Ένας νικητής, δύο κερδισμένοι: Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός κρατάνε πολλά από το ντέρμπι του ΣΕΦ

Είναι μία πραγματικότητα πως όταν το ημερολόγιο γράψει Ιούνιο του 2026, λίγοι θα θυμούνται το ντέρμπι της 12ης Οκτωβρίου του 2025. Οι δύο «αιώνιοι» έχουν μπροστά τους πολύ σημαντικότερα μεταξύ τους παιχνίδια από αυτό που έλαβε χώρα στο ΣΕΦ, το οποίο ενδεχομένως να μην καθορίσει απολύτως τίποτα στην οικονομία της σεζόν. Ειδικά εφόσον δεν κρίθηκε με κάποια διαφορά που δημιουργεί φαβορί και αουτσάιντερ για το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός πρέπει να αφήσουν το ματς απλά να περάσει, χωρίς να έχουν τίποτα να αποκομίσουν. Ίσα ίσα, το αγωνιώδες ντέρμπι στο φαληρικό γήπεδο έκρυβε πολλά κέρδη και για τους δύο, τα οποία μπορεί να τα συζητάμε τον Ιούνιο ως κομβικά, σε αντίθεση με το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου αγώνα.

Ξεκινώντας από τους νικητές, έχει γίνει πολύ μεγάλη συζήτηση από την αρχή του καλοκαιριού για τη θέση του πλέι μέικερ στον Ολυμπιακό. Η αποχώρηση του Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, η αβεβαιότητα σχετικά με το κατά πόσο μπορεί να προσφέρει ο Κίναν Έβανς, η ευπάθεια του Τόμας Γουόκαπ και τα ερωτηματικά σε σχέση με το fit του Φρανκ Ντιλικινά, δημιούργησαν μία δυσαρέσκεια στους φίλους των «ερυθρόλευκων» πριν καλά καλά ξεκινήσει η σεζόν.

Στο ντέρμπι του ΣΕΦ, ωστόσο, ο Ολυμπιακός είχε πλέι μέικερ. Το όνομά του είναι Τάιλερ Ντόρσεϊ, με τον Ελληνοαμερικανό γκαρντ να καταθέτει στο παρκέ μία πλευρά του παιχνιδιού του που ήταν κάθε άλλο παρά γνωστή στους περισσότερους. Ήταν ένα τυχαίο γεγονός ή μία ένδειξη ότι ο διεθνής περιφερειακός έχει αρχίσει να προσθέτει κι άλλα στοιχεία στο ρεπερτόριό του; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει από τώρα, αλλά μία στατιστική με 8 ασίστ και 0 λάθη σε ένα ματς «αιωνίων» δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Ο Ντόρσεϊ από νωρίς στη σεζόν δείχνει να έχει αφήσει εντελώς πίσω του την περσινή αγωνιστική περίοδο και μοιάζει διατεθειμένος να βελτιώσει ακόμη περισσότερο το skillset του. Το πόσο σημαντικός μπορεί να γίνει ένας τέτοιος παίκτης, ειδικά αν έχει και ελληνικό διαβατήριο, είναι αυτονόητο.



Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο που μπορεί να κρατήσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι η απόδοση του Τάισον Γουόρντ. Το όνομα του Αμερικανού φόργουορντ μπορεί να μην έκανε «γκελ» στον κόσμο όταν αποκτήθηκε, όμως ο πρώην παίκτης της Παρί δείχνει ολοένα και πιο βελτιωμένος αυτές τις πρώτες εβδομάδες της σεζόν και ήταν καθοριστικός παράγων για τη νίκη του Ολυμπιακού στο ντέρμπι. Η παρουσία του κόντρα στον Παναθηναϊκό ήταν ο ορισμός του «two-way», αφού κατάφερε να προσφέρει πολλές λύσεις στην επίθεση (12 πόντοι, 5 ασίστ) και να βγάλει παράλληλα άμυνες που λειτούργησαν σαν «βενζίνη» για τους γηπεδούχους. Ειδικά στην τελική ευθεία του τρίτου δεκαλέπτου, όταν οι «πράσινοι» είχαν ακόμα μαζί τους το μομέντουμ, ήταν ο Γουόρντ αυτός που άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού και έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των Πειραιωτών.



Τέλος, ειδική μνεία αξίζει και στον Σέιμπεν Λι, ο οποίος έδειξε βελτιωμένη εικόνα στο παιχνίδι με την Dubai BC και την επιβεβαίωσε στο ντέρμπι. Η στατιστική του (6 πόντους, 3 ριμπάουντ, 4 ασίστ) δεν... βγάζει μάτι, όμως ο Αμερικανός γκαρντ είχε μία πολύ δύσκολη αποστολή και την έβγαλε σε μεγάλο βαθμό εις πέρας. Λίγο μετά την έναρξη του τρίτου δεκαλέπτου, ο Φρανκ Ντιλικινά χρεώθηκε με τρία φάουλ και πήγε εσπευσμένα στον πάγκο. O Λι πήρε τη θέση του και ανέλαβε το απαιτητικό έργο να περιορίσει τους μέχρι τότε ασταμάτητους πόιντ γκαρντ του Παναθηναϊκού, με τους Τι Τζέι Σορτς και Βασίλη Τολιόπουλο να μετρούν ήδη 27 πόντους από το ημίχρονο.

Ο πρώην παίκτης της Μακάμπι Τελ Αβίβ τα πήγε πάρα πολύ καλά στην πίεση στην μπάλα, τοποθέτησε πολύ δυνατά το κορμί του σε αρκετές φάσεις, και κατάφερε, έστω και ως ρολίστας, να βάλει ένα καθοριστικό «λιθαράκι» στην επικράτηση του Ολυμπιακού. Αυτό επιβεβαίωσε ουσιαστικά με τη στάση του και ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο οποίος τον κράτησε συνεχόμενα στο παρκέ από τις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου μέχρι το τελευταίο δίλεπτο του αγώνα, βλέποντας πως του έκανε τη... δουλειά καλύτερα από τον Ντιλικινά, που σίγουρα ακόμη πάσχει πολύ από άποψη ρυθμού και συντονισμού με τους υπόλοιπους.

Το ματς, ωστόσο, έκρυβε μικρές «νίκες» και για τον Παναθηναϊκό. Η πρώτη εξ αυτών ήταν η μικρή διαφορά της ήττας, που δίνει το δικαίωμα στους «πράσινους» να αισθάνονται αισιόδοξοι όσον αφορά στη μάχη του πλεονεκτήματος έδρας. Αυτό, όμως, είναι μία άλλη συζήτηση που αξίζει να γίνει αργότερα, καθώς τα κέρδη του «τριφυλλιού» ήταν άλλα, τα οποία μπορεί να απολαύσει πιο άμεσα.

Για μία ομάδα που ηττήθηκε με 26 πόντους διαφορά από την Εφές στο μοναδικό υψηλού επιπέδου παιχνίδι που έχει παίξει χωρίς τον Κέντρικ Ναν, το γεγονός πως ήταν τρομερά ανταγωνιστική σε ένα ντέρμπι στην έδρα του «αιωνίου» αντιπάλου χωρίς τον σούπερ σταρ της διαθέσιμο είναι μία πολύ θετική είδηση. O λόγος που έγινε αυτό ήταν κατά κύριο λόγο ο Τι Τζέι Σορτς, ο οποίος είδε τον πρώην συμπαίκτη του στην Παρί, Τάισον Γουόρντ, και θυμήθηκε τον... περσινό εαυτό του, κάνοντας μία εμφάνιση-προάγγελο πολύ ωραίων πραγμάτων στη συνέχεια.

Από τη στιγμή που έγινε γνωστή η μεταγραφή του βραχύσωμου γκαρντ, γράφαμε ότι αν πετύχει η κίνηση αυτή, θα βοηθήσει πάρα πολύ στον «απογαλακτισμό» του Παναθηναϊκού από τον Ναν. Αυτό έγινε εμφανές στο παρκέ του ΣΕΦ, με τον Σορτς να τρέχει εντυπωσιακά την επίθεση των «πράσινων» και να την οδηγεί σε πολύ υψηλή επίδοση, παρά την απουσία του κορυφαίου σκόρερ των ευρωπαϊκών παρκέ. Στο δεύτερο ημίχρονο, προοδευτικά κουράστηκε, και μαζί του έχασαν τη δυναμική τους και οι φιλοξενούμενοι. Η γενικότερη παρουσία του, όμως, ήταν μία απάντηση σε όσους βιαστικούς νόμισαν ότι... ξέχασε το μπάσκετ μετά από 2-3 μέτριες εμφανίσεις.



Ο δεύτερος παίκτης που «κέρδισε» ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται στην ίδια θέση με τον Σορτς. Ο λόγος για τον Βασίλη Τολιόπουλο, που έδειξε ότι μάλλον αδικήθηκε από τον Εργκίν Αταμάν με τη μη παρουσία του σε κανέναν από τα τρία πρώτα ματς της Ευρωλίγκας. Ο μεταλλιούχος με την Εθνική γκαρντ πήρε «φωτιά» στο δεύτερο δεκάλεπτο με 14 πόντους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύοντας ότι είναι ένας από τους λιγοστούς playable σε υψηλό επίπεδο Έλληνες παίκτες και ένας από τους καλύτερους σουτέρ που διαθέτουμε ως χώρα. Ίσως μετά από αυτό το παιχνίδι να πάρει ακόμη περισσότερες ευκαιρίες να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και στην Ευρώπη, όμως στο πρωτάθλημα, λόγω του καθεστώτος με τους ξένους, είναι σίγουρο ότι θα έχει σημαντικό ρόλο.

Φυσικά, δεν είναι όλα «ρόδινα» για κανέναν από τους δύο. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να έχει πρόβλημα στο playmaking όσο λείπουν οι Έβανς και Γουόκαπ, και δεν μπορεί με σιγουριά να στηρίζεται στο ότι θα βρίσκει τη δημιουργία από τον Ντόρσεϊ κάθε εβδομάδα. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός βλέπει ακόμη εντελώς εκτός κλίματος τον Ρισόν Χολμς, μία μεταγραφή στην οποία έχει βασίσει πάρα πολλά, με τον Ομέρ Γιούρτσεβεν να μην δείχνει ικανός σε καμία περίπτωση να καθαρίσει αυτός την «μπουγάδα» για τον ομοθεσίτη του. Είναι, όπως, πάρα πολύ νωρίς στη σεζόν για οριστικά συμπεράσματα σε κάτι από τα παραπάνω.

Το σίγουρο είναι ότι ένα ντέρμπι των απουσιών εξελίχθηκε σε μία ματσάρα, με τις δύο ομάδες να καταθέτουν την τεράστια ποιότητά τους στο παρκέ και να αφήνουν μία πρώτη «γεύση» για τα όσα θα ακολουθήσουν. Το ματς αυτό θα ξεχαστεί γρήγορα, αυτά που έμαθαν όμως οι δύο «αιώνιοι» όχι...