Ονιεκούρου, το παλεύει, αλλά σα να είναι ακόμη λίγο «μαγκωμένος» στον Ολυμπιακό

* Σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια μέσα σε εφτά ημέρες χρησιμοποίησε στην αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού τον Ονιεκούρου ο Μαρτίνς. Και με την Άντβερπ και με τη Λαμία και με τον Απόλλωνα.

* Ίσως ήταν μία απόφαση του προπονητή του Ολυμπιακού για τα όσα ωραία είχε δει από τον Ονιεκούρου στην τελευταία μισή ώρα του αγώνα με τον Ατρόμητο, όταν τον είχε περάσει ως αλλαγή και πράγματι ο Νιγηριανός είχε κάνει τη διαφορά, βοηθώντας την ομάδα του να βγάλει πλήθος ευκαιριών σε αυτό το διάστημα, άσχετα αν δεν εκμεταλλεύθηκε καμία.

* Πώς τα πήγε ο Ονιεκούρου σε αυτά τα τρία παιχνίδια μέσα σε μία μόλις εβδομάδα; Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, δεν ενθουσίασε κιόλας. Ότι το πάλεψε, όμως, το πάλεψε. Ωστόσο, του έλειψαν πολύ αυτές ακριβώς οι στιγμές που είχε με το Περιστέρι, αυτές που λέμε ότι κάνουν τη διαφορά.

* Προχθές με τον Απόλλωνα, ο Αφρικάνος εξτρέμ έδειξε κάποια πράγματα αρκετά καθαρά. Για παράδειγμα, πρώτο ότι βρει αρκετά καλή χημεία με τον Ρέαμπτσιουκ. Βγάζουν αρκετές συνεργασίες, οι περισσότερες επιτυχημένες, από τα αριστερά. Δεύτερο, ότι έχει μία καλή χημεία με τον Αγκιμπού, που συχνά κινούνταν κι αυτός από αριστερά κι έτσι έκανε υπεραριθμίες, όπως στη φάση του 1-0. Τρίτο ότι μπαίνει στις φάσεις, αλλά με πολύ μέτρια τελειώματα.



* Τρεις φορές στα 75 λεπτά που έπαιξε βρέθηκε σε θέση βολής ο Ονιεκούρου, αλλά ούτε μία προβολή του ήταν επικίνδυνη (άουτ έβγαινε η μπάλα και να μην την μπλόκαρε ο γκολκίπερ), ούτε ένα σουτ που επιχείρησε (τον έκοψε σε κόρνερ ο αμυντικός πάνω στην τελική αυτή προσπάθεια), ούτε μία κεφαλιά του προς το τέλος είχε καμία απειλή.

* Δεν ξέρω κι αν ήταν θέμα κόπωσης, πάντως ιδιαίτερα στο β΄ημίχρονο ο Αφρικάνος διεθνής ήταν σε χαμηλούς ρυθμούς, ενώ μας κάνει μία εντύπωση πως όταν παίρνει προσωπικές ενέργειες το αποτέλεσμα είναι συνήθως να τον κόβει και δη εύκολα ο αντίπαλος μπακ-ακόμη και σε περιπτώσεις που σπριντάρει κι ενώ η ταχύτητα θεωρείται το μεγάλο του προσόν. Κερδίζει κάποια φάουλ (όπως αυτό από το οποίο στη Λαμία άνοιξε το σκορ ο Σισέ στην εκτέλεση του Βαλμπουενά), αλλά κατά βάση οι καλές ενέργειες του προέρχονται από καλές συνεργασίες, ιδίως με τον Βαλμπουενά, όταν παίζουν μαζί. Να μπει ο ίδιος στην περιοχή και να τελειώσει καλά φάση, δεν το έχουμε δει.

* Αδιάφορο στο ανασταλτικό κομμάτι δεν τον λες. Γυρίζει για να βοηθήσει τον μπακ, το παλεύει, μαρκάρει, αλλά η αποτελεσματικότητα του σε αυτό το κομμάτι, είναι μάλλον ερωτηματικό. Ωστόσο, αυτό το οποίο για να είμαστε ειλικρινείς μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι να τον δούμε πιο ενεργητικό επιθετικά, όπου τον έχει ανάγκη η ομάδα. Και προς το παρόν ο Ονιεκούρου κινείται περισσότερο σε χαμηλές στροφές. Σαν να είναι κάπως «μαγκωμένος» για κάποιο λόγο. Λες και φοβάται ότι αν «ανοίξει» θα βγάλει κάποιον τραυματισμό; Δεν ξέρω.

* Σε καμία περίπτωση δεν είναι η εικόνα του Ρόνι Λόπες, που μοιάζει εντελώς εκτός ακόμη, όμως σίγουρα από τον Ονιεκούρου ο Ολυμπιακός περιμένει πολλά περισσότερα. Είναι ένα βήμα οι καλές συνεργασίες στα λίγα τετραγωνικά, αλλά πρέπει να βγάλει κι άλλα πράγματα από το ρεπερτόριο του. Άλλωστε, ήδη συμπλήρωσε 35 ημέρες με συμμετοχές στα παιχνίδια του πρωταθλητή Ελλάδας.