Όταν οι «ήρωες» της Κούβας συμμετείχαν σε Παγκόσμιο Κύπελλο!

Η ώρα για τη σέντρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ πλησιάζει και το sport-fm.gr σας βάζει στο κλίμα με 50 ξεχωριστές ιστορίες από τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή του πλανήτη.

Όταν αναφέρεσαι στην Κούβα, το πιθανότερο είναι η συζήτηση να καταλήξει στους Φιντέλ Κάστρο και Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, στην υπέροχη αβανέζικη μουσική, ακόμη-ακόμη και στα περίφημα πούρα που εξάγει ο τόπος. Πάντως, πολύ δύσκολα στο ποδόσφαιρο. Μπορεί στον υπόλοιπο πλανήτη να αποτελεί σε μεγάλο βαθμό τον «Βασιλιά των σπορ», ωστόσο στην (πολυπληθέστερη) χώρα της Καραϊβικής βρίσκεται πολύ χαμηλά στη σχετική λίστα, σίγουρα κάτω από το μπέιζμπολ, το μπάσκετ, το βόλεϊ, τον στίβο και το μποξ.

Κι όμως. Η Κούβα έχει λάβει συμμετοχή στη μεγαλύτερη γιορτή του αθλήματος. Μία φορά και καλή ή... τουλάχιστον ιστορική: Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938, με τους παίκτες της να αντιμετωπίζονται ως ήρωες!

Το… background του τουρνουά και της συμμετοχής των Κουβανών

Επρόκειτο για το 3ο Παγκόσμιο Κύπελλο, μετά από εκείνα της Ουρουγουάης (1930) και της Ιταλίας (1934). Η τελική φάση της διοργάνωσης έλαβε χώρα στη Γαλλία προς τιμή του Ζιλ Ριμέ, εκ των πρωτεργατών της ίδρυσή της.

Βέβαια, η επιλογή της τοποθεσίας προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, όπου θεωρούσαν ότι ήταν σειρά της Αμερικής. Εξού και εκτός της Βραζιλίας, οι υπόλοιπες χώρες της Λατινικής Αμερικής αποφάσισαν να μην λάβουν μέρος. Κάτι που ίσχυσε και με εκείνες της σημερινής ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Εξαιρουμένης βέβαια της Κούβας, η οποία και άδραξε τη «χρυσή» ευκαιρία. Μάλιστα, αποτέλεσε την πρώτη αλλά και τελευταία εκπρόσωπο της Καραϊβικής μέχρι την Αϊτή, το 1974. Σημειωτέον, η αποστολή της ξεκίνησε με δυσκολίες, καθώς έπρεπε να πραγματοποιήσει ένα μακρύ ταξίδι μέχρι το Παρίσι.


(Βίντεο από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938)

Στα του τουρνουά, για πρώτη φορά υπήρξε αυτόματη πρόκριση τόσο για τη διοργανώτρια χώρα όσο και την τροπαιούχο, τις Γαλλία και Ιταλία αντίστοιχα. Συνολικά συμμετείχαν 15 ομάδες αντί για 16. Το μαύρο πέπλο του φασισμού και του ναζισμού είχε αρχίσει να σκεπάζει και τον αθλητισμό (άλλωστε ελέω του πολέμου, το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο έλαβε χώρα το 1950), με τον Χίτλερ να προσαρτά στο Γ' Ράιχ την Αυστρία και να αναγκάζει -μεταξύ άλλων πολύ πιο σοβαρών συνεπειών- το αντιπροσωπευτικό της συγκρότημα να αποσύρει τη συμμετοχή του, χωρίς αυτό να αντικατασταθεί. Μια εξέλιξη, επίσης, που είχε ως αποτέλεσμα και τη διάλυση της λεγόμενης «ομάδας θαύμα».

Την ίδια στιγμή, εκτός τουρνουά -που για δεύτερη αλλά και τελευταία φορά διεξήχθη με νοκ άουτ αγώνες- έμεινε και η Ισπανία λόγω του εμφύλιου πολέμου. Σε ό, τι αφορά την Ελλάδα, η χώρα μας στην Α' προκριματική φάση είχε θέσει εκτός την Παλαιστίνη με δύο νίκες (3-1 στο Τελ Αβίβ και 1-0 στην Αθήνα), για να γνωρίσει βαρύ αποκλεισμό στον επόμενο γύρο. Η -μετέπειτα φιναλίστ- Ουγγαρία τη συνέτριψε 11-1 στη Βουδαπέστη, χωρίς να γίνει το δεύτερο παιχνίδι.

Η παρουσία της Κούβας στη διοργάνωση

Στην τελική φάση του Παγκόσμιου Κυπέλλου, λοιπόν, η Κούβα. Ξεκίνημα με Ρουμανία για το σύνολο του Χοσέ Τάπια, στις 5 Ιουνίου στο «Chapou» της Τουλούζης. Η ποδοσφαιρική λογική έλεγε ότι η ευρωπαϊκή ομάδα -εύκολα ή δύσκολα- θα ήταν εκείνη που θα περνούσε στον δεύτερο γύρο. Παρόλα αυτά, οι αντίπαλοί της αποδείχθηκαν… σκληρά καρύδια και με το παραπάνω! Εξάλλου -εάν και παντελώς άγνωστοι στη «Γηραιά Ήπειρο»- στην περιοχή τους αποτελούσαν ένα από τα καλύτερα σύνολα.

Η Ρουμανία προηγήθηκε στο 35' με τον Μπίντεα, με τους Κουβανούς να ανατρέπουν το σκορ: Ο Χοσέ Μαγκρίνια στο 44' έβγαλε την ασίστ για τον Έκτορ Σοκόρο, ενώ στο 69' από δημιουργός μετατράπηκε σε σκόρερ για το 2-1. Οι Ρουμάνοι λίγο πριν το φινάλε (88'), κατάφεραν να φέρουν εκ νέου στα ίσα το ματς, το οποίο οδηγήθηκε στην παράταση. Εκεί, οι δύο ομάδες πέτυχαν από ένα γκολ (103' Σοκόρο – 105' Ντομπάι), με το τελικό 3-3 να έχει ως αποτέλεσμα την ανάγκη διεξαγωγής και δεύτερης αναμέτρησης.



Τέσσερις μέρες αργότερα, στο ίδιο γήπεδο, η Κούβα ολοκλήρωσε την έκπληξη. Μάλιστα, το έπραξε με… στυλ, καθώς και πάλι βρέθηκε πίσω στο σκορ. Στο 35' ο Ντομπάι έδωσε προβάδισμα στη Ρουμανία, με την ομάδα του Τάπια να απαντά δις στο δεύτερο ημίχρονο με τους Σοκόρο (51') και Τόμας Φερνάντες (57'), για να φτάσει στο 2-1 που της έδωσε την πρόκριση!

Σε ένα ματς με ιδιαίτερα… γύρω-γύρω, όπως προκύπτουν από τα ρεπορτάζ της εποχής. Συγκεκριμένα, από τη μία οι Κουβανοί είχαν σταθεί αρκετά στις καιρικές συνθήκες που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν. «Δεν είχαμε συνηθίσει να παίζουμε στη βροχή, γλιστρούσαμε συνέχεια», είχε αναφέρει λίγες μέρες αργότερα στον Τύπο ο επιθετικός της ομάδας, Χουάν Τούνιας. Από την άλλη, οι εφημερίδες σημείωναν πως αντί του βασικού Μπενίτ Καρβαχάλες χρησιμοποιήθηκε ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας, Χουάν Άιρα, καθώς ο πρώτος έπρεπε να είναι σχολιαστής στο κουβανικό ραδιόφωνο!


(Εικόνες και βίντεο από το συναπάντημα της Κούβας με τη Ρουμανία)

Πλέον, η Κούβα ήταν στους «8» και στις 12 Ιουνίου καλούταν να αντιμετωπίσει ακόμα ένα ευρωπαϊκό συγκρότημα -τη Σουηδία- στο «Fort Carre» της Αντίπ. Σαφώς ανώτερο σύνολο, κάτι που φάνηκε και εντός αγωνιστικού χώρου. Οι Σκανδιναβοί έστησαν από νωρίς… πάρτι, φτάνοντας στο εντυπωσιακό 8-0! Οι Άντερσον (9', 81' και 89') και Βέτερστρομ (22', 37' και 44') σημείωσαν χατ-τρικ, με τους Κέλερ (80') και Νίμπεργκ (84’) να συμπληρώνουν το σκορ.




(Εικόνες και βίντεο από το Σουηδία-Κούβα)

Έτσι, η Κούβα -στη μοναδική φορά που συμμετείχε σε Παγκόσμιο Κύπελλο- ολοκλήρωσε την πορεία της στη φάση των προημιτελικών, έχοντας ως απολογισμό 1Ν-1Ι-1Η, 5 γκολ ενεργητικό και 12 παθητικό. Ανεξαρτήτως πως φαίνεται σήμερα στους ουδέτερους, οι Κουβανοί έμειναν πλήρως ικανοποιημένοι από τους συμπατριώτες τους. Ίσως να είναι και μετριασμένος ο εν λόγω χαρακτηρισμός, μιας και τους υποδέχτηκαν ως ήρωες κατά τον επαναπατρισμό τους.

Στην κορυφή του κόσμου η Ιταλία, αλλά…

Φυσικά, το τουρνουά είχε και συνέχεια παρά τον αποκλεισμό της Κούβας. Στον μεγάλο τελικό αυτού βρέθηκαν η Ιταλία και η Ουγγαρία, οι οποίες στα ημιτελικά είχαν επικρατήσει της Βραζιλίας (2-1) και της Σουηδίας (5-1), αντίστοιχα.

Το μεγάλο ραντεβού έλαβε χώρα στις 19 Ιουνίου στο «Stade Olympique de Colombes» του Παρισιού. Δεδομένου ότι η εποχή ήταν «σκοτεινή», τα όσα διαρρέονται για το τότε, κάθε άλλο παρά απίστευτα δεν φαντάζουν. «Ή θα νικήστε ή θα πεθάνετε». Αυτό θρυλείται ότι ήταν το τηλεγράφημα του δικτάτορα της φασιστικής Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι, προς τους παίκτες της εθνικής ομάδας λίγο πριν τον αγώνα.





Το τελικό 4-2 έδωσε το δεύτερο τρόπαιο στη «Σκουάντρα Ατζούρα». Κυρίως όμως, απ' ό, τι φαίνεται, διατήρησε εν ζωή τους ποδοσφαιριστές της. «Μπορεί να δέχτηκα τέσσερα γκολ, αλλά τουλάχιστον έσωσα τις ζωές τους», είχε αναφέρει μετά το παιχνίδι ο τερματοφύλακας των φιναλίστ, Αντάλ Σάμπο. Αν μην τι άλλο, εικόνες και γεγονότα που έρχονται σε τεράστια αντίθεση με την μετέπειτα κοσμοθεωρία της Κούβας...