Αλάτι στις πληγές του

Λες και το κάνει επίτηδες ο Παναθηναϊκός σε κάθε παιχνίδι του στην Ευρωλίγκα… Λες και θέλει να θέτει νέα όρια στον εαυτό του για το πόσο απροετοίμαστος και αδιάβαστος μπορεί να «πιαστεί» σε έναν αγώνα. Για να μην μακρηγορούμε, στο ματς με την Παρτίζαν γίναμε στο ίδιο έργο θεατές και το «τριφύλλι» υπέστη την 5η ήττα του στις 6 πρώτες υποχρεώσεις του (και 3η σερί εντός έδρας).

Στα πρώτα λεπτά, οι «πράσινοι» εμφανίστηκαν μπερδεμένοι στο παρκέ, χωρίς κανένα σχέδιο στην επίθεση και δίχως πλάνο αντιμετώπισης και αναχαίτισης των αντιπάλων. Λες και δεν γνώριζαν ότι (μέχρι να ξεκινήσει η αγωνιστική) οι Σέρβοι διέθεταν την καλύτερη επίθεση της Ευρωλίγκας και παράλληλα είναι η πιο εύστοχη ομάδα στα τρίποντα (και 2η στα συνολικά εντός παιδιάς). Μήπως κάτι ανάλογο δεν είχε συμβεί και κόντρα στην Άλμπα, στη Μονακό και στη Μακάμπι;

Από την εκκίνηση λοιπόν, οι παίκτες του Ράντονιτς παρασύρθηκαν στον ρυθμό των φιλοξενούμενων, που με μπροστάρη τον Πάντερ, εκτελούσαν με όλους τους τρόπους. Λες και δεν ήξεραν την εκτελεστική δεινότητα του Αμερικανού γκαρντ, που είναι δεδομένο ότι θα σε «σκοτώσει» αν του το επιτρέψεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πρώτα 7,5 λεπτά του αγώνα δεν έκαναν καν φάουλ. Σαν να μην είχαν την παραμικρή διάθεση να παίξουν άμυνα…

Επιπροσθέτως, οι «πράσινοι» δεν είχαν την παραμικρή συγκέντρωση κι έχασαν κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ: στο πρώτο μέρος πήραν μόλις 5 αμυντικά κι ενώ η Παρτίζαν μάζεψε 6 επιθετικά (!), με συνέπεια να βρει δεύτερες ευκαιρίες και να αποκτήσει ψυχολογία. Μήπως κάτι ανάλογο δεν είχε συμβεί και στο Τελ Αβίβ; Παραθέτουμε και τα ανάλογα παραδείγματα για να αντιληφθούμε ότι η ομάδα δεν δείχνει να μαθαίνει από τα παθήματά της.



Φυσικό κι επόμενο να βρεθεί στο -18 στο φινάλε του πρώτου δεκαλέπτου, που έγινε -15 με το απίθανο buzzer beater τρίποντο του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη (16-31), αλλά και στο -13 στο ημίχρονο (41-54), αφού δεν άλλαξαν πολλά στη δεύτερη περίοδο. Στη γενική εικόνα πήγαν… στράφι τα 8 επιθετικά ριμπάουντ που πήρε ο Παναθηναϊκός στο πρώτο μέρος, αφού δεν κατάφερε να τα εκμεταλλευτεί όσο μπορούσε.

Κακά τα ψέματα, τα πάντα ξεκινούν από την άμυνα και το «τριφύλλι» ήταν πολύ soft κι έμεινε μετεξεταστέο σε αυτόν τον τομέα στο πρώτο 20λεπτο, όταν και δέχθηκε 54 πόντους! Πραγματικά ανεπίτρεπτο κόντρα σε μια ομάδα που έπαιζε δίχως ένα από τα σημαντικότερα γρανάζια της (σ.σ. Νάναλι) και η οποία είχε πολύ «κοντό» ροτέισον (7 παικτών επί της ουσίας).

Η βελτίωση της εικόνας των «πράσινων» στο δεύτερο ημίχρονο ήρθε μέσα από την πιεστική του άμυνα, που ξεκινούσε από το ασφυκτικό man-to-man του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη στον Πάντερ. Παρ’ όλα αυτά, η αντεπίθεση της ομάδας του Ράντονιτς έμεινε στη… μέση, καθώς δεν κατάφερε είτε να ισοφαρίσει, είτε να περάσει μπροστά στο σκορ, που θα ήταν τονωτική ένεση στο ψυχολογικό κομμάτι.



Και μέσα σ’ όλα, ο Παναθηναϊκός ατύχησε να χάσει (λόγω του 4ου φάουλ) τον Γουόλτερς στο 33’, με τον Αμερικανό γκαρντ να είναι «καυτός» σε εκείνο το σημείο και να κουβαλά επιθετικά την ομάδα του. Την ίδια ώρα, οι Λεσόρ και ΛεΝτέι έμοιαζαν να είναι ένα κράμα… Τσαρλς Μπάρκλεϊ και Σακίλ Ο’ Νιλ, αφού εξέθεσαν τους ψηλούς των γηπεδούχων (πετυχαίνοντας αμφότεροι νταμπλ-νταμπλ).

Επιπροσθέτως, γίναμε πάλι μάρτυρες μιας ακόμα διαιτητικής αδικίας εις βάρος του «τριφυλλιού» στην Ευρωλίγκα, με την πλέον χαρακτηριστική φάση να έρχεται στο 78-84 (με 4 λεπτά για το τέλος): ο Μπέικον σηκώθηκε για κάρφωμα, ο Έξουμ τον σταμάτησε με πεντακάθαρο φάουλ και οι διαιτητές έκλεισαν τα μάτια. Είναι να απορείς. Η παρακάτω εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις…



Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες των παικτών του Ράντονιτς στο φινάλε του αγώνα, το θαύμα δεν συνέβη και τα πράγματα δεν άλλαξαν, με συνέπεια μια ήττα που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως… αλάτι στις πληγές του. Κι αυτό διότι κινδυνεύει να μείνει πρόωρα στη σεζόν εκτός στόχων στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, καθώς δεν θα υπάρχει δρόμος επιστροφής στη συνέχεια.

Συμπερασματικά, το μεγαλύτερο αγκάθι είναι ότι μέχρι τώρα στη σεζόν δεν έχουμε δει (με επιμέρους εξαιρέσεις) τη μαχητικότητα και την καλή άμυνα, που υποσχόταν το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού. Είναι δεδομένο φυσικά ότι η ομάδα έχει… μπερδευτεί από τον κακό σχεδιασμό του καλοκαιριού και τα συνεχόμενα «μπες-βγες» παικτών στο ροτέισον.

Υ. Γ. Με πολύ πιο χαμηλό μπάτζετ και πιο δύσκολο πρόγραμμα, ο Παναθηναϊκός είχε καλύτερο ρεκόρ στην Ευρωλίγκα σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα της φετινής περιόδου (2-4 έναντι 1-5).