Θα είναι όπλο για «να κάνει τη διαφορά», αν το κρατήσει ο Ολυμπιακός

· Πρέπει να ήταν από τις λιγοστές περιπτώσεις που όλες οι αλλαγές του Ολυμπιακού λειτούργησαν σε ένα φετινό παιχνίδι του.

· Αναφέρομαι σε αυτό της Τρίπολης με τον Αστέρα και δεν στέκομαι απλά στην παρουσία του Φορτούνη, που με τα δύο γκολ καθάρισε το τρίποντο. Ούτε καν σε εκείνη, νωρίτερα, του Ποντένσε, που έδωσε άλλη δυναμική στην ομάδα του Μαρτίνεθ από την έναρξη του β΄ ημιχρόνου.

· Στέκομαι στην όλη εικόνα των πέντε παικτών που ήρθαν από τον πάγκο. Αν μη τι άλλο, ήταν όλοι μάχιμοι. Με κυριότερο παράδειγμα αυτό που ήδη έχω σχολιάσει, του Ιμπόρα, που πρόλαβε μέσα σε μόλις οκτώ λεπτά να δώσει βοήθειες, στην ομάδα όταν δέχθηκε την πίεση των γηπεδούχων.

· Είδαμε για παράδειγμα τον Μασούρα, ναι μεν να χάνει ένα «σίγουρο» γκολ με το πολύ κακό κοντρόλ του, αλλά να είναι πάντα «μέσα» στο παιχνίδι. Για παράδειγμα, το κόρνερ από το οποίο άνοιξε το σκορ ο Φορτούνης ήταν δικό του κέρδος, του Μασούρα, όταν τραβήχτηκε στα πλάγια κι επιχείρησε ένα γύρισμα στην περιοχή. Τον ίδιο παίκτη τον είδαμε να γυρίζει και να κάνει άμυνα, αλλά και να βρίσκεται στην περιοχή του Πασχαλάκη στο 95ο λεπτό, με το σκορ στο 1-0, και να κοντράρει πάνω του η μπάλα σε ένα σουτ του Ζουγκλή και να βγαίνει κόρνερ.



· Ο Γιόβετιτς δεν ήταν απλά ο παίκτης που έβγαλε την μπαλιά στον Φορτούνη για το εύκολο 2-0. Πρόσφερε μπρος και πίσω, έστω με την ένσταση μίας χαμένης ευκαιρίας, ίσως όχι τόσο καθαρής όπως του Μασούρα. Σε μία τέτοια φάση περιμένεις από ένα τόσο έμπειρο παίκτη να αντιδράσει πιο έγκαιρα.

· Ο Ποντένσε δεν ήταν μόνο ο εξτρέμ που έβγαλε τη σέντρα από την οποία θα μπορούσε να βάλει τον Ολυμπιακό μπροστά στο σκορ ο Σκάρπα. Ήταν ένας παίκτης ομάδας, που γύρισε επανειλημμένως πίσω να δώσει βοήθειες αμυντικά και μάλιστα σε μία περίπτωση που το έκανε, όχι απλά γύρισε κι έκοψε, αλλά πήρε την μπάλα και την έβγαλε ωραία μπροστά στον Ελ Κααμπί.

· Ο Πορτογάλος επιπλέον συνδυάστηκε για άλλη μία φορά πολύ καλά με τον Φορτούνη. Με τις συνεργασίες των δύο αυτών «ερυθρόλευκων» να αποτελούν ένα από τα μεγάλα όπλα του φετινού Ολυμπιακού. Στα οποία πρέπει να προσθέσουμε το ομαδικό πνεύμα που επιτέλους βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια-και το οποίο ομαδικό πνεύμα, αν διατηρηθεί πραγματικά μπορεί να κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό, μία ομάδα που συνήθως είναι τσακωμένοι με ακριβώς αυτή την έννοια, καθώς ο καθένας θέλει να αναδειχθεί, να διασωθεί, να επιβιώσει και δεν το σκέφτεται πολύ να το κάνει και εις βάρος των άλλων και εν τέλει της ομάδας και γενικότερα του κλαμπ.