Να κριθούν όταν πρέπει…

Καθημερινό θέμα, αποτελεί πλέον ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός, τα νέα οικονομικά δεδομένα και οι προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί. Η αλήθεια είναι, ότι οι φίλαθλοι της ομάδας έχουν μεγάλες απαιτήσεις και ακόμη μεγαλύτερη δίψα για επιστροφή της ομάδας στους τίτλους και τις επιτυχίες. Βέβαια, αυτό αν και είναι λογικό, οδηγεί πολλές φορές σε λανθασμένα ή και βιαστικά συμπεράσματα…Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, μετά την απομάκρυνση του Ζοσέ Πεσέιρο, στην άκρη του πάγκου θα κάθεται ο Χεν Τεν Κάτε. Ο Πορτογάλος, είχε συμβόλαιο 400 χιλιάδων ευρώ και με το πριμ για την έξοδο στο Champions League, πήρε κάτι παραπάνω από 500 χιλιάδες. Ο Ολλανδός, που πολλοί βιάστηκαν να πουν «πάλι τον πιο φθηνό πήραμε…», θα κοστίσει μαζί με το επιτελείο του 2 εκατ. ευρώ ετησίως. Για την αξία του Τεν Κάτε και το βιογραφικό του δεν θέλω να αναφερθώ, άλλωστε θα κριθεί και αυτός από το έργο του, αλλά στο οικονομικό σκέλος, μιλάμε για τουλάχιστον τριπλασιασμό, στις ετήσιες απολαβές του προπονητή. Ανάλογοι, είναι οι οικονομικοί συσχετισμοί και στο μεταγραφικό μπάτζετ, που θα αγγίξει τα 20 εκατ. ευρώ, ενώ ήταν σταθερά τα προηγούμενα χρόνια κάτω από τα 10 εκατ. ευρώ.

Όλα αυτά τα χρόνια πολλοί γκρινιάζουν για τη μη χρησιμοποίηση, παλαίμαχων παικτών που έχουν ιδρώσει την πράσινη φανέλα, και συμφωνώ απόλυτα. Αυτό φαίνεται να αλλάζει, κάτι που φάνηκε με την ενεργοποίηση των Αντωνίου, Αντωνιάδη και Ρότσα. Δεν ξέρω όμως τι ζητάμε από αυτούς, και παίρνω ως παράδειγμα την περίπτωση του Χουάν, που αλωνίζει εδώ και εβδομάδες την Αργεντινή. «Δεν πρέπει να χαθεί αυτός ο παίκτης», τόνισε ο Ρότσα στη διοίκηση για τον 22χρονο επιτελικό μέσο Ιγνάσιο Πιάτι. «Αυτοί είναι οι παιχταράδες που θα φέρναμε…» βιάστηκαν να πουν διάφοροι. Ναι αυτοί είναι, παίκτες ανερχόμενοι διψασμένοι για καριέρα (π.χ. Μάτος) και όχι για τα τελευταία ένσημα(π.χ. Κονσεισάο). Εκτός αν ο Ρότσα δεν βλέπει η δεν θέλει το καλό της ομάδας, κάτι που προσωπικά δεν νομίζω.

Επίσης, αμφιβάλλω αν η πρόταση που ήρθε τώρα για τον Μάτος (6,5 εκατ. ευρώ από την Πόρτσμουθ),δεν θα είχε γίνει ήδη αποδεκτή τα προηγούμενα χρόνια. Οι διοικούντες, επιθυμούν την παραμονή του παίκτη και την αγορά του 51% των δικαιωμάτων του δίνοντας άλλα 2,5 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που και πέρυσι, είχαν πληρώσει αδρά για το 25% των δικαιωμάτων του. Μοναδική μου ένσταση, στην παρούσα φάση, ο χειρισμός στο θέμα απόκτησης του Ίβανσιτς, αλλά θα είναι καλό να περιμένουμε την τελική έκβαση. Δεν θέλω να κουράσω με άλλα παραδείγματα, αλλά θεωρώ ότι ένας προπονητής όπως ο Τεν Κάτε, με παραστάσεις την προηγούμενη πενταετία σε Μπαρτσελόνα, Άγιαξ και Τσέλσι, δεν πρόκειται να συμφωνούσε με ένα σύλλογο, χωρίς εγγυήσεις για το μπάτζετ και μεγάλες φιλοδοξίες. Η επιθυμία πολλών να αλλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς, έγινε πράξη, το άνοιγμα προς τον κόσμο αποτελεί γεγονός, οι ισχυροί οικονομικά Παναθηναϊκοί είναι μαζί μετά από 30 χρόνια! Με όλα αυτά δεν θέλω να τα παρουσιάσω όλα ρόδινα, σε καμία περίπτωση. Απλά, τώρα που ξεκινάει μια νέα προσπάθεια, καλό θα είναι να δοθεί πίστωση χρόνου. Να έχουμε τα πρώτα δείγματα γραφής. Άλλωστε, όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος…Πολλά περισσότερα, μετά την ολοκλήρωση του νέου ρόστερ.