Ο πιο αμφίρροπος πρώτος γύρος play offs στο ΝΒΑ και ο Γιάννης που φέτος μπορεί

Ανατολή

Μπόστον Σέλτικς (2)-Μιλγουόκι Μπακς (7): Πριν έναν μήνα οι ρόλοι φαβορί και αουτσάιντερ θα ήταν ξεκάθαροι σε αυτό το ζευγάρι. Όμως στις αποδείξεις από την αρχή της σεζόν πως οι Σέλτικς (55-27) μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς τον Χέιγουορντ, ήρθαν να προστεθούν οι αμφιβολίες για το αν αυτό είναι εφικτό χωρίς Ίρβινγκ και Σμαρτ (δευτερευόντως και του Τάις). Και την ίδια ώρα οι Μπακς που έδειχναν να λοξοδρομούν πριν λίγες εβδομάδες ολοκλήρωσαν πειστικά τη regular season. Για την ομάδα της Βοστώνης το ζητούμενο είναι το περιορισμένο (μετά τους τραυματισμούς) επιθετικό ταλέντο του ρόστερ να πλησιάσει τα στάνταρ της σκληράδας και της αμυντικής αποτελεσματικότητας, που θα είναι σταθερά ψηλά, ίσως και ψηλότερα ελλείψει Κάιρι και λόγω play offs. Για τους Μπακς (44-38), που αναζητούν την πρώτη τους πρόκριση στον δεύτερο γύρο επί εποχής Αντετοκούνμπο, η ανθεκτικότητα του Γιάννη στο βάρος των προσδοκιών και το «ξύλο» των αντιπάλων σε συνδυασμό με την αυξημένη φέτος ικανότητα του supporting cast (κυρίως ο Μπλέντσο και ο υγιής Πάρκερ δίπλα στον συνεπή Μίντλετον) να τον αποφορτίσει από όλες τις ευθύνες, είναι το κλειδί.

Τορόντο Ράπτορς (1)-Γουάσινγκτον Γουίζαρντς (8): Το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία τους και η πρώτη κορυφή στην Ανατολή ήταν η επιβράβευση των Ράπτορς (59-23) για την εμπιστοσύνη τους στον στιβαρό κορμό των τελευταίων ετών και την εμβάθυνση του πάγκου. Το Τορόντο δεν είναι πλέον η ομάδα του ΝτεΡόζαν και του Λάουρι, αλλά πρωτίστως του Ντουέιν Κέισι που έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο, με ισορροπία μεταξύ άμυνας κι επίθεσης και ξεκάθαρους ρόλους. Όλα αυτά όμως θα τεσταριστούν στα play offs όπου θα συναντήσουν μια άλλη underachiever της postseason. Οι Γουίζαρντς (43-39) έπειθαν ως ομάδα τετράδας και με βλέψεις ακόμη και τελικού στην Ανατολή, μέχρι η δίμηνης διάρκειας απουσία του Γουόλ να τους εκτροχιάσει πλήρως και να καταλήξουν όγδοοι γιατί… δεν υπήρχε ένατος να τους στερήσει τη θέση στην οκτάδα. Όμως ο ηγέτης της Γουάσινγκτον (όχι ο… Τραμπ, ο Γουόλ) επέστρεψε υγιής και παρά τις φημολογούμενες ψυχρές σχέσεις του με τους άλλους σταρ της ομάδας το ρόστερ διαθέτει αρκετό ταλέντο (αλλά σίγουρα όχι τόσο μεγάλη συνοχή όσο των αντιπάλων) για να διεκδικήσει κάτι καλό.

Φιλαδέλφεια 76ερς (3)-Μαϊάμι Χιτ (6): Το «trust the process» ήταν το… σλόγκαν των Σίξερς (52-30) όταν ζητούσαν υπομονή από τους φίλους τους στη διαδικασία ανοικοδόμησης του ρόστερ. Και ίσως πολύ γρηγορότερα από ό,τι θα περίμενε και ο πλέον αισιόδοξος κατόρθωσαν να τερματίσουν τρίτοι στην Ανατολή και ένα τουλάχιστον βατό ματσάρισμα στον πρώτο γύρο. Ο Μπρετ Μπράουν, από τα φαβορί για το βραβείο του κόουτς της χρονιάς μαζί με τον Ντουέιν Κέισι, έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα αξιοθαύμαστο σύνολο, στο οποίο ξεχωρίζει ο Μπεν Σίμονς με τα «όργιά» του στη του σεζόν, αλλά δεν πάνε πίσω παίκτες όπως οι Εμπίντ (που ίσως χάσει τα πρώτα ματς της σειράς με τραυματισμό στο μάτι), Κόβινγκτον και Σάριτς, έστω κι αν ο Μαρκέλ Φουλτζ αποδείχτηκε αποτυχημένη επιλογή στο νούμερο «1» του ντραφτ. Το νικηφόρο σερί 16 αγώνων στο τέλος της regular season αφήνει υποσχέσεις για πορεία και στα play offs, που ακόμη κι αν φέτος δεν είναι σπουδαία φαίνεται βέβαιο πως υπάρχουν όλα τα στοιχεία για να γίνει στο εγγύς μέλλον. Οι Χιτ (3-6) μάλλον τρύπησαν το ποιοτικό ταβάνι με την πορεία τους, αφού δεν συγκρίνονται σε συνολικό ταλέντο όχι μόνο με τους Σίξερς, αλλά με καμία άλλη ομάδα της οκτάδας στην Ανατολή. Σε αυτό το ζευγάρι δείχνουν να υπερέχουν μόνο σε εμπειρία, τόσο στο ρόστερ όσο και στον πάγκο όπου ο Έρικ Σπόελστρα έδειξε ότι έχει προπονητικές ικανότητες οι οποίες είχαν αμφισβητηθεί όταν ήταν απλώς… διαχειριστής στην ομάδα του Λεμπρόν.

Κλίβελαντ Καβαλίερς (4)-Ιντιάνα Πέισερς (5): Ο Λεμπρόν Τζέιμς διανύει στα 33 του την καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Έπαιξε σε ΟΛΑ τα ματς της κανονικής περιόδου, ήταν πρώτος σε λεπτά συμμετοχής, τρίτος σκόρερ, δεύτερος σε ασίστ και 15ος σε ριμπάουντ. Κι αυτός ο τύπος δεν έχει χάσει ΠΟΤΕ σειρά πρώτου γύρου play offs μετρώντας μάλιστα 21 σερί νίκες σε αυτές… Δίχως υπερβολή οι Καβαλίερς (50-32) όχι αξιώσεις για τίτλο δεν θα είχαν, αλλά δύσκολα θα έμπαιναν στην οκτάδα. Οι παλινωδίες με τις μαζικές αλλαγές μεσούσης της σεζόν έκαναν το Κλίβελαντ επιτομή της αστάθειας, ειδικά στην άμυνα που είναι η δεύτερη χειρότερη στο NBA. Οι προσθαφαιρέσεις έκαναν το ρόστερ περισσότερο αθλητικό και… υπάκουο, αλλά λιγότερο ποιοτικό και έμπειρο. Οι Πέισερς (48-34) εξέπληξαν άπαντες ευχάριστα αποδεικνύοντας πως όχι απλώς υπάρχει ζωή και μετά τον Πολ Τζορτζ, αλλά και ένα καλό σύνολο μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από μια παρέα γύρω από έναν σούπερ σταρ. Ο Βίκτορ Ολαντίπο, φαβορί για το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη, θα κληθεί να οδηγήσει τους υπόλοιπους σε μια υπέρβαση που η εικόνα των «Καβς» δεν κάνει να μοιάζει ανέφικτη.

Δύση

Χιούστον Ρόκετς (1)-Μινεσότα Τίμπεργουλβς (8): Ίσως το πιο ξεκάθαρο ζευγάρι των play offs. Οι Ρόκετς (65-17) έκαναν την καλύτερη regular season της ιστορίας τους. Ο Μάικ Ντ’ Αντόνι κατάφερε να «παντρέψει» στην περιφέρεια το απόλυτο φαβορί για το βραβείο MVP Τζέιμς Χάρντεν και τον εγκέφαλο Κρις Πολ χωρίς να γκρινιάζει κανένας, ενώ η ομάδα έγινε πολύ περισσότερο σκληρή και αποτελεσματική, κάτι που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Μοναδικό ερωτηματικό είναι πόσο ευάλωτη είναι μια ομάδα που επιχειρεί πάνω από 42 τρίποντα ανά αγώνα, έστω κι αν σουτάρει με το αξιόλογο 36,2%. Οι Τίμπεργουλβς (45-37) μοιάζουν ευχαριστημένοι που επιστρέφουν στα play offs μετά από 14 χρόνια, έστω κι αν χρειάστηκε να νικήσουν την τελευταία μέρα της περιόδου τους Νάγκετς στην παράταση. Ο τραυματισμός του Τζίμι Μπάτλερ τούς αποδιοργάνωσε, αλλά πλέον επιστρέφει και παρότι λογικά θα επιφορτιστεί και το μαρκάρισμα του «μούσια» μπορεί να μειώσει τον φόρτο των Τάουνς και Γουίγκινς στο σκοράρισμα. Ο Τομ Τιμποντό θα χρειαστεί να βγάλει λαγούς από το καπέλο για να μπλοκάρει την πιο σταθερή ομάδα του ΝΒΑ για να είναι ανταγωνιστική η Μινεσότα.

Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς (2)-Σαν Αντόνιο Σπερς (7): Οι δύο ομάδες που αναμετρήθηκαν στους περσινούς τελικούς της Δύσης (4-0) ανταμώνουν στον πρώτο γύρο. Οι Γουόριορς (58-24) πλήρωσαν κάποιους τραυματισμούς στη διαδρομή και τερμάτισαν πίσω από τους Ρόκετς με μόλις επτά νίκες στα τελευταία 17 ματς. Στον πρώτο γύρο θα τους λείψουν Κάρι και ΜακΚο, αλλά το υπάρχον ρόστερ μοιάζει αρκετό για να φέρει σε πέρας την αποστολή. Ο Κέβιν Ντουράντ μοιάζει από πέρσι άλυτο πρόβλημα για τον αντίπαλο και αν είναι στα συνήθη στάνταρ του δύσκολα θα χάσουν το εισιτήριο για τα ημιτελικά οι πρωταθλητές. Οι Σπερς (47-35) κινδύνεψαν να μείνουν εκτός play offs για πρώτη φορά μετά από 21 χρόνια, κυρίως λόγω της δυσβάσταχτης απουσίας του Κογουάι Λέοναρντ που μόνο με θαύμα θα επιστρέψει φέτος. Ο ΛαΜάρκους Όλντριτζ προήχθη σε νούμερο ένα ηγέτη της ομάδας, τα… γερόντια (Τζινόμπιλι, Γκασόλ, Πάρκερ) έβαλαν πλάτη και η πρόκριση ήρθε στο παρά πέντε, αλλά ο Γκρεγκ Πόποβιτς θα χρειαστεί να κάνει πολλές αλχημείες για να αποφύγει το Σαν Αντόνιο αυτό που μοιάζει μοιραίο.

Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (3)-Νιου Ορλίνς Πέλικανς (6): Αν ο ΝτεΜάρκους Κάζινς δεν λαβωνόταν μεσούσης της σεζόν τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά και ένα τέτοιο ζευγάρι πολύ πιο αμφίρροπο. Όχι ότι τώρα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Άλλωστε τις δύο ομάδες μπορεί να χωρίζουν τρεις θέσεις στην κατάταξη, αλλά μόλις μία νίκη… Οι Μπλέιζερς (49-33) δείχνουν να έχουν ένα έστω και μικρό προβάδισμα έναντι των Πέλικανς (48-34). Ντέμιαν Λίλαρντ και Σι Τζέι ΜακΚόλουμ συνθέτουν ένα από τα καλύτερα περιφερειακά δίδυμα στη λίγκα και είναι αμφίβολο αν Ρόντο και Χόλιντεϊ μπορούν να τους περιορίσουν. Άλλο τόσο κι ακόμη περισσότερο αμφίβολο είναι, ωστόσο, αν η front line του Πόρτλαντ μπορεί να τα βάλει με τον Άντονι Ντέιβις. Ο «φρύδιας» έχει πάρει την ομάδα στους ώμους του, ειδικά μετά τον τραυματισμό του δίδυμου πύργου. Εφόσον βρει επαρκή συμπαράσταση, ειδικά από τον ασταθή Μίροτιτς, η Νέα Ορλεάνη μπορεί να αποδειχτεί πολύ σκληρή για να αποχαιρετήσει τα play offs από τον πρώτο γύρο.

Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ (4)-Γιούτα Τζαζ (5): Ένα ακόμη αμφίρροπο ζευγάρι μεταξύ δύο ομάδων που άρχισαν νωθρά αλλά στην πορεία… το βρήκαν και τερμάτισαν με το ίδιο ρεκόρ (48-34). Οι Θάντερ πάσχιζαν επί μήνες να βρουν πώς θα μοιραστεί μία μπάλα μεταξύ τριών σούπερ σταρ, μέχρι ο Ράσελ Γουέστμπρουκ (που έγινε ο πρώτος στην ιστορία με δεύτερη σερί σεζόν τριπλ-νταμπλ μέσο όρο) να απαιτήσει με τις εμφανίσεις του το ρόλο του αδιαμφισβήτητου ηγέτη. Πάντως για να μακροημερεύσει η Οκλαχόμα στα play offs ένας κούκος μόνο δεν αρκεί, όπως αποδείχτηκε περίτρανα πέρσι. Ο πυραυλοκίνητος «Ρας» θα πρέπει να βάλει στο παιχνίδι Τζορτζ και Καρμέλο, αλλά κι εκείνοι θα χρειαστεί να σταθούν στο ύψος της περίστασης, κάτι που δεν έκαναν με συνέπεια φέτος. Οι Τζαζ, στον αντίποδα, ολοκλήρωσαν εντυπωσιακά (17 νίκες στα τελευταία 21 ματς) μια σεζόν που άρχισε με… μελαγχολία μετά την απόφαση του Γκόρντον Χέιγουορντ να τους εγκαταλείψει για τους Σέλτικς. Παρ’ όλα αυτά με έξυπνες κινήσεις (όπως του Ρίκι Ρούμπιο) και τον Ντόνοβαν Μίτσελ στη ρούκι σεζόν του να αναλαμβάνει ηγετικά καθήκοντα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Η Γιούτα σίγουρα υπερτερεί σε ρόλους και συνοχή των αντιπάλων της, αλλά μένει να φανεί αν αυτό φτάνει για να υπερκαλυφθεί το σαφές έλλειμμα ποιότητας που έχει.

Follow @ChristosRobolis