Με το φτωχό μου το μυαλό… (Sportday / Αντώνης Πανούτσος)

Η μεγάλη ζημιά δεν ήταν ότι το φανάρι της Παναγίτσας στην Κηφισίας είχε χαλάσει. Η ζημιά γινόταν επειδή για τα τρία λεπτά που χρειαζόταν να περιμένω τον υπερήλικα τροχαίο να μας δώσει σήμα να ξεκινήσουμε, είχα καρφώσει το βλέμμα στην προεκλογική αφίσα στον στύλο του ηλεκτρικού. Το πρόσωπο του νεαρού υποψηφίου με κοιτούσε με το ύφος του ανθρώπου που έχει ανακαλύψει ότι στα Carrefour έχουν τα φασολάκια σε έκπτωση. Και από κάτω τα προεκλογικά σλόγκαν υπόσχονταν. Κάτι με αλλαγή, για να καταλάβουμε ότι ο υποψήφιος είναι δυνατό ΠΑΣΟΚ και «Δύναμη ανατροπής». Με είχε σκοτώσει.

Τι στο διάολο μπορεί να ανατρέψει ένας δήμαρχος; Το πολίτευμα; Μπερζέρα; Datsun με καστανόχωμα; Πόσο ανόητος μπορεί να είσαι για να βασίσεις την ψήφο σου στην ικανότητα ενός δημάρχου να ανατρέπει; Τρία κιλά ανόητος; Πέντε κιλά; Επίσης, πώς σκέφτηκε αυτός που σκέφτηκε το σλόγκαν; Ο ένας είπε: «Πρέπει να δείξουμε ότι το παλικάρι μας έχει δύναμη». Ο άλλος ρώτησε: «Δύναμη, σε τι;». Και ο τρίτος έκλεισε το θέμα: «Δύναμη στο να ανατρέπει». Το λύσαμε το πρόβλημα...

Θα έπεφτα να προσκυνήσω τον πρώτο υποψήφιο δήμαρχο που θα χρησιμοποιούσε σαφές σλόγκαν: «Θα μαζεύω τα σκουπίδια», «Δεν θα κάνω μαλακίες από μάρμαρο», «Δεν θα κάνω συναυλίες». Δεν θα προσκυνούσα, αλλά τουλάχιστον θα σεβόμουν έναν υποψήφιο που θα έλεγε: «Δεν θα μαζεύω τα σκουπίδια», «Θα κάνω μαλακίες από μάρμαρο», «Θα σας λυσσάξω στη συναυλία». Αλλά αν στις αφίσες του έχει τις λέξεις Αλλαγή, Θέληση, Ανατροπή, Δουλειά και το επίθετο «ωραίος (α)» ακολουθούμενο από το όνομα της πόλης του, την κατάρα μου να έχει. Και η κατάρα του ορφανού πιάνει.

Στο μεταξύ, τα έργα απελθόντων δημάρχων υπάρχουν για να μας θυμίζουν το κλέος τους. Χθες το πρωί έστριψα από Ομόνοια στην 3ης Σεπτεμβρίου. Αριστερά, στην πλατεία Λαυρίου, ένας σωλήνας της ΕΥΔΑΠ είχε σπάσει. Σε τρία σημεία. Η κίνηση ήταν μεγάλη και μαζί με τη Μαριγώ από περιέργεια βγάλαμε το κεφάλι από το παράθυρο για να τσεκάρουμε τη ζημιά. Δεν ήταν σωλήνας. Ηταν ένα από τα «Fontana d' Avramopoulos», που στα μέσα της θητείας του είχε κατασκευάσει στην πλατεία Λαυρίου, στην πλατεία Αιγύπτου στο τέλος της Αλεξάνδρας και στη διασταύρωση Φραντζή και Καλλιρρόης. Απαντα, αποτελούμενα από γούρνες σπάνιου τσιμέντου και βαμμένα με καλαίσθητη γαλάζια, πατριωτέ βιομηχανική βαφή, εμφανίζονται σαν την τσουτσού του κόκορα στη μέση του πουθενά, αδιάφορα για μέτρα και περιβάλλον. Απαντα, τρόπος του λέγειν. Γιατί το σιντριβάνι της Καλλιρρόης, το μοναδικό που είχε λειτουργικό νόημα, αφού το είχαν για τζακούζι τα γυφτάκια που πουλούσαν χαρτομάντιλα, κατεδαφίστηκε για να περάσει το Ολυμπιακό τραμ. Για να ολοκληρώσω, πάντως, με το σιντριβάνι της πλατείας Λαυρίου, το βλέπεις με τη μάκα που έχει πιάσει και σου θυμίζει νιπτήρα ξενοδοχείου με την ώρα της οδού Αθηνάς. Αν έλεγα στη Μαριγώ να κάνει τσίσα μέσα του, θα προτιμούσε να κατουρήσει στον δρόμο.
Ακόμα όμως και το σιντριβάνι-νιπτήρας είναι καλύτερο από το αριστούργημα του βλαχοκίτς που σε υποδέχεται στην Καλλιθέα. Κατηφορίζοντας τη γέφυρα από το Κουκάκι, σε υποδέχεται ένα faux αρχαίο ερείπιο, 3Χ2, σε πέτρα βαμμένη στο νικοτινί και επιγραφή σε σφηνοειδή γραφή «ΚΑΛΛΙΘΕΑ». Το βλέπεις και σκέφτεσαι τι ήθελε να κάνει ο καλλιτέχνης. Να πέσεις στα γόνατα και να φιλάς την άσφαλτο; Πολυκατοικία είναι το τελευταίο κτίριο, πολυκατοικία και το επόμενο. Τι αισθητική διαφορά υπάρχει; Και αν η διαφορά είναι διοικητική, τι πρέπει να κάνουμε; Να βγάλουμε τα διαβατήριά μας για να μας τα σφραγίσουν; Δεν έχω ιδέα ποιος είναι ο δήμαρχος-μαικήνας του καλλιθεάτικου αρχαιοκίτς, αλλά να μη νιώθει ότι έκανε και πρωτοτυπία. Το ίδιο, σε μεγκακίτς έκδοση Δήμου Αθηναίων, υπάρχει πάνω από την υπόγεια γέφυρα της Κατεχάκη στην Κηφισίας. Μόνο που από εκεί δεν περνάει πεζός για να το θαυμάσει.

«Είναι καλύτερα να είσαι δήμαρχος σε μεγάλο δήμο, παρά υπουργός σε μικρό υπουργείο». Μου το έλεγε πριν από κάτι μήνες ένας φίλος μου πολιτικός. «Γιατί ο δήμαρχος μπορεί να χειρίζεται το μπάτζετ πιο εύκολα από έναν υπουργό», πρόσθεσε, δίνοντας την παράμετρο του μαρουλιού που κινεί τα πάντα. Ο δήμαρχος είναι πρωθυπουργός μιας μικρής χώρας, χωρίς τους ελέγχους που έχει ένας πρωθυπουργός, του οποίου κάθε κίνηση αναλύεται από 200 δημοσιογράφους. Ο δήμαρχος κάνει τα γούστα του. Γουστάρει νησιώτικα; Θα δεις αεροπανό για συναυλία με τους Κονιτοπουλαίους. Γουστάρει κουλτουροκλαρίνα; Αεροπλάνο για τη Δόμνα Σαμίου. Γουστάρει νταούνιασμα; «Το βράδυ στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης ο Ορφέας Περίδης...». Ακόμα και δικιά του ομάδα μπορεί να έχει, όπως έκανε ο Κουτελάκης στον Πανιώνιο και ο Παπαδήμας στον Ακράτητο. Ο μέσος «δήμαρχος» έχει ανιδιοτέλεια φοροεισπράκτορα του Αλή Πασά, αισθητική επίπλων ρουστίκ της Βουλιαγμένης και κολλάει στην εξουσία περισσότερο από Αιγύπτιο πωλητή σουβενίρ του Αλ Χαλίλι. Κοιτάξτε τις γιγαντοαφίσες, οι οποίες έχουν δώσει στην Αθήνα εικόνα εισόδου σούπερ μάρκετ, τις δημοτικές αστυνομίες με τις στολές παραλλαγής, τα σιντριβάνια, τις πλατείες, τα καγκελάκια και τα παπαράκια. Και μαυρίστε τους, τους κερατάδες.

Σε κάθε εμφάνιση μεγάλου άνδρα υπάρχουν στο περιθώριο οι λεπτομέρειες, οι οποίες αν δεν γραφτούν, χάνονται. Ο Κώστας Μακρής της δημοφιλούς Πανάχας δεν είναι απλώς μεγάλος άνδρας. Είναι παμμέγιστος, ευκλεής, φωτοδότης και γίγαντας σε μία χώρα νάνων. Και οι πράξεις του απεικονίζουν το μέγεθός του.

Σε μια στιγμή της χθεσινής συνέντευξης, ο Κώστας Μακρής κοίταξε στα μάτια τον συντάκτη Μιχάλη Ανδρεαδάκη. «Υπάρχει ένας συντάκτης στο "Sportime" (σ.σ. Ναι, πρόεδρε, στο "Sportime" γράφει ο άθλιος) που λέει ότι τα μαλλιά μου είναι περούκα». Ο συντάκτης Μιχάλης Ανδρεαδάκης ανατρίχιασε από το ιερόσυλο γραπτό του συντάκτη του «Sportime» (σ.σ. επαναλαμβάνω, πρόεδρε, στο «Sportime» γράφει ο φελλός), αλλά κράτησε την ψυχραιμία του. Ο φωτεινός (πρώην περουκοφόρος) ηγέτης, όχι. Με την ιερή αγανάκτηση του ανθρώπου που κάθε τρίχα τού ανήκει, άρχισε να τραβάει τα μαλλιά του μπροστά στον συντάκτη. Δεν έφυγε ούτε τρίχα. Και ελπίζω αυτό ο καριόλης που έγραφε για περούκες και αηδίες στο «Sportime» (σ.σ. S-P-O-R-T-I-M-E, πρόεδρε. Αν χρειαστεί, το επαναλαμβάνω) να έχει την επαγγελματική ευθιξία να το ανασκευάσει.

Εκεί όμως ο πρόεδρος έμπλεξε (σ.σ. Οχι τις εφημερίδες, πρόεδρε. Αυτές καλά τις θυμάσαι. Στο «Sportime») τα γραπτά. «Γράφει λοιπόν ότι δεν είμαι άνδρας. Ας φέρουν μια γυναίκα μπροστά μου, να δουν αν είμαι άνδρας», προσέθεσε ο πρόεδρος στον συντάκτη Μιχάλη Ανδρεαδάκη, χωρίς ευτυχώς να του ζητήσει να κάνει μια θυσία, μια και γυναίκα δεν υπήρχε πρόχειρη.

Ο φωτεινός ηγέτης έπειτα από αυτά έδειξε στον συντάκτη Μιχάλη Ανδρεαδάκη το μπλοκ των αποκομμάτων από τις επιταγές του, που ιδιόχειρα είχε σημειώσει τα ποσά που του είχαν φάει (σ.σ. το μπλοκ θα επιδειχθεί στο Μουσείο Μπενάκη) και μετά πέρασε σε πιο προσωπικά θέματα. «Σκέφτομαι να αλλάξω αυτό το σκάφος», είπε στον συντάκτη Μιχάλη Ανδρεαδάκη σε τόνο περισυλλογής. «Είναι 30 μέτρα και σκέφτομαι να αγοράσω ένα των 50 μέτρων». Ετσι είμαστε εμείς οι Μακρήδες. Τριάντα το έχουμε και δεν μας φτάνει κι ας το σκεφτεί όποια θέλει να κάνει το πείραμα ανδρισμού με τον φωτεινό ηγέτη.

Οσον αφορά το ματς στο Καραϊσκάκη, το βλέπω μεγάλο «Χ». Τώρα, αν είναι να γείρει προς κάποια πλευρά, αυτό εξαρτάται από δύο παράγοντες. Από το πόσο θα φεύγει από στόπερ ο Ανατολάκης για να καλύπτει την αριστερή πλευρά και από τα οράματα που θα έχει δει ο Λορένσο Φερέρ πριν από το ματς.

Η αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού κινδυνεύει να καταρρεύσει σαν τα ντόμινο. Το πρώτο ντόμινο είναι ο Τζόρτζεβιτς στη θέση του αριστερού χαφ. Ο Εμερσον να σπάει τα τάκλιν του Τζόρτζεβιτς, να κατεβαίνει μαζί με τον Λάκη, να βάζουν στη μέση τον Γεωργάτο, να έρχεται σε βοήθειες ο Ανατολάκης που καλύπτει την αριστερή πλευρά και η περιοχή να καλύπτεται από τον «Πάτσα» ή όποιον παίξει δεξί μπακ και τον Ουαντού εναντίον Καπετάνου και Λυμπερόπουλου, ο οποίος χωρίς τον Ανατολάκη αντίπαλο δεν θα έχει πρόβλημα. Τακτικά τα υπόλοιπα είναι προβλεπόμενα στον Ολυμπιακό και θα εξαρτηθούν από τις ατομικές αποδόσεις των παικτών. Οσο για τη νίλα με τη Βαλένθια, δεν πρόκειται να επαναληφθεί, αφού ούτε τα χαφ της ΑΕΚ είναι τόσο τεχνικά ώστε να μένουν μόνα και να βγάζουν τις βαθιές μπαλιές ούτε ο Καπετάνος έχει την εκρηκτικότητα του Βίγια. Βαθιές μπαλιές θα γίνουν, αλλά σε τέτοιο επίπεδο οι έξοδοι του Νικοπολίδη θα είναι αρκετές.

Για την ΑΕΚ ο κίνδυνος είναι να κάνει ένα ωραίο rotation ο Λορένσο Φερέρ. Να δοκιμάσει τον Πλιάτσικα ακραίο μπακ ή να ρίξει από την αρχή στο ματς τον Τόζερ. Ακόμα χειρότερα, να δει κανένα όραμα με αναφορές στο σκοτεινό παρελθόν. Παραδείγματος χάριν, ότι στο φιλικό με την Μπενφίκα και στο πρώτο ημίχρονο του ματς με τη Χαρτς ο Λαγός είχε παίξει καλά στα δεξιά ή ότι σε μία προπόνηση ο Πλιάτσικας είχε πάει καλά ως δεξί μπακ. Κάποιος θα πει ότι ακόμα και να έχει δει το όραμα, ο Ισπανός δεν θα κάτσει να το δοκιμάσει σε ντέρμπι. Πριτς. Εδώ με τη Μίλαν έβαλε τον Καπετάνο δεξί χαφ επειδή είχε παίξει ένα τέταρτο με τη Νίκη Βόλου.

Πάντως, το «Χ» παραμένει το μεγάλο φαβορί. Και οι δύο πάνε για ματς του Τσάμπιονς Λιγκ και οι δύο δεν παθαίνουν ζημιά και οι δύο δεν θέλουν να σκοτωθούν την πέμπτη αγωνιστική. Οπότε, έχει ο Θεός και το χινάρι και τα βρίσκουμε μεταξύ μας στον δεύτερο γύρο...