Ο ένας Λούτσο, ο άλλος Φουστέρ…

• Τελικά μάλλον δεν ήμουν…τρελός, όταν έγραφα πριν λίγες ημέρες ότι εγώ και με το Χ θα ήμουν ευχαριστημένος…

• Παίζεις με μία ομάδα καλύτερή σου, που έστω δεν είναι στα καλύτερά της. Μόνο που εσύ δεν είσαι…πουθενά, αφού έπαιξες ένα φιλικό στις 21 Αυγούστου κι άλλο ένα με τον ΟΦΗ στις 10 Σεπτέμβρη, με τον ΟΦΗ να έχει 11 παίκτες πίσω από τη σέντρα και γκολκίπερ να κάνει καθυστερήσεις…

• Σου είναι ανέτοιμοι και…μισή ντουζίνα παίκτες, πώς να μην θέλω εγώ να σώσω τουλάχιστον τον ένα πόντο; Με ένα πόντο, θα ήσουν εν ζωή στο Τσάμπιονς Λιγκ, με τις τέσσερις ομάδες ισόπαλες…. Τώρα, όπως είπε κι ο Βαλβέρδε, «πρώτος στόχος είναι το πρωτάθλημα».

• Αλλά για αν έρθεις ισόπαλος σε τέτοιο επίπεδο, πρέπει να περιορίσεις κατά 90% τα λάθη σου. Ο Αμπντούν στη φάση του μοναδικού γκολ, πήρε την μπάλα, ξεχύθηκε μπροστά κι αντί να την δώσει εκεί που έπρεπε δεξιά του, πήγε και συνέκλινε στο κέντρο, κουβαλώντας της. Ένα κλέψιμο, μία παταγωδώς αποτυχημένη προσπάθεια του Τοροσίδη να κόψει τον Μορέλ και ένα ξεπέταγμα του Λούτσο, με τον Γέστε να μαρκάρει με τα μάτια και έτσι έρχεται ένα τρίποντο στο Τσάμπιονς Λιγκ.

• Βέβαια, στο τέλος ίσως πρέπει να δούμε ότι ο ένας είχε μεσοεπιθετικό τον Λούτσο των 13 εκ. Ευρώ κι ο άλλος είχε τον Φουστέρ, που παρεμπιπτόντως για μία ακόμη φορά σε ένα μεγάλο παιχνίδι δεν υπήρχε. Είτε ως αριστερός χαφ στο α΄ ημίχρονο, είτε ως μεσοεπιθετικός στο β΄ ημίχρονο. Και να φανταστεί κανείς ότι ο Ισπανός ήταν ίσως ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού στην προετοιμασία.

• Μία λεπτομέρεια, που την είχα επισημάνει χθες το μεσημέρι στο ράδιο: Φουστέρ, Χολέμπας, Φέϊσα, Γέστε, Αμπντούν, Τζιμπούρ, ουσιαστικά κι ο Μιραλάς δεν είχαν ξαναπαίξει τόσα χρόνια στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όπως κι ο Βαλβέρδε…

Κ. Νικολακόπουλος