Οι ηγέτες του Παναθηναϊκού, τα χαμόγελα και το ντέρμπι των «αιωνίων»

Επιτέλους χαμόγελα! Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τη φετινή Ευρωλίγκα με ψηλά το κεφάλι, καθώς έφτασε στο 2ο διπλό του στη διοργάνωση κι έδειξε έτοιμος για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό τη Δευτέρα (11/4). Στην Κωνσταντινούπολη, οι «πράσινοι» παρουσιάστηκαν πολύ πιο βελτιωμένοι σε σχέση με την απαθέστατη ομάδα που είδαμε στο Βερολίνο την Τετάρτη (6/4) κι έφτασαν σε μια νίκη κόντρα στη Φενέρμπαχτσε που αποτελεί το καλύτερο… τονωτικό σε επίπεδο ψυχολογίας ενόψει της αναμέτρησης με τον «αιώνιο» αντίπαλο.

Καταρχάς, θέλουμε να σταθούμε ατομικά σε κάποιους παίκτες. Στο ματς του «Σινάν Ερντέμ» λοιπόν επιβεβαιώθηκε περίτρανα ο ηγετικός χαρακτήρας του Παπαπέτρου και του Παπαγιάννη. Ελλείψει Νέντοβιτς, ο αρχηγός κουβάλησε το «τριφύλλι» και άγγιξε το τέλειο στο πρώτο ημίχρονο, κατά το οποίο είχε 15 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας και μοίρασε 3 ασίστ. Μετά την ανάπαυλα, η απόδοσή του έπεσε και παρασύρθηκε στη μετριότητα όλης της ομάδας, ωστόσο έβαλε ένα μεγάλο καλάθι στο 1:20 πριν από το τέλος, με το οποίο έδωσε το προβάδισμα στον Παναθηναϊκό (58-59). Αλήθεια, πόσο έλειψε εκείνο το δίμηνο στα μέσα της σεζόν…



Πάμε και στον Παπαγιάννη. Απλά γίγαντας ο Big Papa! Η αμυντική προσήλωσή του ήταν σεμιναριακού επιπέδου, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, όταν και «σκέπασε» όλους σχεδόν τους αντιπάλους του. Επιπροσθέτως, έδωσε και κάποιες λύσεις επιθετικά όταν τον χρειάστηκε ο Πρίφτης. Η στατιστική λέει ότι ολοκλήρωσε το ματς με 14 πόντους, 12 ριμπάουντ, 4 τάπες, 3 κλεψίματα, 1 ασίστ και 31 μονάδες στο ειδικό σύστημα αξιολόγησης σε σχεδόν 35 λεπτά συμμετοχής! Και απέναντί του είχε τον Βέσελι… Τι άλλο να πούμε; Τολμώ να πω ότι δικαιούται τον τίτλο του κορυφαίου σέντερ της κανονικής περιόδου στη φετινή Ευρωλίγκα.

Για την τρομακτική βελτίωση του διεθνή σέντερ έχουμε αναφερθεί πολλάκις στο παρελθόν. Αυτό όμως που οφείλουμε να επισημάνουμε στην περίπτωσή του είναι το γεγονός ότι παλεύει μόνος του επί της ουσίας με όλα τα… θηρία της διοργάνωσης, παίζει ασταμάτητα (30λεπτα και 35λεπτα), αλλά και το γεγονός ότι πλέον έχει τον χαρακτήρα και το τσαγανό για να ξεπερνάει άμεσα μια κακή βραδιά (όπως ήταν αυτή στο Βερολίνο) ή ένα κακό διάστημα μέσα στο παιχνίδι. Αυτό οφείλει να το κρατήσει για τη συνέχεια και να συνεχίσει τη δουλειά για να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο.

Είναι μονάχα κρίμα το γεγονός ότι η πολύ καλή σεζόν του δεν συνδυάστηκε με ομαδική επιτυχία στην Ευρωλίγκα, αλλά και πως δεν είχε έναν καθαρόαιμο point guard δίπλα του αυτά τα δύο χρόνια για να μπορέσει να τον τροφοδοτήσει και να τον εκμεταλλευτεί καλύτερα επιθετικά. Το ιδανικό σενάριο για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού θα είναι να κρατήσει τους ηγέτες του για πολλά χρόνια ακόμα στο δυναμικό του και να δημιουργήσει μια ομάδα γύρω τους. Για να χτίσεις σπιτικό άλλωστε πρέπει να έχεις και γερές κολώνες…



Για να επανέλθουμε στα του ματς με τη Φενέρ. Οι «πράσινοι» ξεκίνησαν με διάθεση και όρεξη: έβγαλαν πολλές ωραίες συνεργασίες, έπαιξαν ομαδικά, διάβασαν όλα τα mismatch και κυριάρχησαν απόλυτα στο πρώτο μέρος. Δεν είναι τυχαίο ότι τα 7 πρώτα εύστοχα καλάθια τους προήλθαν από ισάριθμες ασίστ (11 συνολικά στο 20λεπτο) και όχι από ατομικές ενέργειες. Εμφανίστηκε βέβαια πάλι ο «βραχνάς» των χαμένων αμυντικών ριμπάουντ (5 επιθετικά πήραν οι Τούρκοι στο πρώτο 10λεπτο), κάτι που δεν επέτρεψε στο «τριφύλλι» να κλείσει το ημίχρονο με μεγαλύτερη διαφορά από το +6, το οποίο μάλλον τους αδικεί βάσει της γενικότερης εικόνας.

Το 3ο δεκάλεπτο όμως ήταν εντελώς καταστροφικό για τον Παναθηναϊκό, που κατέρρευσε και πλήρωσε με σκληρό τρόπο ένα μικρό κακό διάστημα μέσα στο παιχνίδι, κάτι που έχει συμβεί πολλές φορές φέτος. Οι παίκτες του Πρίφτη δεν… σεβάστηκαν πάλι τον ιδρώτα που έχυσαν και την προσπάθεια που έκαναν στο πρώτο ημίχρονο, αφού έκαναν τραγικές επιλογές στην επίθεση και αχρείαστα λάθη (5 τον αριθμό σε αυτό το διάστημα). Φυσικά σε αυτό το… χάος που προέκυψε, φανερώθηκε για μια ακόμα φορά η έλλειψη ενός παίκτη στη θέση «1», που έγινε ακόμα μεγαλύτερη με την απουσία του Σαντ-Ρος από το 5’. Ένας καθαρόαιμος playmaker, που θα μπορούσε να κουμαντάρει λίγο καλύτερα τους συμπαίκτες του και να ηρεμήσει τα… πνεύματα.

Οι πρωταθλητές Ελλάδας βρέθηκαν μέχρι και το -8 στο 33’ (56-48), αλλά κάπου εκεί αποφάσισαν να καταθέσουν ψυχή και μαχητικότητα. Με σκληρή άμυνα, αυταπάρνηση και ορθολογικές επιλογές στην επίθεση, πέτυχαν επιμέρους σκορ 14-3 στα 6 τελευταία λεπτά κι έφτασαν στη μεγάλη ανατροπή. Ναι ΟΚ, δεν έχει βαθμολογικό αντίκρισμα αυτή η νίκη, όμως έδωσε την καλύτερη ψυχολογική ώθηση ενόψει ντέρμπι. Άλλωστε, έχουμε ξεχάσει πότε ήταν η τελευταία φορά που το «τριφύλλι» πήρε το ροζ φύλλο σε ευρωπαϊκό αγώνα με buzzer beater καλάθι.

Το τρομερό της υπόθεσης όμως είναι πως αυτός που καθόρισε την τύχη του αγώνα ήταν ο άνθρωπος που για 39 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα κατέστρεφε τα πάντα (2/10 εντός παιδιάς και 4 λάθη). Ο λόγος για τον Ντάριλ Μέικον, που ήταν κάκιστος, είχε ανεξήγητα «θολωμένο» μυαλό και τραγικές επιλογές, έπαιζε για την πάρτη του και αποτέλεσε τον… 6ο παίκτη της Φενέρ. Υπερβολή μεν, η πραγματικότητα δε. Έλα όμως που έμελλε να βάλει το μεγάλο τρίποντο με το οποίο χάρισε τη νίκη στους «πράσινους». Έτσι είναι ο αθλητισμός. Τη μία στιγμή είσαι ο μοιραίος και την αμέσως επόμενη γίνεσαι ο… ωραίος.



Η πιο δύσκολη χρονιά του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα έκλεισε με χαμόγελα λοιπόν. Ας ευχηθούμε (κι ας ελπίσουμε) να έρθουν καλύτερες ημέρες. Τώρα, τα κεφάλια μέσα για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τα βλέμματα στο ιατρικό… δελτίο, αφού μετά τον Νέντοβιτς, προέκυψε και το πρόβλημα με τον Σαντ-Ρος. Θα περιμένουμε τα νεότερα και για τους δύο, αλλά τα πρώτα μαντάτα είναι ενθαρρυντικά.

Υ. Γ. Λέμε για τον Παναθηναϊκό και για την αποτυχημένη σεζόν του στην Ευρωλίγκα, αλλά τι να πουν και οι Τούρκοι της Φενέρμπαχτσε; Με ένα μπάτζετ 15-20 εκατομμυρίων ευρώ και ένα γεμάτο ρόστερ, έπαιξαν κάκιστο μπάσκετ σε μεγάλο κομμάτι της σεζόν κι έμειναν μακριά από την οχτάδα. Μοναδικό άλλοθι ο αποκλεισμός των ρωσικών ομάδων, που τους «αδίκησε».