Οι τρεις μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές... απατεώνες!

Ανάμεσα στις τόσες και τόσες ιστορίες που έχει να προσφέρει ο χώρος του αθλητισμού, υπάρχουν και κάποιες, που με μεγάλη ευκολία θα μπορούσαν να γίνουν ταινίες με πρωταγωνιστές τον Άνταμ Σάντλερ ή τον Σάσα Μπάρον Κοέν.

Ο Κάρλος Ενρίκε Ραπόσο, ο Άλι Ντία και ο Ζίβκο Λούκιτς έγραψαν τις δικές τους... παριστάνοντας τους ποδοσφαιριστές και σας παρουσιάζουμε ευθύς αμέσως τα κατορθώματά τους!

Κάρλος Ενρίκε Ραπόσο

Ο Κάρλος Ενρίκε Ραπόσο γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1963 στο Ρίο Πάρντε της Βραζιλίας και εξελίχθηκε στην μεγαλύτερη φάρσα ποδοσφαιριστή, που θα αντίκριζε ο κόσμος. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο χωρίς κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο. Σαν τον μέσο Βραζιλιάνο ,που φυσικά κατέχει λίγο πολύ το τόπι και λέγεται πως πήρε το παρατσούκλι Κάιζερ λόγω της υποτιθέμενης ομοιότητας του με τον Φραντς Μπεκενμπάουερ, αν και κάποιος φίλος του, εκμυστηρεύτηκε σε δημοσιογράφους, πως το προσωνύμιο το απέκτησε από την γνωστή μπύρα Κάιζερ.

Άρχισε την καριέρα του στην Μποταφόγκο και το αργότερα μετακινήθηκε στη Φλαμένγκο.

Το 1979 κάποιοι σκάουτ της Πουέμπλα εντυπωσιάστηκαν από τις ικανότητες του (μεγάλοι γνώστες, προφανώς) και γρήγορα εντάχθηκε στο δυναμικό της μεξικανικής ομάδας, όπου κάποιους μήνες μετά τον άφησαν ελεύθερο χωρίς να έχει παίξει ούτε ένα ματς.

Επέστρεψε στην χώρα του σαν ένας άνθρωπος ο οποίος ήθελε να είναι ποδοσφαιριστής αλλά χωρίς να χρειάζεται να αγωνίζεται.

Με την τεράστια ευφυία του και με πρακτικές σύγχρονου πολιτικού, ξεκίνησε να φτιάχνει το δικό του δίκτυο, κάνοντας φιλίες με γνωστούς ποδοσφαιριστές της εποχής, όπως οι Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες, Ρικάρντο Ρότσα και Ρενάτο Γκαούτσο, με απώτερο σκοπό να τον προτείνουν σε ομάδες της χώρας.



Φυσικά, είχε τα χαρακτηριστικά και το σώμα ποδοσφαιριστή χωρίς το πιο σημαντικό, την ικανότητα.

Η καλά μεθοδευμένη τακτική του δούλεψε πολύ καλά και το μόντους οπεράντι του είχε την εξής μορφή: Έκανε μικρά, χρονικά, συμβόλαια, δήλωνε τις πρώτες εβδομάδες πως δεν μπορεί να αγωνιστεί λόγω φυσικής κατάστασης και έτσι περνούσε ο πρώτος καιρός χωρίς να αγωνίζεται.

ήταν υποχρεωμένος να κάνει προπόνηση και με τους άλλους συμπαίκτες του, ξαφνικά τον έπιανε κάποιο τράβηγμα και λόγω της υπανάπτυκτης ιατρικής τεχνολογίας της εποχής, η απάτη αυτή έπιανε πάντα. Μάλιστα είχε και κάποιο φίλο οδοντίατρο ο οποίος τον συμβούλευε και όποτε η ομάδα τον χρειαζόταν, επικαλούταν πως έχει εστιακή λοίμωξη. Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο κατάφερε να περάσει από πολλές ομάδες, χωρίς να γίνει αντιληπτή η απάτη του.

Επίσης, είχε κάνει φιλίες με πολλούς δημοσιογράφους, οι οποίοι έγραφαν φανταστικές ιστορίες για εκείνον, όπως το γεγονός ότι του πρότειναν όσο έπαιζε στην Πουέμπλα, να γίνει Μεξικανός πολίτης και να αγωνιστεί με την Εθνική. Πάντα είχε πάνω του ψεύτικα παιδικά κινητά τηλέφωνα, με τα οποία προσποιούταν πως μίλαγε (σε ξένες γλώσσες πολλές φορές) με συλλόγους από όλο τον κόσμο ώστε να πείθει τους γύρω του, πόσο πολύτιμος παίκτης ήταν!



Ανάμεσα στις δολοπλοκίες του ήταν και το αφήγημα πως ήταν μέλος της Ταγέρες και της Ιντεπεντιέντε. Ήταν επίσης μέλος της ομάδας, η οποία το 1984 είχε κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες και το Διηπειρωτικό. Εκεί παρουσίασε τον εαυτό του σαν Κάρλος Ενρίκε, πρόσωπο υπαρκτό και αληθινό νικητή των δύο αυτών διοργανώσεων.

Το 1986 υποτιθέμενα πήγε στην Ευρώπη και στην Γκαζελέκ Αζαξιό, όπου αγωνιζόταν ένας φίλος του.

Σε μία προπόνηση της ομάδας για την παρουσίαση του στους φιλάθλους, φοβήθηκε μην φανερωθεί και κλώτσησε όλες τις μπάλες στο κοινό και φίλησε με πάθος το σήμα στην φανέλα του.

Τον επόμενο χρόνο γύρισε στην Βραζιλία αλλά οι φίλοι του δημοσιογράφοι τον ανύψωσαν στις εφημερίδες σαν τεράστιο γκολτζή, που είχε παίξει στην Γαλλία για οκτώ σεζόν! Παρόλα αυτά, ο φίλος του που έπαιζε στην Αζαξιό για τέσσερα χρόνια, Φάμπιο Μπάρος, ισχυρίστηκε πως ο Κάιζερ ποτέ δεν πήγε στην Κορσική. Τόνισε μάλιστα πως απλά οι δύο τους είχαν βγάλει φωτογραφίες με την φανέλα της ομάδας, τις οποίες της χρησιμοποίησε μετά ο Βραζιλιάνος μαζί με πλαστά έγγραφα, ώστε να πείσει τον κόσμο πως είχε περάσει και την άλλη όχθη του Ατλαντικού.

Αργότερα, έπαιξε στην Μπανγκού. Εκεί χρησιμοποίησε το παλιό κόλπο του τραυματισμού, μέχρι που ο ιδιοκτήτης της ομάδας τον υποχρέωσε να παίξει μιας και η Μπανγκού έχανε 2-0.

Κατά την προθέρμανση, παρατήρησε κάποιους οπαδούς να βρίζουν τους συμπαίκτες του. Αμέσως τους επιτέθηκε με αποτέλεσμα να δει την κόκκινη κάρτα και να μην αγωνιστεί ακόμα μία φορά. Μετά το τέλος του ματς απολογήθηκε στον πρόεδρο λέγοντας του πως οι οπαδοί τον αποκάλεσαν κλέφτη και αυτός ήταν ο λόγος που αντέδρασε.

Φυσικά πήρε συγχωροχάρτι και παράταση του συμβολαίου του για ακόμα έξι μήνες.

Πέρασε και από την Φλουμινένσε αλλά εκείνη την περίοδο κατάλαβαν το κόλπο με το κινητό και τον έδιωξαν. Τερμάτισε την... πλούσια και γεμάτη διακρίσεις καριέρα του στη Βάσκο Ντα Γκάμα, όπου πήγε να βοηθήσει έναν ποδοσφαιριστή που είχε πρόβλημα με το αλκοόλ, μιας εκείνος δεν έπινε και όλοι γνώριζαν πως ήταν πολύ καλός άνθρωπος…

Άλι Ντία

Ο Άλι Ντία υπήρξε Σενεγαλέζος ποδοσφαιριστής ο οποίος προσπάθησε να μιμηθεί τις πρακτικές του Κάιζερ αλλά ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει τα κατορθώματα του Βραζιλιάνου απατεώνα. Το 1996, ο Ντία υπέγραψε στην Σαουθάμπτον σύμφωνα με προτροπή του τότε προπονητή της, Γκρέιαμ Σούνες. Στην πραγματικότητα, ο Σούνες δέχθηκε ένα τηλεφώνημα, όπου στην άλλη άκρη της γραμμής υποτίθεται πως ήταν ο Λιβεριανός διεθνής και Καλύτερος Παίκτης της Χρονιάς, Ζορζ Γουεά.

Η συζήτηση που ακολούθησε μεταξύ τους είναι το λιγότερο ξεκαρδιστική. Ο πρώην προπονητής έμαθε πως ο Ντία είναι ξάδελφος του Γουεά, πως είχε αγωνιστεί στην Παρί Σεν Ζερμέν και πως είχε παίξει 13 φορές με την φανέλα της Εθνικής Λιβερίας και πως θα ήταν καλό η ομάδα να τον δοκιμάσει. Περιττό να αναφέρουμε πως εκείνος που έκανε το τηλεφώνημα και τις συστάσεις. ήταν ένας παλιός συμφοιτητής του Ντία. Ο παλιός θρύλος της Λίβερπουλ πείστηκε και προσέφερε στον Άλι συμβόλαιο για ένα μήνα. Φυσικά, ο Γουεά όταν πληροφορήθηκε το συμβάν επιβεβαίωσε πως καμία σχέση δεν έχει μαζί του.



Αρχικά, είχε προγραμματιστεί ένα φιλικό κόντρα στην Άρσεναλ, όπου θα έκανε και την πρώτη εμφάνιση του με τους αναπληρωματικούς της ομάδας αλλά τελευταία στιγμή ακυρώθηκε. Ο νεοφερμένος Ντία έπεσε με την μία ”στα βαθιά” σε επίσημο αγώνα κόντρα στη Λιντς. Η τύχη ήταν με το μέρος του μιας και η Σαουθάμπτον εκείνη την ημέρα είχε ελάχιστους παίκτες στον πάγκο. Ο Αφρικανός με το νούμερο 33 στην πλάτη, μπήκε αλλαγή στο 32' στην θέση του τραυματία Ματ Λε Τισιέ αλλά τον έβγαλε ο προπονητής στο 85? περνώντας στο παιχνίδι τον Κεν Μονκού. Φυσικά η Λιντς πήρε το ματς με σκορ 2-0 και κάποια χρόνια μετά ο Λε Τισιέ έκανε τις εξής φοβερές δηλώσεις: «Έτρεχε γύρω γύρω σαν τον Μπάμπι το ελαφάκι. Ήταν πραγματικά ντροπιαστικό να το βλέπεις».

Ο Ντία απομακρύνθηκε από τους «αγίους» δύο εβδομάδες μετά, μιας και από την επόμενη μέρα κανείς δεν τον ξαναείδε στο προπονητικό κέντρο. Έπαιξε για σύντομο χρονικό διάστημα για την Γκέιτσχεντ, πριν φύγει από την Αγγλία τον Φεβρουάριο του 1997. Φυσικά δεν ήταν πλήρως αποτυχημένος μιας και βρέθηκε στην πρώτη θέση των Τάιμς, στην λίστα με τους χειρότερους 50 ποδοσφαιριστές.

Ζίβκο Λούκιτς

Ο Ζίβκο Λούκιτς γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου στο Βελιγράδι της τότε Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Είναι ακόμα μία από τις γνώριμες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, οι οποίοι έχουν χρησιμοποιήσει ύπουλα μέσα για να κάνουν μία επαγγελματική καριέρα.

Ξεκίνησε να παίζει ως μέσος στην ομάδα νέων της Παρτίζαν. Προφανώς παίκτης με περιορισμένες δυνατότητες, έκανε μία και μοναδική εμφάνιση με την δεύτερη ομάδα το 1963 σε ένα φιλικό αγώνα κόντρα στην Μέρμπεκ προερχόμενος από τον πάγκο. Μέσα σε διάστημα επτά ετών, πέρασε από τις Ριέκα, Μάριμπορ και Όσιγιεκ, ενώ ταυτόχρονα σπούδαζε οδοντιατρική.

Το 1970, ύστερα από την ένωση των Σταντ Σεν Ζερμέν και Παρί FC γεννήθηκε η γνωστή σε όλους μας Παρί. Ο Λούκιτς εκμεταλλεύτηκε το φιλόδοξο αλλά όχι οργανωμένο πρότζεκτ ώστε να καταφέρει να μπει στην νεοσύστατη ομάδα. Κατάφερε και έπεισε όλο το προσωπικό του συλλόγου, πως είναι αδελφός του Ίλια Λούκιτς, ποδοσφαιριστή τότε της Ρεν και πως ήταν από τους σημαντικότερους παίκτες της Παρτίζαν.



Λόγω της αυξανόμενης ζήτησης Σέρβων παικτών από τους γαλλικούς συλλόγους την εποχή εκείνη, γιατί ήταν πολύ ταλαντούχοι και φθηνοί, κατάφερε και εισχώρησε στην ομάδα. Επίσης, υπήρχε τέτοιος ενθουσιασμός που πριν το ντεμπούτο το Φρανς Φουτμπόλ τον καλωσόρισε με ένα μίνι αφιέρωμα.

Στις 29 Αυγούστου του 1970, ο Λούκιτς έπαιξε το πρώτο και τελευταίο του αγώνα μπαίνοντας σαν αλλαγή στην νίκη με 3-2 επί της Κεβιγί. Ο Σέρβος έπαιξε μόνο 53 λεπτά με την γαλλική ομάδα, πριν αποκαλυφθεί η απάτη του. Κατάφερε όμως να πάρει ένα μετάλλιο μιας και η Παρί ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία.

Πέρασε την υπόλοιπη ζωή του στο Ζέλεζνικ, όπου και είχε μία οδοντιατρική κλινική. Απεβίωσε το 2015 έχοντας καταφέρει να μπει σε ένα μικρό κλαμπ ποδοσφαιριστών μαζί με τους Άλι Ντία και φυσικά τον Κάιζερ.

Επιμέλεια: Βασίλης Λαζάρου