Άλαν Πάρντιου: «Όταν είσαι ο βασιλιάς, μπορείς να κάνεις τα πάντα»

Ξυπνάει κάθε ημέρα στις 7:30 το πρωί. Έχει μια στάνταρ ρουτίνα που ακολουθεί πριν τους αγώνες. Αρχίζει με κοιλιακούς, ενώ αν δει το πρόσωπό του να είναι πρησμένο, βάζει μια παγοκύστη. Την αφαιρεί και χρησιμοποιεί μια κρέμα για τους πόρους του προσώπου του. Χρησιμοποιεί ειδικό τζελ όταν κάνει μπάνιο, ένα scrub σώματος με μέλι και αμύγδαλο, μια μάσκα προσώπου με βότανα και φυσικά after shave με λίγο ή καθόλου αλκοόλ (σσ. γιατί υποστηρίζει πως στεγνώνει το πρόσωπο) μετά το ξύρισμα. Ακολουθεί μια ενυδατική κρέμα και μια αντιγηραντική λοσιόν. Στο τέλος της… περιποίησης, ρίχνει έναν «πυροβολισμό» και ένα χαμόγελο στον καθρέφτη!

Ο Άλαν Πάρντιου, περί ου ο λόγος, έρχεται στην Ελλάδα για να αναλάβει τις τύχες του Άρη. Ενας προπονητής που παραδέχεται πως είναι αλαζόνας, αυτοαποκαλείται «βασιλιάς» και χαρακτηρίζεται από αρκετούς ως ο… Greatest Manager.

Θεωρεί πως είναι υποχρέωσή του να είναι εμφανίσιμος. Πριν τα ματς, έχει πάντα ένα life coach συνέδριο ώστε να βγάλει από πάνω του όποιες έννοιες έχει. Γνωρίζει ότι ο φόβος και η αναποφασιστικότητα μπορεί να τον επηρεάσουν, όπως και το άγχος. Στόχος του είναι να είναι απόλυτα ήρεμος, αφού δεν θέλει να απογοητεύσει τους ποδοσφαιριστές του. Αποχωρεί και οδεύει προς το γήπεδο για το ματς.

Στα αποδυτήρια, κάνει μια τυπική ομιλία προς τους παίκτες του, έχοντας συλλέξει αρκετά πράγματα από ανθρώπους όπως οι Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, Ζοσέ Μουρίνιο αλλά και ο Μπιλ Γκέιτς. Συνήθως, οι ποδοσφαιριστές του τον ακούνε με προσήλωση και σύμφωνα με τον ίδιο τρέφουν θαυμασμό προς το πρόσωπό του για όσα έχει πετύχει.

Ο Άλαν Πάρντιου χαρακτηρίζεται από αρκετούς ως ο Greatest Manager της Βρετανίας τον 21ο αιώνα. Ήταν αυτός που «φύτεψε» τον… σπόρο, ο οποίος έγινε λουλούδι. Ή για να το καταλάβετε καλύτερα, ο άνθρωπος που πήρε την Γουέστ Χαμ από την 3η κατηγορία και την έφτασε στην Premier League. Παίζοντας τελικούς Κυπέλλου με τα «σφυριά» και με την Κρίσταλ Πάλας, πρωταγωνιστώντας με τις χορευτικές του κινήσεις.

O… οικοδόμος, το «sackpardew.com» και η περίφημη κουτουλιά!

Ο Άλαν Πάρντιου δεν είχε καταφέρει να παίξει επαγγελματικά ποδόσφαιρο ως τα 26 του χρόνια, με τις φήμες να λένε πως έκανε μερικά μεροκάματα ως οικοδόμος από τις 7 το πρωί ως τις 3 το μεσημέρι, ώστε να βγάζει τα προς το ζην. Μέχρι που τον εμπιστεύτηκε η Μπαρνέτ και έκανε μια σχετικά καλή καριέρα. Η Ρέντινγκ ήταν αυτή που του έδωσε και την ευκαιρία για πρώτη φορά να προπονήσει, ενώ ακολούθησε η σπουδαία επιτυχία με τη Γουέστ Χαμ. Η επόμενη ομάδα του ήταν η Τσάρλτον, αλλά δεν τα πήγε καλά με αποτέλεσμα ο κόσμος να ζητάει επί μήνες την παραίτησή του, φωνάζοντας χαρακτηριστικά «φέρτε πίσω την ομάδα μας».



Το όνομά του άρχισε να… ξεθωριάζει ξανά, με τον Πάρντιου να επιστρέφει εκεί όπου ξεκίνησε, στην τρίτη κατηγορία. Ανέλαβε τη Σαουθάμπτον, η οποία είχε ξεκινήσει με -10 βαθμούς τη σεζόν αλλά έφτασε σε μια τρομερή σεζόν να την ανεβάσει κατηγορία. Βρήκε στη συνέχεια τους Ρίκι Λάμπερτ και Χοσέ Φόντε, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα για την «αναγέννηση» της ομάδας. Αποχώρησε λόγω έντονων διαμαχών με τη διοίκηση και ορισμένους ποδοσφαιριστές. Το όνομά του ακουγόταν δυνατά ξανά στο Νησί, με τη Νιούκαστλ να τον προσλαμβάνει. Μόλις το 5% των οπαδών της ήταν υπέρ της πρόσληψης, αφού υπήρξε φημολογία πως ήταν κολλητός του τότε ιδιοκτήτη, Μάικ Άσλεϊ. «Δεν τον ήξερα πριν πάρω τη δουλειά στη Νιούκαστλ, αλλά αυτή η φήμη δεν έφυγε ποτέ», είχε απαντήσει μετέπειτα σε συνέντευξή του.

Έφτασε τη Νιούκαστλ να τερματίσει 5η, κερδίζοντας ο ίδιος το βραβείο του κορυφαίου προπονητή της σεζόν. Κάπου εκεί, του προσφέρθηκε 8ετές συμβόλαιο το οποίο και υπέγραψε, θέλοντας οι «καρακάξες» να μιμηθούν το παράδειγμα των Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ με Φέργκιουσον και Βενγκέρ, αντίστοιχα. Η πορεία του στον σύλλογο του Σάντερλαντ άρχισε να παίρνει την κατηφόρα, με αποκορύφωμα την κουτουλιά στον Ντέιβιντ Μέιλε της Χαλ, κάτι που είχε αποτέλεσμα να δεχτεί τιμωρία 7 αγωνιστικών και πρόστιμο 100 χιλ. λιρών! Χειρότερο όλων; Ότι το όνομά του έπαιζε τότε για τον πάγκο της εθνικής Αγγλίας, αλλά αυτή η συμπεριφορά του απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο!



Ο κόσμος είχε αρχίσει την… εξέγερση. Τυπώθηκαν 30 χιλιάδες φέιγ βολάν που ζητούσαν την αποχώρησή του, σε κάθε ματς στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ» άκουγε έντονη γιούχα, ενώ είδε να δημιουργείται και η ιστοσελίδα «sackpardew.com».

«Δεν γίνεται να υπογράψεις μεγαλύτερο συμβόλαιο από εμένα»

Όσοι γνωρίζουν καλά τον Πάρντιου τον χαρακτηρίζουν ως έναν αλαζονικό άνθρωπο, ο οποίος θεωρεί εαυτόν ανώτερο όλων. Στη Νιούκαστλ που αναφέραμε ακριβώς από πάνω, είχε ζητήσει από τον προπονητή τερματοφυλάκων, Άντι Γούντμαν, να μην αποδεχτεί την πρόταση της διοίκησης για 8ετή ανανέωση. Ο λόγος; Διότι το συμβόλαιό του θα είχε μεγαλύτερη διάρκεια από το δικό του, αφού η πρόταση είχε γίνει 2 χρόνια αργότερα.

«Έφτασα στο γήπεδο, περπάτησα στο γήπεδο, στο τούνελ και μπήκα στο γραφείο του Άλαν Πάρντιου. Ο Παρντς διάβαζε τους Times και είπε: "Πέρασες μια καλή νύχτα;"»… Αναφερόταν στο ραντεβού του Γούντμαν με τον Μάικ Άσλεϊ το περασμένο βράδυ. «Είχα βγει με τον Μάικ και μου είπε: Πρέπει να πας και να υπογράψεις ένα οκταετές συμβόλαιο μετά το παιχνίδι».



«Ο Παρντς με ρώτησε τι θα κάνω και αναρωτήθηκα τι απάντηση θέλει εδώ. Είπε “δεν μπορείς να υπογράψεις ένα οκταετές συμβόλαιο, είναι μεγαλύτερο από το δικό μου, του Στιβ Στόουν και του Τζον Κάρβερ”».

O Γούντμαν πείστηκε να μην αποδεχτεί την πρόταση, αλλά ο Άσλεϊ επέμεινε. «Θα υπογράψετε όλοι οκταετή συμβόλαια»… Κάτι που έκανε τον Πάρντιου να τρελαθεί: «Έχεις προκαλέσει χάος τώρα, μας έχει προσφέρει σε όλους οκταετή συμβόλαια». Τελικά αυτό έγινε, αλλά δεν… κακόπεσε σε κανέναν, διότι όταν ήρθε η ώρα της απόλυσης, άπαντες αποζημιώθηκαν και με το παραπάνω!

«Όταν είσαι ο βασιλιάς, μπορείς να κάνεις τα πάντα»

Ο Πάρντιου μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας ιδιαίτερα έξυπνος, αλλά και αλαζονικός προπονητής. Όπως είπε ένας φωτογράφος της Γουέστ Χαμ: «Δεν νομίζω ότι έχω γνωρίσει πιο αλαζονικό άτομο στη ζωή μου». Ο ίδιος φωτογράφος αφηγήθηκε μάλιστα και μια τρομερή ιστορία με τον Βρετανό προπονητή, ο οποίος έπαιρνε δείπνο στο προπονητικό κέντρο με τον γυμναστή της ομάδας…



«Όταν κάθισε με την ομάδα του στο εστιατόριο, ρώτησε τον γυμναστή Τόνι Στρούντγουικ τι πήρε και του είπε ότι αν φαινόταν καλύτερο από το δικό του πιάτο θα του το έπαιρνε.

Όταν έφτασαν τα γεύματα, ο Παρντς είπε στον Τόνι “Το δικό σου φαίνεται καλύτερo, το έχω αυτό” και άλλαξε πιάτα.

Του είπα ότι δεν μπορείς να πάρεις απλώς το φαγητό κάποιου άλλου. Ο Παρντς απάντησε: “Όταν είσαι ο βασιλιάς, μπορείς να κάνεις τα πάντα”»…

Τα «bungalows», τα πυροτεχνήματα και η αποχώρηση λόγω ρατσισμού

Κρίσταλ Πάλας και Γουέστ Μπρομ ήταν οι επόμενες ομάδες στην καριέρα του Πάρντιου μετά τη Νιούκαστλ, όπως και μια εμπειρία από την Ολλανδία και την Ντεν Χάαγκ. Για να δοκιμάσει κάτι τελείως διαφορετικό: Μετακόμισε στη Βουλγαρία για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ Σόφιας. Εκεί, έζησε πρωτόγνωρα για τον ίδιο σκηνικά. Πόσω μάλλον για το επίπεδο ενός προπονητή που έχει περάσει μια ζωή στην Αγγλία, έχει προπονήσει επτά μεγάλους συλλόγους και έχει περάσει αρκετά χρόνια στην Premier League. Βλέπεται στην Αγγλία δεν έχει καπνογόνα, πυροτεχνήματα και φανατισμό.

Η παρουσία του στην ομάδα αρχικά ως τεχνικός διευθυντής αλλά και στη συνέχεια ως σύμβουλος, συνέπεσε με τη συμμετοχή της ΤΣΣΚΑ στον τελικό του Κυπέλλου Βουλγαρίας όπου είχε να αντιμετωπίσει την Λέφσκι, για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια. Την παραμονή του αγώνα, οι αντίπαλοι οπαδοί πετούσαν πυροτεχνήματα έξω από τα δωμάτια της ομάδας, σε μια γνωστή τακτική για να μην… κοιμάται ο αντίπαλος!



«Χθες το βράδυ, είχαμε πυροτεχνήματα στις 2:30 το πρωί από τους αντίπαλους οπαδούς που απλώς μας ενημέρωναν ότι υπάρχει ένα μεγάλο παιχνίδι. Έτσι μας ξύπνησαν. Δεν έχω βιώσει πραγματικά το πάθος που έχουν οι οπαδοί εδώ σε πολλές περιπτώσεις στην Αγγλία, είναι κάτι… άγριο», ανέφερε σε δηλώσεις του στο «Sky Sports».

Τα «bungalows» στο προπονητικό κέντρο φιλοξενούσαν την αποστολή, με τον Πάρντιου να φτιάχνει το κλασικό του αγγλικό τσάι και να το πίνει στο γραφείο του. Κοιμόταν σε μονό κρεβάτι, με τους παίκτες… παρέα σε διπλό στα δωμάτιά τους. Ο τελικός τελικά χάθηκε και προστέθηκε σε αυτούς που δεν είχε κερδίσει με Γουέστ Χαμ, Κρίσταλ Πάλας. Παρόλα αυτά, δεν πτοήθηκε ιδιαίτερα…



«Μεγάλο παιχνίδι ήταν αυτό σήμερα. Δεχτήκαμε ένα γκολ με κόντρα και αυτό πονάει. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, δεν κάναμε αρκετά για να τους πληγώσουμε», είχε πει αρχικά και στη συνέχεια ρωτήθηκε για το πώς βλέπει το μέλλον του... «Είμαι 60 τώρα, αλλά είμαι φιτ, αρκετά καλά. Κοιτάζω τον Ρόι Χόντγκσον και σκέφτομαι "ίσως υπάρχουν άλλα δέκα χρόνια μέσα μου”».

Τελικά, ο Πάρντιου αποχώρησε πριν από λίγους μήνες, καθώς βίωσε κάτι που όπως ήταν λογικό τον πείραξε αρκετά. Οι οπαδοί της ΤΣΣΚΑ Σόφιας υποδέχτηκαν την αποστολή μετά από μια ήττα και επιτέθηκαν ρατσιστικά σε δύο μαύρους ποδοσφαιριστές της ομάδας τους! Ο Βρετανός είχε δεχτεί από νωρίς προειδοποιήσεις, πριν καν αναλάβει τους Βούλγαρους για τέτοια φαινόμενα αλλά προφανώς δεν ήθελε να τα πιστέψει. Τελικά τα είδε με τα μάτια του, τα άκουσε με τα αυτιά του. Παραιτήθηκε και αποχώρησε άμεσα!

Η «αγάπη» για το 4-4-2, η μικρή παραλλαγή και τα σκαμπανεβάσματα

Μεγαλοπρεπής! Μια λέξη που, επίσης, τον χαρακτηρίζει. Οι ομάδες του Άλαν Πάρντιου βγάζουν δυναμισμό και ενέργεια μέσα στον αγωνιστικό χώρο, κάτι που… γουστάρει ο συγκεκριμένος προπονητής. Αν η ομάδα του πάει καλά, ο ίδιος νιώθει σαν να παίζει και αυτός, σαν να είναι ο ιδανικός καπετάνιος που τραβάει το καράβι μακριά από τα βράχια. Αλλά όταν η παλίρροια αλλάζει, οι οπαδοί αρχίζουν να νιώθουν ότι οι παίκτες τους επιπλέουν στη θάλασσα, με τον Πάρντιου να στέκεται στο σκάφος και να τους φωνάζει να κολυμπήσουν πίσω.





Ο Βρετανός τεχνικός αγαπά το 4-4-2, είναι η διάταξη που προτιμά και λίγες φορές το γυρίζει σε 4-2-3-1, με ένα δεκάρι-περιφερειακό φορ.

Οι σχηματισμοί του Πάρντιου είναι… τυποποιημένοι:
-Στην άμυνα προτιμά δύο έμπειρους στόπερ, έναν πιο τεχνίτη και έναν πιο δυναμικό.
-Τα μπακ του αρέσει να είναι επιθετικά και περισσότερο… φουλ-μπακ, συμμετέχοντας ενεργά στη δημιουργία.
-Τα δύο χαφ (ξανά ένας πιο τεχνίτης και ένας με πιο δυναμικό στιλ) κρατάνε συνήθως τις θέσεις τους.
-Στο πλάι οι δύο εξτρέμ έχουν την ελευθερία να κλείνουν προς τα μέσα.
-Υπάρχουν και οι δύο φορ, ένας καθαρόαιμος και ένας δεύτερος-περιφερειακός. Του αρέσει ο κλασικός επιθετικός να είναι παίκτης κουτιού, αυτός που με… μισή επαφή σκοράρει και αυτός που υποδέχεται μπάλες. Ο άλλος επιθετικός είναι πιο ταχύς, παίζει ανάμεσα σε άξονα και επίθεση.

Χαρακτηριστικό του Πάρντιου, επίσης, είναι τα σκαμπανεβάσματα που μπορεί να έχουν οι ομάδες του. Υπάρχουν περιπτώσεις που μια ομάδα του μπορεί να πηγαίνει… τρένο, αλλά στη συνέχεια να καταρρεύσει και να βρίσκεται αρκετές αγωνιστικές μακριά από τα τρίποντα.





Με πρόχειρους υπολογισμούς και τα όσα αναφέρουν οι Βρετανοί, ο Πάρντιου είχε 4 θεαματικές σεζόν, 5 καλές, 4 μέτριες και 3 κακές! Βέβαια, βάσει… στατιστικής, το πιθανότερο σενάριο είναι ο Πάρντιου να έχει μια, τουλάχιστον, καλή σεζόν όπως έχει συμβεί στις περισσότερες φορές της καριέρας του.

«Αν θες να κρατήσεις τη δουλειά σου, να είσαι ο Άλαν Πάρντιου»

«Είμαι χοντρόπετσος σαν άνθρωπος και προπονητής»… Η ατάκα αυτή του Πάρντιου συνοψίζει αρκετά το προφίλ του. Ένα προφίλ που είχε χάσει για ένα διάστημα, κυρίως κατά την παρουσία του στη Νιούκαστλ και μάλιστα αυτό είχε φανεί να επηρεάζει αγωνιστικά και τις «καρακάξες».



Αυτός που τον συνέφερε, ήταν ο σπουδαίος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος εκτιμάει ιδιαίτερα τις ικανότητες του 61χρονου, πλέον, προπονητή.

«Την περασμένη σεζόν, είπε στον εαυτό μου πως πρέπει να προσφέρω στον Άλαν Πάρντιου κάποιες αυτόκλητες συμβουλές προτού φύγει από τη Νιούκαστλ για να αναλάβει το τιμόνι της Κρίσταλ Πάλας. Τον ρώτησα: “Τι έπαθες; Δεν μαλώνεις πια με κανέναν. Έχεις ηρεμήσει. Αν θέλεις να κρατήσεις τη δουλειά σου, άρχισε να είσαι ο Άλαν Πάρντιου”. Με πήρε τηλέφωνο μερικές εβδομάδες αργότερα και μου είπε “ευχαριστώ”. Δεν χρειαζόταν. Ξέρω πόσο δύσκολη είναι αυτή η δουλειά. Είμαι πάντα στην ευχάριστη θέση να βοηθήσω έναν συνάδελφο διευθυντή».

Ο Άλαν Πάρντιου είναι ένας άνθρωπος που έχει τα δικά του «πιστεύω». Ακολουθεί μια συγκεκριμένη ρουτίνα πριν από κάθε ματς, δεν του αρέσει να συμβιβάζεται και ακολουθεί τον δικό του μοναχικό δρόμο, όντας ένας εγωιστής και αρκετές φορές αλαζονικός τύπος. Είναι ένας μεγαλοπρεπής προπονητής, ένα κόουτς που του αξίζουν περισσότερα credits από αυτά που του έχουν δοθεί συνολικά. Αλλά και ένας τύπος που, θα το δούμε και στην Ελλάδα, είναι σπάνια βαρετός...