«Έφυγε» ο Mπεαρτζότ

Ένας ευγενής των πάγκων, ο Έντσο Μπεαρτζότ, πέθανε την Τρίτη (21/12) σε ηλικία 83 ετών. Είναι ο προπονητής, ο οποίος οδήγησε την εθνική ομάδα της Ιταλίας στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 στα γήπεδα της Ισπανίας, ενώ τα 104 ματς στον πάγκο της «σκουάντρα ατζούρα», δεν τα έχει ξεπεράσει κανένας άλλος ομοσπονδιακός τεχνικός μέχρι σήμερα. Ο «γεράκος» (σ.σ. vecio) ήταν μία χαρακτηριστική φιγούρα της εποχής.

Ο εκλιπών αποκαλούσε παιδιά του, θρύλους του ιταλικού ποδοσφαίρου -και όχι μόνο- όπως οι Τζοφ, Κολοβάτι, Σιρέα, Καμπρίνι, Τζεντίλε, Μπέργκομι, Οριάλι, Κόντι, Ταρντέλι, Γκρατσιάνι, Ρόσι, Αλτομπέλι και Αντονιόνι.

Ο Έντσο Μπεαρτζότ γεννήθηκε στο Φρίουλι στις 27 Σεπτεμβρίου του 1927. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στις Προ Γκορίτσια (1946-48), Ίντερ (1948-51 και 1956-57), Κατάνια (1951-54) και Τορίνο (1954-56 και 1957-64), ενώ φόρεσε μόλις μία φορά τη φανέλα με το εθνόσημο.

Η πρώτη του προπονητική εμπειρία ήταν στον πάγκο της Πράτο τη σεζόν 1968-69. Ωστόσο αργότερα, αποφάσισε να μην ασχοληθεί ξανά με τον πάγκο κάποιου συλλόγου. Έτσι, το 1969 έρχεται σε συμφωνία με την ιταλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου και αναλαμβάνει την εθνική ομάδα της Ιταλίας U23, ενώ από το 1975 μέχρι το 1986 βρισκόταν στο τιμόνι των ανδρών.

Το 1978 καταλαμβάνει με την εθνική Ιταλίας την τέταρτη θέση στο Μουντιάλ της Αργεντινής. Ωστόσο, η κορυφαία στιγμή της καριέρας του ήταν η κατάκτηση του Μουντιάλ του 1982, με μία «σκουάντρα ατζούρα», την οποία κανείς δεν υπολόγιζε.

Στη φάση των ομίλων δεν κάνει καλές εμφανίσεις, καθώς φέρνει τρεις ισοπαλίες, όμως παρόλα αυτά προκρίνεται λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων. Η κριτική του Τύπου ήταν πολύ σκληρή -παρά την πρόκριση- απέναντι σε εκείνον και την ομάδα, γι’ αυτό ο Ιταλός τεχνικός επιβάλλει αποκλεισμό στα ΜΜΕ και δεν επιτρέπει σε κανέναν ποδοσφαιριστή να μιλήσει σε δημοσιογράφο. Από εκείνο το σημείο και έπειτα η Ιταλία «μεταμορφώνεται» προς το καλύτερο και κάνει θριαμβευτικές νίκες επί της Αργεντινής (2-1), της Βραζιλίας (3-2), της Πολωνίας (2-0) και της Δυτικής Γερμανίας (3-1) στον τελικό.

Σαν πατέρα του ένιωθε τον Έντσο Μπεαρτζότ, ο Πάολο Ρόσι, ο οποίος τόνισε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Έντσο Μπεαρτζότ ήταν από τις μεγάλες ιταλικές φυσιογνωμίες του 20ου αιώνα. Τον ένιωθα σαν πατέρα μου και πιστεύω πως χωρίς αυτόν δεν θα είχα καταφέρει τίποτα».

Δηλώσεις έκανε και ο Μαρτσέλο Λίπι: «Ο χαμός του μου έχει προκαλέσει αρκετή θλίψη και πόνο. Τα χρόνια που βρισκόμουν στο τιμόνι της Ιταλίας, ήταν πάντα δίπλα μου. Το μόνο που μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή είναι να δώσω μία μεγάλη αγκαλιά στην οικογένεια του».

Παναγιώτης Κεφαλάς