Οι καλύτεροι έντεκα του πρώτου γύρου (Sportday / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ας αρχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε. Στο τέλος του πρώτου γύρου η κοινή διαπίστωση όλων ήταν ότι η ΑΕΚ του «Δον Λορένσο» Σέρα Φερέρ έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο. Οχι μόνο διότι ο προπονητής της έδωσε ευκαιρίες σε όλους τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του, αλλά και επειδή είχε τη σύνεση να διορθώσει τις αρχικές τακτικές επιλογές του, εμφανίζοντας μια ομάδα με συνεχή βελτίωση. Προς τιμήν του η ενδεκάδα των καλύτερων του πρώτου γύρου που σήμερα παρουσιάζω (πλαισιωμένη και από εκείνους που απογοήτευσαν) είναι στημένη όπως η ΑΕΚ. Δεκτές, όπως κάθε φορά, όλες οι ενστάσεις σας στο karpetshow@yahoo.gr.

Οι καλύτεροι και οι χειρότεροι του πρώτου γύρου είναι, λοιπόν, οι εξής:

Τερματοφύλακας

Είναι μια καλή χρονιά για τους γκολκίπερ, μια και αρκετοί ήταν πρωταγωνιστές. Ο Εμπέντε, που καθιερώθηκε στον ΠΑΟ, ο Μιχαηλίδης, που κράτησε ουκ ολίγες φορές ζωντανό το Περιστέρι, ο Κάλατς και ο Μάλαρτζ, που άντεξαν σε βομβαρδισμούς, ο Σορεντίνο, που τραυματίστηκε ενώ ήταν σε καταπληκτική φόρμα, ο σταθερός φέτος Χαλκιάς, κάνουν όλοι σπουδαία πρωταθλήματα. Ομως ο τίτλος του καλύτερου πάει στον Αντώνη Νικοπολίδη, που νικά στο νήμα τον Φερνάντες κυρίως επειδή έδειξε απίστευτη ψυχραιμία σε μια δύσκολη για τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό περίοδο. Απογοητεύει ο Στέφανος Κοτσόλης. Εχω, από αυτόν ειδικά, απαιτήσεις.

Δεξί μπακ

Λίγοι υπάρχουν και όχι καλοί. Ο Ζεβλάκοφ είναι σταθερός παίκτης, αλλά μοιάζει πιο πολύ στόπερ, όπως και ο Γκαλίτσιος. Ο Βύντρα πνίγεται από το άγχος και πάνε στράφι τα προσόντα του. Ο Παουτάσο είναι ασταθής. Ο καλύτερος ήταν ο Τοροσίδης, που κάλυψε όποτε χρειάστηκε πολλές άλλες θέσεις. Κατώτερος των προσδοκιών μου, ο νεαρός Μανιάτης του Πανιωνίου. Οι ευκαιρίες δεν θα του λείψουν, διότι έχει προσόντα. Ελπίζω να τις εκμεταλλευτεί.

Αριστερό μπακ

Ο Σέριτς εξακολουθεί να είναι καλύτερος επιθετικά από αμυντικά –έτσι ήταν και δεν θα αλλάξει τώρα. Το ίδιο και ο Κωνσταντινίδης. Ο Ντομί είναι ή καλός ή κακός: βασανιστικά ασταθής. Ο Σπυρόπουλος γύρισε ορεξάτος, αλλά ακόμα δεν είναι στα καλύτερά του: μπορεί πολλά περισσότερα. Κάνει σπουδαίο πρωτάθλημα ο Χατζί με τη φανέλα του Εργοτέλη, αλλά ο μαχητικός Νίκος Γεωργέας ήταν –συγκινητικά– καλύτερος όλων. Στις απογοητεύσεις βάζω αυτόν που θα 'πρεπε να παίζει στη θέση του, δηλαδή τον Ουντέζε.

Στόπερ

Το μέλλον ανήκει στον Παπασταθόπουλο, το παρόν σε εργάτες, όπως ο Αβρααμ Παπαδόπουλος, ο αργός αλλά σοφός Πλετς, ο σπουδαίος Πιέρ Ισά, ο πάντοτε χρήσιμος Μοσχογιάννης, που στην Κέρκυρα δεν έχει χάσει δευτερόλεπτο, όπως και ο Ολιβέιρα στον Ατρόμητο. Καλύτερος όλων, πάντως, ο Μπρούνο Τσιρίλο, που φέτος μοιάζει πιο σίγουρος από πέρυσι. Απογοήτευσαν με βάση τις προσδοκίες που είχαν δημιουργήσει ο Ρότσα στον Ατρόμητο και ο Ουαντού. Ομως η περίπτωσή του έχει ελαφρυντικά.

Λίμπερο

Ο Νταμπίζας κάνει ό,τι μπορεί και ο Δέλλας προσφέρει πολλά όταν δεν τραυματίζεται. Ο Μόρις κάνει μετριότατη χρονιά, όπως και ο Αντζας, που δεν θυμίζει τον παίκτη που θαυμάσαμε πέρυσι. Καλύτερος όλων, ο Σέζαρ, μακράν. Απογοήτευση ο Μέγκαχεντ και μεγάλο μυστήριο ο Βάλλας.

Αμυντικό χαφ

Ο Ενσαλίβα του Πανιωνίου παίζει καταπληκτικά, αλλά μόνο εκτός έδρας! Ο Μπόβιο είναι λίγο αργός και ο Τζιόλης έχει τα πάνω και τα κάτω του. Ο Στολτίδης μοιάζει λίγο κουρασμένος, όπως και ο Σκοπελίτης. Ο Ηλιάδης και ο Μπαλάφας είναι το μέλλον –αλίμονο στον ΠΑΟΚ αν τους κάψει. Ο Πρίττας ξεκίνησε πολύ θεαματικά, αλλά τραυματίστηκε κι έχασε έδαφος –θα επανέλθει. Ο Μπασιλά είναι πολύ καλός, αλλά μόνο στα τετραγωνικά του. Ο πρώτος γύρος ανήκει στον Ακη Ζήκο: προσφορά και καθοριστικότητα. Το ακριβώς αντίθετο του υπερτιμημένου Μπίσκαν.

Μέσα δεξιά

Ο Χετεμάι βοηθάει. Ο Χαβίτο κάνει σπουδαία ματς, αλλά έχει χάσει δύο τσουβάλια γκολ. Ο Γιώργος Γεωργιάδης ήταν όλος ο Ηρακλής. Ο Αραβίδης έδειξε πολύ καλά στοιχειά ως πλάγιος. Ο Ζαγοράκης ουκ ολίγες φορές πήρε τον ΠΑΟΚ από το χέρι. Ο Ρομέρο δεν έχει ακόμα προσαρμοστεί, ίσως να μην είναι και χαφ. Σπουδαίο πρωτάθλημα κάνει στην Κέρκυρα ο Ροντρίγκεζ Ντα Σίλβα. Ο καλύτερος, όμως, είναι ένας επιθετικός που αγωνίστηκε πολύ –και υποχρεωτικά– ως μέσος: ο Νέρι Καστίγιο, που μοιάζει να ωρίμασε. Απογοήτευση, ο Γιάννης Χλωρός. Χρειάζεται μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Μέσα αριστερά

Χρήσιμος παίκτης στον μηχανισμό του Ογιος είναι ο Πάουλο Κόστα. Απαραίτητος στον Ατρόμητο, ο Ρόμπερτ Μερίνο. Αποκάλυψη στην Κέρκυρα, ο Γκουέλα, που έβγαλε μάτια. Αρκετά καλός είναι ο Ζούνιορ του Εργοτέλη. Ομως ο καλύτερος όλων ήταν ο Σέζαρ της ΑΕΚ, που μετά τη μετατόπισή του στη μεσαία γραμμή έβγαλε μάτια. Απογοητευτικοί, με βάση την αξία τους, ο κουρασμένος «Τζόλε» και ο ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς Λαγός.

«Δεκάρι»

Ο Κοιλιάρας ξεκίνησε εντυπωσιακά, αλλά τον κατάλαβαν και τώρα οι άμυνες προσαρμόζονται πάνω του. Ο Τόζερ είχε αρκετές καλές στιγμές, ο Ιβανσιτς ξεκίνησε εντυπωσιακά, αλλά έπεσε. Ο Ριβάλντο, που κράτησε με τα γκολ του τον Ολυμπιακό πρώτο, είχε τη μεγαλύτερη προσφορά. Και ο Κλέιτον τη μικρότερη.

Ελεύθερος επιθετικός

Ο Παπαδόπουλος παίρνει πάρα πολλές πρωτοβουλίες. Ο Οκκάς χάθηκε κάπου στο πλάι. Ο Χερέρα και ο Καλαντζής σκοράρουν με το σταγονόμετρο. Ο Αγρίτης κάνει μέτρια χρονιά. Ο Οφορίκουε έχει μεγάλη όρεξη και ο Ονουάτσι ταχύτητα. Περιττό να πω ότι ο Λυμπερόπουλος ήταν ό,τι καλύτερο σε μια θέση που μοιάζει αποκλειστικά δική του. Στην οποία ο Επαλέ, που είχε το μυαλό του στη Γερμανία, φέτος απογοήτευσε.

Σέντερ φορ

Ο Κωνσταντίνου είναι διαρκώς τραυματίας. Ο Κόκε είναι ο πιο ποιοτικός παίκτης του Αρη. Ο Σαλπιγγίδης παίρνει λίγες φορές την μπάλα και σχεδόν πάντα τη στέλνει στα δίχτυα. Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι πρωτάθλημα θα έκανε ο ΠΑΟ χωρίς αυτόν. Ο Μίετσελ, που τον αντικατέστησε (ουσιαστικά) στον ΠΑΟΚ, είχε σπουδαίες στιγμές και κάνει το καλύτερο πρωτάθλημά του από τότε που βρίσκεται στην Ελλάδα. Ομως στον πρώτο γύρο τα βλέμματα έκλεψε ο μεγάλος παίκτης που λέγεται Ντρούλιτς: η κλάση του για τα ελληνικά γήπεδα είναι σπάνια. Στις απογοητεύσεις, ο Ντελίμπασιτς. Με ελαφρυντικά….

Psycho 16

Ντεφορμέ από τη μακρά διακοπή, τις γιορτές και τα ξενύχτια, οι διαιτητές που δεν έχουν εισπράξει ούτε καν δώρο Χριστουγέννων μπαίνουν ξανά στη μάχη. Η πρώτη αγωνιστική του δεύτερου γύρου θυμίζει απόβαση στη Νορμανδία.
- Μπριάκος (ΟΦΗ-Ατρόμητος). Γλίτωσε τα δύο δύσκολα ματς της αγωνιστικής και θα είναι αεράτος και άνετος στην Κρήτη. Ο Σπανός ήταν μάλλον τυχερός: σε αυτή την πολύ δύσκολη αγωνιστική τού προέκυψε ο καλύτερος διαθέσιμος.
- Τσαχειλίδης (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ). Είχε παίξει ένα αντίστοιχο ματς πριν από δύο χρόνια, όταν έβρεχε στην Τούμπα πέτρες. Δεν τα φοβάται τα δύσκολα και φέρνει και «διπλά»: η ΑΕΚ π.χ. με αυτόν διαιτητή νίκησε στο «Βικελίδης». ΠΑΟΚ δεν έχει παίξει φέτος. Οι βοηθοί του (Πασπαλιάρης, Ιτσκος) δεν είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στα γήπεδα…
- Σταυρίδης (Καλαμαριά-Κέρκυρα). Η εκδίκηση του Δαμήλου, λέω εγώ. Αν και το πάει πολύ προς το «Χ» σε κάθε ματς που παίζει.
- Ζωγράφος (Ιωνικός-Εργοτέλης). Θα πρέπει να γίνει το (καθυστερημένο) θαύμα των Χριστουγέννων για να πάνε όλα καλά. Μέχρι και διακοπή.
- Κουκουλάκης (Πανιώνιος-Ηρακλής). Τον τελευταίο καιρό έχει μια τρομερή γκαντεμιά. Παίζει 50-50, αλλά σε κάθε ματς τού πέφτουν τουλάχιστον δύο δύσκολες φάσεις και μπλέκει. Θα το πάει προς το «Χ», αλλά το «Χ» δεν μου φαίνεται ότι βολεύει κανέναν.
- Τεροβίτσας (Ξάνθη-Ολυμπιακός). Επαιξε και το αντίστοιχο ματς του πρώτου γύρου κι έκανε τότε έξαλλο τον Σάββα επειδή δεν είχε αποβάλει τον Λαμπριάκο. Υπήρξε ψιλοδυσφορία για τον ορισμό του από όλους. Με παρατηρητή τον Μπίκα θα 'ναι λίγο νευρικός. Αν ξεκολλήσει το ματς από το «Χ», θα πάει προς το «2».
- Πολατιάν (Αρης-Λάρισα). Κακό για τη Λάρισα. Σε τέσσερα ματς που έχει σφυρίξει, τρεις φορές νίκησαν οι γηπεδούχοι και το τέταρτο ήταν το «Χ» ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Πανιώνιο, στο οποίο είχε παίξει κάργα «Δικέφαλο του Βορρά». Είναι και λίγο χοντρούλης, έχει να σφυρίξει και από τις 3 Δεκεμβρίου, άντε να δούμε πώς θα προλαβαίνει τις φάσεις. Πάντως, το ματς άξιζε έναν πιο έμπειρο διαιτητή.
- Ζολώτας (ΠΑΟ-Αιγάλεω). Ο Psycho διάβασε τις βαθμολογίες της ProZone (την οποία ο Τζίγκερ λατρεύει) κι έστειλε στο ΟΑΚΑ τον αριστούχο της. Αμοιβαία τα αισθήματα….

Στον λαιμό του

Θα τον πάρει στον λαιμό του τον Ογιος ο Καπικιόνι. Αυτά που του λέει ο Ιταλός (ότι τάχα μου θα του βρει ομάδα στην Ελλάδα) είναι δύσκολα και αποκλείεται να βρει ομάδα στην Ευρώπη που να δεχτεί να του δώσει μπόνους αν και όποτε πουλήσει κάποιον από τους ποδοσφαιριστές που προπονεί, όπως ο ίδιος επιθυμεί. Ο Καπικιόνι έχει κάποιες καλές σχέσεις με τον Κόκκαλη από τον καιρό που του πουλούσε μπασκετμπολίστες, αλλά προπονητή ποδοσφαίρου αποκλείεται να του περάσει: εδώ δεν του 'χει περάσει προπονητή μπάσκετ! Και η πιθανότητα σύλλογος να δώσει στον Ογιος ποσοστά από πώληση παίκτη υπάρχει, αλλά μόνο στη Λατινική Αμερική…