Kοινοτοπίας το ανάγνωσμα -ή μάλλον το θέαμα και το άκουσμα! Παρακολουθούσες, την περασμένη Κυριακή, τη συνέντευξη του Πελέ στη ΝΕΤ και ματαίως ανέμενες(;) κάτι πρωτότυπο, κάτι «δικό του». Τον ρώτησαν για την κουτουλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι. Θα μπορούσε να φωτίσει ενδιαφέρουσες πλευρές του «ψυχολογικού πολέμου» που μαίνεται στα γήπεδα, να μιλήσει για την ανθρώπινη φύση των ποδοσφαιριστών -είτε «στήνουν παγίδες» στους αντιπάλους τους είτε «παρεκτρέπονται». Να πει κάτι ενδιαφέρον, βρε αδελφέ. Σιγά μην...
Η αιωνίως χαμογελαστή προσωποποίηση της ανίας «μάλωσε» τον Ζιντάν, αντιπαρέβαλε στο ξέσπασμα του Γάλλου άσου τη δική του... αιώνια ψυχραιμία και τελείωσε. Τον ρώτησαν για τον πόλεμο. Απήντησε ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να υπηρετήσει την ειρήνη και ξεμπέρδεψε. Καλά, αυτός ο πόλεμος δεν έχει αιτίες, υπεύθυνους, συνυπεύθυνους; Σσστ... Το χαμογελαστό παιδί ποτέ δεν γίνεται δυσάρεστο. Ούτε χάνει ποτέ την επίπλαστη ευτυχία του: του αρέσει -λέει- που ο κόσμος τον θεωρεί καλύτερο παίκτη από τον Μαραντόνα. Ο... χαρούμενος μανδαρίνος ζει στον κόσμο του! Διότι όταν ο (κανονικός) κόσμος ψήφισε, μέσω Ιντερνετ, εκείνος έχασε τον ύπνο του.
Εύστοχα έγραψε προ ημερών ο Λεάνης για τον Πελέ: «Με 100 ευρώ είμαι σίγουρος ότι θα μιλούσε και για τους Βραζιλιάνους του Αρη. Οτι τους γνωρίζει χρόνια και ότι θα αφήσουν εποχή». Ακριβώς. Θυμίζει ορισμένα συνέδρια, ας πούμε ιατρικής ή οδοντιατρικής, που χρηματοδοτούνται από συγκεκριμένες φίρμες. «Ολως τυχαίως» τα πορίσματα είναι συνήθως ευνοϊκά για τα προϊόντα των χρηματοδοτών. Ε, κάτι τέτοιο έχει γίνει ο Πελέ -μόνο που είναι πιο οικονομικός. Αλλο συνέδριο, άλλο ένας άνθρωπος!
Προσωπικά, εκείνο που μ' ενοχλεί περισσότερο δεν είναι αυτό καθ' αυτό το παιχνίδι του Πελέ με το μάρκετινγκ και τους χορηγούς. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που ευθυγραμμίζεται με τους σύγχρονους κώδικες του σταρ σύστεμ. Με ενοχλούν, όμως, όλα όσα μετατρέπουν αυτήν την ευθυγράμμιση σε ισοπέδωση: δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο από την (όποια) προσωπικότητα Πελέ. Δυστυχώς. Γιατί; Διότι η στάση του Πελέ μαστίζεται από τρία κακά, εκτός από αυτό καθ' αυτό το παιχνίδι με το μάρκετινγκ. Το ένα χειρότερο από το άλλο.
Πρώτον: η κατάχρηση και η υπερβολή στο παιχνίδι αυτό. Είπαμε της γριάς να το ρίξει στην εμπορευματοποίηση κι αυτή... ξεπατώθηκε στο εύκολο χρήμα. Ο Πελέ σού δίνει την εντύπωση ότι θα έτρεχε αμέσως στην Ανω Αγουλινίτσα για να παρευρεθεί στην προεκλογική ομιλία ενός υποψήφιου δημάρχου, εάν ο εν λόγω τύπος είναι υπάλληλος σε υποκατάστημα εταιρείας, με την οποία συνεργάζεται ο «βασιλιάς». Αρκεί φυσικά να του το ζητούσαν τα κατάλληλα άτομα. Και να κάλυπταν, φυσικά, τα έξοδα ταξιδιού και διαμονής -εκτός από τον μποναμά των 100 ευρώ, που... θεσμοθέτησε ο Λεάνης.
Δεύτερον: εκτός από το ποσοτικό στοιχείο, υπάρχει και το ποιοτικό. Είμαστε πλέον σίγουροι ότι και στην εκατομμυριοστή συνέντευξή του ο Πελέ δεν θα πει τίποτε αυθεντικό. Σχεδόν ξέρουμε τι θα απαντήσει, μόλις ακούσουμε την ερώτηση. Θα είναι politically correct, άνευρος και αβανταδόρος εκεί που «επιβάλλεται».
Τρίτον: εκτός από την τεράστια αξία που είχε ως ποδοσφαιριστής, ο Πελέ εμπορεύεται την επίπλαστη εικόνα του «άμεμπτου». Αυτό είναι το πλέον ενδιαφέρον, αλλά και το πλέον εξοργιστικό στην περίπτωση του «βασιλιά» Πελέ, που είδαμε τον μύθο του να μετατρέπεται σε... πελτέ. Ακριβώς επειδή είναι το σημαντικότερο, θα επανέλθουμε.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
