Ο Χερόνιμο Μπαράλες είναι φαινόμενο.
Όχι επειδή δεν ξέραμε πως είναι μέγας γκολτζής. Τη σεζόν 2014-15, άλλωστε και πάλι τότε με τη φανέλα του Αστέρα Τρίπολης, είχε βγει πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, «εξαργυρώνοντας» την παραγωγικότητά του με μια πολύ καλή μεταγραφή -και με πολύ καλά χρήματα- στη Σίβασπορ.
Φαινόμενο είναι διότι, το 2018, όταν η Λαμία τον έφερνε ξανά στην Ελλάδα, οι περισσότεροι συμφωνούσαν πως ο Αργεντινός έρχεται ως δεύτερη-τρίτη λύση, απλά για τα τελευταία ένσημα, και εκείνος τους απάντησε, βάζοντας 9 γκολ σε 26 ματς, για να ξαναπάει στην Τρίπολη την επόμενη χρονιά ως βασικός φορ!
Αυτήν τη διετία, λοιπόν (τριετία, αν βάλουμε μέσα και τη θητεία του στη Φθιώτιδα), ο Μπαράλες αποδεικνύει πως μόνο για τη... σύνταξη δεν επέστρεψε στη χώρα μας. Ήδη, με το 10ο φετινό του «τεμάχιο» το Σάββατο απέναντι στην ΑΕΛ, έφτασε τα 10 φέτος, τα 21 σε αυτό το δεύτερο πέρασμά του από τον Αστέρα και τα 52 συνολικά στη Super League!
Το «θέμα μας», ωστόσο, τώρα είναι το εξής: Εφόσον ο Άρης επέλεξε τον Μήτρογλου, τελικά, αφήνοντας την περίπτωση του 33χρονου -34 σε λίγες μέρες- Μπαράλες, όλα δείχνουν πως ο Λατινοαμερικανός θα μπει και αυτός στη λίστα των πραγματικά σπουδαίων επιθετικών που πέρασαν από την Ελλάδα και παρότι «μάτωναν» τα αντίπαλα δίχτυα, ποτέ, για τους χι ψι λόγους, δεν έπαιξαν στους «μεγάλους» Αθήνας και Θεσσαλονίκης!
Αν και δύσκολη η διαλογή, ιδού 10 που ξεχωρίσαμε-θυμηθήκαμε από αυτήν τη λίστα:
Γκρεγκ Μπρούστερ (Ιωνικός - 45 γκολ)
Ήρθε από το Νταντί της Σκωτίας στη Νεάπολη και κατέληξε να στείλει τον Ιωνικό στην Ευρώπη για πρώτη φορά στην ιστορία του. Κλασικός Βρετανός επιθετικός, ένα «τανκ» στη μεγάλη περιοχή των αντιπάλων -που το έβλεπαν και… έστριβαν. Και, σύμφωνα με όσους τον γνώρισαν, ένας εκπληκτικός άνθρωπος. Την πρώτη του χρονιά (1996-1997) αγωνίστηκε σε 29 ματς και σημείωσε 6 γκολ στο πρωτάθλημα, την επόμενη, ωστόσο, το... κοντέρ έγραψε 14 σε 31 συμμετοχές! Τη σεζόν 1999-00, δε, έβαλε 5 γκολ στο Κύπελλο, οδηγώντας τον Ιωνικό στον τελικό -και στο UEFA της επόμενης περιόδου- όπου έχασε 3-0 από την ΑΕΚ. Ξέρετε πότε σταμάτησε την μπάλα; Το 2010, στα 44 του χρόνια!
Μπέρναρντ Μπάρνιακ (Απόλλων Αθηνών, Πανηλειακός - 44 γκολ)
Αν ψελλίσεις και μόνο το όνομά του σε οπαδό του Απόλλωνα, θα αναστενάξει από μελαγχολία. Μέλος της εκπληκτικής ομάδας στα μέσα της δεκαετίας του 1990, αποτέλεσε μαζί με τους Ντέμη Νικολαΐδη, Μπλένταρ Κόλα, Τάσο Μητρόπουλο, Αντώνη Μήνου και άλλους, βασικό στέλεχος ενός συνόλου, που τερμάτισε στην τέταρτη θέση της Α' Εθνικής της σεζόν 1994-95, εξασφαλίζοντας -για πρώτη φορά- την έξοδο στο Κύπελλο UEFA και έφτασε την επόμενη χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Ο Βόσνιος επιθετικός, που έβλεπε τους αμυντικούς από τα 1,91μ., πέτυχε 28 γκολ σε 62 συμμετοχές με τη φανέλα της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» την περίοδο 1994-1996, και άλλα 16 σε 46 παρουσίες με τα ερυθρόλευκα του Πανηλειακού. Ένα γκολ του, ωστόσο, έχει μείνει στην ιστορία: Το 2ο που πέτυχε για τον Απόλλωνα στο ιστορικό 0-3 επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη το '96…
Νταβόρ Γιακόβλεβιτς (Λεβαδειακός, Εθνικός Αστέρας, Α.Ο. Χαλκίδας, Παναιτωλικός, Νίκη Βόλου, Αχαρναϊκός)
Ο Μαυροβούνιος ποδοσφαιριστής ήταν ένας κανονικός… killer! Πανύψηλος, πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι, κατάφερε να πετύχει περισσότερα από 100 γκολ σε τέσσερα χρόνια που αγωνίστηκε σε αρκετές ελληνικές ομάδες και των τριών εθνικών κατηγοριών. Τη σεζόν, δε, 1997-98 έβαλε 34(!) γκολ και ανέβασε τον Εθνικό Αστέρα στην Α’ Εθνική! Απορίας άξιο το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκε, όχι σε μεγάλη ομάδα, αλλά ούτε καν σε «μεσαία»…
Ντράγκαν Τζουγκάνοβιτς (ΟΦΗ - 24 γκολ)
Ο «Τζουγκανοβάκης». Η πιο τρελή μορφή που πέρασε από την Ελλάδα τη δεκαετία του 1990. Και από τους πλέον αγαπημένους, για τους οπαδούς του ΟΦΗ, ξένους ποδοσφαιριστές που έχουν φορέσει τη φανέλα της ομάδας τους. Ο Σέρβος επιθετικός πήγε στο Ηράκλειο το 1992. Με ύψος 1,91μ., μακρύ μαλλί, λίγο σκυφτός, δεν σου γέμιζε το μάτι. Αλλά στο γήπεδο τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Την πρώτη του χρονιά πέτυχε 13 γκολ. Κλασικός killer, μυριζόταν το γκολ και ήταν πάντα εκεί που έπρεπε για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Αξέχαστη η γκολάρα του με ψαλιδάκι σε ένα ματς με τον Εδεσσαϊκό. Ωστόσο, δεν είναι μόνο τα γκολ του που έχουν μείνει αξέχαστα… Κάθε φορά που «παστέλωνε» και ένα, πανηγύριζε σκεπάζοντας με τη φανέλα του το κεφάλι και χόρευε, κουνώντας το σώμα του δεξιά και αριστερά. Μύθος!
Αμαέκι Ότιτζι (Παναχαϊκή, Ιωνικός - 59 γκολ)
Οι παλιοί οπαδοί της Παναχαϊκής και του Ιωνικού, αλλά και όλοι όσοι λησμονούν την περίοδο όπου το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν ο ορισμός του καλτ, ακόμη θυμούνται αυτόν τον παικταρά εξ Νιγηρίας, που η εξωγηπεδική του ζωή και μόνο δεν του επέτρεψε να παίξει σε μεγάλη ομάδα. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη ικανότητά του να «φορτώνει» με γκολ τα τέρματα των αντιπάλων, ο Ότιτζι έχει μείνει στην ιστορία, κυρίως, για όλα τα υπόλοιπα. Έχει πάει, για παράδειγμα, σε προπόνηση του Ιωνικού με παντόφλες. Στην Πάτρα, από το 1990 έως το 1995, οι φήμες λένε πως είχε… ταράξει ένα συγκεκριμένο σουβλατζίδικο, στο οποίο πήγαινε, έπαιρνε τα σουβλάκια του και έφευγε χωρίς να πληρώσει (ο λογαριασμός ερχόταν στον Άρη Λουκόπουλο), καθώς ήταν συνέχεια άφραγκος, φτάνοντας στο σημείο να ζητάει συνεχώς δανεικά από τους συμπαίκτες του. Δυστυχώς, όμως, ο λόγος για τον οποίο ήταν συνέχεια άφραγκος αποδείχθηκε, εν καιρώ, πως ήταν τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Όταν πήρε μεταγραφή για τον Ιωνικό ξεκίνησε εντυπωσιακά, αλλά τον δεύτερο χρόνο συνελήφθη με ηρωίνη και οδηγήθηκε στις ελληνικές φυλακές. Ο Ιωνικός έλυσε το συμβόλαιό του και ο Ότιτζι, αφού έμεινε για ένα διάστημα πίσω από τα κάγκελα, απελάθηκε και βρέθηκε στη Γερμανία, παίζοντας μπάλα στις μικρές κατηγορίες. Δεν έκοψε, ωστόσο, ποτέ τις κακές συνήθειες. Από χρήστης ναρκωτικών έγινε έμπορος, μπλέκοντας με μεγάλες συμμορίες. Το 2003 αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο και έναν χρόνο μετά βρέθηκε νεκρός στην Κολομβία...
Νικολά Ντικουμέ (Απόλλων - 21 γκολ)
Άλλη μία θρυλική μορφή των ελληνικών γηπέδων στα μέσα της δεκαετίας του 1990, και μέλος και αυτός της τρομερής ομάδας του Απόλλωνα. Μαζί με τους Μπέρναρντ Μπάρνιακ και Ντέμη Νικολαΐδη ήταν… φωτιά στην επιθετική γραμμή της «Ελαφράς Ταξιαρχίας». Τον Καμερουνέζο θα θυμούνται λογικά και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, καθώς είχε βάλει και τα δύο γκολ στο 2-0 του Απόλλωνα μέσα στο ΟΑΚΑ το 1997.
Πάτρικ Ογκουνσότο (Εργοτέλης - 85 γκολ)
Μια κατηγορία μόνος του. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Πριν το… Survivor, λοιπόν, ο αγαπημένος Πάτρικ, που έχει γράψει ιστορία και με τη μυθική του ατάκα «πώς γκένεν ατό;», ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα για να παίξει στην ομάδα του Πανηλειακού. Καθώς αντιμετώπισε προβλήματα, ωστόσο, με την άδεια παραμονής του, χρειάστηκε να επιστρέψει στη χώρα του, τη Νιγηρία. Η ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε, τελικά, επίσημα στον ΑΠΟΕΛ όταν ήταν 16 ετών. Έναν χρόνο μετά πήρε μεταγραφή στον Εργοτέλη, παίζοντας στην Γ' Εθνική. Στην κρητική ομάδα παρέμεινε για 8 χρόνια. Στην πρώτη του σεζόν σκόραρε 30 γκολ σε 32 παιχνίδια και βοήθησε την ομάδα του να πάει στην Β' και μετά στην Α' Εθνική, όπου σκόραρε 11 τέρματα σε 29 παιχνίδια. Ο Εργοτέλης, ωστόσο, έπεσε και πάλι στην Β' και ο Πάτρικ Ογκουνσότο πήρε τον δρόμο για το Βέλγιο και τη Βέστερλο, συνεχίζοντας στο ίδιο… μοτίβο με 20 τέρματα σε 31 ματς. Στις 18 Ιανουαρίου του 2008 επέστρεψε στον Εργοτέλη και μετά από πέντε χρόνια άρχισε την περιπλάνηση σε διάφορες ομάδες. Με τον Εργοτέλη μόνο σε 162 ματς έχει βάλει 85 γκολ! «Έπαιξε» αρκετές φορές για τον Ολυμπιακό, αλλά ποτέ και αυτός δεν έκανε το μεγάλο βήμα.
Ίμρε Μπόντα (Ολυμπιακός Βόλου - 30 γκολ)
Το καλοκαίρι του 1988 ήρθε στην Ελλάδα για χάρη του Ολυμπιακού Βόλου, παρά το γεγονός πως για την απόκτησή του είχαν ενδιαφερθεί τόσο ο Ολυμπιακός Πειραιώς όσο και ο ΠΑΟΚ. Με τους «ερυθρόλευκους» του Βόλου, λοιπόν, κάνει το απίστευτο, καθώς καταφέρνει να αναδειχτεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για την αγωνιστική περίοδο 1988-89 με 20 τέρματα, ξεπερνώντας το μεγάλο όνομα της εποχής και συμπατριώτη του, Λάγιος Ντέταρι, που είχε 15! Κατά τη δεύτερη χρονιά του, δε, σημείωσε 10 τέρματα σε 15 αγώνες, αφού ένας σοβαρός τραυματισμός δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί περισσότερο. Την επόμενη χρονιά παρέμεινε αρχικά στον Ολυμπιακό Βόλου, πετυχαίνοντας, μάλιστα, άλλα 10 γκολ στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος της Β' Εθνικής, τον Ιανουάριο, όμως, μεταγράφηκε στον ΟΦΗ. Το πέρασμα του από την ομάδα της Κρήτης ήταν απογοητευτικό, με μόλις 5 γκολ σε 20 συμμετοχές, ενώ τη δεύτερη είχε 4 συμμετοχές χωρίς να καταφέρει να σκοράρει και αποχώρησε από την ομάδα τον Δεκέμβριο του 1991.
Ρόλαντ Γκόμες (ΟΦΗ - 37 γκολ)
Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό, ίσως, παράδειγμα από τη λίστα με τους σπουδαίους επιθετικούς που αγωνίστηκαν στην Ελλάδα, αλλά ποτέ στους «μεγάλους». Δεν είναι μόνο πως ο αγαπημένος των οπαδών του ΟΦΗ είχε τρομερή αίσθηση του γκολ. Ήταν ένας ολοκληρωμένος παίκτης, ποιοτικός, που και δίχτυα να μην έβρισκε, έκανε πολλή δουλειά μέσα στο γήπεδο. Στα τρία χρόνια του στο Ηράκλειο αγωνίστηκε σε 87 αγώνες στην Α' Εθνική και πέτυχε 39 γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο. Στις 17 Οκτωβρίου 1999, δε, λίγους μήνες, δηλαδή, μετά τον ερχομό του στην Ελλάδα, πέτυχε κόντρα στην Προοδευτική (4-3) ένα από τα πιο θεαματικά γκολ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος. Το θυμάστε αυτό το «παστέλι»;
Ρολάντ Ζαΐμι (Προοδευτική, Κασσάνδρα - 38 γκολ)
Ο Κορυδαλλός ακόμη… σείεται από τον χαμό που γινόταν στα γκολ του. Σπουδαίος επιθετικός, έπαιζε με εμπειρία ακόμη και νέος που ήταν. To 1996 τον απέκτησε η Προοδευτική. Αγωνίστηκε αρχικά στη Β' Εθνική, κερδίζοντας την άνοδο και το 1997 έκανε ντεμπούτο στην Α' Εθνική. Με τη βυσσινί φανέλα συνέχισε μέχρι τα μισά της σεζόν 1999-2000 και τον Φεβρουάριο του 2000 παραχωρήθηκε στον Ατρόμητο Αθηνών. Το αμέσως επόμενο καλοκαίρι, όμως, επέστρεψε στην Προοδευτική, με την οποία αγωνίστηκε μια χρονιά στη Β' Εθνική και το 2001 αποκτήθηκε από την Κασσάνδρα. Αλλά ξανά, το 2002, επέστρεψε στον Κορυδαλλό, και αγωνίστηκε δύο χρόνια (2002-2003 και 2003-2004) στην Α' Εθνική, όντας ξανανιωμένος! Θα θυμάστε, ίσως, αυτό το γκολ του απέναντι στον Ολυμπιακό…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
