«Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι μία μεμονωμένη νίκη, αλλά η καθιέρωση αυτής της νοοτροπίας ως μόνιμης αγωνιστικής ταυτότητας. Κάτι που θα φανεί άμεσα, καθώς το πρόγραμμα δυσκολεύει αισθητά. Εκεί θα φανεί αν το πάθος του τέταρτου δεκαλέπτου ήταν μια αναλαμπή ή το πρώτο δείγμα μιας νέας αγωνιστικής ταυτότητας». Η συγκεκριμένη παράγραφος γράφτηκε στο sport-fm.gr μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Δυστυχώς για τους «πράσινους», η εικόνα που αποτέλεσε εν τέλει... οδηγό στο Μονακό δεν ήταν αυτή του τετάρτου δεκαλέπτου στο παιχνίδι με τους Ισραηλινούς, αλλά αυτή του πρώτου ημιχρόνου.

Για ακόμη μία φορά, το «τριφύλλι» μπήκε στο παρκέ χωρίς την απαραίτητη σκληράδα. Κόντρα σε έναν αντίπαλο που διαθέτει πολύ ποιοτική περιφέρεια, ο Παναθηναϊκός δεν έβαλε καθόλου αποτελεσματική πίεση πάνω στην μπάλα, με αποτέλεσμα οι Μάικ Τζέιμς, Ελί Οκόμπο, Ματιέ Στραζέλ και Νεμάνια Νέντοβιτς, όλοι οι περιφερειακοί των Μονεγάσκων που χρησιμοποιήθηκαν δηλαδή, να ολοκληρώσουν το παιχνίδι με διψήφιο αριθμό πόντων και να μοιράσουν συνολικά 20 ασίστ από τις 25 της ομάδας τους.

Κάπως έτσι, η ομάδα του Πριγκιπάτου ρόλαρε από νωρίς και άρχισε να βρίσκει διαρκώς άνετες διόδους προς το καλάθι του Παναθηναϊκού, ο οποίος αυτή τη φορά δεν είχε τον σκληρό Ομέρ Γιούρτσεβεν του ματς με τη Μακάμπι. Ο Τούρκος φορτώθηκε από νωρίς με αχρείαστα φάουλ, με τον Ντίνο Μήτογλου να περνά πολλή ώρα στο «5», κάτι που περιόρισε ακόμη περισσότερο την ικανότητα του Παναθηναϊκού να αμυνθεί κοντά στο καλάθι. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μονακό τέλειωσε το παιχνίδι με 66% στα δίποντα, το καλύτερο ποσοστό της σε αγώνα της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Ούτε ότι μοίρασε 25 ασίστ, που αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερή της επίδοση φέτος.



Με την εικόνα αυτή, οι «πράσινοι» ουσιαστικά έχασαν τη μάχη χωρίς καν να τη δώσουν. Ακόμη και μερικά σκόρπια καλά διαστήματα, όπως αυτό στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, δεν είχαν ποτέ διάρκεια, αφού ήταν φανερό πως η Μονακό όποτε ήθελε, μπορούσε να πατήσει το «γκάζι» και να επαναφέρει σε πολύ υψηλά επίπεδα τη διαφορά. Όσα... ηρωικά και να έκαναν ο Κώστας Σλούκας με τον Κέντρικ Ναν, ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει αυτό το παιχνίδι με αυτή την αμυντική εικόνα.

Σε όλα αυτά δεν έχουμε συνυπολογίσει την επιθετική δυστοκία του «επτάστερου». Μετά από οκτώ αγωνιστικές, ο Παναθηναϊκός έχει το χειρότερο ποσοστό τριπόντων σε ολόκληρη τη λίγκα, καθώς σουτάρει με 31,4% πίσω από τα 6.75μ. Αυτό σίγουρα σε πολλές περιπτώσεις είναι θέμα ημέρας και «ρέντας», όμως δεν μπορεί να πει κανείς ότι οι «πράσινοι» δημιουργούν τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις ώστε να ανεβάσουν τα ποσοστά τους. Ίσα ίσα, δημιουργικά πάσχουν στο «5 εναντίον 5», κάτι που αναδεικνύεται από το γεγονός πως μοίρασαν μόλις 14 ασίστ για 10 λάθη. Η κυκλοφορία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι καλή, ενώ όταν δεν δουλεύει η άμυνα, δεν υπάρχουν και πόντοι στο τρανζίσιον, από τους οποίους συνήθως παίρνει πολλή ώθηση η ομάδα του Αταμάν.



Η συνολική εικόνα αυτή θυμίζει εν πολλοίς αυτή του Παναθηναϊκού στην Μπολόνια πριν από μία εβδομάδα. Μπορεί η διαφορά τότε να ήταν 17 πόντων (92-75), όμως στην πραγματικότητα και στο Πριγκιπάτο προς τα εκεί πήγαιναν τα πράγματα, μέχρι να μειώσουν οι φιλοξενούμενοι στο φινάλε, όταν ουσιαστικά τα εναπομείναντα λεπτά ήταν διαδικαστικά. Δυστυχώς, οι «πράσινοι» δεν έκαναν τα... μαθήματά τους για τον τρόπο που νίκησαν τη Μακάμπι, και εμφάνισαν όλες μαζί τις κλασικές παθογένειες της φετινής σεζόν, σαν να διέγραψαν από τη μνήμη τους τον τρόπο με τον οποίο επικράτησαν επί των Ισραηλινών, αλλά και επί της Εφές πριν λίγο καιρό.

Προφανώς, μία ήττα στο Μονακό δεν είναι καταστροφική, αφού οι περισσότερες ομάδες δεν θα καταφέρουν να περάσουν από το Πριγκιπάτο. Συν τοις άλλοις, οι «πράσινοι» έπαιξαν και πάλι με έναν καθαρό ψηλό, ενώ στερήθηκαν γι' ακόμη ένα παιχνίδι τον Νίκο Ρογκαβόπουλο. Ο Έλληνας φόργουορντ μπορεί να μην έχει αποδώσει τα αναμενόμενα, ωστόσο η ικανότητά του στο σουτ είναι στοιχείο που λείπει πολύ από τον Παναθηναϊκό. Από αυτή την άποψη, πάντως, προκαλεί απορία γιατί ο Εργκίν Αταμάν δεν εμπιστεύεται καθόλου τους Μάριους Γκριγκόνις και Βασίλη Τολιόπουλο. Ο Λιθουανός έπαιξε με τους Μονεγάσκους 1,5 λεπτό και ο Έλληνας γκαρντ δεν πάτησε καν παρκέ.

Αυτό που προβληματίζει είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει κάνει τέσσερις νίκες απέναντι σε... φτωχούς συγγενείς της Euroleague (Μακάμπι, Βιλερμπάν, Μπάγερν, Μπασκόνια). Η μοναδική του πραγματικά μεγάλη επικράτηση έχει έρθει στην Κωνσταντινούπολη με την Εφές, που έπαιζε ουσιαστικά με έναν ψηλό. Τα υπόλοιπα ματς υψηλότερης δυσκολίας στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση έχουν λήξει με εύκολες ήττες: 96-103 από την Μπαρτσελόνα, 92-75 από τη Βίρτους και 92-84 από τη Μονακό. Για μία ομάδα που φιλοδοξεί να κάνει πρωταθλητισμό, η εικόνα αυτή πρέπει να αλλάξει άρδην, ειδικά εφόσον συνοδεύεται από σταθερές παθογένειες, στις οποίες έχει υπάρξει ελάχιστη ή μηδαμινή βελτίωση στην πορεία της σεζόν.



Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι πως το πρόγραμμα που ακολουθεί δεν αφήνει ιδιαίτερο χρόνο στην ομάδα για να γιατρέψει τις πληγές της και να διορθώσει τα προβλήματά της. Στην επόμενη αγωνιστική, οι «πράσινοι» θα παίξουν στο καυτό Βελιγράδι κόντρα στον τρομερά φορμαρισμένο Ερυθρό Αστέρα, ενώ ακολουθούν δύσκολες έξοδοι σε Παρίσι και Μαδρίτη. Αν επαναλάβουν την εικόνα της Μπολόνια και του Μονακό, τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Μένει να φανεί αν αυτή τη φορά θα... κάνουν τα μαθήματά τους.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube