Το καμπανάκι έγινε συναγερμός για την ΑΕΚ

Και τώρα τρέχουμε…

Κάτι τέτοιο θα σκέφτονται μάλλον οι άνθρωποι της ΑΕΚ μετά την ήττα από τη Χάποελ Χολόν στο Ισραήλ, όπου συνεχίστηκαν οι προβληματικές εμφανίσεις του τελευταίου μήνα, που έπρεπε να λειτουργήσουν ως καμπανάκι, αλλά… Κάθε άλλο. Πλέον ήχησε συναγερμός για την ομάδα του Παπαθεοδώρου, που σε ένα ακόμα ματς υπέφερε σε συγκεκριμένους τομείς του παιχνιδιού.

Για αρχή το προφανές. Μια ματιά στη στατιστική τα λέει όλα: 46-32 τα ριμπάουντ υπέρ της «οικοδέσποινας», που πήρε 19 επιθετικά! Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο εκτός έδρας με τη Σολέ. Η έλλειψη συγκέντρωσης και τα σχεδόν ανύπαρκτα box out έδωσαν πολλές δεύτερες επιθέσεις στους γηπεδούχους καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια του αγώνα και κυρίως στην πρώτη περίοδο, όταν η Ένωση θα μπορούσε να χτίσει διαφορά, αφού είχε 0 λάθη (!) και έναν εξαιρετικό Μωραΐτη, ο οποίος έφερε φρεσκάδα και ενέργεια από τον πάγκο.



Από ‘κει και πέρα, είναι ένα ζήτημα η ευστοχία έξω από τα 6,75μ. Ή μάλλον η αστοχία. Κόντρα στους Ισραηλινούς οι «κιτρινόμαυροι» είχαν 6/26 τρίποντα και πλέον μετρούν 25/94 (26,5%) στα 5 τελευταία παιχνίδια τους σε Basket League και Basketball Champions League. Σε αυτό προσθέστε τις κακές -παρατραβηγμένες σε πολλές περιπτώσεις- επιλογές στα κρίσιμα σημεία και δη στην τέταρτη περίοδο, κάτι που στοίχισε στην ΑΕΚ και στις άλλες δύο πρόσφατες ήττες της, από Λαύριο και Σολέ.

Άλλωστε, σε αυτά τα ματς πέτυχε 70 πόντους κόντρα στους Γάλλους, 70 εναντίον της ομάδας του Σερέλη και 71 στην αναμέτρηση με τη Χάποελ Χολόν. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση… Για να επανέλθουμε στο προηγούμενο θέμα: η Ένωση προηγήθηκε 67-65 με 4 λεπτά για το φινάλε κι έκτοτε έμεινε άποντη για 3,5 περίπου λεπτά, με συνέπεια να δεχθεί 12-0 σερί! Ανεπίτρεπτο έως εξοργιστικό…



Το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο, οι περισσότερες επιθέσεις σε αυτό το κομμάτι του αγώνα ήταν «σκοτωμένες» και η έλλειψη ενός «εγκέφαλου» στο παρκέ πιο εμφανής από ποτέ… Προφανώς εδώ υπάρχει και το άλλοθι της απουσίας του Ζήση, που διαθέτει την εμπειρία και την τεχνογνωσία για να κουμαντάρει τους συμπαίκτες του σε αυτές τις καταστάσεις.

Το επόμενο θέμα που θα πρέπει να προβληματίσει το τεχνικό επιτελείο της ΑΕΚ είναι η διάρκεια στην απόδοση της ομάδας. Μπορεί με τον Άρη και τον Κολοσσό να αρκούν 15-20 λεπτά καλού μπάσκετ για να νικήσεις, αλλά σε ματς με πιο ανταγωνιστικούς αντιπάλους που διαθέτουν βάθος πάγκου και βγάζουν ενέργεια, θα έχεις πρόβλημα. Σε αυτό δεν βοηθάει καθόλου και η κακοδαιμονία των τραυματισμών, αφού με τα συνεχόμενα «μπες-βγες» παικτών σε προπονήσεις και αγώνες, πάει περίπατο η χημεία και η ομοιογένεια.

Και τώρα τι; Η επόμενη μέρα για την Ένωση έχει… πρόγραμμα-βουνό, αρχής γενομένης από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό την Κυριακή. Ακολουθούν το εντός με τον Προμηθέα (16/1) και ο «τελικός» με την Τσμόκι Μινσκ (20/1), στο οποίο δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη, καθώς ένας ενδεχόμενος αποκλεισμός από την πρώτη φάση του Basketball Champions League θα αποτελέσει ισχυρό πλήγμα -σε όλα τα επίπεδα- για τους «κιτρινόμαυρους».

Επίσης, σε καμία περίπτωση η ομάδα του Παπαθεοδώρου δεν θα πρέπει να πάει στη Λευκορωσία να παίξει με τη διαφορά, παρότι προκρίνεται με ήττα μέχρι συγκεκριμένους πόντους. Δεν το σηκώνει η ιστορία της ΑΕΚ και θα είναι εσφαλμένη νοοτροπία…



Συμπερασματικά, για να ανταπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις αυτών των αγώνων αλλά και ενόψει του δεύτερου μισού της σεζόν, ο «Δικέφαλος» θα πρέπει να βελτιωθεί αισθητά, να αλλάξει εν μέρει τη λογική του, να μην παίζει μονοδιάστατα στα κρίσιμα (σ.σ. η μπάλα στον Λάνγκφορντ και βλέπουμε...) και να «σκληρύνει» ως σύνολο, στοιχεία που αποτελούν ευθύνη του προπονητικού επιτελείου. Επιπροσθέτως, μάλλον θα χρειαστεί έναν ακόμα παίκτη στην περιφέρεια. Κάποιον που θα φέρει φρέσκες ιδέες και πόδια…

Υ. Γ. Μάρκους Σλότερ και Νίκος Ζήσης είναι δύο απουσίες που σε τέτοιου τύπου αναμετρήσεις μόνο αμελητέες δεν θεωρούνται…

Υ. Γ. 2 Μεγάλο κέρδος των ημερών ο Δημήτρης Μωραΐτης, που εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που παίρνει και δείχνει έτοιμος για να αποκτήσει χρήσιμο ρόλο.