Τι ωφελεί η σύγκριση μεταξύ -γενικά- μετρίων; (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Το μεγαλύτερο διεγερτικό για τον άνθρωπο είναι η ελπίδα. Εκεί που βυθίζεσαι στην απόγνωση και βγάζεις συμπέρασμα ότι έρχεται το μοιραίο, ψάχνεις από κάπου να πιαστείς για να συνεχίσεις τη μάχη της σωτηρίας. Από την απελπισία στην αισιοδοξία το άλμα είναι τεράστιο. Πολλές φορές είναι άλμα στο κενό. Στον αθλητισμό και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο τα άλματα παρατηρούνται συχνά. Τις προβλέψεις για καταστροφές διαδέχονται με ευκολία εκτιμήσεις για θριάμβους. Επειδή κανενός η ζωή δεν εξαρτάται από τέτοιες εκτιμήσεις, ένας λόγος παραπάνω να γίνονται με ευκολία κι επιπολαιότητα.

Αφορμή για τα παραπάνω οι εκτιμήσεις ότι ΑΕΚ και Παναθηναϊκός ξεπέρασαν την κρίση τους επειδή η πρώτη νίκησε στο «τσακ» την Καλαμαριά και ο δεύτερος «σκότωσε» τον «πεθαμένο» Ηρακλή. Οι κρίσεις διαπιστώνονται σε βάθος χρόνου. Ξεπερνιούνται ή όχι, κι αυτό σε βάθος χρόνου διαπιστώνεται.

Η κρίση του Παναθηναϊκού ήταν διαπιστωμένη με βεβαιότητα. Ταλαιπώρησε οπαδούς, διοίκηση και παίκτες για έξι μήνες. Είναι απότοκο της περσινής κρίσης. Τον τελευταίο μήνα οι «πράσινοι» βελτίωσαν θεαματικά την αγωνιστική εικόνα τους. Η βελτίωση δεν συνοδεύτηκε από αντίστοιχα αποτελέσματα. Θυμίζω ότι πολλοί εντάσσουν στα παιχνίδια-απόδειξη ότι η κρίση ξεπεράστηκε την ισοπαλία στην Ξάνθη, την ήττα στην Τούμπα, την ήττα στο «Φελίξ Μπολάρ» και την ισοπαλία με τη Λανς στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός επιζητεί την αγωνιστική βελτίωση για να παίρνει αποτελέσματα και να κατακτά τίτλους, να παίρνει προκρίσεις.

Η ταλαιπωρημένη από τραυματισμούς, άρα και σοβαρές απουσίες, ΑΕΚ μπήκε σε κρίση γι' αυτούς ακριβώς τους λόγους. Την επηρέασαν επιπλέον οι πειραματισμοί του αμετανόητου Φερέρ και -γιατί όχι- τα σφυρίγματα του Μπριάκου και του Βασσάρα, που δεν της επέτρεψαν να διεκδικήσει νίκες στα ματς με Ολυμπιακό και Εργοτέλη. Εδώ λοιπόν η όποια κρίση αφορά κατά βάση εξωγενείς παράγοντες, άσχετους με την ποιότητα της ομάδας. Δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι πλήρης η ΑΕΚ θα είχε αποφύγει να μπει στην περιπέτεια.

Η ουσία έχει να κάνει με το παρακάτω ερώτημα: Η «παλιά» ΑΕΚ και ο τωρινός Παναθηναϊκός είναι καλές ομάδες; Η σύγκριση πρέπει να γίνει με τον φετινό Ολυμπιακό και τις ομάδες που είχαν ΑΕΚ και Παναθηναϊκός πριν από τέσσερα, πέντε χρόνια. Νομίζω ότι έχει μεγάλη σημασία να γίνει με τέτοια κριτήρια η σύγκριση. Διότι αν στη ζυγαριά βάλουμε την παρουσία των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη (του Ολυμπιακού συμπεριλαμβανομένου) καταλαβαίνουμε ότι η σύγκριση μας τραβάει προς τα κάτω. Είναι σύγκριση μετρίων.

Η διαπίστωση αυτή έχει τον αντίκτυπό της στην ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος. Ζητούμενο παραμένει να γίνουν οι ομάδες καλύτερες από ό,τι είναι μέχρι τώρα. Η σύγκριση μεταξύ των γενικά μετρίων δεν ωφελεί όσους υπερθετικούς κι αν χρησιμοποιήσουν στα πρωτοσέλιδα οι αθλητικές εφημερίδες. Επειδή όμως το ποδόσφαιρο ζει κι αναπνέει από τα ντέρμπι και την ατμόσφαιρα που δημιουργούν, στο σκίτσο αποτυπώνεται η μικρή συνεισφορά της στήλης...