Ο πραγματιστής Μουνιόθ ευνοήθηκε από τον Ανατολάκη (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

O καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού στο ντέρμπι ευεργετήθηκε
από τον Κασναφέρη όταν ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο μέσα
στην περιοχή. Η υπερβολική σιγουριά τού στοίχισε όταν χωρίς λόγο πήγε να αποφύγει τον Σαλπιγγίδη αντί να διώξει την μπάλα.

Τιμωρήθηκε για την απερισκεψία και τιμώρησε την ομάδα του για να δικαιωθεί το ρηθέν υπό των... προφητών ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Με σύνεση και υπομονή ο Μουνιόθ πήρε τη νίκη τη στιγμή που έδειχνε καθαρά ότι του έκανε και η ισοπαλία. Τίποτα από όσα είδαμε στο ντέρμπι δεν προκάλεσαν έκπληξη. Ο Μουνιόθ κράτησε τον Παναθηναϊκό πίσω κι ο Λεμονής ζήτησε κυκλοφορία της μπάλας μέχρι να βγει η κάθετη πάσα. Όποιος δεν ήξερε ποιοι παίζουν κι έβλεπε το πρώτο ημίχρονο, θα κατέληγε στο συμπέρασμα πως μια «μεγάλη» ομάδα παίζει στην έδρα της εναντίον μιας «μικρής».

Το συμπέρασμα δεν αφορά τον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟ είχε συμπεριφορά μικρής ομάδας. Ακόμα κι όταν η μπάλα πήγαινε σε «πράσινα» πόδια, η ομάδα δίσταζε να βγει στην επίθεση με παραπάνω από τέσσερα άτομα.
Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ο Μουνιόθ παρακολουθεί επισταμένως τους αντιπάλους και κάνει το παιχνίδι τους «πενηνταράκια» στους παίκτες του. Πιθανολογώ ότι είχε πάρει «πρέφα» την «ερυθρόλευκη» ανωτερότητα. Μπορεί θεωρητικά να είχε ανάγκη τη νίκη για βαθμολογικούς λόγους, αλλά είχε κάνει το κουμάντο του και για την ισοπαλία. Ήξερε ότι, τερματίζοντας ισόβαθμος με την ΑΕΚ, είχε το πλεονέκτημα. Φρόντισε να εξασφαλίσει κατά το δυνατόν το «Χ» και στη συνέχεια περίμενε μήπως και...

Όσα δεν έφερε ο αγωνιστικός προγραμματισμός τα έφεραν η επιπολαιότητα του Γιώργου Ανατολάκη και η επιμονή του Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Όλα αυτά στο τέλος του αγώνα χωρίς να υπάρχουν περιθώρια αντίδρασης. Οι «ερυθρόλευκοι» δημιούργησαν ευκαιρίες και τις ξόδεψαν με... σπατάλες του Καστίγιο (κυρίως), του Ριβάλντο, του Στολτίδη και του Μπόρχα.

Η παρουσία του «Ρίμπο» στο γήπεδο είχε μάλλον συμβολικό χαρακτήρα. Να τον βλέπουν οι «πράσινοι», να θυμούνται και να φοβούνται. Με εξαίρεση μια καλή μπαλιά στον Καστίγιο κι ένα χτύπημα φάουλ, δεν φοβήθηκαν. Ο Τζόρτζεβιτς, που μπήκε για μισή ώρα, το πάλεψε πολύ περισσότερο. Ο Γιάννης Γκούμας πρόσθεσε ακόμα μια σπουδαία εμφάνιση στο ενεργητικό του. Ο Αντρέας Ίβανσιτς, που τον σταμάτησε ο Νικοπολίδης, επίσης. Από εκεί και πέρα ο συνεσταλμένος, σεμνός και ταπεινός Παναθηναϊκός έφερε βόλτα τον ανώτερο Ολυμπιακό, πιάνοντάς τον κορόιδο. Κάπως έτσι, κορόιδα, πρέπει να αισθάνονται οι παίκτες του Ολυμπιακού που γυρόφερναν τον αντίπαλό τους και βρέθηκαν στο καναβάτσο χωρίς καλά καλά να το πάρουν χαμπάρι. Ο Τάκης Λεμονής δεν βαρύνεται με κακούς χειρισμούς. Η αδυναμία του Ριβάλντο να συμμετάσχει ουσιαστικά στο παιχνίδι στοίχισε στον Ολυμπιακό. Τέτοιους παίκτες όμως τους κρατάς και περιμένεις τη μία ενέργεια στη μία φάση.

Ο «χρυσός» σκόρερ του νικητή Δημήτρης Παπαδόπουλος δήλωσε μετά το ματς πως αυτός και οι συμπαίκτες του έδωσαν το 100% των δυνάμεών τους. Ας μην πάρουμε τη δήλωση τοις μετρητοίς, γιατί θα βγάλουμε δυσάρεστα συμπεράσματα για τους «πράσινους». Οσο κι αν φαίνεται βαρύ, η ήττα μπορεί να φανεί πολύ πιο χρήσιμη στον Ολυμπιακό από μια ακόμα νίκη. Η ώρα ριζικής ανανέωσης της ομάδας έχει ήδη περάσει...

Το καλοκαίρι πρέπει να γίνουν τομές ώστε να διατηρηθεί η «ερυθρόλευκη» κυριαρχία στα εγχώρια ποδοσφαιρικά πράγματα. Τιμή και δόξα και ένα ακόμα συμβόλαιο στα ιερά τοτέμ του Θρύλου. Ωστόσο χρειάζονται επειγόντως ενισχύσεις με παίκτες υψηλής ποιότητας για την ενδεκάδα και για τον πάγκο. Τώρα πια, και να θέλει να κρυφτεί πίσω από μια νίκη επί του «αιωνίου» δεν μπορεί ο απόλυτος άρχων.

Ο Βίκτορ Μουνιόθ, αρχιμάστορας της τακτικής και του σχεδιασμού, πρέπει να αφεθεί ώστε να σχεδιάσει το καλοκαίρι. Ακόμα κι αν δεν του δοθεί το πεδίο δράσης που ο ίδιος επιθυμεί, η εφόρμηση του Παναθηναϊκού προς την κορυφή αξίζει να γίνει με τον Ισπανό κόουτς στη θέση του οδηγού.