Αντίπαλοι ΑΕΚ: Πού πετάνε και πού… πονάνε!

Μετά από δύο χρόνια απουσίας σε ευρωπαϊκούς ομίλους, η ΑΕΚ κατάφερε να στεφθεί πρωταθλήτρια Ελλάδας την περσινή αγωνιστική περίοδο με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει -τουλάχιστον- την παρουσία της στο Europa Conference League. Ωστόσο, η Ένωση προκρίθηκε στα play-offs του Champions League, εκεί δεν κατάφερε να περάσει στους ομίλους, παίρνοντας έτσι μέρος στην κλήρωση για τα γκρουπ του Europa League.

Η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα στάθηκε αρκετά άτυχη, καθώς έπεσε στον χειρότερο -πιθανότατα- όμιλο που θα μπορούσε να τύχει με τους Άγιαξ, Μαρσέιγ και Μπράιτον. Ομάδες όπου η κάθε μια έχει τα δικά της πλεονεκτήματα, οι δυο πρώτες έχουν τεράστια εμπειρία από ευρωπαϊκές διοργανώσεις με ιστορικό παρελθόν και κατακτήσεις τροπαίων, ενώ το σύνολο του Ντε Τζέρμπι δεν συγκαταλέγεται άδικα στις πιο θεαματικές ομάδες της Premier League.

Προφανώς, το έργο της ΑΕΚ είναι αρκετό δύσκολο, είναι αουτσάιντερ στον όμιλό της, ωστόσο στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο, πόσω μάλλον όταν η αναφορά γίνεται για μια ομάδα με μεγάλη ποιότητα, η οποία στον πάγκο της έχει έναν προπονητή που έχει περάσει για τα καλά στους παίκτες τη νοοτροπία του νικητή.

Το sport-fm.gr βάζει κάτω τα δεδομένα για τους αντιπάλους των «κιτρινόμαυρων» και αναλύει τα θετικά και αρνητικά τους στοιχεία, σε μια διαδικασία αγώνων που η ΑΕΚ μόνο κερδισμένη μπορεί να βγει!

Άγιαξ

Πού... πετάει: Δεν χωράει αμφιβολία ότι η ολλανδική ομάδα συγκαταλέγεται στις πιο ιστορικές της Ευρώπης. Με θρύλο του συλλόγου τον αείμνηστο, Γιόχαν Κρόιφ, ο «Αίαντας» δημιούργησε μια δυναστεία τη δεκαετία του 1960 και του 1970, μετρώντας τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις κυπέλλου Πρωταθλητριών (70/71, 71/72, 72/73), επιτυχίες που μεγάλωσαν το dna του συλλόγου μέχρι και σήμερα. Ο Άγιαξ έχει σταθερή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ένα από τα «όπλα» που θα παρουσιάσει είναι το know how στις δύσκολες καταστάσεις, στις οποίες μπορεί να βρεθεί.

Στο αγωνιστικό σκέλος ο Μορίς Στάιν θέλει οι παίκτες του να παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο και ο ηγέτης αυτής της προσπάθειας είναι ο Στίβεν Μπεργβάιν. Η άμυνα της ΑΕΚ θα κληθεί να προσέξει αρκετά τον Ολλανδό μεσοεπιθετικό, ο οποίος παίρνει πολλές προσπάθειες κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και έχοντας αποκτήσει σημαντική εμπειρία από την παρουσία του στην Premier League με την Τότεναμ είναι η ποιοτικότερη μονάδα του Άγιαξ. Έχει ξεκινήσει μεστά τη φετινή σεζόν με δυο γκολ και μια ασίστ σε τέσσερις συμμετοχές.

Παράλληλα, θετικές προσδοκίες άφησε στο ντεμπούτο του πριν τη διακοπή ο αριστερός μπακ, Γκαστόν Άβιλα, ο οποίος αποκτήθηκε αντί 12,5 εκατ. ευρώ από την Αντβέρπ, ενώ ο Άγιαξ θα βασιστεί στη γραμμή κρούσης στον πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ, Τσούμπα Άκπομ, που εξαργύρωσε την απίθανη περσινή σεζόν στη Championship με μεταγραφή στην 36 φορές κάτοχο της Eredivisie.

Τέλος, οι ολλανδοί έχουν πολύ καλή παράδοση απέναντι στην ΑΕΚ, καθώς σε τέσσερα ματς στους ομίλους του Champions League μετράνε ισάριθμες νίκες με διαφορά τερμάτων 9-1.

Πού… πονάει: Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Άγιαξ διανύει μια από τις χειρότερες περιόδους του τα τελευταία χρόνια. Είναι σε ένα μεταβατικό στάδιο και η επιλογή να ξοδέψει το φετινό καλοκαίρι πάνω από 100 εκατ. ευρώ έχει δημιουργήσει αρκετά ερωτηματικά, καθώς η νοοτροπία της διοίκησης όλα αυτά τα χρόνια ήταν να προωθεί παιδιά από τα απόλυτα επιτυχημένα φυτώρια της.

Επίσης, η βαθμολογική της κατάταξη το αποδεικνύει περίτρανα, καθώς βρίσκεται στη 10η θέση με πέντε βαθμούς, ενώ ο νεοφερμένος, Μορίς Στάιν, δεν έχει πείσει ακόμα τη διοίκηση και τον κόσμο ότι είναι ικανός να οδηγήσει την ομάδα ξανά στις επιτυχίες μετά την περσινή αποτυχημένη χρονιά τόσο στο πρωτάθλημα (τερμάτισε 3η), όσο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (αποκλείστηκε στα playoffs του Europa League).

Να σημειωθεί ότι το φετινό καλοκαίρι είχε κομβικές αποχωρήσεις, οι οποίες έχουν αφήσει τεράστια κενά καθώς παρελθόν αποτελούν οι Μοχάμεντ Κούντους, Έντσον Άλβαρες, Γιούριεν Τίμπερ και πάνω απ’ όλα η σημαία του Άγιαξ τα τελευταία χρόνια, ο Ντούσαν Τάντιτς.

Ο Στάιν δεν έχει καταφέρει ακόμα να βρει τη χημεία και τα πρόσωπα, στα οποία μπορεί να βασιστεί στο πρώτο διάστημα της σεζόν, πειραματίστηκε αρκετά με τους παίκτες που ήρθαν και παραμένει ερωτηματικό πως θα παρουσιαστεί μετά τη διακοπή.

Μαρσέιγ

Πού… πετάει: Οι ατομικές μονάδες και το ρόστερ της γαλλικής ομάδας εύκολα θα μπορούσαν να σταθούν στο Champions League και -πιθανότατα- αυτό είναι το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα τη φετινή σεζόν, στην οποία ο στόχος που έχει τεθεί είναι να ανταγωνιστεί την Παρί Σεν Ζερμέν στη «μάχη» για την κατάκτηση της Ligue 1.

Οι παίκτες που διαθέτει έχουν τεράστια εμπειρία και μπορούν να κρίνουν ένα παιχνίδι με μια τους και μόνο ενέργεια, μια φράση που γι’ αυτό το σύνολο παικτών δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κλισέ. Ξεχωρίζει ο σούπερ σταρ στη γραμμή κρούσης, Πιέρ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ, ο εξτρέμ, Ισμαΐλα Σαρ, ο αριστερός μπακ Ρέναν Λόντι, ο χαφ Τζέφρι Κοντογκμπιά, ενώ στη μεσαία γραμμή ανεβάζει το επίπεδο ο Τζόρνταν Βερετούτ που έδειξε πόσο χαρισματικός box to box είναι στα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό.

Ομάδα με χαρακτηριστικό της προσόν τα φυσικά προσόντα, τη δύναμη και την ταχύτητα, ενώ απέναντι στο «τριφύλλι» έδειξε πόσο ικανή είναι στις αντεπιθέσεις με άμεσο τρόπο, κάτι που θα πρέπει να αναλύσει και να προσέξει ιδιαίτερα η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα.

Να σημειωθεί ότι η ιστορική έδρα της Μαρσέιγ, το «Βελοντρόμ», δίνει μεγάλη δύναμη και ώθηση στους παίκτες, ενώ η χωρητικότητά που φτάνει τους 67.394 θεατές σε συνδυασμό με τη φοβερή ακουστική, δημιουργούν μια «κολασμένη» ατμόσφαιρα.

Πού… πονάει: Όσο ποιότητα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό του ρόστερ, αλλά τόσο ομάδα δεν έχει καταφέρει -μέχρι στιγμής- να γίνει η Μαρσέιγ. Η γαλλική ομάδα δείχνει ανοργάνωτη, η επικοινωνία μεταξύ των παικτών μέσα στο παιχνίδι δεν είναι η καλύτερη δυνατή και το ατομικό ταλέντο προσπαθεί σε αυτούς τους πρώτους αγώνες να καλύψει τα προβλήματα.

Δεδομένα, υπάρχει και θέμα νοοτροπίας αφού στο ματς με τον Παναθηναϊκό οι Γάλλοι είχαν υπεροψία, υποτίμησαν το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ενώ ερωτηματικό παραμένει αν θα πράξουν το ίδιο στο Europa League και δη στην ΑΕΚ.

Μπράιτον

Πού… πετάει: Σε αντίθεση με τη Μαρσέιγ, η Μπράιτον είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης και αυτό αποτυπώνεται στον τρόπο παιχνιδιού της, το οποίο εντυπωσιάζει την Premier League τα τελευταία χρόνια και την τοποθετεί στις πρώτες θέσεις του ανταγωνιστικότερου πρωταθλήματος στον κόσμο.

Ο Ντε Τζέρμπι ανέλαβε ένα πολύ καλό σύνολο από τον Γκρέιαμ Πότερ και κατάφερε να το εξελίξει, με χαρακτηριστικά στοιχεία τα υψηλά επίπεδα έντασης, τρεξίματος και πίεσης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, σε συνδυασμό με κατοχή της μπάλας.

Αστέρι της Μπράιτον είναι ο 19χρονος Έβαν Φέργκιουσον που έχει φτάσει σε τέσσερα ματς της φετινής Premier League σε ισάριθμο αριθμό γκολ, ο Μιτόμα είναι άξιος συμπαραστάτης του με την τεχνική κατάρτιση που διαθέτει, ενώ ο Μίλνερ προσδίδει εμπειρία και ο Γκρος  είναι ο παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελε στην ομάδα του, καθώς ανταποκρίνεται σε κάθε θέση του κέντρου, όντας πολύτιμος στην αγωνιστική φιλοσοφία του Ντε Τζέρμπι.

Πού… πονάει: Δεν μπορεί εύκολα να βρει κανείς μειονεκτήματα σε μια ομάδα που ανταποκρίνεται τόσο θετικά στο επίπεδο της Premier League, ωστόσο παραμένει ερωτηματικό πως θα ανταποκριθεί στο Europa League, καθώς αυτή θα είναι η πρώτη παρουσία της Μπράιτον σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Πάντα είναι ζόρι για μια ομάδα να δίνει τρία παιχνίδια σε μια εβδομάδα, πόσω μάλλον για τις αγγλικές που παίζουν συνεχώς υψηλής έντασης αγώνες.

Αν και οι «γλάροι» θα είναι πρωτάρηδες στην Ευρώπη, δεν θα αποτελέσει έκπληξη να «σνομπάρουν» τη διοργάνωση, αφού είναι συχνό φαινόμενο οι σύλλογοι της Premier League να μην παίρνουν στα… σοβαρά το Europa League και το Europa Conference League.

Στο αγωνιστικό κομμάτι από την περσινή σεζόν έχει παρατηρηθεί μια δυσκολία της Μπράιτον στη δημιουργία ευκαιριών όταν ο αντίπαλος αμύνεται μαζικά και κλείνει χώρους παρότι έχει την μπάλα στα πόδια της και μένει να δούμε πως θα διαχειριστεί η ΑΕΚ την παραπάνω αδυναμία στο Falmer Stadium ή αλλιώς «Άμεξ» στην 1η αγωνιστική του δεύτερου ομίλου του Europa League.