Γκεραρντίνι:Καλοί Ομπράντοβιτς και Μεσίνα αλλά...

Ο Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι, G.M. των Τορόντο Ράπτορς, βρίσκεται στο Βερολίνο για να παρακολουθήσει το Φάιναλ Φορ. Εξάλλου, στην πρωτεύουσα της Γερμανίας βρίσκονται τα περισσότερα από τα μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκό μπάσκετ. Επίσης, βρίσκονται και οι δύο κορυφαίοι προπονητές της Ευρώπης. Έτορε Μεσίνα και Ζέλικο Ομπράντοβιτς θα αναμετρηθούν αύριο στον μεγάλο τελικό και ο Ιταλός μάνατζερ μίλησε στη «Sportday» για τη μεγάλη μάχη τους αλλά και για ποιον λόγο δεν θα...άντεχαν στο ΝΒΑ.

Μήπως, επειδή υπάρχει ελληνική κοινότητα, χρειάζεται και κάποιον Ελληνα το ρόστερ, δεδομένου ότι οι Ράπτορς έχουν τα δικαιώματα του Γιώργου Πρίντεζη;

«Ξέρω πως υπάρχουν πολλοί καλοί Ελληνες παίκτες, αλλά τα πάντα είναι και θέμα timing. Να βρεθείς στη σωστή ομάδα τη σωστή στιγμή. Κάναμε πικ έναν Ελληνα παίκτη στο ντραφτ. Ναι, υπάρχουν πολλοί καλοί Ελληνες, αλλά δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να βρεις τον κατάλληλο παίκτη την κατάλληλη στιγμή στα σωστά λεφτά. Είναι συνδυασμός πραγμάτων που πρέπει να υπολογίσεις. Θα ήθελα και εγώ να είχαμε Ελληνα παίκτη, διότι η κοινότητά σας είναι που ακολουθεί το μπάσκετ περισσότερο από όλες. Πας σε μια ελληνική ταβέρνα για να φας μουσακά ή σουβλάκι και όλοι μιλούν για μπάσκετ. Οπως γίνεται και στην Αθήνα πριν από έναν αγώνα Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού».

Δηλαδή, περιμένουν τον Πρίντεζη;

«Δεν το συζητάμε καν τώρα, διότι είναι παίκτης του Ολυμπιακού (σ.σ.: στο ΝΒΑ δεν επιτρέπεται να μιλούν για παίκτες που έχουν συμβόλαια σε ισχύ). Εμείς παρακολουθούμε την εξέλιξή του φυσικά. Είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε. Εκανε μια καλή σεζόν, ο κόουτς Γιαννάκης τον έχει "δουλέψει" πολύ και στην Εθνική και στον Ολυμπιακό. Πιστεύω δε πως ο Ολυμπιακός, με όσα πέρασε φέτος, διέσχισε τον πιο δύσκολο δρόμο για να φτάσει στο φάιναλ φορ σε σχέση με όσους εμφανίστηκαν εκεί. Και ο Γιώργος μαζί με τον Γιάννη Μπουρούση έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτήν την πορεία».

Αν μπορούσατε να διαλέξετε έναν Ελληνα, ποιος θα ήταν;

«Δεν ξέρω αν θα ακουστεί σωστά, ώστε να μην παρεξηγηθεί κανείς, αλλά ήμουν εγώ που έφερα τον Νίκο Ζήση στην Μπενετόν Τρεβίζο πριν από πέντε χρόνια. Εχω προσωπική σχέση μαζί του και με την οικογένειά του. Ηταν από τους καλύτερους παίκτες που είχα ποτέ προσωπικά. Και ως αθλητής μα και ως άνθρωπος. Επίσης, υπάρχει και ο Τεό (σ.σ.: Παπαλουκάς). Πάντα ήμουν φαν του ταλέντου του και πιστεύω πως θα μπορούσε να αποδώσει στο ΝΒΑ. Μάλλον, όμως, τώρα είναι πολύ αργά. Υπάρχουν και άλλοι παίκτες επιπέδου ΝΒΑ. Οπως ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης και ο Φώτσης, ίσως σε άλλη εποχή από εκείνη που ήλθε».

Κανείς, όμως, δεν κάνει το βήμα. Και αν το κάνει, δεν έχει διάρκεια, τη στιγμή που για τους Ισπανούς και τους Ιταλούς το ΝΒΑ αποτελεί επιλογή.

«Κατανοώ τους Ελληνες. Νιώθουν πιο άνετα στη χώρα τους, αλλά πιστεύω πως είναι και θέμα γενιάς -ίσως σκέφτονται ποιος είναι ο λόγος να αλλάξουν μια τέτοια τέλεια ζωή- όπως και θα θυμίσω ότι για μένα όλα στη ζωή είναι θέμα των προκλήσεων στις οποίες θέλεις να αντεπεξέλθεις. Πιστεύω ότι για να επιτύχεις επαγγελματικά, στην πορεία προς την κορυφή πρέπει τουλάχιστον να δοκιμάζεις πράγματα. Να παίρνεις ρίσκα. Γι' αυτό παραδέχομαι τους Σπανούλη και Φώτση. Επειδή δοκίμασαν ―έστω μία φορά― αυτό που ήθελαν. Αναμφίβολα υπάρχει πολύ ταλέντο στην Ελλάδα. Η μεγάλη πορεία ποτέ δεν είναι εύκολη. Αφορά πολλούς παράγοντες. Κάτι που ισχύει σε οποιαδήποτε επιχείρηση. Πάντα πρέπει να είσαι στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή και με τις κατάλληλες συνθήκες. Κάποιες φορές δεν καταλαβαίνεις γιατί δεν βγαίνουν τα σχέδιά σου έτσι όπως θα ήθελες. Πάντα, όμως, υπάρχει λόγος».


Νέος κύκλος φημών θέλει τον Ετόρε Μεσίνα να... δέχεται και φέτος προτάσεις από ομάδες του ΝΒΑ.

«Φήμες μπορεί να ακούγονται, αλλά το θέμα είναι άλλο. Στο ΝΒΑ είναι τελείως διαφορετικό το παιχνίδι. Είναι πολύ δύσκολο για τον οποιονδήποτε Ευρωπαίο προπονητή να αφομοιωθεί στο σύστημα. Για πολλούς λόγους. Μιλάμε για τους Μεσίνα και Ομπράντοβιτς, τους δύο μακράν καλύτερους προπονητές του κόσμου, εντούτοις το ΝΒΑ είναι περισσότερο "παιχνίδι" παικτών και όχι προπονητών και διοίκησης. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Θα τρελαίνονταν! Είναι σαν να προσπαθείς να οδηγείς ένα αυτοκίνητο σε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο».

Πώς καταφέρνετε και επιβιώνετε σε μία λίγκα στην οποία οι Ευρωπαίοι δεν είναι ακριβώς ινδάλματα;

«Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη φόρμουλα. Πολύ μεγάλη σημασία παίζουν οι επαφές που κάνεις στη διάρκεια των χρόνων, οι σχέσεις και πάντα να ρισκάρεις τη φήμη σου, ώστε να είσαι δημιουργικός για την ομάδα σου».

Υπάρχει η προοπτική νέας αλλαγής;

«Δεν θέλω να πω ότι υπάρχει κάποια σκέψη. Είμαι πολύ ευτυχής που μετέχω στην καλύτερη λίγκα του κόσμου. Νιώθω πολύ τυχερός. Αλλά επίσης πιστεύω πως όλα στη ζωή είναι να αποδέχεσαι τις προκλήσεις που εμφανίζονται μπροστά σου».

Μήπως το επόμενο βήμα αφορά και την Ευρωλίγκα;

«Θα περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η επόμενη δική μου πρόκληση. Ακόμα και αν έλθει σε 2 ημέρες, σε 5 ή σε δέκα χρόνια».