Ολυμπιακός: Ο απολογισμός ένα γκολ και μία ασίστ, ο συναγωνισμός για τις λιγότερες επαφές κ.α. πολλά

•Όχι απλώς την ανέμενα, αλλά θεωρώ απολύτως δίκαιη την απόφαση του Πέδρο Μαρτίνς να βάλει βασικό στο Βόλο τον Καρβάλιο, ανεξάρτητα με το πώς πήγε προχθές ο Πορτογάλος μέσος- η εμφάνιση του τόσο στο ματς Κυπέλλου με τον Παναιτωλικό, στο οποίο είχε παίξει 65 λεπτά, όσο και στο 15λεπτο που έπαιξε με την ΑΕΚ, ήταν τέτοια που «ώθησε» τον προπονητή να του δώσει θέση στην αρχική ενδεκάδα της Κυριακής.

•Από εκεί και πέρα, σίγουρα ο Καρβάλιο εναντίον του Βόλου δεν ήταν αυτός που περιμέναμε. Ενώ μπήκε στο παιχνίδι με πολύ ζωντάνια στο πρώτο δεκάλεπτο, διάστημα στο οποίο γενικά ο Ολυμπιακός έβγαλε μία φρεσκάδα και πίεσε τους γηπεδούχους, δεν είχε ανάλογη συνέχεια. Νομίζω ότι έπαιξε ρόλο σε αυτό κι η επιλογή του Πέδρο να τον περάσει σε ρόλο αριστερού κυνηγού από το 25ο λεπτό, για να περάσει τον Αγκιμπού στον άξονα. Διότι ο Καρβάλιο δεν μου φαίνεται παίκτης για να μπορεί να παίξει στα πλάγια, καθώς δεν έχει ταχύτητα κι έκρηξη.

•Κάπως έτσι έγινε αλλαγή πάλι στο 63’, με ένα απολογισμό που δεν τον λες κακό, αλλά σίγουρα είναι λίγος: κάμποσες έξυπνες πάσες, εκ των οποίων μία καλή στην περιοχή στον Μασούρα και δύο κάθετες… ένα σουτ πολύ εύκολο για τον αντίπαλο γκολκίπερ και δύο φτωχές εκτελέσεις κόρνερ…και μία διάθεση να βοηθήσει και σε επίπεδο μαρκαρίσματος, πίεσης, επιστροφών…Και εν τέλει μία εμφάνιση πιο κάτω από τις δύο πρώτες, που κάπως μας προσγειώνει-αν και νομίζω ότι πρέπει να τον ξαναδούμε για να σχηματίσουμε πιο ασφαλή άποψη, καθώς άλλωστε δείχνει να έχει προδιαγραφές για κάτι καλό.



•Λίγα πράγματα, όμως, κι από τον Ονιεκούρου, που ήταν καλός για 45 λεπτά στο Μπέργκαμο, αλλά όπως δεν φάνηκε στο β΄ ημίχρονο με την Αταλάντα, έτσι δεν φάνηκε και τώρα στο Βόλο, παίζοντας σε όλο το β' ημίχρονο. Το να κάνει ένας εξτρέμ στον Ολυμπιακό μία καλή πάσα (εκεί που ο Ελ Αραμπί κόπηκε σε καλή θέση) και να στρώνει και μία φορά την μπάλα στον Βαλμπουενά στην πρώτη από τις τρεις τελικές του Γάλλου, δεν μπορεί να είναι… αρκετό. Ο Νιγηριανός δεν απείλησε ποτέ την εστία των γηπεδούχων κι αυτό από μόνο του λέει πολλά.


•Γενικά είναι απογοητευτικό να αποδεικνύεται ως μακράν πιο απειλητικός παίκτης του Ολυμπιακού ένας 37χρονος που έπαιξε 30 λεπτά. Διότι ο Βαλμπουενά είχε κατά σειρά ένα καλό σουτ που έδιωξε ο τερματοφύλακας, μία σέντρα σουτ με την μπάλα να φεύγει ελάχιστα άουτ κι είχε και το γκολ! Εκτέλεσε καλά ένα κόρνερ από το οποίο ο Τικίνιο πήγε να κάνει το 2-0 στο 90’, πάσαρε στον Μαντί για ένα σουτ του Αφρικάνου, κέρδισε ένα φάουλ και κάρτα, πέρασε και κάποιες ακόμη καλές πάσες.

•Έχει ένα μειονέκτημα, ξεκάθαρα, ο Βαλμπουενά, ότι μπορεί να χάσει την μπάλα και να βγάλει αντεπίθεση ο αντίπαλος-το έκανε δύο φορές ο Βόλος προχθές. Όχι όμως ότι δεν το βλέπουμε κι από άλλους επιθετικογενείς συμπαίκτες του: ένα κακό γύρισμα του Μασούρα στον Αραμπί έδωσε τη δυνατότητα στο Βόλο να βγάλει αντεπίθεση για γκολ, ενώ κι από μία κακή μπαλιά του Μπουχαλάκη προέκυψε αντεπίθεση για τους γηπεδούχους…


•Παρεμπιπτόντως, φτωχή απόδοση κι από τον Μασούρα προχθές-συναγωνίστηκε με τον Ονιεκουρού, ποιος θα έχει λιγότερες επαφές με την μπάλα! Δύο-τρεις καλές πάσες και δυο κλεψίματα της μπάλας κι από εκεί και πέρα μικρή συμμετοχή στο παιχνίδι κι όταν βρέθηκε στην περιοχή σε τρεις στιγμές, την πρώτη δεν γύρισε καλά στον Αραμπί, σούταρε πολύ άστοχα μετά το ριμπάουντ στο δοκάρι του Αγκιμπού και επιχείρησε χωρίς καμία τύχη κι ένα ψαλιδάκι από θέση που δεν θα μπορούσε με τίποτα να σκοράρει.


•Χαμηλές στροφές ο Μπουχαλάκης, με την μπάλα πολλές φορές προς τα πίσω και με ένα κακό τελείωμα στη φάση που του πέρασε μία πραγματικά καλή σέντρα ο Λαλά: η κεφαλιά του δεν πήγε σε καμία από τις δύο γωνίες, αλλά πάνω στον γκολκίπερ, για να διατηρηθεί το τραγικό φετινό στατιστικό του για οκτάρι του Ολυμπιακού, του ενός γκολ και της μίας ασίστ σε 31 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις (!), αν και τι να πούμε για τα στατιστικά του εξτρέμ Ονιεκουρού (ένα γκολ-δύο ασίστ!...) Κάποιες καλές πάσες δεν μπορεί να είναι το μοναδικό που πιστώνεται ο Μπουχαλάκης σε 63 λεπτά παιχνιδιού. Κι επιπλέον μετά από την πρώτη ευκαιρία του Βόλου, η απομάκρυνση της μπάλας που έκανε ήταν κακή, αφού κράτησε την μπάλα μέσα στην περιοχή του Βατσλίκ.

•Είναι λογικό να πονοκεφαλιάζει ο Μαρτίνς ποιόν να βάλει δίπλα στον Εμβιλά και αν πρέπει να παίξει με τρεις χαφ, αφού ο ένας είναι σε πιο μέτρια φόρμα από τον άλλο-προσωπικά μόνο ο Σουρλής μου άρεσε στο ματς Κυπέλλου με τον Παναιτωλικό… Ο Μαντί είναι πιο ζωντανός από τον Μπούχα κι αν πρέπει να παίξει ένας εκ των δύο αύριο στην αρχική ενδεκάδα νομίζω ότι θα τον προτιμήσει ο Μαρτίνς, χωρίς όμως να σημαίνει ότι θα έχει το κεφάλι του ήσυχο. Τουλάχιστον ανασταλτικά κάτι έκανε προχθές, είχε και ένα επικίνδυνο σουτ κι άλλαξε λίγο το παιχνίδι. Αλλά η επιπολαιότητα τον συνοδεύει πάντα: ένα σουτ που έκανε κι έστειλε την μπάλα στα περιστέρια πραγματικά ήταν εκνευριστικό, ενώ στο 78’ χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος έβαλε το Βόλο στην περιοχή του Βατσλίκ κάνοντας φάουλ από το πουθενά…

•Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: με την απόδοση που είχαν ατομικά οι παίκτες του Ολυμπιακού την Κυριακή, είναι τυχερός ο πρωταθλητής για τη νίκη του, αν δούμε και τις τρεις-τέσσερις ευκαιρίες του Βόλου. Ισοπαλία να ερχόταν το παιχνίδι και δεν θα έλεγε και τίποτα ο Ολυμπιακός.


•Ο Αγκιμπού φάνηκε μόνο σε τρία κλεψίματα που έκανε, εκ των οποίων το ένα έφερε το δοκάρι από το ζυγισμένο σουτ που επιχείρησε (τρίτη ατυχία του μετά από τα δοκάρια του στα δύο παιχνίδια στο Καραϊσκάκη με τον ΠΑΟΚ και τον Άρη). Δεν είναι ότι δεν το πάλεψε, και πίσω και μπροστά, αλλά καλή εμφάνιση δεν την λες. Νομίζω ότι άρχισε να βγάζει κόπωση από το Κόπα Άφρικα.

•Όπως κι εκείνη του Ρέαμπτσιουκ δεν την λες καλή εμφάνιση-απλά αυτή τη φορά πέρασε δύο τρεις σέντρες, έστω κι όχι ιδιαίτερα επικίνδυνες, αλλά τις πέρασε. Αμυντικά δεν είχε θέματα, ωστόσο στα καλά του δεν είναι ούτε αυτός. Πιο πολύ «μέσα» στο παιχνίδι ήταν ο Λαλά από την άλλη πλευρά, με τα καλά και τα άσχημα του. Ταλαιπωρήθηκε σε τουλάχιστον τρεις στιγμές, όμως είχε και τις θετικές επεμβάσεις του και μία πολύ καλή επιστροφή διορθώνοντας λάθος του Ελ Αραμπί, ενώ προσπάθησε να βοηθήσει και μπροστά, έστω χωρίς μεγάλη επιτυχία-τουλάχιστον έβγαλε την καλύτερη σέντρα της ομάδας, στην κεφαλιά του Μπουχαλάκη.

•Για να μην κρυβόμαστε, ο Ολυμπιακός ένα διακριθέντα είχε, τον Βαλμπουενά στη μισή ώρα που έπαιξε, με τις βοήθειες και του Τικίνιο στο τελευταίο τέταρτο που μπήκε κι αυτός. Ο Αραμπί σε επίπεδο συνεργασιών μόνο φάνηκε (ιδίως στις φάσεις κλειδιά, του γκολ και του δοκαριού), καθώς κάθε τελική του ήταν η μία πιο μέτρια από την άλλη σε ένα 90λεπτο στο οποίο έμοιαζε να είναι χωρίς έκρηξη.

•Εάν η υποτονική εικόνα του Ολυμπιακού έχει να κάνει με το ότι το παιχνίδι ήταν ανάμεσα στις δύο μεγάλες μάχες με την Αταλάντα, μπορεί να γίνει αποδεκτό. Ας αποζημιώσουν οι «ερυθρόλευκοι» τον κόσμο με μία μεγάλη προσπάθεια την Πέμπτη το βράδυ στο Καραϊσκάκη. Εάν, όμως, δεν ήταν αυτός ο λόγος της απόδοσης με το Βόλο, τότε…