Τι περισσότερο έχει ο Ολυμπιακός;

Tι δείχνει να έχει ο Ολυμπιακός περισσότερο από τις άλλες ομάδες που λογικά θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα σε αυτές τις τρεις πρώτες αγωνιστικές; Παίκτες με έντονη ποδοσφαιρική προσωπικότητα και έφεση στο σκοράρισμα. Επίσης, ποδοσφαιριστές που εύκολα ή δύσκολα θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για γκολ. Δεν είναι απλώς ένας υποκειμενικός ισχυρισμός. Τα ίδια τα νούμερα το μαρτυρούν. Τρία μόλις βήματα από την αφετηρία και ο Ολυμπιακός έχει σκοράρει 8 φορές. Επτά φορές στην έδρα του και μία εκτός. Εχει δεχθεί 2 γκολ με καταδίκη από την άσπρη βούλα. Αυτό κι αν λέει κάτι!

Από καμία άλλη ομάδα, πάντως, μέχρι στιγμής δεν εισπράττεις τέτοια ποικιλία ατομικών ενεργειών. Ο Γκαλέτι για ακόμα μία φορά απέδειξε ότι όχι μόνο είναι σε θέση να δημιουργεί φάσεις για γκολ, αλλά και να τις τελειώνει άριστα ο ίδιος. Ο Κοβάσεβιτς στον τομέα αυτόν δεν υστερεί. Και μαζί και μόνος έχει τον τρόπο του να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Φέτος προστέθηκε στην παρέα και ο θρασύς για την ηλικία του Ντιόγο. Ενα τέταρτο της ώρας, όχι παραπάνω, να έχεις παίξει στη ζωή σου μπάλα, κρίνεσαι ικανός να αντιληφθείς πόσο δύσκολο σε εκτέλεση ήταν το γκολ που πέτυχε ο Βραζιλιάνος την Κυριακή με τον Πανσερραϊκό.

Τα μικρά βηματάκια πίσω και το στρίψιμο του κορμιού του ώστε να βρει την μπάλα με το κεφάλι για να τη στείλει εκεί ακριβώς που πρέπει και όχι εκεί που θα έπρεπε φανερώνουν παίκτη με πλούσια ποδοσφαιρική παιδεία και ταλέντο. Οποιος, λοιπόν, θεωρήσει αυτό το γκολ τυχερό, με την ίδια ευκολία μπορεί να δεχθεί ότι η γενέτειρα του Μάρκο Πόλο ήταν το Μαρκόπουλο.

Αν στη συνέχεια ο Ολυμπιακός «εξαργυρώσει» τις βοήθειες και τις λύσεις από τον πάγκο που κατά καιρούς θα χρειαστεί, με γκολ όπως αυτό του Οσκαρ την Κυριακή, τότε η υπόθεση «σκοράρισμα» είναι διόλου απίθανο να εξελιχθεί σε ρουτίνα. Οι άλλοι δύο, Μπελούτσι και Μήτρογλου, που μπήκαν ως αλλαγές αυτή τη φορά δεν ευτύχησαν να δουν τα ονόματά τους στον πίνακα των σκόρερ. Εχουν προλάβει, όμως, φέτος να καταθέσουν τα διαπιστευτήριά τους στον τομέα αυτόν παρέα με τον Λέτο, που στο πρωτάθλημα μπορεί να παραμένει «άκαπνος», αλλά μια τζούρα γκολ την έριξε στη Δανία. «Παρθένοι» παραμένουν ακόμα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους, ο Ντουντού, ο Στολτίδης –που το έχει το γκολ- και ο Τοροσίδης. Αν, λοιπόν, ξυπνήσουν κι αυτοί, εύκολα διαπιστώνουμε ότι από το κέντρο και μπροστά δύσκολα θα βρεις ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού «μαλωμένο» με τα δίχτυα.

Τέλος, η προσωπικότητα των παικτών αυτών είναι που θα βοηθήσει την ομάδα, γρηγορότερα από ό,τι συνηθίζεται, να αποκτήσει συνοχή και ταυτότητα. Με όλους αυτούς ο προπονητής δεν χρειάζεται να πονοκεφαλιάζει για το σύστημα. Το διακρίνει στις κινήσεις και στις πρωτοβουλίες τους. Αρκεί οι τελευταίες να μην ξεπερνούν το μέτρο. Το μόνο που οφείλει να διορθώσει ο Βαλβέρδε στην ομάδα είναι οι αρρυθμίες, που οδηγούν σε επικίνδυνα νεκρά διαστήματα. Αν λυθεί κι αυτό, θα τον πουν… προπονηταρά!