Είναι από τις περιπτώσεις που δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Ναι, υπάρχουν και τέτοιες, όταν όλα είναι ζήτημα οπτικής. Η παραμονή του Κώστα Σλούκα στον Ολυμπιακό έχει αναχθεί σε ζήτημα που δεν εναπόκειται απλώς στη διάθεση της ομάδας να ικανοποιήσει τις οικονομικές του απαιτήσεις, όπως είθισται στις περισσότερες υποθέσεις ανανεώσεων συμβολαίων. Περισσότερο από 100, 200 ή και παραπάνω χιλιάρικα πάνω ή κάτω, βαρύνοντα ρόλο στην απόφαση του διεθνούς γκαρντ θα παίξει ο ρόλος για τον οποίον προορίζεται από τον Γιώργο Μπαρτζώκα για τη νέα σεζόν.
Κι όπως ο back-to-back καλύτερος προπονητής της σεζόν στην Ευρώπη έχει κάθε δικαίωμα να εμμένει σε ένα πλάνο που αποδείχτηκε απόλυτα πετυχημένο, άλλο τόσο ένας από τους λιγοστούς εναπομείναντες δημιουργούς της Ευρωλίγκας έχει δικαίωμα να αξιώνει για τον εαυτό του αυτό που ο ίδιος κρίνει πως του αρμόζει. Κι εξηγούμαστε…
Το δίκιο του Μπαρτζώκα
Ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει κερδίσει το δικαίωμα να επιλέγει αυτός τον τρόπο που θα παίζει η ομάδα του και θα αξιοποιεί ο ίδιος τους παίκτες του. Το μπάσκετ που ο ίδιος πρεσβεύει θέλει τις λιγότερες δυνατές ντρίμπλες και τις περισσότερες δυνατές πάσες. Οι ball hogs, τύπου Μάικ Τζέιμς, δεν αρμόζουν στη δική του φιλοσοφία, η οποία αποτυπώνεται στο γεγονός ότι ανέδειξε MVP έναν παίκτη που κρατούσε ελάχιστα την μπάλα στα χέρια, τον Σάσα Βεζένκοφ.
Ο τρόπος που ο Γιώργος Μπαρτζώκας διαχειρίστηκε τον Σλούκα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί άδικος. Η απόκτηση του Γουόκαπ το καλοκαίρι του 2021 έγινε κυρίως με σαφή κατεύθυνση να πλαισιωθεί ο διεθνής γκαρντ με έναν παίκτη που θα κάλυπτε την αδυναμία του σε μέγεθος και άμυνα. Ο χρόνος του μπορεί να μειώθηκε για τρίτη σερί σεζόν, ωστόσο ήταν σχεδόν πάντα στις πεντάδες που ολοκλήρωναν τα παιχνίδια και αναλάμβανε τις κρίσιμες αποφάσεις και τα περισσότερα σουτ. Παράλληλα, με τη συγκεκριμένη διαχείριση ο Σλούκας στα 33 δεν ταλαιπωρήθηκε ιδιαίτερα από τραυματισμούς (παρά την έξτρα καταπόνηση από το Ευρωμπάσκετ) παίζοντας στα 36 από τα 41 παιχνίδια της ομάδας του στην Ευρωλίγκα, δίχως να απουσιάσει από κανένα κρίσιμο. Άλλωστε περισσότερο από την ποσότητα των λεπτών που βρίσκεται στο παρκέ ένας αθλητής, πρέπει να υπολογίζεται η ποιότητα αυτών.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν αποφασίζει εγωιστικά, αλλά με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας. Την ώρα που πολλοί θα δουν ότι με τον Σλούκα στο παρκέ η ομάδα αποκτά καλύτερο play making και περισσότερη απειλή μακρινής ή μέσης απόστασης στην επίθεση, ο ίδιος είναι υποχρεωμένος να συνυπολογίσει ότι η άμυνα δεν θα είναι ανάλογα αποτελεσματική ως προς την πίεση πάνω στην μπάλα, τις αλλαγές μαρκαρισμάτων και άλλα πολλά που δεν μπορεί να διαπιστώσει το… απαίδευτο μάτι. Έχει το δικαίωμα ακόμη και να κρίνει πως τη νέα σεζόν η ομάδα μπορεί να χρειάζεται έναν ακόμη χειριστή/δημιουργό περιορίζοντας κι άλλο τον χρόνο του Σλούκα, στο διάστημα που εκείνος κρίνει πιο ωφέλιμο για το σύνολο.
Το δικαίωμα του Σλούκα
Κάθε αθλητής έχει το απόλυτο δικαίωμα να αξιώνει για τον εαυτό του αυτό που θεωρεί πως του αναλογεί. Ο Κώστας Σλούκας, που δεν έχει να αποδείξει πλέον τίποτα και σε κανέναν, ακόμη περισσότερο. Πέρα από συναισθηματισμούς, έχει φανεί πως είναι απόλυτος επαγγελματίας, όχι μόνο στον τρόπο που προσέχει την προπόνηση, τη διατροφή ή τη ζωή του, αλλά και στο πώς διαχειρίζεται τον εαυτό του και στις επιλογές της καριέρας του. Η απόφαση, για παράδειγμα, να φύγει από τον Ολυμπιακό όπου διαπίστωνε πως ήταν δύσκολο να λάμψει στη σκιά του (στο prime της καριέρας του τότε) Σπανούλη για να πάει στη Φενέρμπαχτσε μπορεί να προκάλεσε τότε αρκετά αρνητικά σχόλια στις τάξεις των οπαδών των Πειραιωτών, αλλά αποδείχτηκε σωστή επαγγελματική κίνηση.
Ο Σλούκας επέλεξε προ τριετίας να επιστρέψει αναλαμβάνοντας ένα ρίσκο, αφού ο τότε Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό. Δικαιώθηκε και τότε, αφού πήρε τον ηγετικό ρόλο που επιζητούσε από την πρώτη του θητεία αλλά ήταν αδύνατο να του δοθεί, ενώ έβαλε την υπογραφή του στην επιστροφή της ομάδας στους τίτλους και στα Final 4. Ακόμη και φέτος, στην καλύτερη βερσιόν της ομάδας, ο Σλούκας έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί πως ήταν ο MVP των playoffs της Ευρωλίγκας και των τελικών του πρωταθλήματος βγαίνοντας μπροστά όταν ο Βεζένκοφ ήταν εγκλωβισμένος ή λαβωμένος.
Πλέον, στα 33 του, έχει κερδίσει με την καριέρα που έχει πίσω του τη δυνατότητα να ορίζει ο ίδιος τις εξελίξεις βλέποντας ότι και η υπόλοιπη αγορά δεν τον αντιμετωπίζει ως παρηκμασμένο, αλλά ως έναν παίκτη ικανό να αλλάξει τις ισορροπίες σε μια ομάδα, ακόμη και στα 33 του. Εξ ου και το ζωηρό ενδιαφέρον από πολλές ομάδες. Θεμιτό και απόλυτα σεβαστό, λοιπόν, να θεωρεί πως αξίζει μεγαλύτερο ρόλο και να πιστεύει πως κάποια άλλη ομάδα με αξιώσεις μπορεί να του τον προσφέρει.
Ένα χάσμα που… λειτουργεί αλλά χρειάζεται υποχωρήσεις
Μπορεί τα παραπάνω να δίνουν την εντύπωση πως με τις υπάρχουσες συνθήκες η αποχώρηση είναι περισσότερο πιθανή από την παραμονή για τον Σλούκα στον Ολυμπιακό, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι συγκεκριμένες συνθήκες που προαναφέρθηκαν δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά μια πραγματικότητα με την οποία έχουν συνεργαστεί ομαλά και έχει πορευτεί η ομάδα για πάνω από μία σεζόν. Στο προηγούμενο διάστημα, το πράγμα λειτούργησε κάτι παραπάνω από θετικά με βάση τα αποτελέσματα, αφού ο Ολυμπιακός πέτυχε τους στόχους του, άγγιξε τεράστιες υπερβάσεις και έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ, με τον Σλούκα να είναι και να θεωρείται από όλους αναπόσπαστο κομμάτι του.
Παρά τα λογικά παράπονα του Μπαρτζώκα για την αποτελεσματικότητα της άμυνας με εκείνον στην πεντάδα, αλλά και την επίσης λογική δυσφορία του Σλούκα για τα λιγότερα λεπτά που του δίνει ο προπονητής στο παρκέ, η ουσία δεν αλλάζει: ο Ολυμπιακός πήρε δύο σερί νταμπλ, έφτασε σε δύο διαδοχικά Final 4 και κέρδισε την αναγνώριση όλης της Ευρώπης. Αλλά και σε ατομικό επίπεδο, ο προπονητής βραβεύτηκε ξανά ως ο κορυφαίος στην Ευρωλίγκα και ο παίκτης είχε σε λιγότερο χρόνο ανάλογους αριθμούς σε πόντους και ασίστ σε σχέση όχι μόνο με την προηγούμενη διετία αλλά και με τα χρόνια του στη Φενέρ.
Είναι μια συνεργασία που μπορεί να φαίνεται απέξω, ειδικά και με τις τελευταίες δηλώσεις, δυσλειτουργική, αλλά αποδεδειγμένα έχει λειτουργήσει αποτελεσματικά. Το λένε οι τίτλοι, τα βραβεία και τα στατιστικά. Κι αν κάτι δουλεύει καλά, είναι τελικά μεγαλύτερος ο κίνδυνος αν το χαλάσεις, από το να το διατηρήσεις, έστω κι αν η μία ή η άλλη πλευρά χρειάζεται να κάνει κάποιες φορές τα… στραβά μάτια. Υποχωρήσεις χρειάζονται, όπως κάθε ανθρώπινη σχέση για να λειτουργήσει.
ΥΓ: Θα είναι τουλάχιστον αστείο σε περίπτωση διαζυγίου να πέσει το ανάθεμα στον Σλούκα. Επαγγελματίες είναι και ο καθένας πορεύεται με τις επιλογές του. Ομοίως και για τον Βεζένκοφ. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να αποφασίζει αυτό που θεωρεί καλύτερο για τον εαυτό του.
*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.
Follow @ChristosRobolis
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
