Πρόκειται για μία παλιά άσκηση μαθηματικής λογικής. Μία άσκηση που είναι συνώνυμο της λεγόμενης «δημιουργικής λογιστικής», όπως λέγεται πολύ κομψά η απάτη καταγραφής των μεγεθών του προϋπολογισμού. Τρεις φίλοι πηγαίνουν σε μία ταβέρνα που αποτελεί το στέκι τους όταν ξεφεύγουν από τις οικογενειακές υποχρεώσεις και επιδίδονται σε κρασοκατάνυξη και παϊδακομαχίες.
Ο λογαριασμός που φέρνει ο σερβιτόρος είναι 30 ευρώ. Από δέκα ευρώ έκαστος. Ο ταβερνιάρης, επειδή πρόκειται για τακτικούς πελάτες, τους χρεώνει μόνο 25. Από τα ρέστα, δίνουν 2 ευρώ πουρμπουάρ στο γκαρσόνι και μοιράζονται τα υπόλοιπα 3. Στον δρόμο της επιστροφής προς τα σπίτια τους, ο ένας από τους τρεις φίλους αναρωτιέται φωναχτά. «Δώσαμε από δέκα ευρώ και πήραμε ρέστα από ένα. Αρα, δώσαμε από 9 έκαστος. 3Χ9=27 συν δύο που δώσαμε πουρμπουάρ, σύνολο 29 ευρώ. Πού έχει πάει το ευρώ που λείπει;».
Αυτή την προσέγγιση υιοθετεί και ο προϋπολογισμός. Ενας ακόμη ταξικός προϋπολογισμός που θα πραγματοποιήσει την αφαίμαξη από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, παρ' όλη την αγωνία της κρατικής τηλεόρασης να μας πείσει για το κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης, που εκφράζεται με τις φοροαπαλλαγές. Φοροαπαλλαγές τέτοιες που όσοι τις δικαιούνται… θα πληρώσουν περισσότερο φόρο. Βέβαια, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος τρία χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς γιατί δεν έχουν ενσωματωθεί στον προϋπολογισμό «τα κέρδη» της Ολυμπιάδας. Μην περιμένετε όμως να σας απαντήσουν εκείνοι που πρέπει.
Εκείνοι που είχαν ταχθεί «πατριωτικά» υπέρ της διοργάνωσης που μας κόστισε γύρω στα 10 δισ. ευρώ. Όσα ισχυριζόταν, πριν από τις εκλογές, ο σημερινός πρωθυπουργός ότι θα εξοικονομούσε από τον περιορισμό των δαπανών του Δημοσίου. Το στοιχείο που καθορίζει σχεδόν τα πάντα στον προϋπολογισμό έχει να κάνει με το ύψος του δημόσιου χρέους και των ποσών που θα καταβάλει η χώρα για τους τόκους και τις δόσεις των δανείων που έχει πάρει. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Δημόσιο, για να καλύψει τις ανάγκες του, θα δανειστεί το 2007 το ποσόν των 35 δισ. ευρώ. Για την καταβολή της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων και των συντάξεων το ποσόν που απαιτείται είναι ίσο περίπου με αυτό που θα δανειστούμε (35 δισ. 613 εκατ. ευρώ).
Το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει το ιλιγγιώδες ποσόν των 200 δισ. ευρώ. Ενα ποσόν για το οποίο φυσικά δεν είναι υπεύθυνοι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Επίσης, από τον προϋπολογισμό προκύπτει ότι το 2006 οι αμοιβές των διαφόρων συμβούλων που ενεπλάκησαν στη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων έφτασαν τα 400 εκατομμύρια ευρώ. Στη συνέχεια, έχουν ενδιαφέρον οι μέθοδοι της δημιουργικής λογιστικής που μεταχειρίζεται η κυβέρνηση για να παραπλανήσει. Από όσο γνωρίζουμε, το έλλειμμα που ελέγχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μειώνεται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης, στο 2,4% του ΑΕΠ.
Αυτή η μείωση γίνεται την ώρα που τα καθαρά έσοδα, μείον τις πρωτογενείς δαπάνες, το 2007 θα είναι μικρότερα κατά 400 εκατομμύρια σε σχέση με το 2006. Το δημόσιο χρέος αυξάνεται κατά 8,4 δισ. σε σχέση με πέρυσι, αλλά πουθενά στον προϋπολογισμό δεν φαίνεται η καταγραφή των πληρωμών για τους επιπλέον τόκους και τα χρεολύσια. Τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ και των ασφαλιστικών οργανισμών, που θα χρηματοδοτηθούν από το Δημόσιο, θα είναι το 2007 περίπου 900 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα από όσα το 2006 και οι βεβαιωμένες οφειλές των νοσοκομείων είναι λίγο μεγαλύτερες από 2,2 δισ. ευρώ, αλλά δεν καταγράφεται πουθενά η αποπληρωμή τους.
Όπως καταλαβαίνει κάποιος, εδώ δεν ψάχνουμε το ένα ευρώ της σπαζοκεφαλιάς, αλλά πολύ περισσότερα. Και επιβεβαιώνεται ότι ο προϋπολογισμός είναι η μεγαλύτερη πολιτική απάτη της κυβέρνησης που τον συντάσσει κάθε φορά. Και είναι κρίμα που τόσοι υπουργοί, συμπεριλαμβανομένου και του καθηγητή κ. Αλογογκούφη, δεν τιμήθηκαν με ένα μικρό Νόμπελ οικονομικής απάτης.
Η δυναμική των «κιτρίνων»
Αλήθεια, πόσο μακρινή φαίνεται η εποχή των αρχών του Αυγούστου, όταν η διοίκηση της ΑΕΚ και οι φίλοι της έτρεμαν στην πιθανότητα του αποκλεισμού από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ; Ενας αποκλεισμός που θα είχε τεράστιο οικονομικό κόστος για τον «Δικέφαλο» και θα έκανε το όνειρο της προχθεσινής βραδιάς στο ΟΑΚΑ αδύνατο.
Η ΑΕΚ τώρα πια βλέπει μπροστά της ακόμα και το ρεαλιστικό ενδεχόμενο να προκριθεί στη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Οικονομικά, το ταμείο των «κιτρινόμαυρων» χαμογελάει. Ακόμα και αν η ΑΕΚ αποκλειστεί από τη δεύτερη φάση των ομίλων, στο ταμείο της θα έχουν μπει γύρω στα 10 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται τα όποια έσοδα προκύψουν από την πορεία της ομάδας στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Η διοίκηση Νικολαΐδη θα πρέπει να νιώθει ικανοποιημένη για την επιτυχία των σχεδιασμών και των επιλογών της και φαντάζομαι ότι καταλαβαίνει και τις προκλήσεις που γεννά αυτή η φετινή επιτυχία για το μέλλον. Και όταν γράφω για το μέλλον, εννοώ τη συνέχεια αυτού του σχεδίου που ποντάρει σε ανθρώπους με όρεξη, πίστη και δέσμευση σε ένα σκοπό με προοπτικές Ενα σχέδιο που δίνει βάση στους νέους ανθρώπους και το γεγονός αυτό δημιουργεί μία άνευ προηγουμένου δυναμική.
Νομίζω ότι στην παρούσα στιγμή είναι δευτερεύον το γεγονός ότι η νίκη επί της Μίλαν έχει και οφέλη που ξεπερνούν το συλλογικό πρόσημο. Εκείνο που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον μου είναι ότι η αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας όλον αυτόν τον καιρό δείχνει τιμιότητα. Οι επιτυχίες δημιουργούνται σκαλοπάτι σκαλοπάτι, σμιλεύοντας παράλληλα και τον χαρακτήρα των πρωταγωνιστών, χάρη και στην ανεκτίμητη συμβολή του Σέρα Φερέρ... Οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ αποδεικνύουν την ειλικρίνειά τους απέναντι σε αυτούς που πηγαίνουν να τους παρακολουθήσουν. Δεν κοροϊδεύουν ούτε υπόσχονται περισσότερα απ’ όσα μπορούν.
Αυτή η συμπεριφορά της ομάδας δημιούργησε τη δυναμική που έφερε τους 60 χιλιάδες ανθρώπους προχθές στο Ολυμπιακό Στάδιο. Μία δυναμική που όσο η συμπεριφορά της ομάδας είναι τίμια, είναι δηλαδή μια συμπεριφορά της μορφής «παίζω όσο ξέρω κι μπορώ», δεν θα χαθεί ούτε θα αδυνατίσει. Και, για πρώτη φορά, ελπίζω να λειτουργήσει και παιδαγωγικά στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ως παράδειγμα, δηλαδή.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
