Η ΑΕΚ που αποκτά ταυτότητα και μετατρέπεται σε «ομάδα Παπαθεοδώρου»

Μέσα σε διάστημα δύο μηνών η ΑΕΚ έχει καταφέρει να αναστρέψει τελείως τις αρνητικές κριτικές και να φτάσει κοντά στο επίπεδο που επιθυμεί ο προπονητής της, όπως άλλωστε αποδείχθηκε περίτρανα στο ματς με τη Χάποελ Ιερουσαλήμ.

Η Ένωση λοιπόν πραγματοποίησε την καλύτερη φετινή εμφάνισή της και ειδικά στο τέταρτο δεκάλεπτο «έπνιξε» τους Ισραηλινούς, τους οποίους κράτησε στους 12 πόντους! Κάπως έτσι έφτασε στο τελικό +13 (91-78), που τη φέρνει πολύ κοντά στην εξασφάλιση της πρώτης θέσης του ομίλου, η οποία χαρίζει απόλυτο πλεονέκτημα έδρας μέχρι το Final Four του Basketball Champions League.

Το σύνολο του Παπαθεοδώρου πληγώθηκε από τα επιθετικά ριμπάουντ των φιλοξενούμενων για τρία δεκάλεπτα (πήραν 12 σε αυτό το διάστημα), αλλά μόλις ήλεγξε κι αυτόν τον τομέα (σ.σ. «επέτρεψε» μόνο ένα στην τέταρτη περίοδο), τα πράγματα πήραν το δρόμο τους και έφεραν το ροζ φύλλο.



Πλέον, η ΑΕΚ έχει αποκτήσει ταυτότητα ως ομάδα, έχει βρει ισορροπία και πλησιάζει στα στάνταρ απόδοσης που επιθυμεί ο τεχνικός της. Μόνο τυχαίες δεν είναι οι 13 νίκες στις 14 τελευταίες υποχρεώσεις της σε όλες τις διοργανώσεις… Όπως επίσης μόνο τυχαίο δεν θεωρείται και το γεγονός πως δεν έχει δεχθεί παραπάνω από 79 πόντους σε αυτά τα παιχνίδια!

Αυτό είναι και το πιο βασικό στοιχείο που ήθελε όταν έχτιζε το ρόστερ ο Παπαθεοδώρου. Αυτό είχε στο μυαλό του. Δηλαδή, μια ομάδα που να τσακίζει κόκαλα με την άμυνά της και να αποκτά αυτοπεποίθηση μέσω αυτής για το κομμάτι της επίθεσης. Γι’ αυτό και αποκτήθηκε ο «βράχος» Σλότερ, αλλά και ο χρησιμότατος Χρυσικόπουλος. Γι’ αυτό και από τις πρώτες απαιτήσεις του ήταν η παραμονή του Σαντ-Ρος και του Ματσιούλις, δύο αμυντικών εργαλείων.

Από ‘κει και πέρα, το πιο σημαντικό είναι πως η Ένωση σημείωσε 91 πόντους κόντρα σε μια ομάδα με διπλάσιο μπάτζετ, με το πολυβόλο της, Λάνγκφορντ, να έχει μόλις 4/18 σουτ! Είχε όμως άλλους παίκτες που μπήκαν στην εξίσωση, όσον αφορά την επιθετική λειτουργία: από τον ασταμάτητο Σαντ-Ρος και τον «ταύρο» Ματσιούλις έως τον killer Γκίκα και τον αθόρυβο Σλότερ, που χθες σημείωσε μέχρι και καλάθι -εκτός ισορροπίας- από μέση απόσταση με τον χρόνο της επίθεσης να τελειώνει!



Προσθέστε σε όλα αυτά τα 7 μόλις λάθη (τα 3 εξ αυτών από τον Λάνγκφορντ), αλλά και τις 18 ασίστ, αριθμοί που δείχνουν τα υψηλά επίπεδα συγκέντρωσης που υπήρχαν για μια τόσο κρίσιμη αναμέτρηση. Και εδώ φυσικά τα εύσημα πηγαίνουν στον Παπαθεοδώρου, που κατάφερε να παρουσιάσει μια τόσο προσηλωμένη ομάδα σε έναν «τελικό». Ακόμα κι όταν «στράβωνε» το ματς, έβλεπες και ένιωθες στο γήπεδο ότι οι παίκτες του ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να το γυρίσουν.

Στα θετικά νέα επίσης πως ήταν άριστα προετοιμασμένη και διαβασμένη για τις match-up ζώνες, αλλά και τις «παγίδες» που επέλεξαν οι Ισραηλινοί για να περιορίσουν τον Λάνγκφορντ, ο οποίος έγινε αλτρουιστής στα κρίσιμα σημεία και βοήθησε την ομάδα του πασάροντας σε σωστές στιγμές και στους ελεύθερους συμπαίκτες του. Κάπως έτσι «διαγράφεις» και ξεχνάς τις κάπως υπερβολικές επιλογές του για σουτ εκτός… λογικής.



Τέλος, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στην παρουσία και τη συμβολή των -περίπου 10.000- φιλάθλων της ΑΕΚ, που χθες έδωσαν το κάτι παραπάνω με τις φωνές τους και τον παλμό τους. Αλήθεια, πόσο διαφορετικά θα ήταν όλα -και για όλους- αν αυτή η ομάδα είχε ανάλογη στήριξη και στα υπόλοιπα παιχνίδια;

Υ. Γ. Ο Σαντ-Ρος από κάπου πρέπει να… φορτίζει τις μπαταρίες του! Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι σε ένα ματς υψηλής έντασης έπαιξε 40 λεπτά (!) και νόμιζες ότι θα μπορούσε να συνεχίσει για ακόμα 40!

Υ. Γ. 2 Οι θετικές «μαρτυρίες» και οι συνεχόμενες νίκες δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εφησυχάσουν τους ανθρώπους της Ένωσης, καθώς υπάρχει ακόμα μπόλικος δρόμος μπροστά τους και κάποια στοιχεία που χρήζουν βελτίωσης.

Υ. Γ. 3 Μόλις βρεθεί ένας αθλητικός ψηλός που θα κάνει τη διαφορά, τότε σίγουρα θα γίνει κίνηση απόκτησης, με τον Μάκη Αγγελόπουλο να ετοιμάζεται για μία ακόμα οικονομική υπέρβαση.

Υ. Γ. 4 Οι νίκες του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και του Περιστερίου, αλλά και η γενικότερη παρουσία των ελληνικών ομάδων στις φετινές ευρωπαϊκές διοργανώσεις, επιβεβαιώνουν για πολλοστή φορά ότι το εν λόγω άθλημα μας ταιριάζει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο… Παρά τη μιζέρια και την εσωστρέφεια που το διακατέχει κατά καιρούς.