«Τεσσάρα» με σβηστές μηχανές (Sportday / Γιώργος Χελάκης)

Τέσσερα γκολ χωρίς εντυπωσιακή απόδοση είναι μεγάλος λογαριασμός. Ο Τζιόλης είχε ουσία και μονοπώλησε με τις «κανονιές» του τις εντυπώσεις. Ο Μουνιόθ μετέδωσε αυτοπεποίθηση έτσι ώστε οι παίκτες του Παναθηναϊκού
να πιστεύουν ότι αγωνίζονται σε μεγάλη ομάδα.

Xρόνια τώρα, γράφουμε ότι μεγάλες ομάδες είναι αυτές που παίρνουν αποτέλεσμα ακόμα κι όταν δεν αποδίδουν ποδόσφαιρο ποιότητας.

Με βάση αυτή τη λογική, ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα. Για πάνω από μία ώρα είχε μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το αντιποδόσφαιρο που παιζόταν στο Περιστέρι. Η «κανονιά» του Τζιόλη νωρίς νωρίς επέτρεψε στους «πράσινους» να φέρουν το παιχνίδι στα μέτρα τους και να δώσουν γήπεδο στον Ατρόμητο, ο οποίος δεν ήξερε τι να το κάνει. Φλυάρησε αρκετά, άφησε τον μικροκαμωμένο Μερίνο μόνο να τα κάνει όλα και όταν ο Περουβιανός κουράστηκε, αποφάσισε να πάρει τα ηνία του αγώνα.

Η νέα «οβίδα» του Τζιόλη, ο οποίος προηγουμένως είχε κλέψει την μπάλα από τον κατάκοπο Μερίνο, σήμανε το τέλος. Η άμυνα και ο Παράσχος παραδόθηκαν. Ο Σαλπιγγίδης με τον Μάντζιο έδωσαν τις χαριστικές βολές στο... πτώμα. Μέχρι το 70' έμενες με την εντύπωση ότι επρόκειτο για ισοδύναμες ομάδες. Στη συνέχεια φάνηκε η διαφορά. Ο Ατρόμητος δεν πήρε τίποτε από το ματς, διότι ο Παναθηναϊκός του στέρησε τα περιθώρια. Ο Εμπέντε πέρασε ευχάριστο βράδυ, χωρίς να καταγραφεί στο ενεργητικό του μία απόκρουση. Εκεί που η ΑΕΚ άφησε δύο βαθμούς και ο Ολυμπιακός τρεις, το «τριφύλλι» έκανε υγιεινό περίπατο. Τέσσερα γκολ χωρίς εντυπωσιακή απόδοση είναι μεγάλος λογαριασμός. Ο Τζιόλης είχε ουσία και μονοπώλησε με τις «κανονιές» του τις εντυπώσεις. Ο Μουνιόθ μετέδωσε αυτοπεποίθηση έτσι ώστε οι παίκτες του Παναθηναϊκού να πιστεύουν ότι αγωνίζονται σε μεγάλη ομάδα. Μέσα σε σαράντα πέντε μέρες και παρά την ήττα που μεσολάβησε από την ΑΕΚ, αποτινάχτηκαν οι ζοφερές εντυπώσεις και άλλαξε η αγωνιστική συμπεριφορά. Επειδή προγραμματίζονται μεταγραφικές κινήσεις τον επόμενο μήνα, κάθε οπαδός δικαιούται να αισιοδοξεί.

Από την πλευρά τους οι οπαδοί του ΠΑΟΚ έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν. Οι απλήρωτοι και μισοπροπονημένοι κάνουν ευσυνείδητα και πετυχημένα τη δουλειά τους. Ο Μίετσελ κάνει με καθυστέρηση αυτά που όλοι νομίζαμε ότι θα κάνει όταν ήταν το υπό μεταγραφή μεγάλο αστέρι της Λέγκια και πριν τον σταματήσει ο σοβαρός τραυματισμός. Σήμερα ο Γούμενος πρέπει να υλοποιήσει την υπόσχεσή του και να μεταβιβάσει τις μετοχές. Στην Τούμπα να πνεύσει άλλος αέρας, χωρίς να σημαίνει ότι θα λυθούν τα προβλήματα. Είναι ωστόσο θαυμάσιο ο ΠΑΟΚ των αμέτρητων προβλημάτων να παρακολουθεί τους τρεις «μεγάλους» της Αθήνας και να τους περιμένει στην έδρα του, στον δεύτερο γύρο. Για σκεφτείτε το...
Τον Ινγκριντ Φορτούζι τον θεωρούσα σπουδαίο παίκτη τότε που έπαιζε στον Απόλλωνα. Το γκολ που έβαλε χθες είναι προσωπική μαγκιά, βγαλμένο από το αλανιάρικο ποδόσφαιρο μιας προηγούμενης εποχής. Ακόμα και τώρα που τα πράγματα άλλαξαν, μας χρειάζονται τέτοια γκολ από μισογερασμένους «αλανιάρηδες», που δεν τους άλεσαν οι μηχανές των συστημάτων και δεν συμμορφώθηκαν ποτέ στις προπονητικές και άλλες υποδείξεις...