Είναι η Εφές το χειρότερο συναπάντημα για τον Παναθηναϊκό; Και ποιον θέλει αντίπαλο ο Ολυμπιακός;

Στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχει… λογική. Μπορεί να τερματίσεις δεύτερος και να πέσεις πάνω στη… Ρεάλ, όπως προβλέπεται να συμβεί στην περίπτωση της Φενέρμπαχτσε, μπορεί να είσαι τέταρτος και να τραβήξεις το λαχείο που λέγεται Μπαρτσελόνα. Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, το συναπάντημα με την Αναντολού Εφές σίγουρα δεν είναι το καλύτερο δυνατό, ασφαλώς και είναι δυσκολότερο από το αντίστοιχο περσινό με τη Μακάμπι, αλλά είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να του συμβεί;

Έρχεται με φόρα, αλλά μπορούσε και χειρότερα…

Έχει δίκιο ο Εργκίν Αταμάν: Η Εφές είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας το τελευταίο δίμηνο και το λένε και οι αριθμοί. Μετά την ήττα από τον… Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ στις 6 Φεβρουαρίου έχει οκτώ διαδοχικές νίκες αλλά το κυριότερο είναι ότι αποδίδει εξαιρετικά: έχει στο διάστημα αυτό, μετά τη διακοπή για τα Κύπελλα και τις εθνικές ομάδες, την καλύτερη επίθεση με 129 πόντους ανά 100 κατοχές (δεύτερος με 126 ο Παναθηναϊκός), την καλύτερη άμυνα με παθητικό 109,3 πόντους ανά 100 κατοχές (όγδοος ο Παναθηναϊκός με 116,5) και είναι πρώτη σε net rating με τεράστια διαφορά, έχοντας +19,5 πόντους ανά 100 κατοχές (δεύτερος ο Παναθηναϊκός με +9,5 πόντους ανά 100 κατοχές). Παράλληλα είναι πρώτη σε true shooting, σε ευστοχία σε δίποντα και τρίποντα και πρώτη στα ριμπάουντ. Τι άλλο να κάνει για να πειστείτε, δηλαδή;



Είναι προφανές πως ο αδίκως υποτιμημένος Λούκα Μπάνκι, μετά το μεταβατικό πρώτο διάστημα στον πάγκο της Εφές και παρά τις φήμες πως ήδη υπάρχει συμφωνία με τον Ιγκόρ Κοκόσκοφ για να τον αντικαταστήσει το καλοκαίρι, έχει βάλει τις αρχές του σε μια ομάδα που ήταν απογοητευτική μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου. Το πλήρες ρόστερ, που ούτως ή άλλως είχε εξ αρχής αλλά βελτιώθηκε με την κομβική προσθήκη του Ντόζιερ, απέκτησε χημεία και αυτοματισμούς.

Κι όμως, παρ’ όλα αυτά η Εφές-κατά τη γνώμη του υπογράφοντος-δεν είναι ο χειρότερος δυνατός αντίπαλος για τον Παναθηναϊκό. Αυτός θα ήταν η Ρεάλ, που παρότι δεν έχει φτάσει σε επίπεδα χημείας ούτε πλησίον της Εφές φέτος και παρότι έχει μόνο έναν πλέι μέικερ περιοπής, υπερέχει σε προσωπικότητες και ποιότητα, ίσως και σε… αβάντα, στοιχεία που είναι καθοριστικά στα playoffs. Πιο σημαντικά ακόμη και από τη φόρμα μιας ομάδας. Οι Μαδριλένοι, που επίσης είναι σε άνοδο, είναι αντίπαλος που δεν θες να μπλέξεις σε σειρά αγώνων. Και καλώς έμειναν μακριά από τον Παναθηναϊκό, τουλάχιστον μέχρι τον ημιτελικό του Άμπου Ντάμπι.

Θέλει δουλειά πολλή στην άμυνα…

Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός μπαίνει στη σειρά με την Εφές ως φαβορί. Όχι μόνο επειδή έχει το πλεονέκτημα έδρας, καθώς το ΟΑΚΑ ήταν το καλύτερο «άντρο» της regular season με 13-4, αλλά και γιατί υπερέχει αν όχι σε πληρότητα (λόγω των απουσιών του) σε ποιότητα και προσωπικότητες των αντιπάλων του. Όμως για την πρόκριση δεν θα είναι αρκετό το επιθετικό ταλέντο του Παναθηναϊκού, αν δεν συγκεραστεί με την απαραίτητη σκληράδα στην άμυνα. Μια αρετή που λείπει τελευταία από την ομάδα του Αταμάν.



Η αλήθεια είναι πως με εξαίρεση το παιχνίδι στο Μονακό, οι «πράσινοι» παρουσιάζουν πολλές αμυντικές αδυναμίες το τελευταίο δίμηνο και μετά τον τελικό του Κυπέλλου. Το πρόβλημα ξεκινά από τη γραμμή των γκαρντ, όπου η πίεση στην μπάλα είναι ανεπαρκής, λόγω της αδυναμίας που έχουν Σλούκας και Μπράουν, αλλά και της φυσιολογικής φθοράς του Ναν στην επίθεση. Τα ρήγματα δημιουργούν ανισορροπίες, οι περιστροφές δεν είναι πάντα σωστές ή είναι συχνά αργές, ειδικά σε σχήματα με παίκτες όπως ο Γιούρτσεβεν, και ο Παναθηναϊκός γίνεται ευάλωτος στα μετόπισθεν.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης θα πρέπει να ανεβάσουν τα επίπεδα έντασης στην άμυνά τους για να ελέγξουν από τα μετόπισθεν τα παιχνίδια απέναντι σε μια ομάδα που έχει απειλή από όλες τις θέσεις και είναι πολύ δυνατή στο πικ εν ρολ, όπου ο Παναθηναϊκός έχει δυσκολίες αντιμετώπισης. Ο Γκραντ δεν φτάνει για να μαρκάρει και τον Λάρκιν και τον Ντόζιερ και τον Τόμπσον, ο Χουάντσο δεν αρκεί για να μπαλώσει κάθε τρύπα στα μετόπισθεν απέναντι στους Πουαριέ, Οτούρου, Σμιτς και Οσμάνι, ενώ ο Όσμαν δεν μπορεί να κουμαντάρει μόνος του τους Μπράιαντ και Νουόρα. Αν ο Παναθηναϊκός επενδύσει αποκλειστικά στην εξαιρετική του επίθεση για να πάρει τη σειρά, θα μπλέξει. Και θα μπλέξει άσχημα.

Είναι ο Αταμάν ατού ή… όχι;

Η ιδιαιτερότητα της σειράς είναι η παρουσία του Εργκίν Αταμάν στον πάγκο του Παναθηναϊκού απέναντι στην ομάδα που εκείνος ανέβασε στην ελίτ της Ευρωλίγκας. Ο ίδιος δεν ήθελε με τίποτα αυτή τη διασταύρωση, για συναισθηματικούς λόγους, αλλά ίσως και όχι μόνο. Γιατί μπορεί να γνωρίζει ο ίδιος πολύ καλά τους παίκτες της Εφές, αφού αρκετούς από αυτούς ο ίδιος επέλεξε, αλλά ισχύει και το αντίστροφο. Επιπλέον, ίσως το παρελθόν του στην ομάδα της Πόλης να τον κάνει λιγότερο… έντονο από ό,τι συνήθως και από ό,τι προστάζει η περίσταση. Έστω κι αν ο Τούρκος λατρεύει τη νίκη και τους τίτλους πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε συναισθηματική σχέση και δύσκολα θα κάνει… εκπτώσεις.



Πάντως ο Αταμάν έχει ήδη διαγνώσει το πρόβλημα της ομάδας του και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου μετά τη νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα. «Η αμυντική μας νοοτροπία είναι πολύ επικίνδυνη για τα playoffs. Αυτές τις 10 μέρες πρέπει να προσαρμοστούμε, να είμαστε πιο δυνατοί, να κάνουμε τα πάντα καλύτερα. Τότε μπορούμε να σκεφτούμε την πρόκριση στο Final 4», δήλωσε και ξέρει καλά τι λέει. Γιατί τα mind games που επιστρατεύει συχνά κόντρα στους αντιπάλους του, ενίοτε είναι χρήσιμα και για να αφυπνίσουν τη δική του ομάδα…

Τι προτιμά ο Ολυμπιακός;

Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να κάνει υπομονή ως το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής για να μάθει τον αντίπαλό του. Απλώς οι τέσσερις υποψήφιοι αυτή τη στιγμή, Ρεάλ, Παρί, Μπάγερν και Ερυθρός Αστέρας, θα γίνουν δύο μετά το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης. Κι αν η Ρεάλ βγει από τη μέση… νωρίς, τόσο το καλύτερο. Θα ήταν αμαρτία να είσαι πρώτος στην regular season και να πέφτεις πάνω σε ολάκερη Ρεάλ, με όσες δομικές αδυναμίες ή προβλήματα χημείας παρουσιάζει φέτος.

Καλό θα ήταν ο Ολυμπιακός να αποφύγει και τις δύο ομάδες της... ουράς, για διαφορετικούς λόγους. Η απρόβλεπτη Παρί μπορεί να στερείται μεγέθους, εμπειρίας και προσωπικοτήτων, αλλά θα σου… βγάλει τα συκώτια στο τρέξιμο, θα σε αναγκάσει να βγεις από την βολή σου και μπορεί να προβληματίσει. Ομοίως και ο Ερυθρός Αστέρας, που θα παραταχθεί χωρίς τον Πετρούσεφ μεν, ωστόσο διαθέτει εμπειρία και προσωπικότητες σε παρκέ και πάγκο, αλλά και μια έδρα που θα είναι «καυτή» στο Βελιγράδι, χωρίς-όπως έχει δείξει το παρελθόν-να είναι ανάλογα… φιλόξενη με το ΣΕΦ.



Δια της ατόπου, λοιπόν, το λιγότερο υψηλό εμπόδιο φαντάζει αυτό της Μπάγερν. Η οποία μπορεί να είχε πιο σταθερή πορεία από τις άλλες τρεις υποψήφιες, μπορεί να ξεπέρασε κάθε προσδοκία, ωστόσο δεν έχει ούτε την πληρότητα, ούτε την ποσότητα, ούτε την προσωπικότητα για τέτοιες σειρές. Κι εκτός αυτών, είχε μόνο έξι «διπλά» στην κανονική περίοδο και μόλις ένα, αυτό απέναντι στην Μπαρτσελόνα, κόντρα σε ομάδες του Top 10. Άρα είναι και λιγότερο επίφοβη για να κάνει break.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός είναι φαβορί στο 70-30 αν πέσει με οποιαδήποτε άλλη πλην της Ρεάλ και με 60-40 απέναντι στους Μαδριλένους. Ο Παναθηναϊκός έχει τον πρώτο λόγο με 60-40 απέναντι στην Εφές και θα ήταν τουλάχιστον 65-35 ή και 70-30 αν ήταν διαθέσιμος και σε καλή κατάσταση ο Λεσόρ. Πρόβλεψη; Πρόκριση Ολυμπιακού στο Final 4 με 3-1 και του Παναθηναϊκού με 3-2. Αμήν!