Εχουμε ακόμα τον πρώτο λόγο

Φαντάζει υπερβολικό, αλλά αυτός ο Σαχάρ μοιάζει κάπως του Χρήστου Αρδίζογλου. Εχει μεγάλο διασκελισμό και δύναμη στην κίνηση ώστε να μην καταλαβαίνει τίποτα στα τζαρτζαρίσματα. Ετσι παίζοντας, κάποια στιγμή θα αγωνιστεί με την Τσέλσι, στην οποία ανήκει. Από το παιχνίδι αυτό πήραμε όσα πάνω-κάτω είχαμε προϋπολογίσει. Τον ένα βαθμό δηλαδή. Ας όψονται ο Αουάτ, που σταμάτησε τη βολίδα του Πατσατζόγλου μετά την κατεβασιά του Σαμαρά, και ο Χαριστέας, που έβαλε λάθος το κεφάλι του μετά την κεφαλιά-πάσα πάρε-βάλε του Φάνη Γκέκα.

Στις δύο αυτές φάσεις, που έγιναν στις καθυστερήσεις του αγώνα, οφείλεται η πικρή γεύση που μας αφήνει το ματς. Διότι κρίνοντας με βάση τις διαφορετικές εικόνες ανά ημίχρονο, η μοιρασιά των βαθμών δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα που ζήσαμε στο ματς. Ισως, αν οι δυνάμεις επέτρεπαν στον Μπασινά να βγάλει ολόκληρο το ενενηντάλεπτο, να μη χανόταν από ένα σημείο και μετά ο έλεγχος της μπάλας στη μεσαία γραμμή.

Ο Ρεχάγκελ προτίμησε πάλι το σύστημα με τους τρεις υψηλόσωμους στόπερ, που σε γενικές γραμμές λειτούργησε θετικά. Αν έλειπαν τα μπουκαρίσματα του σπουδαίου Σαχάρ, οι Ισραηλινοί δεν θα έβρισκαν δρόμους για να οδηγηθούν στην περιοχή του Χαλκιά.

Αντίθετα, ο Γκέκας, παίζοντας πάντα στο όριο του οφσάιντ, είχε τον τρόπο του να πανικοβάλλει την αντίπαλη άμυνα. Σε κανένα σημείο του ματς, ακόμα και αμέσως μετά την ισοφάριση, οι διεθνείς δεν έδειξαν σημεία πανικού. Η ψυχραιμία και η κυκλοφορία της μπάλας χαρακτήριζαν το παιχνίδι τους. Δυστυχώς, η εθνική «αεροπορία» βρήκε λίγες φορές την ευκαιρία να αναλάβει δράση. Εκεί, στον αέρα, οι Ισραηλινοί είχαν χτυπητές αδυναμίες, τις οποίες λογικά θα εμφανίσουν και στο Παγκρήτιο.

Παραμείναμε πρώτοι, έστω με συγκατοίκους τους Ελβετούς. Καμιά από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να πάρουμε την πρώτη θέση δεν έχει χαθεί. Μόνο που η πλέον απαραίτητη είναι μπροστά μας το βράδυ της Τετάρτης. Μπορεί το Ισραήλ να είναι ομάδα με φιλοδοξίες, αλλά δεν είναι καλύτερη ομάδα από τη δική μας.

Αφήστε που στο Παγκρήτιο θα είναι διαθέσιμος ο Κώστας Κατσουράνης, ενώ από τη δική τους πλευρά -όπως δείχνουν τα πράγματα- θα απουσιάζει ο περίφημος Γιόσι Μπεναγιούν. Η καλή παράδοση στο Παγκρήτιο συγκροτείται από την ολόθερμη υποστήριξη της κερκίδας και την εκφρασμένη θέληση των διεθνών να παίζουν σε αυτό το γήπεδο. Εχουμε το πάνω χέρι και επίσης:

• Τον Φάνη Γκέκα με απίστευτη διάθεση ολόπλευρης συμμετοχής στο παιχνίδι και έτοιμο ανά πάσα στιγμή για σκοράρισμα.

• Τον Αγγελο Μπασινά πάντα έτοιμο να ηρεμήσει και να ανοίξει το παιχνίδι της ομάδας.

• Τον Σαμαρά να απειλεί με τις διεισδύσεις του την αναιμική άμυνα του Ισραήλ. Με λίγα λόγια, έχουμε τον πρώτο λόγο...