Ο Ολυμπιακός έχει ποιότητα και… φαίνεται

Επειδή η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης, προτού πούμε οτιδήποτε άλλο να επαναλάβουμε πως τα φιλικά προετοιμασίας δεν προσφέρονται για συμπεράσματα και πως γίνονται κυρίως για τους προπονητές και τους παίκτες. Ο Ολυμπιακός απέναντι στην Μονακό, είχε την ευκαιρία για το πρώτο δυνατό του για φέτος, καθώς παρότι η νεοφώτιστη στην Ευρωλίγκα γαλλική ομάδα δεν λογίζεται στις υψηλού επιπέδου της διοργάνωσης, έχει σαφώς περισσότερη ποιότητα από τις προηγούμενες αντιπάλους του. Νομίζω μάλιστα ότι ήταν ο καλύτερος… συνδετικός κρίκος για την πορεία της προόδου του, πριν τα πολύ δύσκολα παιχνίδια με Ζενίτ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας που ακολουθούν στο τουρνουά της Κύπρου.

Καθοδηγούμενη από τον κόουτς Μίτροβιτς στον πάγκο, έχει φτιάξει ένα πολύ αθλητικό σύνολο, με πολύ ενέργεια και ήταν άκρως ανταγωνιστική και physical, χωρίς μάλιστα να έχει στην διάθεσή της δύο βασικούς γκαρντ, τους Βέστερμαν και Γκρέι. Η κάτοχος του περυσινού Eurocp, με φόργουορντ που κινούνται συνεχώς, τον δαιμόνιο Λι, τον εξαιρετικό σκόρερ Άντζουσιτς και τον πολύπειρο ψηλό, Μοτεγιούνας, δείχνει μία ομάδα που αν μη τι άλλο θα παλεύει χωρίς άγχος, με στόχο να παίξει το μπάσκετ της. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να αντεπεξέλθει κυρίως χάρη στην εξαιρετική επιθετική του συγκομιδή, την καλή κυκλοφορία της μπάλας, τις σωστές επιλογές πάσας, τις συνεργασίες και τον αλτρουισμό στο παιχνίδι του.

Όπως και να ‘χει, το να πετυχαίνεις 98 πόντους έπειτα από σκάρτες τρεις εβδομάδες προετοιμασίας δεν είναι εύκολο. Η νέα εκδοχή των «ερυθρόλευκων» είναι φανερό πως θα έχει σήμα κατατεθέν το γρήγορο μπάσκετ και τον ρυθμό, και το παιχνίδι πολλών κατοχών. Αυτή η στόχευση στην γρήγορη εναλλαγή της μπάλας, επέφερε και τα 11 λάθη (6 συνεχόμενα) στο πρώτο μέρος, με αποτέλεσμα η Μονακό να βρει πολλούς πόντους στο transition και να μπει για τα καλά στο πνεύμα του αγώνα. Χάρη στην επιθετική της ποιότητα, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το χάντικαπ, έχοντας πολύ καλό ποσοστό στα δίποντα (62,5%) και διόλου ευκαταφρόνητο στα τρίποντα (37,5%). Συνέβη μάλιστα και στην πρώτη μέρα του τουρνουά κόντρα στο Λαύριο.

Σε καλό επίπεδο για την εποχή ήταν και η δημιουργία με 23 τελικές πάσες απέναντι στους Γάλλους, ενώ παρότι δεν αποτυπώνεται στο υψηλό παθητικό των 93 πόντων του τελικού, αρκετά ήταν και τα κλεψίματα (10), που επίσης έφτιαξαν πολλές προϋποθέσεις για παιχνίδι στο «ανοικτό» γήπεδο. Ο Ολυμπιακός πλέον έχει πολλούς παίκτες που μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό τον τρόπο, ενώ για να σταθούμε περισσότερο στις αμυντικές αδυναμίες, δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε πως έλλειπε ο κομβικότερος παίκτης για αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, Παπανικολάου. Ένα ακόμα στοιχείο προβληματισμού (απόρροια όμως και της άμυνας με αλλαγές που λατρεύει ο Μπαρτζώκας) είναι τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ. Εννέα το Σάββατο και έντεκα την Κυριακή έγραψε το κοντέρ, αριθμοί που ισορρόπησαν όμως με τα δέκα επιθετικά που είχαν οι πειραιώτες σε κάθε παιχνίδι.

Πέραν τις συνολικής ποιότητας, ξεχωρίζει το ταλέντο στα γκαρντ, με τον Γουόκαπ να είναι ο,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στην θέση «1», τον Ντόρσεϊ να «ξεμπουκώνει» κόντρα στην Μονακό και να… συστήνεται για αυτά που μπορεί να προσφέρει. Ο Σλούκας είχε καλές και κακές στιγμές όμως έμεινε εκτός για καμιά εβδομάδα και ψάχνει τον ρυθμό του, και ο Λαρεντζάκης επιβεβαιώνει πως έχει κερδίσει τον χρόνο και τον σεβασμό του προπονητή του με όλη του την αξία. Το πλεονέκτημα είναι πως επειδή προστέθηκαν ψηλά και με καλή σωματοδομή γκαρντ, ο Ολυμπιακός μπορεί κάλλιστα να παίζει με τρεις στην πεντάδα ταυτόχρονα, χωρίς να κινδυνεύει με ανελέητα μις ματς.

Στο τελευταίο πεντάλεπτο η δουλειά στην άμυνα έγινε με τους Γουόκαπ, Λαρεντζάκη και Ντόρσεϊ συν τους πάντα θετικούς στην άμυνα Βεζένκοφ και Ζαν Σαρλ. Ο ΜακΚίσικ δείχνει να ψάχνει τον ρόλο του μετά τις αλλαγές στην περιφέρεια και θα είναι «κλειδί» να τον βρει και να προσαρμοστεί στη νέα φιλοσοφία που θέλει λιγότερη ντρίμπλα και πιο γρήγορες αποφάσεις. Ο Μπαρτζώκας δεδομένα μπορεί να χαμογελά για τους δύο MVP του τουρνουά Βεζένκοφ και Ζαν Σαρλ. Ο πρώτος, μετά το περυσινό step up, εκτός του ότι σκοράρει με κάθε τρόπο και βοηθά σε όλους τους υπόλοιπους τομείς, δείχνει να ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά κάθε σκέψη και «θέλω» του προπονητή. Ο Γάλλος, που ήταν το «κλειδί» της νίκης παίζοντας στο «5» πάνω στον Μοτεγιούνας, περιορίζοντάς τον στο μέγιστο βαθμό, είναι ίσως η πιο ευχάριστη έκπληξη μέχρι τώρα.

Για τους υπόλοιπους, διότι ο προπονητής φαίνεται πως κάτι ήξερε και δεν θέλησε να τον αλλάξει. Το γεγονός άλλωστε της ύπαρξης «κορμού» από πέρυσι, συντελεί ευεργετικά στο να ρολάρει σχετικά γρήγορα η νέα εκδοχή της ομάδας. Στα θετικά του διημέρου το γεγονός πως ο Μάρτιν πατάει πλέον πολύ καλύτερα, ενώ και ο Φαλ, παρότι δεν του ταίριαζε το στυλ παιχνιδιού του Μοτεγιούνας και γι’ αυτό δεν έπαιξε πολύ, έχει δεδομένα την ποιότητα για να ανεβάσει επίπεδο την φροντ λάιν. Μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα πολύ ψηλό κορμί που όλο το καλοκαίρι ήταν ενεργό μπασκετικά (ως τις αρχές Ιουλίου με την Βιλερμπάν και μέχρι τις 7 Αυγούστου με την Εθνική Γαλλίας) και θέλει χρόνο για να είναι στο 100%.

Το προσεχές σαββατοκύριακο, έπειτα από μία επιπλέον εβδομάδα προπονήσεων και σε συνδυασμό με τις επιστροφές των Παπανικολάου και Πρίντεζη, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε περισσότερα. Ζενίτ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας ανεβάζουν ακόμα περισσότερο τον πήχη της δυσκολίας, όχι σε ότι έχει να κάνει με το αποτέλεσμα, αλλά με το να μπορέσει ο Ολυμπιακός να εφαρμόσει την νέα του φιλοσοφία απέναντι σε δυνατότερους και πιο έμπειρους αντιπάλους. Αυτό, μαζί με το «δέσιμο» είναι τα ζητούμενα πριν τα επίσημα παιχνίδια και τίποτα παραπάνω…

Υ.Γ.: Άλλη μία εξαιρετική πρωτοβουλία της ΚΑΕ και της bwin για προσφορά βοήθειας στο σύστημα Υγείας στην μάχη κατά του κορωνοϊού στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στις δύο πλευρές για την ιδέα και την απόλυτη εφαρμογή της όλο αυτό το διάστημα.

Υ.Γ.2: Το χρυσό παρελθόν στο πρόσωπο του, Ντέιβιντ Ρίβερς, να βραβεύει το μέλλον, τους πρωταθλητές Ελλάδας έφηβους του Ολυμπιακού. Ο,τι καλύτερο και πιο συγκινητικό για την βραδιά.

Follow @ZervasNikolaos