Ολυμπιακός: Όταν δεν ταΐζεις τον φορ κι ο πιο απειλητικός είναι ο Νο 8 σου…

• Είναι αλήθεια ότι το ξεκίνημα του Ανιγκό στη δουλειά του μεταβατικού προπονητή του Ολυμπιακού δεν το λες και το πιο εύκολο. Μέσα σε ακριβώς μία εβδομάδα είχε να παίξει Τετάρτη με τον ΠΑΟΚ, Κυριακή με τον Παναθηναϊκό και Τετάρτη με την ΑΕΚ! Όσο κι αν τα δύο παιχνίδια ήταν εντός έδρας και το ενδιάμεσο εκτός έδρας, αλλά χωρίς ταξίδι, δεν ήταν κι ό,τι το καλύτερο για οποιονδήποτε προπονητή, πόσο δε μάλλον για υπηρεσιακό.

• Η εμφάνιση του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο μας ξίνισε, ενώ και στη ρεβάνς για το Κύπελλο μετά τα πρώτα 35 λεπτά δεν είδαμε καλό Ολυμπιακό. Ας λάβουμε, πάντως, υπόψιν μας τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε αγώνα κι ότι ο πρωταθλητής έδωσε το 100% κι ίσως και λίγο παραπάνω για να έρθει η νίκη επί του ΠΑΟΚ σε ένα παιχνίδι το οποίο είχε στραβώσει πολύ και μόνο έτσι ήρθε η ανατροπή και το 3-1 από 0-1. Στη συνέχεια η ομάδα πήγε στη Λεωφόρο προερχόμενη από μία τέτοια υπερπροσπάθεια, για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό που τρεις ημέρες νωρίτερα είχε παίξει στη Θεσσαλονίκη μεν, αλλά με τον Άρη-κι άλλο είναι να παίζεις με τον ΠΑΟΚ κι άλλο με τον Άρη. Όταν δε ο Ολυμπιακός φιλοξένησε την ΑΕΚ, αυτή προέρχονταν από παιχνίδια με Βόλο κι Άρη, ενώ ο ίδιος από παιχνίδια με ΠΑΟΚ και ΠΑΟ.

• Ο Ανιγκό προσπάθησε να κρατήσει μία φρεσκάδα στην ενδεκάδα του χρησιμοποιώντας 16 συνολικά παίκτες, αλλά δεν ήταν και τόσο απλό, όπως αποδείχθηκε, με συνέπεια π.χ. να δούμε τον Ολυμπιακό να μην βγάζει μεγάλα αποθέματα δυνάμεων για να γυρίσει το παιχνίδι στη Λεωφόρο στο β΄ ημίχρονο η, για να παλέψει την πρόκριση επί της ΑΕΚ μετά το 2-1 του Χουάνγκ στο 57’. Βλέπετε, οι Πασχαλάκης, Μπα, Ρέαμπτσιουκ, Εμβιλά, Χουάνγκ, Φορτούνης, Μπακαμπού, Μπιέλ, ακόμη κι ο Βαλμπουενά έπαιξαν και στα τρία παιχνίδια.



• Η μεγάλη ατυχία , ενδεχομένως δε και αποτυχία, του Ανιγκό ήταν ότι πήρε ελάχιστα πράγματα από τις αλλαγές του στους αγώνες με ΠΑΟ και ΑΕΚ, σε πλήρη αντίθεση με τον πρώτο του αγώνα, στον οποίο είχε μεγάλες βοήθειες από τον πάγκο, και δη από τους Χάμες, Ελ Αράμπι, Μασούρα, από συνεργασία των οποίων μπήκε το 2-1, ενώ από σέντρα του Μασούρα ήρθε και το χέρι-πέναλτι για το 3-1. Εκεί, όμως, ακριβώς την πάτησε κιόλας ο Ανιγκό! Διότι επέλεξε και τους έβαλε και τους τρεις βασικούς στο αμέσως επόμενο παιχνίδι, στη Λεωφόρο, και βρέθηκε να χάνει 0-2 στο ημίχρονο…Κι όταν μετά πέρασε αλλαγή τους Μπιέλ, Μπακαμπού, Βαλμπουενά, δεν είδε να παίρνει τίποτα κι από αυτούς. Δηλαδή, πήρε μηδέν από όσους έβαλε βασικούς ενώ τους είχε αλλαγές στο προηγούμενο ματς και πήρε και μηδέν από όσους έβαλε αλλαγές ενώ τους είχε βασικούς στο προηγούμενο ματς!

• Υπό αυτές τις συνθήκες, η διαχείριση του Ανιγκό από το ένα ματς (με τον ΠΑΟΚ) στο άλλο (με τον ΠΑΟ) ήταν για όσκαρ αποτυχίας, όσο και καλή διάθεση να έχεις στην κριτική σου. Ήταν τόσο εξόφθαλμο ότι ο Ολυμπιακός στη Λεωφόρο έπρεπε να πάει να παίξει με την ενδεκάδα που κέρδισε 3-1 τον ΠΑΟΚ, έχοντας δύο αλλαγές: τον Σισέ (η, τον Ντόη) αντί του Παπασταθόπουλου και τον Μασούρα αντί του Βαλμπουενά. Ο Γάλλος προπονητής έκανε τις πιο λανθασμένες επιλογές κι αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Η μόνη του δικαιολογία είναι ότι στη Λεωφόρο η ομάδα έκανε το ίδιο ακριβώς πράγμα που είχε κάνει κι επί Μίτσελ στην Τούμπα, αλλά και στη Φιλαδέλφεια, μπαίνοντας στο παιχνίδι λες και είχε ζαλιστεί από ταξίδι με καράβι σε φουρτουνιασμένη θάλασσα!



• Στο τρίτο ματς στη σειρά, με την ΑΕΚ, διόρθωσε το λάθος του και είχε τον Μπακαμπού βασικό σέντερ φορ, παίρνοντας από αυτόν την υπέροχη σέντρα του για την κεφαλιά γκολ του Βαλμπουενά, αν κι εγώ εξακολουθώ να πιστεύω ότι παρά το γκολ του Ματιέ ήταν άλλο ένα λάθος του προπονητή να τον ξεκινήσει, από την ώρα που είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορεί να αντέξει σε ένα καλό ρυθμό πάνω από 20-30 λεπτά, ενίοτε δε ούτε και αυτά, κρίνοντας από την παρουσία του εναντίον του Παναθηναϊκού, όταν είχε μπει αλλαγή στο 68’ και τον θυμόμαστε μόνο για την καλή εκτέλεση ενός κόρνερ στο 92’ και την άστοχη-άτσαλη κεφαλιά του Μπα από θέση γκολ.

• Με αυτά και με αυτά, ο Ολυμπιακός στο 2-1 επί της ΑΕΚ είχε πιο επικίνδυνο παίκτη του το…8άρι του, τον Χουάνγκ, που εξαπέλυσε τρία σουτ από το ύψος περίπου της περιοχής, ένα αρκετά άστοχο, ένα λίγο άστοχο και ένα εύστοχο, στην τρίτη και φαρμακερή προσπάθεια του. Ρεαλιστικά, όμως, ποια τύχη μπορεί να έχει μία ομάδα όταν ο πιο απειλητικός της παίκτης είναι ο δεύτερος κεντρικός της χαφ; Κι όταν έχουν μηδέν τελικές και ο βασικός της σέντερ φορ (Μπακαμπού), αλλά κι ο αναπληρωματικός της (Ελ Αράμπι);…Κι ουσιαστικά το ίδιο είχε γίνει και στη Λεωφόρο, με τον Αράμπι μηδέν τελικές και τον Μπακαμπού μία, κι αυτή πάνω στην απελπισία του, ένα σουτ άστοχο από πολύ δύσκολη θέση…

• Όταν δεν ταίζεις τον σέντερ φορ σου, τι τύχη μπορείς να έχεις για να πάρεις ένα (και δύο!) ντέρμπι;…