ΑΕΚ: Σαν αδιάβαστοι μαθητές στις πανελλήνιες

Το μπάσκετ είναι από τα πλέον δίκαια αθλήματα στον κόσμο κι αυτό αποδείχθηκε περίτρανα στον τελικό του Basketball Champions League, με την καλοδουλεμένη και φορμαρισμένη Μπούργος να επικρατεί κατά κράτος της ΑΕΚ σε όλους σχεδόν τους στατιστικούς τομείς και να φτάνει σε ένα τρόπαιο που άξιζε απόλυτα βάσει της εικόνας του αγώνα, αλλά και ολόκληρου του τουρνουά.

Ο ικανότατος Χοάν Πενιαρόγια έκανε ένα... ματ στην προπονητική σκακιέρα που έστησε με τον Ηλία Παπαθεοδώρου, ο οποίος δεν είχε το ίδιο, εξαιρετικό κοουτσάρισμα με τα δύο προηγούμενα ματς. Ας πούμε ότι ήταν μια κακή βραδιά για τον Βυρωνιώτη κόουτς. Από την άλλη, ο Καταλανός τεχνικός εμφάνισε στο παρκέ ένα σύνολο ντυμένο με στολή... Ελ-Σιντ, με παίκτες-πολεμιστές, που έμοιαζαν πρόθυμοι να θυσιαστούν στο πεδίο της μαχής.

Άλλωστε, ο λεγάμενος (Ελ Καμπεαδόρ τον αποκαλούν) είναι ο τοπικός ήρωας στην πόλη της Καστίλης, οι κάτοικοι της οποίας λατρεύουν τη Σαν Πάμπλο (η οποία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της προηγούμενης ACB για να μην ξεχνιόμαστε) σαν ένα δικό τους παιδί και θα έχουν κάθε λόγο να το γιορτάσουν με την επιστροφή της στην Ισπανία.

Πάμε και στο ματς, το οποίο ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για την Ένωση, που έχοντας την ψυχολογία και τον ενθουσιασμό από την έδρα -αλλά και από την επιβλητική νίκη στον ημιτελικό με τη Σαραγόσα- έφτασε να προηγείται με +10 στο φινάλε της πρώτης περιόδου (14-24).



Μόνο που αυτό μετατράπηκε σε μπούμερανγκ για τους «κιτρινόμαυρους», καθώς μάλλον θεώρησαν ότι αρκούσε για να υποτάξουν την Μπούργος, όπως περίπου έκαναν με τη συμπατριώτισσά της στον προηγούμενο γύρο της διοργάνωσης.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν συνέβη, αφού στο μπάσκετ -και δη σε έναν τελικό- οφείλεις να παλεύεις για κάθε μπάλα, για κάθε κατοχή, για κάθε ριμπάουντ, για την παραμικρή λεπτομέρεια. Και αυτή τη φορά, οι παίκτες του Πενιαρόγια ήταν αυτοί που είχαν... μάτια να γυαλίζουν κι έπαιξαν μυαλωμένα.

Η ομάδα της Καστίλης δεν πτοήθηκε, παρότι αυτή ήταν η παρθενική παρουσία της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, έμεινε πιστή στο πλάνο που είχε καταστρώσει και με μπροστάρηδες τους Κουκ, ΜακΦάντεν και Χόρτον που ήρθαν από τον πάγκο, έφτασε στην ανατροπή του σκηνικού: βρήκε ρυθμό επιθετικά, εκτελούσε σωστά και με όλους τους τρόπους, ενώ κυριάρχησε απόλυτα στα ριμπάουντ (41 έναντι 27) για να φτάσει μέχρι και το +21.



Την ίδια ώρα στην αντίπερα όχθη, οι παίκτες του Παπαθεοδώρου θύμιζαν αδιάβαστους μαθητές που πάνε να δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις και πρέπει να αυτοσχεδιάσουν για να πάρουν έναν καλό βαθμό και να περάσουν στη σχολή που επιθυμούν.

Κακές επιλογές στην επίθεση και επιμονή σε παιχνίδι ένας εναντίον ενός με Ράις και Λάνγκφορντ κυρίως, σχεδόν ανύπαρκτες συνεργασίες -αν εξαιρέσουμε εκείνες τις καταστάσεις που βγήκαν με τα συνεχόμενα τρίποντα του Λοτζέσκι στην τρίτη περίοδο- και στην άμυνα μια παθητική ομάδα που «χάριζε» συνεχώς ελεύθερα σουτ και εύκολα καλάθια στους αντιπάλους. Εν αντιθέσει δηλαδή με αυτά που είδαμε στα δύο πρώτα παιχνίδια της στο Final-8.



Αλήθεια, θυμάστε ποτέ σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης κάποια ομάδα να δέχεται 35 πόντους σε ένα δεκάλεπτο -όπως συνέβη σήμερα στη 2η περίοδο (35-12 το επιμέρους σκορ!)- και να φτάνει στον τίτλο; Πολλώ δε μάλλον που έπαιζε στο «σπίτι» της κι έπρεπε εκείνη να τσακίζει κόκκαλα...

Από ‘κει και πέρα, το ματς ήταν σχεδόν αδύνατο να γυρίσει και θα χρειαζόταν μια κοσμοϊστορική ανατροπή. Οι Ισπανοί όμως δεν είχαν καμία διάθεση να παραδώσουν τα όπλα και δεν επέτρεψαν στην Ένωση να ρίξει τη διαφορά ούτε κάτω από το ψυχολογικό όριο των 10 πόντων.

Μια εκτίμηση που μπορούμε να κάνουμε είναι ότι μετά την αρνητική παρουσία στο προ δεκαημέρου Σούπερ Καπ, αλλά κι έπειτα από την αποψινή ήττα, το «πείραμα» των ανθρώπων της ΑΕΚ με ένα ποιοτικότατο (σ.σ. δεδομένα η καλύτερη εξάδα ξένων στην ιστορία της βάσει ονομάτων), όμως κάπως γερασμένο ρόστερ που θα έχει... ημερομηνία λήξης στο φινάλε της περιόδου 2020-21, μάλλον απέτυχε ήδη κι ας υπάρχει μπροστά ο προφανής στόχος της διεκδίκησης του εγχώριου πρωταθλήματος και των υπόλοιπων τίτλων.

Κλείνοντας, οι «κιτρινόμαυροι» οφείλουν να αλλάξουν κάποια πράγματα (σίγουρα όχι όλα), να αφήσουν άμεσα πίσω τους αυτή την άσχημη βραδιά και να κοιτάξουν το μέλλον αν δεν θέλουν να καταστρέψουν ό,τι χτίζεται με τόσο κόπο την τελευταία πενταετία από τη διοίκηση του Μάκη Αγγελόπουλου...

Υ. Γ. Πολλές φορές μια ήττα σε τελικό λειτουργεί και ως το καλύτερο μάθημα, γιατί σου επιτρέπει να μελετήσεις και να διδαχτείς από τα λάθη σου προκειμένου να εμφανιστεί πιο δυνατός και ατσαλωμένος τα επόμενα χρόνια. Άρα λοιπόν δεν χρειάζονται δάκρυα, καταστροφολογία και... κατάρες, παρά μόνο ακόμα περισσότερη δουλειά για την επερχόμενη σεζόν.

Υ. Γ. 2 Δεν... ταιριάζει στην ΑΕΚ αυτή η Μπούργος. Θυμίζουμε ότι στη φάση των ομίλων της διοργάνωσης τον Ιανουάριο, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες βέβαια και με μια Ένωση να βρίσκεται εν μέσω αλλαγών στο ρόστερ της, οι Ισπανοί είχαν «πατήσει» την ομάδα του Παπαθεοδώρου (93-76 εντός). Πάλι με εξαιρετική εμφάνιση στο δεύτερο δεκάλεπτο! Το δις εξαμαρτείν...