Το… 12άρι της Κύπρου, η πρωτιά που μπορεί να τελειώσει από Κυριακή και οι «τελικοί» που μας αφορούν

Τα δύσκολα είναι μπροστά μας στο Ευρωμπάσκετ και δεν πέρασαν για την Εθνική ομάδα επειδή κέρδισε στην πρεμιέρα την Ιταλία. Σε αυτά τα ζόρικα που έπονται δεν περιλαμβάνεται η αναμέτρηση του Σαββάτου με την Κύπρο (18:15). Όσο συμπαθές και μαχητικό και αν είναι το σύνολο του Χριστόφορου Λειβαδιώτη, η νίκη είναι πιο σίγουρη και από το 12άρι που μας δίνουν μονίμως οι αδερφοί Κύπριοι στη Eurovision.

Εδώ όμως δεν θα έχει… γιούχα, όπως συνήθως γίνεται στον διαγωνισμό τραγουδιού από τις άλλες χώρες που καταδικάζουν μόνο τις φιλικές σχέσεις των άλλων. Η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι χαώδης, σε ποιότητα, εμπειρία, μέγεθος… κοινώς στα πάντα. Δίχως υπερβολή το παιχνίδι αυτό προσφέρεται για φρεσκάρισμα και ευκαιρίες. Είναι δεδομένο ότι ο Βασίλης Σπανούλης θα ταλαιπωρήσει από ελάχιστα ως καθόλου τα «βαριά χαρτιά» της ομάδας και θα ανοίξει το ροτέισον δίνοντας πολύ χρόνο σε παιδιά που είχαν μικρό ή και κανέναν ρόλο στην πρεμιέρα και θα προορίζονται για κάτι ανάλογο την Κυριακή. Άλλωστε μόλις 19 ώρες αφότου τελειώσει το «φιλικό» με την Κύπρο ακολουθεί το μεσημέρι της Κυριακής (15:00) το παιχνίδι που μπορεί ακόμη και να εξασφαλίσει από τώρα την πρωτιά για την Ελλάδα στον όμιλο της Λεμεσού.



Η Γεωργία νίκησε την Ισπανία εμφατικά, δεν έκλεψε το ματς και πριν το συναπάντημα με την Ελλάδα, έχει το Σάββατο σημαντικό παιχνίδι με την Ιταλία. Και αν το πάρει και αυτό, ποιος την πιάνει. Οι Γεωργιανοί είναι το μαύρο άλογο του γκρουπ, έχουν το πληρέστερο ρόστερ της ιστορίας τους, δύο ΝΒΑερ που κάνουν διαφορά στο FIBA Basketball (Μαμουκελασβίλι-Μπιτάντζε), έναν ηγέτη που βάζει στην άκρη ολόκληρη καρδιακή αρρυθμία για να φορέσει το εθνόσημο (Σενγκέλια), έναν καλό νατουραλιζέ (Καμάρ Μπόλντγουιν), μια «αλεπού» στον πάγκο (Αλεξάνταρ Τζίκιτς) και καμιά 500αριά φωνακλάδες οπαδούς τους στην κερκίδα. Πάνω από όλα όμως έχουν ψυχή, αυταπάρνηση, άγνοια κινδύνου και σκληράδα. Οι παίκτες του Σπανούλη θα πρέπει να είναι έτοιμοι για πολύ ξύλο απέναντι στους «άσβερκους» Γεωργιανούς, για αυτό και το χαλάρωμα του Σαββάτου απέναντι στην Κύπρο έρχεται στο κατάλληλο τάιμινγκ.

Ο κόουτς ξέρει πρώτος από όλους πως η σχετικά άνετη νίκη επί της Ιταλίας δεν πρέπει να σκεπάσει τις αδυναμίες που παρουσιάστηκαν. Γιατί ο έξυπνος μαθαίνει από τα παθήματά του, αλλά ο εξυπνότερος διδάσκεται πράγματα και χωρίς να… πάθει ή από τα παθήματα άλλων. Για αυτό και πέρα από δύο ακόμη νίκες το Σαββατοκύριακο περιμένει βελτίωση στα κομμάτια που δεν πήγαν όπως θα ήθελε στην πρεμιέρα: Ριμπάουντ, δημιουργία, τρανζίσιον και όχι μόνο. Η Εθνική ομάδα απέχει ακόμη πολύ από το ταβάνι των δυνατοτήτων της, το οποίο ακόμη εξερευνάται και θα πρέπει να το δούμε όχι στην πρώτη φάση, αλλά στα νοκ άουτ.



ΥΓ: Καλή η συζήτηση περί ανάγκης κατάκτησης της πρώτης θέσης για την Εθνική ομάδα, αλλά κανείς δεν εγγυάται ότι απαγορεύει το συναπάντημα με Γερμανία ή Σερβία στα προημιτελικά. Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει και αυτές οι δύο να τερματίσουν πρώτες στα γκρουπ τους. Και αυτό θα εξαρτηθεί, εν ολίγοις, από το αυριανό Λιθουανία-Γερμανία και το Σερβία-Τουρκία της Τετάρτης.