Αχ αυτή η «ψύχωση»!

Τι συνέντευξη Τύπου κι εκείνη! Κάποιους προπονητές τους μνημονεύεις για τις αποτυχίες τους, κάποιους για τις αποτυχίες του, όπως και πολλούς και για τα δύο μαζί. Για τον Σρέτσκο Κάτανετς δεν ισχύει αυτό.

Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το ελληνικό ποδοσφαιρικό κοινό. Διότι -ασχέτως αν ήταν καλό, κακό ή μέτριο- το έργο του δεν αποτελεί σημείο αναφοράς της παρουσίας του στον Πειραιά, αλλά μια λέξη είναι αυτή που συνοδεύει το ονοματεπώνυμό του και η οποία υπογραμμίζει τη σύντομη συνεργασία του με τον Ολυμπιακό. Η περιβόητη «ψύχωση», που τον έστειλε… σπίτι του, κάτι τέτοιες μέρες πριν από 18 χρόνια. Σε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα «διαζύγια» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ας βάλουμε όμως το story σε μια σειρά…

Το καρέ του πάγκου
Σε μια από τις πιο ροντέο σεζόν στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, ο Ολυμπιακός για να φτάσει τον στόχο του όπερ και εγένετο), για να εκπληρώσει τον διακαή πόθο του, αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα. Και για την ακρίβεια ο Σωκράτης Κόκκαλης, που δεν το ‘χε και σε τίποτα αν κάτι δεν του άρεσε στην ομάδα. Συνολικά τέσσερις τεχνικοί πέρασαν από την... ηλεκτρική καρέκλα εκείνη την ποδοσφαιρική χρονιά.

Η αγωνιστική περίοδος 2002-03 ξεκινάει με τον Τάκη Λεμονή στον πάγκο, στον οποίο βρίσκεται από τα μέσα του 2000-01. Έχοντας πάρει τα δύο προηγούμενα πρωταθλήματα. Η γεύση που υπάρχει στο ξεκίνημα είναι γλυκόπικρη. Διότι το ιστορικό 6-2 επί της Μπάγερ Λεβερκούζεν για το Champions League, διαδέχεται το 3-0 από τη Μακάμπι Χάιφα στην Κύπρο.

Η εικόνα της ομάδας δεν πείθει τη διοίκηση και η απόλυση ανακοινώνεται μετά το 4-1 επί της Καλλιθέας στο «Ελ Πάσο» για το Κύπελλο. Ο διάδοχός του είναι ο Γιάννης Κόλλιας, ο οποίος μπορεί μεν να κάθισε στον πάγκο σε ματς του Champions League, όπως αυτά με τη Λεβερκούζεν και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά είχε την ταμπέλα του υπηρεσιακού κολλημένη πάνω του, ουσιαστικά από την αρχή και οι δύο πλευρές πορεύτηκαν για έναν μήνα.

Ο Ζάχοβιτς… έστειλε τον Κάτανετς στον Ολυμπιακό

Ο ισχυρός άνδρας του συλλόγου αποφασίζει να πάει σε διαφορετική λύση για το τιμόνι της ομάδας, συγκριτικά από αυτές που είχαν προηγηθεί, ψάχνοντας μετά από καιρό τεχνικό από το εξωτερικό. Ο Σωκράτης Κόκκαλης φημολογείται ότι είχε κυκλώσει εδώ και καιρό το όνομα του Σρέτσκο Κάτανετς, αλλά δεν ήταν εφικτό να τον προσλάβει. Παρότι δεν έδειχνε σε πρώτη ανάγνωση ένα τόσο φανταχτερό όνομα.

Μέχρι τότε, οι Πειραιώτες είχαν μια κακή ανάμνηση από τον παλαίμαχο μεσοαμυντικό, που είχε χαρίσει τη νίκη στη Σαμπντόρια με το γκολ του στο παλιό «Γ. Καραϊσκάκης» στις 24/10/90 για τη β’ φάση του Κυπέλλου Κυπελλούχων.


Λίγα χρόνια πριν πιάσει… λιμάνι και μετά το «αγροτικό» στα χαμηλά κλιμάκια της Σλοβενίας, η ομοσπονδία της χώρας του αποφασίζει να του δώσει τα… κλειδιά της ανδρικής ομάδας. Τα πάντα πηγαίνουν… πρίμα στην αρχή, αφού εξασφαλίζεται η πρόκριση στα τελικά του Euro 2000, ενώ ακολουθεί αυτή στο Μουντιάλ 2002 και στη συνέχεια όλα γίνονται… ροκ.

Το «0 στα 3» στα γήπεδα της Νότιας Κορέας κόντρα σε Ισπανία, Παραγουάη και Νότια Αφρική, προκαλεί απογοήτευση, αλλά κυρίως δεν είναι… εύπεπτη η ήττα από τη «φούρια ρόχα» σε έναν παλιό γνώριμο του Ολυμπιακού. Τον Ζλάτκο Ζάχοβιτς, που τα «σπάει» με τον τεχνικό της ομάδας μετά το 3-1 από την ομάδα του Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο. Για την ακρίβεια με τα λεγόμενά του ο 31χρονος τότε άσος, οδηγεί στα άκρα τις σχέσεις των δύο ανδρών. Με την επιστροφή της Σλοβενίας στη βάση της, ολοκληρώνεται και η συνεργασία με τον Σρέτσκο Κάτανετς.



Συνεπώς, την περίοδο που ο Ολυμπιακός αναζητά προπονητή, ο Σωκράτης Κόκκαλης κοιτάζει το… τεφτέρι του και βλέπει το όνομα του Κάτανετς που κυκλοφορεί ελεύθερος. Τον πείθει να υπογράψει συμβόλαιο για 2,5 χρόνια και ανακοινώνεται στις 2 Νοεμβρίου του 2002.

«Τα κριτήρια που με οδήγησαν στη λήψη αυτής της απόφασης ήταν τρία. Το πρώτο ήταν ότι έχει δείξει πολύ θετικά δείγματα ως προπονητής με τις εθνικές ομάδες των ανδρών όσο και των ελπίδων της χώρας του. Η Σλοβενία που δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 90, μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας, με ένα αδύνατο πρωτάθλημα, κατόρθωσε να φτάσει στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002, και του Euro 2000. Πράγμα π.χ. που δεν έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα, εκτός από μια φορά πριν πολλά χρόνια, η δική μας Εθνική. Συνεπώς σαν προπονητής έδειξε ότι μπορεί να οδηγήσει μια ομάδα με μεγάλους ποδοσφαιριστές στα τελικά των μεγαλύτερων διεθνών διοργανώσεων.

Ως ποδοσφαιριστής έχει κάνει μια επιτυχή σταδιοδρομία σε μεγάλες ομάδες της Ευρώπης, και στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας βέβαια. Αυτό το στοιχείο έχει μεγάλη σημασία γιατί έχει συνεργαστεί με μεγάλους προπονητές όπως ο Μπόσκοφ και ο Έρικσον. Είναι ένας άνθρωπος που βγήκε μέσα από το ποδόσφαιρο και έχει την εμπειρία αυτών των μεγάλων ομάδων και διοργανώσεων. Όμως, το βασικό κριτήριο που με οδήγησε στην επιλογή του Σρέτσκο Κάτανετς είναι ότι διαπίστωσα ότι έχει φιλοδοξίες και βλέψεις τόσο για το μέλλον του Ολυμπιακού αλλά και του ιδίου.

Είναι ένας νέος άνθρωπος που κατά τη γνώμη μου μπορεί να ανεβάσει τον Ολυμπιακό πιο ψηλά από εκεί που βρίσκεται σήμερα. Και ενώ υπήρχαν και άλλες προτάσεις από προπονητές που ενδεχομένως σαν ονόματα να ακούγονται καλύτερα, εμείς ψάχναμε για προπονητή ο οποίος θέλει να δουλέψει σκληρά, να ανεβάσει την ομάδα μας και να ανέβει και ο ίδιος. Γι αυτό πιστεύω ότι θα έχουμε μια καλή συνεργασία. Δεν θέλουμε προπονητές που θα έρθουν στην Ελλάδα για να κλείσουν την καριέρα τους ή να πάρουν πολλά χρήματα και τους λείπει η δυναμική που διέπει, απ’ όσο έχω καταλάβει, το χαρακτήρα του Σρέτσκο Κάτανετς», δήλωσε ο Σωκράτης Κόκκαλης κατά την παρουσίασή του.


«Ελπίζω να ανταποδώσω με καλά αποτελέσματα την εμπιστοσύνη του προέδρου και του Ολυμπιακού. Η δουλειά μου είναι να μιλάω στο γήπεδο. Έχω δει κάποια πράγματα και γνωρίζω κάποιους παίκτες, αλλά η πραγματική γνωριμία θα γίνει κατά τη διάρκεια της δουλειάς. Στη συνέχεια θα μπορώ να έχω σαφή άποψη και για την αξία του καθενός», ανέφερε ο Κάτανετς, ο οποίος λίγο αργότερα έμεινε στην ιστορία επειδή… μίλησε εκτός γηπέδου.

Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Ο Κάτανετς πέφτει κατευθείαν στα βαθιά, αφού κάθεται στον πάγκο για πρώτη φορά στο ντέρμπι με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το τελικό σκορ 1-1, με τους Πειραιώτες να προηγούνται στο 28’ με τον Τζόρτζεβιτς και τον Νικολαΐδη να ισοφαρίζει στο 43ο λεπτό, αλλά παρότι δεν έγινε ξεκίνημα με το δεξί, το πρόσημο θεωρήθηκε θετικό, αν και οι Πειραιώτες παρέμειναν πίσω από τους «κιτρινόμαυρους».


Σταδιακά, αρχίζει να στρώνει ο Ολυμπιακός και θα ακολουθήσουν καλά αποτελέσματα και κάποιες ευρείες νίκες, όπως το 6-0 επί του Ιωνικού στη Ριζούπολη, παρότι η επίθεση δεν δείχνει να είναι το πρώτο μέλημα.

Ο Κάτανετς έχει αφήσει στην άκρη το 4-4-2, το οποίο ο πρωταθλητής Ελλάδας ακολουθεί πιστά όλα αυτά τα χρόνια με όλους σχεδόν τους προπονητές, αλλά δεν δείχνει να ταιριάζει στο dna του συλλόγου. Παρότι στην Ευρώπη δεν έχει λειτουργήσει καλά η συγκεκριμένη συνταγή. Εφαρμόζει σύστημα με τρεις αμυντικούς. Μετά τον μήνα του μέλιτος ακολουθούν κάποιες εμφανίσεις που δεν άρεσαν. Όπως στην ήττα με 3-2 από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο με ανατροπή. Όπου οι Πειραιώτες σκόραραν με δύο αυτογκόλ. Του Χένρικσεν και του Κυργιάκου. Με τον Ολυμπιακό να περιορίζεται σε παθητικό ρόλο.

«Ψύχωση, ψύχωση, ψύχωση…»

Ο προπονητής (όπως και ο κάθε σύλλογος στην Ελλάδα) τρέφεται και ζει από τα αποτελέσματα. Το κλίμα πλέον δεν ήταν το ιδανικό, αλλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η συνέντευξη Τύπου της 6ης Φλεβάρη του 2003. Νωρίτερα, στα μέσα Ιανουαρίου, είχε κάνει πάλι δηλώσεις που προκάλεσαν αίσθηση και οι οποίες σίγουρα ήχησαν σαν… καμπανάκι στα αυτιά της διοίκησης. Με τον Ολυμπιακό να έχει κάνει μόνο μια προσθήκη, αυτή του πλάγιου μπακ, Τζόνι Νόβακ, που ήρθε στην Ελλάδα από τα… αζήτητα, ο Σλοβένος προπονητής που συνήθως ήταν σε γενικές γραμμές ήρεμος και ανέκφραστος, παρουσιάστηκε αιχμηρός, μιλώντας για τα μεταγραφικά.

«Δεν θέλω να μιλάω για τις μεταγραφές. Μίλησα την προηγούμενη φορά. Θα προσπαθήσουμε να πάρουμε το πρωτάθλημα με αυτούς που έχουμε. Την προηγούμενη φορά ήμουν ξεκάθαρος, θα δουλέψουμε με αυτούς που έχουμε. Έχω πει πως σε αυτή την ομάδα ένας είναι ο αρχηγός που αποφασίζει. Δεν είναι στο δικό μου χέρι, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος. Εγώ έκανα τις εισηγήσεις μου, αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που θα πάρει τους παίκτες, για αυτό αποφασίζουν άλλοι», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Κάτανετς έδωσε, λοιπόν, το καθιερωμένο ραντεβού με τους εκπροσώπους του Τύπου, έχοντας σχεδόν ολοκληρώσει την προετοιμασία της ομάδας του για το εντός έδρας ματς με τον Ηρακλή. Ο 40χρονος τότε τεχνικός, για τον οποίο πρέπει να σημειωθεί δεν είχε ανάλογες παραστάσεις σε πάγκο ομάδας με τόση πίεση για την κορυφή, έδειξε να μην κατανοεί την κάψα για την κατάκτηση του 7ου σερί πρωταθλήματος, που, πάντως θα σήμαινε ρεκόρ στην ιστορία τόσο του συλλόγου, όσο και του ελληνικού ποδοσφαίρου.


«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει η πίεση αυτή για το 7ο πρωτάθλημα. Δεν θα την έλεγα καν πίεση, πιο πολύ ψύχωση είναι και δεν εξελίσσεται καλά για μένα και την ομάδα. H ομάδα θα είναι πρώτη εφόσον αξίζει να είναι πρώτη. Είσαι πρωταθλητής εφόσον το αξίζεις και παρουσιάζεσαι καλύτερος στο γήπεδο από τον αντίπαλο. Εγώ θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου, θα προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις, για το 7ο πρωτάθλημα. O Ολυμπιακός δεν αξίζει να είναι πρώτος αυτή τη στιγμή. Αν αξίζουμε να είμαστε πρωταθλητές, θα είμαστε. Κάθε χρόνο οι παίκτες θα πρέπει να έχουν τη διάθεση να νικάνε και να προχωράνε», ανέφερε ο Κάτανετς και σίγουρα τα συγκεκριμένα λεγόμενα δεν τα υποδέχτηκαν καλά οι ιθύνοντες τον σύλλογο.

«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιος κατάλληλος για να είναι ο ηγέτης του Ολυμπιακού», τόνισε ο Κάτανετς, αναφερόμενος σε μια ομάδα που είχε στις τάξεις της -μεταξύ άλλων- Τζόρτζεβιτς, Καρεμπέ και Τζιοβάνι.

Σφύριξε κι… έληξε
Με αυτές τις ατάκες, ο Σρέτσκο Κάτανετς… υπέγραψε -δίχως να το γνωρίζει- την… απόλυσή του. Την επόμενη κιόλας μέρα και παρότι δεν μεσολαβούσε πολύς χρόνος μέχρι το ματς με τον «Γηραιό» ανακοινώθηκε η απομάκρυνσή του.

«Η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ γνωστοποιεί τη διακοπή της συνεργασίας της με τον προπονητή Στρέτσκο Κάτανετς. Οι λόγοι που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση έχουν να κάνουν με το κακό κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην ομάδα, με αποτέλεσμα τις τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας, αλλά και τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Κάτανετς, οι οποίες κρίνονται απαξιωτικές για το Σύλλογο και τους ποδοσφαιριστές και δείχνουν την έλλειψη πίστης από την πλευρά του σε ό,τι αφορά το στόχο της ομάδας, που είναι η κατάκτηση του έβδομου συνεχόμενου πρωταθλήματος, όπως επιθυμούν η Διοίκηση, οι ποδοσφαιριστές και τα εκατομμύρια των φιλάθλων του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Την ευθύνη της τεχνικής ηγεσίας αναλαμβάνει ο Ολεγκ Προτάσοφ», αναφέρει ο σύλλογος.

Το… τρίτο ημίχρονο

Το «διαζύγιο» δεν ήταν καθόλου βελούδινο, διότι πέραν της διαφωνίας για την αποζημίωση, ο Κάτανετς έκανε νέες δηλώσεις που προκάλεσαν και πάλι ντόρο.
«Όσο ήμουν προπονητής στον Ολυμπιακό κερδίσαμε επτά ματς και χάσαμε από τον Παναθηναϊκό, γιατί είχαμε τέσσερις τραυματίες. Δεν είπα πως δεν πιστεύω ότι θα πάρουμε το πρωτάθλημα», δήλωσε ο Κάτανετς μέσω συνέντευξης στη «Δίκη στον Alpha».


«Μου λέτε ότι προπονητής του Ολυμπιακού θα είναι ο Όλεγκ Προτάσοφ. Αυτό είναι γελοίο, αλλά τι μπορώ να πω; Δεν με εκπλήσσει η απόλυση, είναι γελοία, αλλά εντάξει. Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω. Δεν μπορώ να ξέρω αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα με παίκτες ή με τη διοίκηση. Ρωτήστε τον πρόεδρο. Αυτός είναι ο υπεύθυνος για να σας δώσει αυτή την πληροφορία. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να κλάψω ή να γελάσω. Εκείνο που ξέρω είναι ότι δούλεψα καλά. Έκανα τη δουλειά μου 100% και ακόμα παραπάνω. Από τη στιγμή που το αποφάσισε ο πρόεδρος θα ξέρει καλύτερα γιατί το έκανε αυτό. Προσπαθώ και εγώ να καταλάβω τι πήγε στραβά. Ποτέ δεν είπα ότι δεν έχω πίστη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αν αυτός είναι ο λόγος για την αλλαγή μου, δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί δεν είπα ότι δεν πιστεύω ότι θα πάρουμε το πρωτάθλημα. Με απόλυσαν χωρίς να με ρωτήσουν τι ακριβώς είπα. Είναι γελοίο. Δεν συμφωνώ με την ανακοίνωση της ΠΑΕ. Θα πρέπει να έχουν κάποιους λόγους. Όσο ήμουν προπονητής στον Ολυμπιακό κερδίσαμε επτά ματς και χάσαμε από τον Παναθηναϊκό, γιατί είχαμε τέσσερις τραυματίες. Αν έχουν αυτή την εντύπωση, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Δεν μπορώ να αλλάξω αυτά που πιστεύει η διοίκηση», κατέληξε ο Κάτανετς.

Στη συνέχεια έμεινε εκτός πάγκων για αρκετό καιρό και το 2006 ανέλαβε την ΠΓΔΜ, όπου παρέμεινε μέχρι το 2009. Ακολούθησαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μέχρι το 2011. Έπειτα από ένα διάλλειμα το 2013, αναλαμβάνει την εθνική Σλοβενίας για δεύτερη φορά και παραμένει μέχρι το 2017. Αυτήν τη φορά δεν κατάφερε να την οδηγήσει στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 και απομακρύνεται τον Οκτώβριο του 2017. Τον Σεπτέμβριο της επόμενης χρονιάς προσλαμβάνεται από την Ομοσπονδία του Ιράκ, όπου βρίσκεται ακόμα.