Ο σωστός τίτλος θα ήταν Σωκράτης-Άρσεναλ 1-1!

• Τώρα που το βλέπω πιο ήρεμα, ξέρετε τι μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση από το πρώτο παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Άρσεναλ; Η τεράστια διαφορά στις πλαγιοκοπήσεις των ακραίων μπακ!

• Ο Μπεγερίν μπούκαρε από δεξιά κι έβγαλε εφτά σέντρες! Ο Τίρνεϊ μπούκαρε από αριστερά κι έβγαλε οκτώ σέντρες! Στο σύνολο 15! Ξέρετε πόσες σέντρες έκαναν ο Λαλά, ο Όλεγκ κι ο Χολέμπας; Τρεις! Από μία ο καθένας. Και η μία χειρότερη από την άλλη. Αντίθετα, οι δύο μεγαλύτερες ευκαιρίες της Άρσεναλ σε όλο το ματς, αυτές στο πρώτο εξάλεπτο, προήλθαν κι οι δύο από τις σέντρες του Τίρνεϊ (εκεί που αστόχησε ο Όντεγκαρντ από εξαιρετική θέση) και του Μπεγερίν (στην κεφαλιά του Ομπαμεγιάνγκ στο δοκάρι)…

• Οι πολλοί θα πουν ότι πέρυσι είχε ο Ολυμπιακός τον Ομάρ και τον Τσιμίκα κι αυτή είναι η διαφορά. Αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής-δεν είμαι βέβαιος αν είναι τόσο απλή η εξήγηση. Πρέπει να το δούμε πιο σφαιρικά. Και γιατί ο Ολυμπιακός δεν πλαγιοκόπησε καθόλου με τους μπακ του, αλλά και γιατί πλαγιοκοπήθηκε τόσο πολύ από τους αντίπαλους μπακ. Και να το δούμε σε σχέση και με τους παίκτες μπροστά από τους μπακ.

• Για παράδειγμα, ο Λαλά είχε σχεδόν μηδενική βοήθεια από τον Μπρούμα. Βλέπαμε τον Τίρνεϊ στο πρώτο 20λεπτο ειδικά να φεύγει συνεχώς σαν εξτρέμ, χωρίς να μπορεί να τον αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός. Ο Λαλά τον σταμάτησε μόλις μία φορά. Ο Μπρούμα ανασταλτικά ήταν σαν να μην υπήρχε. Γενικά ήταν μία απογοήτευση. Σε τέτοια παιχνίδια από τους υποτίθεται καλύτερους σου παίκτες περιμένεις να σου κάνουν τη διαφορά. Ο Πορτογάλος έπαιξε 59 λεπτά και είχε δύο καλές πάσες σε ανάπτυξη επίθεσης, δύο ιδέςε για έξυπνες πάσες στον Μασούρα (που δεν πέρασαν) κι όταν βρέθηκε μία φορά σε θέση βολής έκανε ένα σουτ απαράδεκτο, πάνω στον γκολκίπερ, ενώ μπορούσε να πασάρει στον Αραμπί. Κατά τα άλλα, ούτε ντρίμπλαρε ποτέ, ούτε έκοψε ποτέ, ούτε πέρασε μία σέντρα ποτέ. Ο θεωρητικά καλύτερος σου εξτρέμ…

• Ήταν τόσο υποτονικός ο Μπρούμα (στα 14 λεπτά στα οποία αγωνίστηκε στο β΄ ημίχρονο δεν ακούμπησε την μπάλα, κυριολεκτικά!), που ο Ραντζέλοβιτς μπαίνοντας στο 59’ ήταν…σούπερ εξτρέμ, συγκριτικά με αυτόν. Τουλάχιστον ήταν ζωντανός, σέντραρε, πάλεψε, έστω με τα θέματα που έχει στην τελική προσπάθεια. Με μειονέκτημα κι αυτός ότι δύο φορές που πήγε να σταματήσει τις προωθήσεις του Τίρνεϊ απέτυχε εντελώς. Νομίζω, όμως, ότι στο Λονδίνο ο Μαρτίνς θα τον ξεκινήσει, ειδικά αν είναι κινητικός και απόψε στη Λάρισα.

• Από την αριστερή πλευρά, ο Μασούρας ήταν πιο συνεπής αμυντικά, αλλά όχι αποτελεσματικός-δεν τον θυμάμαι ποτέ σε όλο το ματς να έκοψε τον Μπεγερίν. Ούτε στην αρχή του αγώνα, ούτε στο τέλος, όπου πάλι ο δεξιός μπακ της Άρσεναλ έφευγε σαν σφαίρα μπροστά. Νομίζω ότι σε αυτό το σημείο ο Μαρτίνς λάθεψε που άφησε τον Μασούρα μετά το 70΄στο ματς. Γιατί μπορεί να έκανε την απαράδεκτη κίνηση στη φάση που σούταρε τραγικά αντί να βγάλει την ασίστ στον Αραμπί, αλλά και να μην πέρασε καλές σέντρες όταν τις επιχείρησε, αλλά είχε δουλέψει πολύ στο παιχνίδι, με κλεψίματα, κοψίματα και τρεξίματα, με αποτέλεσμα να δείχνει ότι δεν έχει άλλες αντοχές.

• Ο Ανδρούτσος έπρεπε να μπει πολύ νωρίτερα από το 85’, δίνοντας φρεσκάδα στα άκρα. Πρόλαβε τόσο λίγο που έπαιξε να κλέψει ωραία μία μπάλα και να κάνει μία δύο καλές ενέργειες, από θέση δεξιού εξτρέμ, με τον Ραντζέλοβιτς στο τέλος να γίνεται αριστερό εξτρέμ. Δεν θα με εξέπληττε να έβλεπα βασικό στο Λονδίνο και τον Ανδρούτσο, παίκτη που έπαιξε την Πέμπτη σε μία τέταρτη διαφορετική θέση φέτος (!): δεξί μπακ, κεντρικό χα, αριστερό εξτρέμ και τώρα δεξί εξτρέμ…



• Ο Βαλμπουενά έπαιξε το δεύτερο μισό του α΄ ημιχρόνου σαν αριστερό εξτρέμ και ήταν τουλάχιστον μέσα στο παιχνίδι σε αυτό το διάστημα, σε αντίθεση με το πρώτο μισό του α΄ ημιχρόνου, που σαν δεκάρι έμοιαζε να μην υπήρχε στο γήπεδο. Έβγαλε κάποιες καλές συνεργασίες, κέρδισε μία κίτρινη, αλλά μία φορά που βρέθηκε να σεντράρει από καλή θέση με τον Αραμπί και τον Μασούρα στην περιοχή, δεν το έκανε σωστά-ούτε μία στημένη φάση εκτέλεσε καλά. Ούτε αμύνθηκε σωστά. Επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι αυτό τον καιρού τουλάχιστον, θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ περισσότερο μπαίνοντας αλλαγή, με τον ίδιο δηλαδή ξεκούραστο και τους αντιπάλους του κουρασμένους, ώστε να εκμεταλλευθεί πιο εύκολα την ποιότητα του.

• Ο Λαλά σε άλλο ένα παιχνίδι έβγαλε ερωτηματικά. Από τη μία τόσο καλή επέμβαση πάνω στον Ομπαμεγιάνγκ την στιγμή του σουτ που πιθανόν να έφερνε το 0-1, αλλά και μία καλή συμμετοχή στην επίθεση της ομάδας για την ευκαιρία του Αραμπί μετά το 1-1. Από την άλλη, λίγα πράγματα στο υπόλοιπο παιχνίδι. Κι αυτός στο ίδιο μήκος κύματος με τους περισσότερους «ερυθρόλευκους»: έπρεπε πρώτα να πάθει για να αντιδράσει μετά σωστά. Έπρεπε πρώτα να χάσει τον Ομπαμεγιάνγκ στη φάση του δοκαριού και μετά να σώσει πάνω στο σουτ του Ομπαμεγιάνγκ.

• Όπως κι ο Καμαρά: πρώτα «κοιμήθηκε» στην ευκαιρία του Όντεγκαρντ στα πρώτα λεπτά και λίγο μετά σε ίδιο γύρισμα του Τίρνεϊ ήταν στη σωστή θέση για να διώξει…Άραγε, πώς μπορείς να έχεις φιλοδοξίες για ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με τέτοια εμφάνιση όπως αυτή του Μαντί; Μία καλή πάσα και δύο καλά κλεψίματα μπορεί να είναι αρκετά, όταν όλες οι άλλες επιλογές είναι κακές η, ημιτελείς;…

• Όχι, δεν ξέχασα τον άλλο ακραίο του Ολυμπιακού, τον Όλεγκ. Απλά το παιδί αυτό μου φάνηκε αγχωμένο απ΄ όταν τον είδα να βγαίνει από τη φυσούνα πολύ «σφιγμένο». Δύο καλές ενέργειες του ασφαλώς δεν ήταν αρκετές, όταν στις υπόλοιπες υπήρχαν λάθη και ρίσκα, σε πάσες και φάουλ. Δεν ήταν στα καλά του, γλιστρούσε κι ακόμη κι όταν είχε καλή τοποθέτηση κι έκοψε τον Μπεγερίν, αποδείχθηκε ότι δεν είχε σωστή αντίληψη της φάσης με την μπάλα να παραμένει ζωντανή κι ευτυχώς τον Σα να βγαίνει έγκαιρα και να την μαζεύει. Για να τον έκανε για πρώτη φορά αλλαγή ο Μαρτίνς, ενώ μέχρι τώρα να τον είχε αναντικατάστατο…

• Βέβαια, για να είμαστε ρεαλιστές, ο παίκτης που πήρε τη θέση του, ο Χολέμπας, δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο, ούτε πίσω όπου έκανε κι ένα λάθος, ούτε πολύ περισσότερο μπροστά, ενώ ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω την ιδέα ο Όλεγκ, που μόνο ψηλό δεν τον λες, να έχει εντολή στα κόρνερ να μαρκάρει τον αντίπαλο υψηλόσωμο στόπερ, όπως π.χ. είχε στο α΄ ημίχρονο τον Λουίζ της Άρσεναλ…



• Γενικά μπορούμε να δούμε, εκ των υστέρων, ότι ήταν απώλεια όχι μόνο ο Σεμέδο με τον Μπα (υποτίθεται ότι θα ήταν έτοιμος την Πέμπτη και τελικά δεν είναι καν στην αποστολή του επόμενου αγώνα, σήμερα Κυριακή…), αλλά κι ο Βρουσάι, υπό την έννοια ότι τον θυμόμαστε ζωντανό και με βοήθειες μπρος και πίσω στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του.

• Παρεμπιπτόντως, φαντάζομαι ότι δεν πιστεύει κανείς ότι τυχαία οι παίκτες της Άρσεναλ σούταραν συνεχώς από μακριά-είχαν πάρει σχετική οδηγία από τον Αρτέτα, προφανώς μετά από το σκάουτινγκ που έδειξε πόσο ασταθής στις επεμβάσεις του είναι εδώ και καιρό ο Σα. Έξι σουτ εκτός περιοχής έκαναν οι Άγγλοι... Και τα δύο έγιναν γκολ.

• Και κάτι για τον Εμβιλά: έχει ξαναφάει τέτοιο γκολ, από τον Σιμόες, πάλι με κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι, ξανά από κόρνερ, στο ΟΑΚΑ, όταν ισοφάρισε η ΑΕΚ σε 1-1. Άρα, πρέπει να δει πώς θα διορθώσει την άμυνα του σε τέτοιες φάσεις. Γιατί κι εκεί ο Σιμόες τον είχε εμποδίσει να σηκωθεί, με πιθανό φάουλ, όπως τώρα ο Γκάμπριελ. Αλλά επειδή τέτοιες φάσεις τις περισσότερες φορές τις αφήνουν οι διαιτητές, ο Γάλλος πρέπει να κοιτάξει πώς θα αμύνεται καλύτερα.

• Και δεν ξέρω αν ήταν θέμα κόπωσης που δεν βγήκε να κλείσει τον ΕΛνένι την στιγμή του σουτ για το 1-3, αλλά μου έκανε εντύπωση η παθητική στάση του, διότι νωρίτερα, μέσα σε ένα οκτάλεπτο, από το 69’ έως το 77’, είχε μπλοκα΄ρει πολύ αποτελεσματικά σουτ του Σάκα και του Όντεγκαρντ στις παρυφές της περιοχής. Όπως το ίδιο είχε κάνει κι ο Μπουχαλάκης στο 71’, σε άλλο σουτ του Όντεγκαρντ, σε ένα δεκάλεπτο στο οποίο η Άρσεναλ είχε βγει και πάλι στην επίθεση μετά το 1-1 του Αραμπί στο 58’ και την σημαντική ευκαιρία πάλι του Αραμπί στο 67’. Με τους «ερυθρόλευκους» να αμύνονται καλά, μέχρι που έφτασε η φάση του 1-2 από το κόρνερ, το οποίο προήλθε από μία άλλη καλ΄ξη άμυνα του Μπουχαλάκη, που σαν τρίτος στόπερ είχε κόψει καλή επίθεση των Άγγλων, συνεχίζοντας μία γενικά όχι σπουδαία, αλλά αρκετά καλή παρουσία του στο παιχνίδι. Πάνω εκεί, πάντως, που άρχισε να ανεβαίνει η Άρσεναλ, έγινε διπλό λάθος: και βγήκε ο Αραμπί ενώ δεν έπρεπε και δεν μπήκε νωρίτερα ο Ανδρούτσος ενώ έπρεπε. Η αλλαγή η σωστή ήταν Ανδρούτσος αντί Μασούρα εκεί γύρω στο 75΄…



• Ο Φορτούνης όντως βοήθησε περισσότερο από τον Βαλμπουενά, αλλά για να είμαι ειλικρινής, εγώ περίμενα παραπάνω πράγματα από αυτόν, πιο πολλές πρωτοβουλίες. Αυτές που πήρε ήταν συνήθως καλές, αλλά ήταν μάλλον λίγες για Φορτούνη. Από το 69’ έως το 86’ δεν ακούμπησε μία φορά την μπάλα! Μιλάμε για σχεδόν ένα ολόκληρο 20λεπτο, στο οποίο ο Ολυμπιακός είχε χάσει αρχικά σταδιακά και στη συνέχεια πλήρως τον έλεγχο του παιχνιδιού. Το δεκάρι σου εκεί το θέλεις, στα δύσκολα, όταν η ομάδα είναι από κάτω, να ζητήσει μπάλα, να πάρει κάποιες προσπάθειες, όχι 17 λεπτά να μην ακουμπάει μπάλα. Αυτό πρέπει να το κοιτάξει ο Κώστας, γιατί είναι πολύ σοβαρό. Ο Βαλμπουενά στα χειρότερα του δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει μπάλα αν περάσουν πάνω από δύο-τρία λεπτά…

• Ο παίκτης που εκτός βεβαίως του Αραμπί έβγαλε πραγματικά προσωπικότητα από τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι της Πέμπτης ήταν ο Παπασταθόπουλος, με σωρεία θετικών επεμβάσεων, δυναμισμό, τάκλιν, μπλοκαρίσματα σουτ, καλές τοποθετήσεις, κεφαλιές. Ακόμη και τα φάουλ που έκανε ήταν σωστά! Ουσιαστικά έδειξε στον Αρτέτα και στην Άρσεναλ ότι τον αδίκησαν, απλά ήταν άτυχος γιατί δεν βοήθησε το τελικό σκορ. Διαφορετικά, αν έμενε το 1-1, που ήταν ως το 80ο λεπτό, ο σωστός τίτλος του αγώνα θα ήταν Σωκράτης-Άρσεναλ 1-1! Απλά, δεν μου άρεσε που έβγαλε μέσα στο παιχνίδι, την στιγμή του 0-1, μία δυσφορία για την κακή αντίδραση του Σα. Θα προτιμούσα να πάει να τον ενθαρρύνει, όση πίκρα, δικαιολογημένη, κι αν είχε.

Άσχετο: Δεν είναι της πλάκας το αποψινό παιχνίδι του Ολυμπιακού. Μετά από μία ήττα στο Καραϊσκάκη, έστω στην Ευρώπη από την Άρσεναλ, ποτέ δεν είναι εύκολο το επόμενο παιχνίδι για το πρωτάθλημα. Θα ήταν ωραίο για τον Ολυμπιακό να κερδίσει στο Αλκαζάρ, και για να σηκώσει κεφάλι πηγαίνοντας με άλλο ηθικό στη ρεβάνς στο Λονδίνο και για να διατηρήσει την διαφορά του από τους αντιπάλους του μπαίνοντας στα πλέϊ οφς την επόμενη Κυριακή.

Ασφαλώς η Λάρισα θα τα δώσει όλα γιατί πέφτει. Μπορεί να παίξει και σκληρά, αλλά αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Σκληρά ο ένας, σκληρά κι ο άλλος. Κι αν παίξουν αρκετοί από τους λεγόμενους αναπληρωματικούς, ας δείξουν στον Μαρτίνς γιατί τους αδικεί και γιατί ίσως πρέπει και σε κάποιους να υπολογίζει ενόψει του δεύτερου παιχνιδιού με την Άρσεναλ…