Σε ένα 40λεπτο όλη η φετινή σεζόν του Παναθηναϊκού

Στο ίδιο έργο θεατές γίναμε στο ΟΑΚΑ, από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός φρόντισε να εμφανίσει σε ένα 40λεπτο τα δύο πρόσωπα που είχε καθ’ όλη τη διάρκεια της φετινής περιόδου. Και στο τέλος της ημέρας επικράτησε ο κακός εαυτός του «τριφυλλιού», που υποτάχθηκε στον Ολυμπιακό και πλέον αναζητά ένα θαύμα για να αποφύγει τη «σκούπα».

Με τον κόσμο να δίνει την κατάλληλη ώθηση, οι «πράσινοι» κατέθεσαν πάθος, είχαν διάθεση και ενέργεια στο πρώτο ημίχρονο του δεύτερου τελικού, όπως συνέβη δηλαδή στα λίγα (είναι η αλήθεια) καλά παιχνίδια τους κατά τη σεζόν που ολοκληρώνεται.

Με εξαιρετική άμυνα και καλή κυκλοφορία της μπάλας, η ομάδα του Βόβορα βρήκε ψυχολογία και απέκτησε διψήφια διαφορά, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο το γεγονός ότι οι Γουόκαπ και Φαλ βρίσκονταν στον πάγκο από νωρίς για να προστατευτούν λόγω των δύο φάουλ που χρεώθηκαν.

Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός πέτυχε 24 πόντους μέσα από το «ζωγραφιστό» (έναντι 4 των φιλοξενούμενων), ενώ πήρε 9 επιθετικά ριμπάουντ, την ώρα που οι «ερυθρόλευκοι» είχαν μόνο 6 αμυντικά! Συν τοις άλλοις, οι γηπεδούχοι πήραν σκορ και από αιφνιδιασμούς: 8 πόντοι έναντι μηδέν των Πειραιωτών.



Κάπως έτσι φτάσαμε στο +14 στο φινάλε του ημιχρόνου (46-32), που θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο λαμβάνοντας υπόψιν την εικόνα των δύο ομάδων. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός έβρισκε σκορ μόνο από την περιφέρεια (σ.σ. ξεκίνησε με 6/8 τρίποντα), αφού δεν είχε κενούς διαδρόμους προς την αντίπαλη ρακέτα, δείγμα της καλής αντιμετώπισης από την άμυνα των γηπεδούχων.

Κι ενώ όλα έδειχναν ιδανικά για τους «πράσινους» στην ανάπαυλα, αποφάσισαν να γκρεμίσουν μέσα σ’ ένα εξάλεπτο ό,τι με κόπο έχτιζαν σε όλο το πρώτο μέρος. Σε αυτό το διάστημα της εκκίνησης της τρίτης περιόδου, οι παίκτες του Βόβορα έκαναν τραγικές επιλογές στην επίθεση (1/7 εντός παιδιάς και 6 λάθη), απώλεσαν τελείως τη συγκέντρωση που είχαν, με συνέπεια να δεχθούν επιμέρους σκορ 23-2 (και σερί 20-0)!

Από το +14 στο -7 μέσα σε 6 λεπτά: απίστευτο κι όμως αληθινό… Πιο εφιαλτικό σενάριο και από το πρώτο δεκάλεπτο του τελικού στο ΣΕΦ… Όπως είναι φυσικό, το μομέντουμ και η ψυχολογία γύρισαν ολοκληρωτικά προς την «ερυθρόλευκη» πλευρά, αφού οι φιλοξενούμενοι εκτελούσαν με τρομερή ευστοχία έξω από τα 6,75μ., καθώς δεν έβρισκαν αντίσταση από την αντίπαλη άμυνα.

Την ίδια ώρα, ο πάγκος του «τριφυλλιού» έδειχνε ανήμπορος να βοηθήσει την ομάδα και να αλλάξει (έστω και λίγο) την κατάσταση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το «κλείσιμο» του ροτέισον, που είχε οδυνηρές συνέπειες για τον Παναθηναϊκό, καθώς στο δεύτερο ημίχρονο ξέμειναν από δυνάμεις οι Παπαπέτρου και Γουάιτ (κυρίως αυτοί οι δύο), που ήταν εξαιρετικοί στο πρώτο μέρος.



Παρά τα τρικ και τα (εν πολλοίς) αδόκιμα σχήματα που δοκίμασε ο Βόβορας όσο πλησιάζαμε στο φινάλε του αγώνα (π.χ. με έναν γκαρντ και τέσσερις παίκτες που αγωνίζονται από το «3» και πάνω), δεν κατάφερε να βρει λύσεις και να αντιστρέψει την κατάσταση, αφού είχε ξεχαρβαλωθεί τελείως και είχε ρυθμό επιθετικά.

Για να το συνδέσουμε με τον τίτλο και το εισαγωγικό σημείωμα, στο δεύτερο 20λεπτο εμφανίστηκε ακριβώς το κακό πρόσωπο που είχε το «τριφύλλι» σε όλα τα απογοητευτικά παιχνίδια του καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Πολλά λάθη στις επιθέσεις με κατάχρηση ντρίμπλας και «αδύναμες» πάσες, αλλά και τραγική αστοχία στα τρίποντα (2/16 στο δεύτερο μέρος).

Φυσικό κι επόμενο λοιπόν να παρασυρθεί στις ορέξεις του Ολυμπιακού, που είναι πολύ πιο δουλεμένη ομάδα, με σαφείς ρόλους και ορθότερη λειτουργία. Έτσι, οι «πράσινοι» έμειναν με άδεια χέρια σε ένα ακόμα ντέρμπι και τώρα καλούνται να μαζέψουν τα κομμάτια τους για να σώσουν οτιδήποτε κι αν σώνεται. Το 3-0 πάντως μοιάζει αναπόφευκτο…

Υ.Γ. Συγκλονιστική η παρουσία των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, με τραγούδι, παλμό και στήριξη προς την ομάδα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Εξαιρούνται οι στιγμές που εκτοξεύτηκαν μπουκάλια με νερό πίσω από τον «ερυθρόλευκο» πάγκο…

Υ. Γ. 2 Όταν έχεις δύο από τα πλέον βασικά επιθετικά όπλα σου, τον Νέντοβιτς και Μέικον δηλαδή, σε τόσο τραγικό βράδυ (6/19 εντός παιδιάς και 6 λάθη συνολικά), δεν μπορείς να ελπίζεις.