Αποκλεισμένη, αλλά ουχί αποτυχημένη η ΑΕΚ

Κανένας άδοξος αποκλεισμός δεν μπορεί να ξεπεραστεί με ένα απλό χτύπημα στην πλάτη. Και σίγουρα ο τρόπος που το εισιτήριο για το Final Four πέταξε από τα χέρια της ΑΕΚ θα βασανίζει καιρό το μυαλό των παικτών, της τεχνικής ηγεσίας και των φίλων της. Όμως η μη εκπλήρωση ενός στόχου δεν συνιστά αποτυχία, ειδικά αν συνυπολογιστούν στον τελικό απολογισμό οι συνθήκες που οδήγησαν σε αυτόν.

Για όσους τυχόν το ξεχνούν, ο αποκλεισμός ήρθε από μια ομάδα με σχεδόν διπλάσιο μπάτζετ, με την πολυτέλεια να κρατήσει στις τάξεις της αρκετούς παίκτες από τον κορμό που έπαιζε μέχρι πέρσι στην Ευρωλίγκα, αλλά και να τον εμπλουτίσει με έναν πρώην MVP της Ευρωλίγκας, τον Ταϊρίς Ράις. Επίσης η ΑΕΚ αποκλείστηκε έχοντας χάσει μόλις μια εβδομάδα πριν τον πιο έμπειρο και φορμαρισμένο παίκτη της (Ματσιούλις), με τον ιθύνοντα νου της εμφανώς άρρυθμο μετά από τόσους τραυματισμούς τις τελευταίες εβδομάδες (Θίοντορ), τη βασική… ρεζέρβα του επίσης στα πιτ από το Διηπειρωτικό του Φεβρουαρίου (Ξανθόπουλο) και το μοναδικό αντίβαρο στους θηριώδεις ψηλούς της Μπάμπεργκ νοκ άουτ σχεδόν όλη τη σεζόν (Καββαδά).

Παρ’ όλα αυτά, παρότι ακόμη δικαιούται να έχει παράπονα από τη διαιτησία (φαίνεται πως η επιλογή της Μπάμπεργκ να μεταπηδήσει από την Ευρωλίγκα στο BCL κι όχι στο Eurocup κάπως έπρεπε να επιβραβευτεί), θα μπορούσε να πάρει εκείνη την πρόκριση. Όλα αυτό έδειχναν, όταν εξίμισι λεπτά πριν το τέλος έφτασε στο 63-51. Την ώρα όμως που όλη η άμυνα είχε προσανατολιστεί στον Ράις και οι ψηλοί των Βαυαρών που είχαν κάνει όλη τη ζημιά για ενάμιση παιχνίδι είχαν αποκοπεί από το παιχνίδι και απλώς έπαιρναν κανένα επιθετικό ριμπάουντ, ο Περέγκο βρήκε το τζακ-ποτ στο πρόσωπο του ξεχασμένου Τέιλορ. Το «τετράγωνο» μυαλό του Ζήση διάβασε την εστίαση της άμυνας πάνω στον Ράις, σέρβιρε δύο ελεύθερα σουτ (κι άλλο ένα ο Ράις) σε έναν παίκτη που έτσι βγάζει το ψωμί του (42% στο BCL) και άλλαξε άρδην η ροή του ματς.

Ο Ματσιούλις που σε μια αντίστοιχη κατάσταση κρίσης κόντρα στον ΠΑΟΚ είχε βάλει τα πράγματα σε τάξη με ένα καθοριστικό τρίποντο ήταν ανήμπορος να βοηθήσει πέρα από τις φωνές εμψύχωσης, ο Θίοντορ προσπαθούσε να κάνει περισσότερα από όσα του επέτρεπε η αγωνιστική του φόρμα και το ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς και θεραπείες κορμί του και η νευρικότητα ήταν διάχυτη. Η ΑΕΚ στηρίχτηκε σε Χάντερ και Λαρεντζάκη, που βασίζονται όμως περισσότερο στο ένστικτο παρά στην ψυχρή λογική που επιβάλλεται σε τέτοιες συνθήκες και το «πεταχτάρι» του Ράις έγραψε τον επίλογο.

Πολλοί θα σταθούν στο φάουλ του Σάκοτα στον Ράις στα 17’’ υποστηρίζοντας πως έπρεπε να γίνει νωρίτερα για να απομείνει μεγαλύτερη επίθεση στο φινάλε για την ομάδα του. Όμως η λογική επιλογή ήταν να σταματήσει ο αρχηγός της ΑΕΚ τον πολύ ταχύτερο Αμερικανό δίχως να δώσει βολές σε ένα match up που δεν έβγαινε. Το reset των μαρκαρισμάτων αμέσως μετά έφερε τον Σαντ-Ρόος πάνω στον Ράις, αλλά ο τελευταίος που σε τρία ματς απέναντι στον Κουβανό είχε συνολικά 26 πόντους με 10/29 σουτ και 13 λάθη, ήταν στη ζώνη του λυκόφωτος και έδωσε τη χαριστική βολή.

Η ευρωπαϊκή σεζόν της ΑΕΚ δεν είναι σε καμία περίπτωση αποτυχημένη. Όταν δεν κάνεις μια υπέρβαση, όπως θα ήταν αυτή της πρόκρισης επί ενός πλουσιότερου αντιπάλου, δεν σημαίνει πως απέτυχες. Η «Ένωση», για την ακρίβεια, ήταν πολύ συνεπέστερη από την περσινή ομάδα που όμως έμεινε στην ιστορία σηκώνοντας το τρόπαιο. Απλώς η περσινή βερσιόν δίχως να αποδίδει τόσο σπουδαία σε ομαδικό επίπεδο, είχε περισσότερη ρέντα, ίσως και προσωπικότητα, θαρρείς και όλοι οι πλανήτες ήταν ευθυγραμμισμένοι για να γιορτάσει τα 50 χρόνια από το Καλλιμάρμαρο με μία κούπα.

Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά η ΑΕΚ αυτής της περιόδου έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός, κι ας μην κατέκτησε BCL ή Κύπελλο, παρά… μόνο Διηπειρωτικό. Η φετινή ΑΕΚ εξασφάλισε την πρόκριση χωρίς καρδιοχτύπια, τελείωσε τον πρώτο γύρο με 12-2 βάζοντας από κάτω δύο ομάδες με μεγαλύτερο προϋπολογισμό, Χάποελ και Μπάμπεργκ, και έβγαζε εικόνα ομάδας φτιαγμένης για Final Four. Πιθανώς θα έφτανε σε αυτό αν δεν είχε πληγεί από την ατυχία με τραυματισμούς και αντάμωμα με την ίσως ισχυρότερη διαθέσιμη αντίπαλο. Ίσως και αν διόρθωνε το εδώ και καιρό τρανταχτό πρόβλημα στο «5», που ουσιαστικά της στέρησε ένα καλύτερο σκορ από το -4 στη Βαμβέργη.

Όσο κι αν ηχεί σαν παρηγοριά στον άρρωστο, οι περίπου 16.000 άνθρωποι που συνέρρευσαν απόγευμα καθημερινής στο ΟΑΚΑ είναι, στο τέλος της ημέρας, η μεγαλύτερη νίκη της ΑΕΚ. Μαζί με τους 12.000 που ήταν εκεί στη ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ ή τους εμφανώς περισσότερους στα «απλά» παιχνίδια πρωταθλήματος που μέχρι πρότινος διεξάγονταν μπροστά σε μετά βίας τετραψήφιο αριθμό φιλάθλων. Αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Ο Μάκης Αγγελόπουλος που δεν ξενέρωσε και δεν σταμάτησε να ρίχνει χρήμα όταν ο κόσμος αδιαφορούσε για τη δική του προσπάθεια, σίγουρα θα είναι πιο «ζεστός» από ποτέ τώρα που βλέπει συνοδοιπόρους στον μέχρι πρότινος μοναχικό δικό του δρόμο.

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis