Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος «θανάτου» (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Να σε νικούν η Βαλένθια και η Ρόμα μέσα στο γήπεδό σου, μπορεί και να είναι θέμα ποιότητας παικτών. Να αγκομαχάς στο Ηράκλειο και στο Περιστέρι, είναι θέμα ποιότητας; Οχι.

Eπρόκειτο για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος «θανάτου». Ο Ολυμπιακός συμπεριφέρθηκε σαν περίπου κλινικά νεκρός κι ο Κορακάκης τού έβγαλε το μάτι. Τη ζημιά που έπαθε στο Περιστέρι, έπρεπε να την είχε πάθει νωρίτερα. Στην Κρήτη, για παράδειγμα. Με σβηστές μηχανές, είναι αδύνατο να κερδίζεις πάντα.

Θα 'ρθει η στιγμή που θα σε παραλάβει κάποιος Μερίνο... Η ήττα για τους «ερυθρόλευκους» ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Υπάρχει χρόνος και βαθμολογικό περιθώριο, ώστε να διορθωθεί η κατάσταση. Οσο παίρνει να διορθωθεί. Γιατί ορισμένα πράγματα δεν γίνεται να διορθωθούν. Αγνοείται ακόμα εκείνη η διαδικασία που θα γυρίζει τον χρόνο πίσω. Οχι η χθεσινή, αλλά η μέχρι τώρα συνολική εικόνα της ομάδας του Τροντ Σόλιντ είναι προβληματική. Μία μία αν πάρουμε τις νίκες του στο πρωτάθλημα, διαπιστώνουμε ότι οφείλονται στις στιγμιαίες εξάρσεις των σπουδαίων μονάδων του, όπως ο Καστίγιο, ο Ριβάλντο και ο Κωνσταντίνου. Πέραν τούτου, ουδέν. Οσο και να ψάξει κανείς, δεν βρίσκει στοιχεία οργανωμένου παιχνιδιού, συγκεκριμένης λογικής στην ανάπτυξη. Ακαρπο θα είναι και το ψάξιμο για να βρεθεί ένα -έστω- σαραντάλεπτο καλής μπάλας από πλευράς των «ερυθρολεύκων». Ανεξάρτητα από το «ξεφούσκωμα» των υπερήλικων αστέρων, για την ποδοσφαιρική ασυναρτησία φταίει ο προπονητής. Το να παίζεις 4-3-3, από μόνο του δεν λέει τίποτα. Και με αυτό το σύστημα και με το 4-4-2 μπορούν άνετα ο Σέζαρ και ο Ανατολάκης να «γεμίζουν» από την άμυνα στο κεφάλι του Κωνσταντίνου. Λέγεται ανάπτυξη παιχνιδιού κάτι τέτοιο; Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Να σε νικούν η Βαλένθια και η Ρόμα μέσα στο γήπεδό σου, μπορεί και να είναι θέμα ποιότητας παικτών. Να αγκομαχάς στο Ηράκλειο και στο Περιστέρι, είναι θέμα ποιότητας; Οχι. Ο ξεχαρβαλωμένος ψυχολογικά και αγωνιστικά Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να σκοράρει στο Περιστέρι, διατηρώντας απλώς μια φλύαρη υπεροχή. Στα τελευταία είκοσι λεπτά η μπάλα ταξίδευε αεροπορικώς, για να προσγειώνεται κάθε φορά στα κεφάλια των ικανών σέντερ μπακ του Ατρομήτου. Αυτή είναι η προσφορά του Νορβηγού κόουτς στο παιχνίδι της ομάδας. Μετά το γκολ του Κορακάκη ο Ολυμπιακός εξαντλήθηκε σε δύο καλές ευκαιρίες, με τον Καστίγιο και τον Μάριτς. Στη συνέχεια είχαμε μπαράζ από «γεμίσματα». Ο.Κ., δεν χρειάζεται εμπνευσμένο κοουτσάρισμα για να νικήσει ο Ολυμπιακός τον Ατρόμητο. Αρκεί η ποιότητα των ποδοσφαιριστών. Ωστόσο, όταν αυτοί βραχυκυκλώνουν, πρέπει ο πάγκος να βρίσκει λύσεις. Ο Σόλιντ βαρύνεται για το ότι εδώ και ενάμιση χρόνο η ομάδα του, ανεξάρτητα από τίτλους, νίκες και ήττες, ήταν σπάνιες οι φορές που ενθουσίασε με το παιχνίδι της. Του αρκεί ότι χθες ο Ολυμπιακός ήταν συγκριτικά καλύτερος του Ατρομήτου; Στους οπαδούς, σίγουρα όχι. Αν δεν βρίσκει λόγους να απολογηθεί για μια ήττα που κάποτε θα ερχόταν, τουλάχιστον ας απολογηθεί για μια σειρά σπουδαίων εμφανίσεων που δεν ήρθαν ποτέ!