Ένα βήμα εμπρός, δύο προς τα πίσω για τον Παναθηναϊκό

Η εικόνα του Παναθηναϊκού στα 3 τελευταία παιχνίδια σε Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα άφηνε μια νότα αισιοδοξίας για τη συνέχεια και επέτρεπε να ελπίζεις ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αφού πράγματι η ομάδα του Πρίφτη εμφάνισε σημάδια ανάκαμψης και προόδου.

Σε αυτά τα ματς, το «τριφύλλι» έπαιρνε ενέργεια και ώθηση από την άμυνα, κυρίως από τη ζώνη που «έπνιξε» τους αντιπάλους της. Έλα όμως που δεν πάτησε πάνω στην καλή απόδοση των προαναφερθέντων αγώνων και παρουσιάστηκε υπερβολικά «χαλαρό» και δίχως κίνητρο. Κακό δείγμα νοοτροπίας. Ένα βήμα εμπρός, δύο προς τα πίσω…

Ας τα πάρουμε με τη σειρά κι ας δούμε τι πήγε στραβά. Η απουσία του Παπαπέτρου δημιούργησε ένα κενό στις θέσεις των φόργουορντ και κυρίως στο κομμάτι των ηγετικών αποφάσεων. Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν έχει την... πολυτέλεια να παίζει χωρίς τον αρχηγό του σε τέτοιους αγώνες. Βέβαια, πριν από την αναμέτρηση έγινε γνωστό ότι η ΤΣΣΚΑ θα παραταχθεί δίχως Χάκετ, Φόιγκτμαν και Σενγκέλια, κάτι που μείωσε το χάντικαπ ποιότητας που αναμφισβήτητα χωρίζει τις δύο ομάδες. Αντί όμως να είναι η ομάδα του Ιτούδη εκείνη που θα «ψάχνεται» στο παρκέ, έγινε το ανάποδο.

Οι «πράσινοι» δεν είχαν την απαιτούμενη συγκέντρωση, ήταν εντελώς παθητικοί στην άμυνα και η γλώσσα του σώματός τους πρόδιδε από τα πρώτα λεπτά ότι δεν πίστευαν πως μπορούν να διεκδικήσουν κάτι από το ματς. Με το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα να είναι οι 1/3 βολές του Μέικον στην εκκίνηση του αγώνα ή κάποιες φάσεις που είχαν υπερβολικό αλτρουισμό στην επίθεση ή… φόβο εκτέλεσης.



Για να επανέλθουμε στα της άμυνας, που ήταν το μεγάλο «αγκάθι» του Παναθηναϊκού στη συνάντηση με την ΤΣΣΚΑ. Για την ακρίβεια για κάτι τέτοιες περιστάσεις επινοήθηκε ο όρος «άμυνα με τα μάτια». Αν θες να έχεις τύχη και να μην διασυρθείς σε τέτοιου τύπου αναμετρήσεις (σ.σ. με ανώτερους ποιοτικά αντιπάλους δηλαδή σε εκτός έδρας), τότε θα πρέπει να κρατήσεις τους γηπεδούχους από 80 πόντους και κάτω. Ε, ο Παναθηναϊκός δέχθηκε 31 στο πρώτο δεκάλεπτο και 53 στο πρώτο ημίχρονο με 9/14 τρίποντα... Πώς να ελπίζεις μετά;

«Έβαλε» στο παιχνίδι από την αρχή παίκτες που έχουν συμπληρωματικό ρόλο, όπως ο Αντόνοφ και ο Ούχοφ, που πυροβολούσαν σαν σε… προπόνηση. «Άφησε» τον Σβεντ να βρει ρυθμό εκτελώντας και δημιουργώντας για τους ψηλούς των γηπεδούχων (σ.σ. ισοφάρισε την καλύτερη επίδοση της καριέρας του στην Ευρωλίγκα με 13 ασίστ), χωρίς να «νιώσει» την αντίπαλη άμυνα. Όταν μπήκε στην εξίσωση και ο Κλάιμπερν, η «ομάδα του στρατού» απομακρύνθηκε κι έχτισε διψήφιες διαφορές στο φινάλε του 20λεπτου, την ώρα που οι φιλοξενούμενοι έμοιαζαν χαμένοι στο διάστημα και είχαν 2/13 τρίποντα στο πρώτο μέρος.

Το ακόμα χειρότερο ήταν ότι οι «πράσινοι» μπήκαν κοιμισμένοι στην 3η περίοδο και δεν είχαν την απαιτούμενη ενέργεια που απαιτούσε ο Πρίφτης στην ανάπαυλα. Αντί λοιπόν να έχουν εγωισμό και μάτι που γυαλίζει, ξεκίνησαν χωρίς σκορ για περίπου 4 λεπτά κάνοντας το ένα λάθος πίσω από το άλλο με τραγικές επιλογές στην επίθεση. Άντε να το μαζέψεις μετά από το -24 (62-38 στο 24’).



Έπειτα από μια τέτοια ήττα είναι λίγο δύσκολο να βρεις θετικά. Κι όμως υπάρχουν. Σίγουρα ένα εξ αυτών είναι η απόδοση των Γουάιτ και Έβανς, που πραγματοποίησαν την πιο αξιόλογη εμφάνισή τους με τη φανέλα του Παναθηναϊκού στη φετινή Ευρωλίγκα. Αμφότεροι πάλεψαν, έριξαν τα κορμιά τους στη φωτιά και είχαν τις καλύτερες επιδόσεις τους σε πόντους (19 και 15 αντίστοιχα). Επιπροσθέτως, το «τριφύλλι» έβγαλε συνεργασίες και πήρε καλό βαθμό στο κομμάτι της δημιουργίας (σ.σ. 20 ασίστ). Ενθαρρυντικό σημάδι αν μη τι άλλο και ας ελπίσουμε να είναι η απαρχή για ακόμα καλύτερες μέρες.

Δεν βοήθησαν ωστόσο οι υπόλοιποι στον επιθετικό τομέα και κυρίως ο Μέικον, ο οποίος έμεινε σε ρηχά νερά για πρώτη φορά φέτος (3 πόντοι με 1/6 εντός παιδιάς) και σε πολλές περιπτώσεις έκανε κατάχρηση ντρίμπλας. Τουλάχιστον υπήρχαν στιγμές που μοίρασε σωστά το παιχνίδι (8 ασίστ). Άσχετα που δεν «πόνεσε» τους αντιπάλους.

Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφερθούμε στον Πέρι. Μια απ’ τα ίδια δυστυχώς ο Αμερικανός γκαρντ, που μοιάζει άγουρος και μπλεγμένος σε μια δίνη κακών εμφανίσεων. Πλέον είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των υψηλών απαιτήσεων που υπάρχουν σε αυτό το επίπεδο. Ακόμα και το θεωρητικά καλό του στοιχείο (βλ. περιφερειακή άμυνα) «χάνεται» σε πολλές περιπτώσεις, ενώ επιθετικά είναι μάλλον… ακίνδυνος.



Σε αυτή τη φάση κι έχοντας πλέον μια καθαρή εικόνα από εκείνον, δεν είναι κακό να παραδεχθούμε ότι πρόκειται για αποτυχημένη μεταγραφή. Αλήθεια, θυμάστε πολλούς γκαρντ στην ιστορία της Ευρωλίγκας (με ενεργό ρόλο σε ομάδα) που να σουτάρουν με 26,3% στα δίποντα (10/38) και 25,7% (9/35) και μέσο όρο 1,7 μονάδες στο ειδικό σύστημα αξιολόγησης;

Υ. Γ. Ρεκόρ καριέρας σε πόντους ο Σεντεκέρσκις της Μπασκόνια, ο Άντζουσιτς της Μονακό, ο Ομπστ της Μπάγερν και ο Οκόμπο της Βιλερμπάν, όλοι κόντρα στον Παναθηναϊκό. Κορυφαία φετινή επίδοση σε πόντους ο Αμπάλδε της Ρεάλ και ο Βοροντσέβιτς της Ούνιξ, όλοι κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ε ήρθε και η σειρά του Αντόνοφ: είχε 12 πόντους σε ολόκληρη τη φετινή Ευρωλίγκα και πέτυχε 16 κόντρα στο «τριφύλλι» ισοφαρίζοντας την κορυφαία επίδοση στην καριέρα του!

Υ. Γ. 2 Για να αλλάξει η εικόνα της ομάδας, θα χρειαστεί (μίνιμουμ) μία ποιοτική προσθήκη. Να αποκτηθεί όμως παίκτης που θα είναι καλύτερος από εκείνον που θα αντικαταστήσει.