Τυχεροί μέσα στην ατυχία…

Προσπαθώντας κανείς να συγκεντρώσει τις σκέψεις του για όλα αυτά που έγιναν χθες στο ΟΑΚΑ ανάμεσα στους παίκτες της Εθνικής μας και σε εκείνους της Σερβίας, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί πως οι παίκτες και των δύο ομάδων υπήρξαν τυχεροί μέσα στην ατυχία τους. Από κάθε άποψη. Και αν και τέτοιας έκτασης επεισόδια δεν έχουμε ξαναδεί σε ελληνικά γήπεδα, και μάλιστα μεταξύ παικτών Εθνικών ομάδων, αντιλαμβάνεται κανείς πως ίσως τα πράγματα να ήταν πολύ χειρότερα υπό άλλες συνθήκες.

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Και μόνο το ότι δεν τραυματίστηκε κανείς πάρα πολύ σοβαρά, είναι το πρώτο ενθαρρυντικό στοιχείο. Για σκεφτείτε η καρέκλα που πέταξε ο Κρστιτς να είχε βρει στο μάτι για παράδειγμα τον Γιάννη Μπουρούση. Λίγο ήθελε και το κακό θα γινόταν. Για σκεφτείτε το ματς να μην ήταν φιλικό και στις εξέδρες να υπήρχαν οπαδοί και όχι μικρά παιδιά, γυναίκες και οικογένειες. Για σκεφτείτε όλα αυτά να συνέβαιναν με κάποιοι ομάδα στη οποία δεν θα υπήρχαν συμπαίκτες των διεθνών μας. Να παίζαμε για παράδειγμα με την Ιταλία.Για σκεφτείτε το ματς να μην ήταν στην Ελλάδα και το ΟΑΚΑ, αλλά σε μια άλλη χώρα. Με ξένους διαιτητές. Να γινόταν για παράδειγμα το ματς στη Γερμανία. Δεν ξέρω ποια θα ήταν η αντιμετώπιση των διαιτητών μετά το τέλος του ματς και τι θα έγραφαν στο φύλλο αγώνα.

Για σκεφτείτε το ματς με την Σερβία να ήταν το πρώτο για το τουρνουά «Ακροπολις-Eurobank». Το ότι μάλλον δεν θα συνεχιζόταν είναι το λιγότερο. Αυτό του οποίου και μόνο στην ιδέα τρομάζω, θα ήταν οι αποστολές των ομάδων να έπρεπε να γυρίσουν στο ίδιο ξενοδοχείο.
Μπορεί κανείς να βρει δεκάδες λόγους που υπήρξαν όλοι οι εμπλεκόμενοι χθες τυχεροί μέσα στην ατυχία τους. Αυτό, όμως, που τώρα πρέπει να συμβεί είναι να πρυτανεύσει η λογική και όλα να κυλήσουν ήρεμα τα επόμενα εικοσιτετράωρα. Κανείς να μην πετάξει λάδι στη φωτιά γιατί έρχεται και το Μουντομπάσκετ και η ομάδα δεν πρέπει να έχει απώλειες.

Αφήστε που μπορεί να ανταμώσουμε ξανά με τους Σέρβους στα «χιαστί» ματς. Το μόνο που χρειάζεται, πλέον, είναι όλοι να ηρεμήσουν…