Οι κακές κληρώσεις έχουν και καλά

Ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις. Τέσσερις κληρώσεις σήμερα (24/07) για τις ελληνικές ομάδες (του Ολυμπιακού, ουσιαστικά, ήταν ανάθεση, αφού ξέραμε εδώ και καιρό ότι θα παίξει με τον χαμένο του Σερβέτ-Γκενκ), και οι τέσσερις ήταν ό,τι χειρότερο! Αδιαμφισβήτητα, κληρώσεις με Ντινάμο Ζάγκρεμπ, Μαρσέιγ, Χάιντουκ Σπλιτ και Ντινάμο Κιέβου, μέσα στο κατακαλόκαιρο, δεν τις λες καλές κληρώσεις. Το αντίθετο. Είναι κακές κληρώσεις, δύσκολες αν θέλετε καλύτερα.

Τα κουβεντιάζουμε, φυσικά, αυτά βάζοντας το καλό σενάριο στον νου, ότι, δηλαδή, τόσο ο Παναθηναϊκός, στον β' προκριματικό του Champions League κόντρα στην Ντνίπρο, όσο και οι ΠΑΟΚ και Άρης, στον β' προκριματικό του Conference κόντρα σε Μπεϊτάρ και Αραράτ αντίστοιχα, θα κάνουν το καθήκον τους. Διότι είναι καθήκον τους, απέναντι σε ΑΥΤΟΥΣ τους αντιπάλους, να περάσουν. Προσοχή: Δεν θεωρώ ότι είναι αμελητέα ποσότητα μια ομάδα από την Ουκρανία, μια ομάδα από το Ισραήλ, ακόμη και μια ομάδα από την Αρμενία. Να θυμίσω, άλλωστε, ότι εδώ και πολλά χρόνια πια, οι ελληνικές ομάδες, όλες, έχουν κατά καιρούς κάνει χαρούμενα διάφορα… χωριά της Ευρώπης!

Ωστόσο, αφού συζητάμε καιρό τώρα για το πόσο κρίσιμο είναι το φετινό καλοκαίρι, με δεδομένο ότι από του χρόνου αλλάζουν άρδην και γίνονται ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα στις διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA, αφού θεωρούμε ότι πρέπει, επιτέλους, να σταματήσουν οι καλοκαιρινές φάπες, αφού φωνάζουμε ότι κάποια στιγμή οι ομάδες μας πρέπει να μάθουν από τα λάθη τους και να αρχίσουν -εκτός από το να τσακώνονται μεταξύ τους- να βάζουν βαθμούς, πολλούς, στο σακούλι της Ελλάδας στο ranking, για αυτό λέω για καθήκον. Και αν δεν θέλετε να το βάλουμε το θέμα υπό το πρίσμα του κλισέ «για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου», ας το δούμε ξεχωριστά για κάθε ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να περάσει την Ντνίπρο, αφενός για να εξασφαλίσει ευρωπαϊκό όμιλο για πρώτη φορά από το 2016 και αφετέρου για να αρχίσει ξανά σιγά σιγά να γίνεται Panathinaikos. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να περάσει την Μπεϊτάρ για να ξορκίσει τον περσινό αποκλεισμό από τη Λέφσκι Σόφιας -που και πάλι δεν θα αρκεί. Καταλαβαίνετε ότι, συγκεκριμένα για τον «δικέφαλο του Βορρά», ενδεχόμενος δεύτερος σερί αποκλεισμός από την Ευρώπη θα είναι κάτι παραπάνω από σοκ. Και ο Άρης, αντίστοιχα, έχει το δικό του «πρέπει» για πρόκριση επί της Αραράτ, αφού -λέει ότι- θέλει να είναι στο Big 5 και να αλλάξει level. Από το 2019, όταν και επέστρεψαν στην Ευρώπη οι «κίτρινοι» μετά το 2011, έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό, με αποκλεισμούς από Μόλντε, Κόλος Κοβαλίβκα, Αστάνα και Μακάμπι Τελ Αβίβ. Αυτά για την παρούσα φάση. Πάμε και στην επόμενη, για να επιστρέψουμε στη σημερινή, πραγματικά δύσκολη κλήρωση και για τους «τέσσερις».

Είναι δεδομένο ότι την τελευταία διετία, για να μην το πάμε πιο πίσω, οι ομάδες μας παρουσιάζονται κάτω του μετρίου στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να… μένουν νωρίς σπίτι! Από την άλλη, όμως, δεν μπορεί κανείς να πει ότι μας έχει χαμογελάσει και η τύχη, αφού ακόμα και όταν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια καλή ή τέλος πάντων καλύτερη κλήρωση, πάμε και πέφτουμε πάνω στη Σκύλα και τη Χάρυβδη. Θα πει κάποιος, και δεν θα διαφωνήσω, πως αυτό είναι ξεκάθαρα θέμα τύχης προφανώς και την τύχη μας την ορίζουμε εμείς. Τι σημαίνει αυτό; Με απλά λόγια, ας κοιτάξουν οι ομάδες μας να δυναμώσουν ακόμη περισσότερο, διότι έτσι όπως έχουμε κατρακυλήσει στο ranking της UEFA, περισσότερες είναι οι πιθανότητες πια να έχουμε κακές κληρώσεις. Ωστόσο, ξαναλέω, ακόμη και όταν υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια καλύτερη κλήρωση, τζίφος. Η… Θεά Τύχη μας γυρίζει την πλάτη. Το παράδειγμα των ΠΑΟΚ και Άρη σήμερα είναι πολύ πιο χαρακτηριστικό από εκείνο των ΑΕΚ και Παναθηναϊκού. Οι δύο αθηναϊκές ομάδες είναι στο Champions League, οπότε ήταν αρκετά πιθανό να πέσουν σε ζόρικο αντίπαλο. Οι δύο της Θεσσαλονίκης, ωστόσο, στο Conference, ήλπιζαν σε κάτι καλύτερο, με δεδομένο, κιόλας, ότι πρέπει να κάνουν άλλη μία πρόκριση, προκειμένου να μπουν σε όμιλο.

Υπάρχουν, όμως και καλά στις κακές κληρώσεις. Συμπαθάτε με, αλλά ακούω βερεσέ τα περί κακών και δύσκολων κληρώσεων. Όπως ακούω ακόμη περισσότερο βερεσέ, αντίστοιχα, τα περί καλών και εύκολων κληρώσεων για όλους τους παραπάνω λόγους. Να το πω ξεκάθαρα: Είδαμε τι έχουν κάνει οι ομάδες μας την τελευταία διετία στην Ευρώπη με… καλές κληρώσεις! Οπότε, μία κακή, αλλά όχι απαγορευτική, κλήρωση έχει και θετικά. Καταρχήν, στο θέμα της μουρμούρας. Είναι άλλο πράγμα να αποκλειστείς από την Ντινάμο Κιέβου και άλλο από τη Βελέζ. Θα ακούσεις λιγότερα από τους οπαδούς, θα ρίξεις λιγότερο ανάθεμα στον εαυτό σου, θα γλιτώσεις κάμποση εσωστρέφεια τόσο νωρίς στη σεζόν. Δεύτερον, οι συγκεκριμένες κληρώσεις και με δεδομένο ότι και οι επόμενες -που θα γίνουν γνωστές για κάποιους πριν μάθουν αν θα πάνε παρακάτω ή όχι- μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο. Κίνητρο σε σχέση με το υπάρχον ρόστερ, με παίκτες, δηλαδή, διψασμένους να «ακουστούν» ότι πέταξαν εκτός, για παράδειγμα, κοτζάμ Μαρσέιγ, αλλά και κίνητρο για περαιτέρω και άμεση ενίσχυση.

Και το κυριότερο. Οι ελληνικές ομάδες έχουν αποδείξει τα τελευταία, πολλά χρόνια ότι λειτουργούν καλύτερα όταν είναι σε εγρήγορση. Ότι το παλεύουν, τέλος πάντων, περισσότερο. Πέρυσι ο ΠΑΟΚ προετοιμάστηκε και πήγε να παίξει με τη Λέφσκι Σόφιας λες και θα έπαιζε με τον Ποσειδώνα Μηχανιώνας. Η ΑΕΚ πρόπερσι προετοιμάστηκε και αντιμετώπισε τη Βελέζ λες και θα αντιμετώπιζε τον Κεραυνό Γλυφάδας. Είχα γράψει πρόσφατα για την ανάγκη, ενδεχομένως, οι ελληνικές ομάδες να «κατέβουν» ως αουτσάιντερ στα προκριματικά του καλοκαιριού. Σε όλα, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Το ίδιο λέω και τώρα, που η νέα κλήρωση έκανε όντως τις ομάδες μας αουτσάιντερ ή όχι φαβορί αν θέλετε, γιατί δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι ο ΠΑΟΚ, ας πούμε, είναι αουτσάιντερ κόντρα στη Χάιντουκ. Απλά δεν είναι μία καλή κλήρωση. Ίσως, όμως, είναι καλύτερα. Και για αυτόν και για όλους.