Εμείς, οι μικροί προπονητές, και ο...συνάδελφος Ρεχάγκελ (SportDay/Γιώργος Χέλακης)

Κάθε αθλητικός συντάκτης κρύβει μέσα του ένα μικρό προπονητή. Πολλές φορές δεν τον κρύβει, τον αφήνει και εκδηλώνεται. Αλλες φορές πάλι δεν πρόκειται για «μικρό» προπονητή αλλά για «κανονικό».

Το σημερινό ματς ανάμεσα στις ομάδες της Ελλάδας και της Τουρκίας προσφέρεται για τεχνικού τύπου αναλύσεις. Τις περισσότερες φορές που κάποιοι εξ ημών επιχείρησαν να αναλύσουν τα πώς και τα γιατί του Ρεχάγκελ έπεσαν έξω. Ο κόουτς δεν «πιάνεται» από πουθενά. Κάθε είδους τεχνική ανάλυση περιλαμβάνει αναπόφευκτα (;) πολύ περισσότερα στοιχεία από αυτά που λαμβάνει υπόψη του ο Γερμανός κάθε φορά που ετοιμάζει την ομάδα του. Οποιος δεν συμφωνεί, ας κάνει την παρακάτω υπόθεση εργασίας: η ενδεκάδα του Οτο είναι λίγο-πολύ γνωστή. Εάν ο αντίπαλός μας ήταν οποιοσδήποτε άλλος σε οποιαδήποτε έδρα, υπήρχε περίπτωση ο κόουτς να διαφοροποιούσε την ενδεκάδα;

Οχι, είναι η σωστή απάντηση. Το σύστημα αλλάζει με τεράστια δυσκολία. 4-3-3 με σέντερ μπακ που διώχνουν την μπάλα μακριά και, αν είναι δυνατόν, στο ύψος της μεγάλης περιοχής των αντιπάλων. Προσεκτικά στην άμυνα να μην ξεφτιλιστούμε και όσο για την επίθεση, κάποια στιγμή μπορεί κάτι να γίνει ώστε να μπει το γκολ. Αυτά τα πράγματα «διδάσκονται» μια και καλή. Από εκεί και πέρα, οι παίκτες είναι μεγάλα παιδιά και καταλαβαίνουν. Παίρνουν πρωτοβουλίες μέσα στο γήπεδο και έρχεται το αποτέλεσμα. Τις περισσότερες φορές δικαιώνεται ο κόουτς, δικαιώνονται και οι παίκτες. Τα πολλά λόγια και τα σύνθετα συστήματα που γεμίζουν με μουντζούρες τους πίνακες στα αποδυτήρια είναι για τον Νίκο Αλέφαντο και ορισμένους σαν κι εμάς, που τα ξέρουμε όλα. Ο κόουτς γνωρίζει τα βασικά:

• Η ομάδα της Τουρκίας έχει πολλές ελλείψεις, κυρίως λόγω τραυματισμών.

• Η ελληνική ομάδα είναι χωρίς προβλήματα και σχεδόν όλοι οι παίκτες της βρίσκονται την περίοδο αυτή σε αγωνιστική ακμή.
Με βάση αυτά τα δύο δεδομένα όλα μπορούν να εξελιχθούν ευνοϊκά. Αν όχι, υπάρχει άφθονος χρόνος για κριτική στον Ρεχάγκελ.