Το ποδόσφαιρο όπως και η ζωή είναι γεμάτη ρίσκα.
Πότε αποφασίζεις να κάνεις το μεγάλο βήμα και πετυχαίνεις, με τα οφέλη να είναι πολλαπλά, πότε η αποτυχία εμφανίζεται και σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί έφτασες στο σημείο να πάρεις αυτή την απόφαση.
Βέβαια για να μπορέσεις να κρίνεις, θα πρέπει να δεις το τελικό αποτέλεσμα και στον κόσμο του ποδοσφαίρου μόλις δύο αναμετρήσεις είναι απλά μία σταγόνα στον ωκεανό. Δείχνουν όμως κάτι, δείχνουν ένα ψήγμα από το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Πριν ακόμη καλά καλά μπει το καλοκαίρι, ο ΠΑΟΚ είχε πάρει μία απόφαση ζωής, που έμοιαζε και ήταν γεμάτη κινδύνους. Η πολυσυζητημένη πώληση του Ντομινίκ Κοτάρσκι, της μεγαλύτερης σταθεράς στην ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου για τα τελευταία τρία χρόνια, θα προχωρούσε, με τον ΠΑΟΚ να εξαργυρώνει τις εκπληκτικές εμφανίσεις του Κροάτη τερματοφύλακα, παρά το γεγονός, πως η τελευταία του σεζόν ήταν γεμάτη αστάθειες.
Ο «Δικέφαλος του Βορρά» έβαλε στα ταμεία του πέντε εκατομμύρια ευρώ, αλλά αποφάσισε να μην επενδύσει ούτε ένα ευρώ σε αντικαταστάτη, με τον Λούκα Γκουγκεσασβίλι να έρχεται ως δεύτερος στην ιεραρχία. Η επιλογή της διοίκησης, σε συνεννόηση πάντα με τον Ρουμάνο τεχνικό, ήταν να δώσει τα γάντια του βασικού στον άνθρωπο που ήρθε και αγωνίστηκε μόλις τέσσερις φορές, την περασμένη σεζόν.
Σε αυτές τις αναμετρήσεις όμως έδειξε την σταθερότητα και την ποιότητα που διαθέτει, αλλά κυρίως την ηρεμία που δημιουργεί στους αμυντικούς του.
Και κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ πήρε τη μεγάλη απόφαση να ξεκινήσει τη σεζόν με τον 33χρονο Τσέχο στα γκολπόστ και πραγματικά οι αναμετρήσεις απέναντι στη Βόλφσμπεργκερ για τα προκριματικά του Europa League, δεν θα μπορούσαν να είχαν πάει καλύτερα για τον ίδιο. Μία κατώτερη ποιοτικά, αλλά πολύ πιο έτοιμη ομάδα, έδειξε τόσο στην Τούμπα, όσο και στην Αυστρία ότι ήταν ικανή να κάνει ζημιά στον ΠΑΟΚ και μάλιστα πολύ μεγάλη.
Οι ταχύτατοι επιθετικοί της, χτυπούσαν συνεχώς στο ξέφωτο και έφευγαν στην αντεπίθεση σαν να μην υπάρχει αύριο. Σε φάσεις που ο κάθε εκτελεστής οφείλει να σκοράρει, ο Παβλένκα δήλωνε συνεχώς «παρών» και πραγματοποιούσε τη μία σπουδαία επέμβαση μετά την άλλη.
Μπορεί η υπεργκολάρα του Μαντί Καμαρά στο 115’ να χάρισε την πρόκριση στον ΠΑΟΚ, όμως τίποτα από αυτά δεν θα συνέβαινε, εάν ο Παβλένκα δεν κάλυπτε με το κορμί του ολόκληρο το τέρμα, με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι να μην μπορούν να τον νικήσουν, ότι και αν επιχειρούσαν (1-0). Μακρινά σουτ, τετ α τετ, τελειώματα από το ύψος του πέναλτι. Τίποτα μα τίποτα δεν ήταν αρκετό για να λυγίσει τον Τσέχο.
Ο ΠΑΟΚ μπήκε «all in» και φαίνεται να βγαίνει απόλυτα κερδισμένος. Σίγουρα είναι νωρίς και δεν μπορούμε να πούμε με απόλυτη σιγουριά ότι η απόφαση αυτή θα βγει, όμως οι «ασπρόμαυροι» κλείδωσαν τη συμμετοχή τους στο League Phase του Conference League, ενώ κυνηγάει με μεγάλες αξιώσεις και το Europa League, με μοναδικό εμπόδιο πλέον τη Ριέκα.
Βέβαια η δικαίωση δεν ανήκει μονάχα στον ΠΑΟΚ, αλλά και στον ίδιο τον Παβλένκα, που παρά τα χρόνια εμπειρίας που είχε στην πλάτη του πριν μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη, δέχθηκε να κάνει τον… κομπάρσο, να μείνει στη σκιά του ντεφορμέ Κοτάρσκι και να περιμένει την ευκαιρία του, χωρίς καμία γκρίνια και με μηδενικά παράπονα.
Ένας απόλυτος επαγγελματίας που δικαιώνει τόσο την επιλογή της ομάδας να τον ανανεώσει και να τον αναβαθμίσει σε βασικό κίπερ, όσο και τη γαϊδουρινή του υπομονή που τον οδήγησε μέχρι και στη χθεσινή αποθέωση.
