και τη βοήθεια της διαιτησίας εκείνη την περίοδο, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα στη συνέχεια με τα σκάνδαλα του Ταπί, με την ΑΕΚ να γίνεται μια από τις ομάδες που το έζησαν στο… πετσί τους. Η πρώτη αναμέτρηση διεξήχθη στη Γαλλία και στο ιστορικό Βελοντρόμ, που θεωρείται η πιο σκληρή έδρα της χώρας, με την Ένωση να προέρχεται από ένα σημαντικό «διπλό» στο Χαριλάου επί του Άρη, κάτι που είχε δημιουργήσει την ιδανική ψυχολογία για ένα ματς υψηλών απαιτήσεων.

Το καλό μομέντουμ που είχε η ΑΕΚ φάνηκε στο ξεκίνημα, καθώς όχι μόνο δεν ένιωσε πίεση από την αντίπαλό της, αλλά ήταν αυτή που προσπαθούσε να απειλήσει. Μάλιστα, στο 4ο λεπτό ο Μόζερ έκανε φάουλ τη στιγμή που ο Τζίμης Πατίκας επιχειρούσε το σουτ μετά από ωραία ενέργεια, με το οποίο έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Ιάρ, ωστόσο, ο διαιτητής, Ζορζ Σαντόζ, αντί να δείξει τη σέντρα, ακύρωσε το τέρμα και σφύριξε φάουλ, αλλοιώνοντας την έκβαση του αγώνα και το πώς θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί.

Η ποιότητα του «δικέφαλου» φάνηκε στη συνέχεια, αφού προσπάθησε να μην επηρεαστεί από την αδικία που υπέστη, αλλά να επικεντρωθεί στο παιχνίδι της και να ψάξει το γκολ, στο οποίο έφτασε, ξανά, πολύ κοντά. Ο δραστήριος στο ματς εκείνο, Πατίκας, κέρδισε ένα φάουλ, όμως, η εκτέλεση του Μίροσλαβ Οκόνσκι έστειλε την μπάλα στο δοκάρι. Το ματς «στράβωσε» στη συνέχεια για την ελληνική ομάδα που έμεινε πίσω στο σκορ στο 55ο λεπτό μετά την εξαιρετική συνεργασία των Παπέν – Φραντσέσκολι, ενώ δέχτηκε και δεύτερο τέρμα με αυτογκόλ του Μανωλά στο τέλος, με το 2-0 να κάνει εξαιρετικά δύσκολο το έργο της Ένωσης στη ρεβάνς της Νέας Φιλαδέλφειας.

Στον επαναληπτικό κανείς από τους φίλους της ΑΕΚ δεν είχε ξεχάσει τα όσα συνέβησαν στη Γαλλία. Η πίστη για comeback υπήρχε, με το κλίμα από την αρχή να είναι τεταμένο, αφού άνθρωποι της Μαρσέιγ κατήγγειλαν επίθεση στο πούλμαν, το οποίο έκανε αρκετή ώρα για να φτάσει στο «Νίκος Γκούμας» που είχε μετατραπεί σε «καζάνι». Όλα αυτά, είχαν γραφτεί από τον Ιταλό παρατηρητή της UEFA, ενώ μαγική ήταν η ατμόσφαιρα πριν την έναρξη του ματς.

Οι «κιτρινόμαυροι» για κακή τους τύχη, όμως, δεν κατάφεραν να επωφεληθούν από τον παράγοντα της έδρας και δεν μπόρεσαν στο πρώτο μέρος να δημιουργήσουν απειλητικές καταστάσεις. Αντίστοιχη εικόνα είχε και η επανάληψη, αν και στο 78ο λεπτό όλα πήγαν να αλλάξουν με τον Πατίκα που κέρδισε πέναλτι από τον Μόζερ, με τον Τόνι Σαβέφσκι  να επιλέγει εκτέλεση α λα πανένκα και με υπέροχο τρόπο να ανοίγει το σκορ για το 1-0. Το γήπεδο πήρε «φωτιά», η πίστη για πρόκριση ήταν ξανά εδώ! Πολύ γρήγορα, όμως, ήρθε η ισοφάριση με τον χαρισματικό, Ζαν Πιέρ Παπέν, που έβαλε τέλος στα όνειρα των φίλων της ΑΕΚ για πρόκριση στον επόμενο γύρο.

Στο σφύριγμα της λήξης ακολούθησαν άσχημες εικόνες με επεισόδια από τη μεριά των φίλων της ΑΕΚ, αφού υπήρχε ρίψη καπνογόνων και πετρών, ενέργειες που μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν από την UEFA. Η ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δεν χαρίστηκε στην Ένωση και η τιμωρία ήταν εξοντωτική, αφού της επιβλήθηκε μονοετής αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Μέσα από τα δυο επεισοδιακά αυτά ματς, δημιουργήθηκε και η φιλία μεταξύ των δυο ομάδων στο οπαδικό επίπεδο. Χαρακτηριστικό, δε, ήταν πως οι φίλοι της Μαρσέιγ εντυπωσιάστηκαν από εκείνους της ΑΕΚ στο «Βελοντρόμ», ενώ στη Νέα Φιλαδέλφεια οι Γάλλοι δεν αντιμετωπίστηκαν ως εχθροί και δεν είχαν εμπλοκή στα επεισόδια που ακολούθησαν.

Τα χρόνια πέρασαν, ο σεβασμός και η αγάπη ανάμεσα στους υποστηρικτές των δυο ομάδων αυξήθηκε και απόψε το βράδυ θα βρεθούν, ξανά, μαζί στις εξέδρες του «Βελοντρόμ». Από την άλλη, σε αγωνιστικό επίπεδο η ΑΕΚ θα νιώθει πάντα αδικημένη για τον τρόπο που έμεινε εκτός Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1989, αφού με βάση την ποιότητα και το θράσος που είχε το σύνολο του Μπάγεβιτς, κανείς δεν ξέρει μέχρι πού θα είχε φτάσει…