Η μυθική εθνική Βραζιλίας που μάγεψε το 1970 στο Μεξικό και θα μνημονεύεται για πάντα

Η ώρα για τη σέντρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ πλησιάζει και το sport-fm.gr σας βάζει στο κλίμα με 50 ξεχωριστές ιστορίες από τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή του πλανήτη.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 θεωρείται μέχρι και σήμερα ως ένα από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) και πιο θεαματικά που έχουν διεξαχθεί στην «πλούσια» ιστορία του θεσμού!

Το πρώτο Μουντιάλ που διοργανώθηκε σε χώρα εκτός Ευρώπης και Νότιας Αμερικής, ενώ ήταν και το πρώτο που είχε τηλεοπτική κάλυψη, έχει μείνει στις μνήμες όλων κυρίως λόγω εκείνης της εθνικής Βραζιλίας, η οποία εντυπωσίασε με το ανεπανάληπτο ποδόσφαιρο που έπαιξε, φτάνοντας απολύτως δίκαια μέχρι την κατάκτηση του πολυπόθητου τροπαίου!



Η «σελεσάο» των Πελέ (στο τελευταίο του Μουντιάλ), Ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Ριβελίνο, Ζέρσον και Κλοντοάλντο, ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή, έχοντας φτάσει στη διοργάνωση νικώντας όλα τα παιχνίδια που έδωσε στη διαδικασία των προκριματικών. Μια ομάδα γεμάτη ατόφιο ποδοσφαιρικό ταλέντο, ασύγκριτες τεχνικές αρετές και παίκτες με ηγετικά χαρακτηριστικά, η Βραζιλία του κόουτς Ζαγκάλο κατάφερε να... ξεπλύνει την ντροπή του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 στην Αγγλία, όπου πήγε ως ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί, αλλά δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση ούτε από τον όμιλο.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, στον όμιλο της διοργάνωσης του Μεξικό, η «σελεσάο» κλήθηκε να αντιμετωπίσει Τσεχοσλοβακία, Αγγλία και Ρουμανία. Στην πρεμιέρα βρέθηκε απέναντι στην Τσεχοσλοβακία και παρότι βρέθηκε να χάνει από το 10ο κιόλας λεπτό της αναμέτρησης με ένα γκολ του Πέτρας, αντέδρασε και έφτασε στην ανατροπή με σκόρερ τους Ριβελίνο και Πελέ, ξεκινώντας τις υποχρεώσεις με το επιβλητικό 4-1.



Δύο ακόμα νίκες κόντρα στην κάτοχο το τροπαίου Αγγλία (1-0 Ζαϊρζίνιο) και Ρουμανία (3-2 Πελέ x2, Ζαϊρζίνιο) της χάρισαν την πρώτη θέση του ομίλου και την έφεραν πάνω στο Περού, ενόψει προημιτελικών. Εκεί, η Βραζιλία συνέχισε να ανταποκρίνεται πλήρως στον ρόλο του μεγάλου φαβορί, με Ριβανίλντο, Ζαϊρζίνιο και Τοστάο (x2) να σκοράρουν για το άνετο 4-2.



Το jogo bonito στα καλύτερά του, με ποδοσφαιριστές κορυφαίας κλάσης να μοιάζει σαν να δίνουν παράσταση σε κάθε τους παιχνίδι! Επόμενος αντίπαλο της Βραζιλίας, στα ημιτελικά, η σκληροτράχηλη Ουρουγουάη, η οποία μάλιστα προηγήθηκε στο 19’ της αναμέτρησης, με γκολ του Κουμπίγια. Εντούτοις, ο Κλοντοάλντο ισοφάρισε λίγο πριν φύγει το ημίχρονο, ο Ζαϊρζίνιο σκόραρε το έκτο του γκολ σε πέντε αγώνες, για το 2-1, πριν ο Ριβελίνο βάλει το… κερασάκι στην τούρτα, για το τελικό 3-1, «κλείνοντας» ραντεβού για τον μεγάλο τελικό της Πόλης του Μεξικό!



Τελευταίο εμπόδιο πριν την κατάκτηση του τροπαίου η Ιταλία. Μια μάχη μεταξύ δύο τελείως διαφορετικών ποδοσφαιρικών σχολών, σε έναν τελικό που κοντράρονταν για πρώτη φορά δύο ομάδες που είχαν στεφθεί Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες στο παρελθόν! Ο Πελέ άνοιξε το σκορ στο 18’, με τον Μπονινσένια να ισοφαρίζει για την «σκουάντρα ατζούρα» στο 37’. Στο δεύτερο ημίχρονο μίλησε η απερίγραπτη κλάση των Βραζιλιάνων, οι οποίοι δεν άφησαν κανένα απολύτων περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους τους και χάρη στα γκολ των Ζέρσον (66’), Ζαϊρζίνιο (71’) και Κάρλος Αλμπέρτο (86’), η «σελεσάο» ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου για τρίτη φορά, μετά από 6 νίκες σε 6 παιχνίδια και 19 γκολ από 7 διαφορετικούς ποδοσφαιριστές της!



Μια ομάδα η οποία απαρτίζονταν από ποδοσφαιριστές που αποτελούσαν τρομερές μονάδες και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ανεπανάληπτο σύνολο που συνεχίζει να θαυμάζεται 50 χρόνια αργότερα και θα ζει για πάντα στις μνήμες του κάθε ποδοσφαιρόφιλου!